Και δεν τις νοιάζει τίποτα.
(email αναγνώστη)
Οι σημερινές γυναίκες μου θυμίζουν ακροβάτες που προσπαθούν να ισορροπήσουν σε τεντωμένο σκοινί, χωρίς να ξέρουν στην τελική το αν όντως θέλουν να ισορροπήσουν.
Ανταγωνίζονται εμάς τους άνδρες στα ίσια σε όλα τα επίπεδα και, όχι μόνο αυτό, αλλά έχουν αποκτήσει και όλα τα αρνητικά στοιχεία της ανδρικής συμπεριφοράς (μαγκιά, επιθετικότητα, άσχημη γλώσσα, τουπέ κλπ)! Ανταγωνίζονται τους άνδρες στις σπουδές, στη δουλειά (οκ μέχρι εδώ), αλλά και στο τσιγάρο, στο ποτό, στο δρόμο (σε προσπερνούν με το αυτοκίνητό τους και σε μπινελικώνουν επειδή πήγαινες πιο σιγά από αυτές και δεν τις άφηνες να κάνουν σφήνες!-μου έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές), στο βρίσιμο κλπ
Δεν έχουν πλέον κανένα σεβασμό προς τους άνδρες. Η γιαγιά μου και μετέπειτα η μητέρα μου δεν είχαν αυτοκίνητο αγορασμένο από τον προπάππου μου ή τον παππού μου αντίστοιχα για να κάνουν βόλτες, ούτε τις έστελναν οι πατεράδες τους διακοπές στη Μύκονο! Δεν τριγυρνούσαν στο χωριό τους με μίνι και αποκαλυπτικά τοπ, ούτε συζητούσαν φωναχτά τα γκομενικά τους στην πλατεία του χωριού!
Ο στόχος τους ήταν να παντρευτούν σε μικρή ηλικία και να κάνουν οικογένεια. Η γιαγιά μου είχε ανάγκη τον παππού μου (που την πήρε στα 20 της με προξενιό) γιατί ο παππούς έπαιρνε το μουλαράκι του και πήγαινε για δουλειά στο χωράφι, για να θρέψει την οικογένεια, ενώ εκείνη μεγάλωνε τα παιδιά στο σπίτι. Η μητέρα μου δούλευε η ίδια, αλλά είχε ανάγκη τον πατέρα μου γιατί το στάτους της εποχής δεν ήταν να σπουδάζει 20 χρόνια σε μεταπτυχιακά, διδακτορικά κλπ και να γίνει γριά με πτυχία, αλλά να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια το πολύ μέχρι τα 30.
Γι αυτό αυτές οι γυναίκες σεβόντουσαν τους άντρες. Σήμερα, όμως, καμία τέτοια πιεστική κοινωνική ή οικονομική ανάγκη δεν υπάρχει στις γυναίκες (άλλωστε σήμερα οι άνδρες δεν είναι σε ανώτερο επίπεδο κοινωνικά και οικονομικά από τις γυναίκες, αλλά στο ίδιο επίπεδο, το ίδιο ανεξάρτητες είναι και αυτές).
Έτσι, οι σημερινές γυναίκες συμπεριφέρονται απέναντι στους άντρες σαν να μην τους έχουν ανάγκη (και δεν τους έχουν) . Κανένα δέος και κανένα σεβασμό δεν νιώθουν απέναντί τους και όταν οι άνδρες τις πλησιάζουν, αυτές τους φέρονται συχνά με αγένεια και χλευασμό ή (στην καλύτερη) με αδιαφορία.
Γι αυτό και οι σημερινοί άνδρες δύσκολα τις πλησιάζουν, ή δεν τις πλησιάζουν καθόλου αν δεν τους δώσουν πρώτες αυτές το σήμα ότι τους θέλουν, οπότε αυτές καταλήγουν να λένε στο ίντερνετ, στην τηλεόραση, σε εκπομπές, κλπ, ότι χάθηκαν οι άνδρες, δεν υπάρχουν άνδρες πια, δεν φλερτάρουν κλπ.
Μήπως, όμως, η σωστή διαπίστωση είναι ότι δεν υπάρχουν πια γυναίκες? Μήπως έχουν μπεί σε τόσο βαθιά κρίση που ψάχνουν να βρούν την ταυτότητά τους? Πώς η σημερινή γυναίκα να προσελκύσει έναν άνδρα όταν πολλές φορές η ίδια δεν ξέρει αν ο εαυτός της είναι τελικά αρσενικό ή θηλυκο
Οι σημερινές γυναίκες μου θυμίζουν ακροβάτες που προσπαθούν να ισορροπήσουν σε τεντωμένο σκοινί, χωρίς να ξέρουν στην τελική το αν όντως θέλουν να ισορροπήσουν.
Ανταγωνίζονται εμάς τους άνδρες στα ίσια σε όλα τα επίπεδα και, όχι μόνο αυτό, αλλά έχουν αποκτήσει και όλα τα αρνητικά στοιχεία της ανδρικής συμπεριφοράς (μαγκιά, επιθετικότητα, άσχημη γλώσσα, τουπέ κλπ)! Ανταγωνίζονται τους άνδρες στις σπουδές, στη δουλειά (οκ μέχρι εδώ), αλλά και στο τσιγάρο, στο ποτό, στο δρόμο (σε προσπερνούν με το αυτοκίνητό τους και σε μπινελικώνουν επειδή πήγαινες πιο σιγά από αυτές και δεν τις άφηνες να κάνουν σφήνες!-μου έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές), στο βρίσιμο κλπ
Δεν έχουν πλέον κανένα σεβασμό προς τους άνδρες. Η γιαγιά μου και μετέπειτα η μητέρα μου δεν είχαν αυτοκίνητο αγορασμένο από τον προπάππου μου ή τον παππού μου αντίστοιχα για να κάνουν βόλτες, ούτε τις έστελναν οι πατεράδες τους διακοπές στη Μύκονο! Δεν τριγυρνούσαν στο χωριό τους με μίνι και αποκαλυπτικά τοπ, ούτε συζητούσαν φωναχτά τα γκομενικά τους στην πλατεία του χωριού!
Ο στόχος τους ήταν να παντρευτούν σε μικρή ηλικία και να κάνουν οικογένεια. Η γιαγιά μου είχε ανάγκη τον παππού μου (που την πήρε στα 20 της με προξενιό) γιατί ο παππούς έπαιρνε το μουλαράκι του και πήγαινε για δουλειά στο χωράφι, για να θρέψει την οικογένεια, ενώ εκείνη μεγάλωνε τα παιδιά στο σπίτι. Η μητέρα μου δούλευε η ίδια, αλλά είχε ανάγκη τον πατέρα μου γιατί το στάτους της εποχής δεν ήταν να σπουδάζει 20 χρόνια σε μεταπτυχιακά, διδακτορικά κλπ και να γίνει γριά με πτυχία, αλλά να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια το πολύ μέχρι τα 30.
Γι αυτό αυτές οι γυναίκες σεβόντουσαν τους άντρες. Σήμερα, όμως, καμία τέτοια πιεστική κοινωνική ή οικονομική ανάγκη δεν υπάρχει στις γυναίκες (άλλωστε σήμερα οι άνδρες δεν είναι σε ανώτερο επίπεδο κοινωνικά και οικονομικά από τις γυναίκες, αλλά στο ίδιο επίπεδο, το ίδιο ανεξάρτητες είναι και αυτές).
Έτσι, οι σημερινές γυναίκες συμπεριφέρονται απέναντι στους άντρες σαν να μην τους έχουν ανάγκη (και δεν τους έχουν) . Κανένα δέος και κανένα σεβασμό δεν νιώθουν απέναντί τους και όταν οι άνδρες τις πλησιάζουν, αυτές τους φέρονται συχνά με αγένεια και χλευασμό ή (στην καλύτερη) με αδιαφορία.
Γι αυτό και οι σημερινοί άνδρες δύσκολα τις πλησιάζουν, ή δεν τις πλησιάζουν καθόλου αν δεν τους δώσουν πρώτες αυτές το σήμα ότι τους θέλουν, οπότε αυτές καταλήγουν να λένε στο ίντερνετ, στην τηλεόραση, σε εκπομπές, κλπ, ότι χάθηκαν οι άνδρες, δεν υπάρχουν άνδρες πια, δεν φλερτάρουν κλπ.
Μήπως, όμως, η σωστή διαπίστωση είναι ότι δεν υπάρχουν πια γυναίκες? Μήπως έχουν μπεί σε τόσο βαθιά κρίση που ψάχνουν να βρούν την ταυτότητά τους? Πώς η σημερινή γυναίκα να προσελκύσει έναν άνδρα όταν πολλές φορές η ίδια δεν ξέρει αν ο εαυτός της είναι τελικά αρσενικό ή θηλυκο
Κοίτα, εγώ πιστεύω στην ισότητα, παρότι ο μέσος άντρας βγάζει περισσότερα από τη γυναίκα και παρότι ως εμφάνιση η γυναίκα "χαλάει" από τα 32-35 και πάνω (sorry ρε Νούμερο 33 αλλά έτσι για να σκάσεις).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εκεί και πέρα αν θέλουν ισότητα τότε θα μάθουν ότι δεν υπάρχουν ούτε πουτάνες ούτε μαλάκες. Πάνω απ' όλα θα πρέπει να μάθουν να κάνουν σχέση. Έκαναν επανάσταση, έγιναν ανεξάρτητες, "Δεν υπάρχουν άντρες" λένε και μοιράζουν 5 χυλόπιτες τη μέρα και ξέχασαν ότι πρέπει να κάνουν οικογένεια.
Εμείς τουλάχιστον το θυμόμαστε.
Το θυμούνται και αυτές... Κοντά στα 40. Όταν έχει περάσει πια το τραίνο. Και τότε πέφτουν σε κατάθλιψη. Ή στο καυλί του κάθε MILFομπήχτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα ρε συ, και λιγα τα 'πες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως και να 'χει, συμφωνω με τον spacefreak οτι θα το θυμηθουνε οτι ειναι γυναικες καπου στα 35-40 και τοτε θα κλαινε.
Κλαίω.. από τα γέλια με μαύρο δάκρυ..
ΑπάντησηΔιαγραφήPolli sostos file mou!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ηθελα να προσθέσω μερικά κοινωνιολογικα στοιχεία στην παραπανω ανάλυση.Πρώτον αυτο που συμβαινει στην Ελλάδα με τις γυναίκες δεν συμβαινει στο βαθμο αυτο σε καμμια αλλη ευρωπαϊκη χώρα.Αρα η αναλυση μας θα πρεπει να αναδειξει τα ιδιαιτερα χαρακτηριστικα της χωρας μας.Αυτο που στην Ελλάδα αργησε να ερθει ειναι η σεξουαλικη απελευθερωση και η συνεπακολουθη φαινομενη εξισωση ανδρων γυναικων.Δυστυχως η κοινωνια μας ακομα ειναι φαλλοκρατικη οσες αλλαγες και αν εχουν γινει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπον, η σεξουαλικη απελευθερωση στην Ελλαδα ουσιαστικα αρχισε να δομειται ουσιαστικα τα πρωτα μεταπολιτευτικα χρονια περιοδος που συνδεθηκε με την αντιπαροχη και την αστυφιλια και κατ'επεκταση και τις σπουδες μακρια απο την αγροτικη πατριαρχικη οικογενεια οπου το μοντελο οικογενειακη επιχειρηση-παραγωγη περιορίζει την ελευθερη σεξουαλικη δραστηριοτητα και αυτοδιαθεση. Αυτο λοιπον που με ομαλοτερο τροπο επηλθε στην υπολοιπη ευρωπη στην Ελλαδα ηρθε βιαστικα και βιαια.Κατα συνεπεια η σημερινη μανα 55αρα εχει ζησει ελαχιστα με τους ανδρες και πιθανοτατα εχει εγκλωβιστει σε ενα γαμο με εναν ανδρα που δεν επελεξε.Κατοπιν τουτου κληροδοτει με ολα τις τα απωθημενα την κορη της που μπορει να πηδιεται δεξια και αριστερα με οποιον θελει.Την ιδια στιγμη και ιδιαιτερα τα τελευταια χρονια η οικονομικη κριση εχει εντεινει το φαινομενο της αναζητησης του γαμπρου με το πακετο(λεφτα0καλη δουλεια).Με συνεργο το λαιφσταιλ, που κακα τα ψεμματα στις γυναικες κανει μαγικα,μετατρεπει ολα τα μηδενικα σε νουμερα, οι γυναικες εχουν το πανω χερι.Τοσο γιατι μπορουν να κρυψουν με μεγαλυτερη μαεστρια τις ατελειες τους βλεπε μακιγιαζ οσο και επειδη η μοδα τους επιτρεπει να επιδεικνυουν προκλητικα ερωτογονες ζωνες τους.Ετσι λοιπον εχουν το πανω χερι στην αναζητηση ερωτικου συντροφου και αν σε αυτο προσθεσουμε και την αδυναμια των ανδρων λογω φυσης να ειναι λιγοτερο ανθεκτικη στην αγαμια τα πραγματα γινονται εξαιρετικα δυσκολα.Μοιραια αντιστοιχης ομορφιας γυναικες εχουν περισσοτερες προτασεις σε σχεση με τον αντιστοιχο ανδρα.Παραλληλα το προβλημα οξυνεται διοτι ενας σημαντικος αριθμος γυναικων αποστασιοποιειται απο το ερωτικο παιχνιδι μεχρι να βρει τον καταλληλο βλεπε πακετο και ερευνες του σεξολογικου ινστιτουτου για αγαμια γυναικων.Αρα συμφωνα με τους κανονες της ζητησης και της προσφορας οι προσφορα σε αιδοιο μικραινει και κατα συνεπεια η τιμη του ανεβαινει,βλεπε υπερεκτιμημενες σαλουφες,που επειδη φορεσαν ενα κραφιον και ενα μπουστακι νομιζουν πως θα φωτογραφηθουν στο επομενο μαρι κλαιρ.Αντε τωρα να τους εξηγησεις την διαφορα του φαμ φαταλ απο το φαμ φακλαν.Ενα σημαντικο ποσοστο γυναικων αντιλαμβανεται πως μονος τροπος να επιβιωσει ειναι να βρει τον μαλακα με τα λεφτα.Οποτε δινει πολυ μεγαλη σημασια στην εμφανιση της αγοραζοντας ομορφια εμπορευμα για να βρει και αυτη με την σειρα της αγοραστη-χορηγο.Το δυσαρεστο για τις γυναικες ειναι οτι το συστημα τις θελει να ψωνιζουν για να ειναι παντα ομορφες και νεες.Ετσι τις γεμιζει κομπλεξ και ανασφαλειες.Αν και η αναλυση μου προσπαθησα προχειρα να ειναι συντομη και εχει αρκετες ασαφειες,νομιζω πως εξηγει σε σημαντικο βαθμο την προκλητικη γυναικεια συμπεριφορα.Συμπερασμα? Την πεφτουμε μονο σε πολυ καλες περιπτωσεις,γαμαμε χωρις δεσμευσεις καμμια καλη 30+ χωρις δεσμευσεις και οτι πιτσιρικι πεσει στα χερια μας που κακα τα ψεμματα απαλλαγμενα σε μεγαλο βαθμο απο τον κομπλεξισμο των μεγαλυτερων καθονται πιο ευκολα.
Μετά από τόσα χρόνια χωρίς ταυτότητα είναι λογικό αρκετές γυναίκες να είναι μεπερδεμένες και να ψάχνονται, αλλά η δήθεν αντρική συμπεριφορά που περιγράφεις δεν είναι αποκλειστικά αντρική, είναι ανθρώπινη. Επίσης, αυτό που εσύ περιέγραψες ως "γυναίκα", δεν είναι γυναίκα, είναι σκλάβος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το πόσο έχουν κομπλάρει οι άντρες μπροστά στην αλλαγή αυτή. Συνηθήστε το! Μόνο αυτό μπορώ να πω. Δεν είναι δα και τίποτα. Απλά τώρα η γυναίκα θεωρείται άνθρωπος και όχι ζώον. Μόνο κομπλεξικά όντα σαν εσάς θα μπορούσαν να δουν κάτι τέτοιο σαν κακό πράγμα.
Ανώνυμε "11 Σεπτεμβρίου 2012 2:05 π.μ." σε παρακαλώ στείλε email στο ksenerotes@gmail.com να σε ρωτήσω κάτι πολύ σημαντικό. Είναι κάτι μεγάλο που ετοιμάζω και χρειάζομαι τις απόψεις σου! Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Seireina: Όσο έχουμε κομπλάρει άλλο τόσο πεθαίνουμε στα γέλια όταν βλέπουμε όλες τις 30-40 να κάνουνε κρα να πηδηχτούν και στο τέλος να μένουν "στο ράφι" και αγάμητες. Και ξέρεις κάτι; Εμείς μετράμε μέχρι τα 50, υπερδιπλάσιο χρόνο από εσάς. Ο πατέρας μου στα 60 μοιάζει 50άρης κι ακόμα βάζει κάτω 25άρες. Εσείς μετά τα 30 όσες κρέμες κι αν βάλετε....αν δεν παντρευτείτε είστε με το ένα πόδι καταδικασμένες να πάρετε ότι σάπιο περίσσεψε.
"Ο πατέρας μου στα 60 μοιάζει 50άρης κι ακόμα βάζει κάτω 25άρες." Πρέπει να είναι η εξαίρεση.. Εγώ τους 50+ που ξέρω ούτε στο χιλιόμετρο δεν θα τους πλησίαζα! Πόσο μάλλον 60!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εσείς μετά τα 30 όσες κρέμες κι αν βάλετε....αν δεν παντρευτείτε είστε με το ένα πόδι καταδικασμένες να πάρετε ότι σάπιο περίσσεψε." Είναι ποοολύ άκυρο αυτό που λες! Έχω φίλες 32+, όπως και έχω φίλες 22+.. Θες πιστεψε το, θες όχι οι πρωτες είναι όμορφες και κορμάρες, και οι δεύτερες είναι όμορφες, αλλά από σώμα.. κάτω από 7! Και όχι, δεν έχουν σάπιους δίπλα τους!
Όπως καταλαβαίνεις, δεν υπάρχουν κανόνες..
Και κανόνες υπάρχουν και ποσοστά υπάρχουν. Γράψε μου αναλυτικά από τις 32+ ποιες ειναι παντρεμένες και ποιες ελεύθερες. Πρόσεξε. Όχι ποιες "θα" παντρευτουν. Ποιες ειναι ηδη.
ΑπάντησηΔιαγραφή