Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Pickup σε πάρτι μασκέ: Η εκδίκηση των ξενερωμένων

(Κείμενο του συνεργάτη Gaius Allenatorius)

Όλοι οι άντρες έχουμε φάει χυλόπιτα τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας. Aκόμη και ο Βrad Pitt, όλο και κάποια θα τσίμπησε στα νιάτα του.

Πολλοί δεν γνωρίζουν για την τέχνη του pick up, και υπήρξα ένας εξ αυτών μέχρι να βρώ το ευλογημένο blog ksenerotes και να ξεστραβωθώ λίγο. Μια εποχή λοιπόν (μετά απο έναν χωρισμό) είχα επιδοθεί στο καμάκι/κυνήγι σαν τον άγριο ρινόκερο που μπουκάρει στην καλύβα των μαο-μαο και τα γαμάει όλα και ήταν ίσως η μοναδική φορά που ασχολήθηκα τόσο πολύ με το άθλημα, καθώς πιο πριν δεν αντιμετώπισα περίοδο παρατεταμένης "ξηρασίας".

Βγήκα άπειρες φορές για ποτό και γνώρισα αρμάδες γυναικών, ενώ γέμισα κάρτες sim με τηλέφωνα που δεν βρήκαν κανένα αντίκρυσμα. Η μία δεν ήταν σε "φάση", η άλλη δεν "ψηνόταν" η παράλληλη με ρώταγε ποιος είμαι...τα γνωστά ξενέρωτα δηλαδή ή τέλος πάντων η έλλειψη μιας αρχιδάτης φράσης του τύπου "δεν γουστάρω ρε μάγκα μου και τέλος".

Anyway. μην τα ξαναγράφω, όλοι μας τα φάγαμε στην μάπα.

Πρέπει να γνωρίζετε όμως αγαπητά θηλυκά, οτι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και για επιδόρπιο σαν πανακότα. Μας τα σπάτε μόνιμα οπότε μια στο τόσο πρέπει να δοκιμάζετε την γεύση της αποτυχίας, κυρίως αν προκαλείτε την τύχη σας.

Σάββατο ήταν αν θυμάμαι καλά, ανάμεσα στο τριόδιο και είχα πάει σε ένα πάρτυ μασκέ σχολής. Λάμβανε χώρα σε κέντρο συνεστιάσεων και όχι όπως θα έπρεπε, σε ανήλιαγο υπόγειο με μουσική που να σου τρυπάει τα πλεμόνια και ποτό-μπόμπα. Ας είναι όμως, είχε γυναικείες παρουσίες κάθε ηλικίας και αυτό μετράει.

Καθόμουν ήσυχος και έπινα ένα νεροζούμι, που έφερε ένα δευτερο και πάει λέγοντας. Απέναντι μου μια άγνωστη ντυμένη μάγισσα, καθόταν με την παρέα της και πρέπει να με κόζαρε αρκετή ώρα γιατί μόλις έριξα βλέμμα χαμογέλασε σαν παιδί της crest. "Μωρέ λες;;" είπα μέσα μου και ανταπέδωσα το χαμόγελο. Το σκηνικό συνεχίστηκε αρκετή ώρα. Μου είχε κάνει εντύπωση ένα μαύρο ξώπλατο μέχρι την κωλοχαράδρα που φορούσε σε συνδυασμό με μια μακριά περούκα στο χρώμα του αρκουδοτόμαρου και έντονο βάψιμο.

Κάποια στιγμή την πλησίασα και είδα το χαμόγελο να πλαταίνει. Συστηθήκαμε και γνωριστίκαμε συνεχίζοντας το ποτό μας. Δεν μου πήρε πάνω απο μισάωρο ώστε να γίνουν skip όλες οι τυπικούρες και να περάσουμε στο φάσωμα. Μέχρι εδώ όλα πήγαιναν τόσο καλά που πίστευα πως είχε στήσει το σκηνικό ο Μάκαρος. Ομως, όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος.

Σε ανύποπτη φάση μου πετάει την επική ατάκα που στοιχειώνει το μποξεράκι μου μέχρι σήμερα, "πάμε να σε γνωρίσω στην μαμά μου". Σκέφτηκα με όση διάυγεια σκέψης είχα, οτι θα εννοούσε κάποια φίλη της που αποκαλεί "μαμά". Σαν αυτές τις χαριτωμενιές που γράφουν στο facebook, που οι μισές φίλες είναι μαμάδες, οι άλλες μισές αδερφές, ξεδέρφες, κουνιάδες, κτλ. Βαδίζουμε πιασμένοι χέρι-χέρι και με φέρνει μπροστά στην μάνα της! την κανονική! Με συστήνε, και με φιλάει μπροστά της.

Δεν έδειξα το σοκ που έπαθα αλλα η πραγματικότητα ήταν σκληρή. Με γνώριζε ένα δίωρο και με γνώρισε στην μάνα της, αν σκόραρα κιόλας, θα είχα φορέσει γαμπριάτικο κοστούμι εντός δύο ημερών. Ως καλοπροαίρετος άνθρωπος έριξα στο ποτό την ευθύνη του συμβάντος και συνέχισα να μιλάω μαζί της. Επειδή έπρεπε να φύγει η παρέα μου λίγο μετά, την χαιρέτισσα, ανταλλάξαμε τηλέφωνα και πήγε ο καθένας στην ευχή του θεού.

Την αμέσως επόμενη δεν ήθελα να πάρω τηλέφωνο για ευνόητους λόγους, όμως προς μεγάλη μου έκπληξη με πήρε εκείνη. Τα είπαμε λίγο σε φιλικό τόνο και κανονίσαμε να βρεθούμε σε μια γνωστή πλατεία και να πάμε για καφέ. Καμία δεν είχε κάνει παρόμοια κίνηση απο όσες είχα γνωρίσει σε εξόδους και όχι απο κάποια κοινή παρέα, άρα κατάλαβα οτι ψήνεται.

Βάδιζα προς το σημείο συνάντησης και την βλέπω να κάθεται σε ένα παγκάκι, όσο πλησίαζα ένιωθα μια απογοήτευση που δεν περιγράφεται. Λίγο το ποτό, λίγο το βάψιμο, λίγο η περούκα και αυτό που αντίκρυσα δεν έμοιαζε καθόλου με το περασμένο βράδυ. Ήταν λίγο σαν κάδος ανακύκλωσης. Δεν πειράζει σκέφτηκα, θα πάμε για καφέ, θα πω δεν ενδιαφέρομαι και θα τελειώσει εκεί, δεν είμαι κανένας αναιδής.

Όμως, η μοίρα μου επεφύλασσε άλλο ένα χτύπημα. Μόλις χαιρετηθήκαμε της είπα να πάμε εκεί κοντά για καφέ, μου γνέφει αρνητικά και μου λέει "Άσε τον καφέ, έχω κανονίσει να πάμε για φαγητό σπίτι με τους δικούς μου".

Δεν είμαι ο σούπερμαν. Ξεπέρασα την πρώτη μαλακία, η δευτερη όμως ήταν το κάτι άλλο. "Δεν μπορώ να έρθω" της λέω. "Θα αργήσουμε και πρέπει να πάω στο αεροδρόμιο να πάρω το άγόρι μου". Εκείνη γούρλωσε τα μάτια της σαν αυγά στρουθοκαμήλου με πλατυκωλία και κάτι ψέλισε. "Ξέρω, δεν κατάλαβες οτι είμαι gay" της είπα, "αλλα έτσι είναι και ας μην φαίνεται, απλά φασώνομαι μερικές φορές με γυναίκες μήπως και ανακαλύψω τον χαμένο ανδρισμό μου, αλλα δεν."

Μου χτύπησε την πλάτη συγκαταβατικά, μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και με αποχαιρέτισε.
Θα μπορούσα να της πω οτι απλά δεν ενδιαφέρομαι, αλλα της άξιζε ένα σενάριο αντάξιο της γυναικείας παπαροφιλολογίας.

Μια εκδίκηση με το δικό τους όπλο. Το ξενέρωμα.

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Κόμπλεξ ηλικίας = Ξενέρωτη

Πόσα χρόνια μεγαλύτερος είπες;

Έχοντας κάνει μια καταγραφή των σχέσεών μου, αλλά σημειώνοντας και αποτελέσματα από σχέσεις φίλων, κατέληξα στο εξής απλό συμπέρασμα:

Οι γυναίκες που θέλουν για σύντροφο μόνο μεγαλύτερους άντρες, έχουν σοβαρές πιθανότητες να παρουσιάσουν συμπτώματα ξενέρωτης.


Καταρχήν μελετήστε το άρθρο "Θέλουν τον αρχηγό" που περιγράφει όλα τα πρότυπα που κοιτούν οι γυναίκες στον άντρα, με βάση τον Mystery. Τα πράγματα είναι απλά. Όποια θέλει καθαρά ηγετικό προφίλ, κυνηγάει αντίστοιχα όσους είναι μεγαλύτερους σε ηλικία από αυτήν. Για παράδειγμα, ένα νέτο 3ης Λυκείου που θέλει να έχει τον "ηγέτη", θα δαγκώσει τη λαμαρίνα αν πάει στο γήπεδο και δει τον αρχηγό της Εθνικής Νέων στο ποδόσφαιρο. Όμως μια 26άρα με τα ίδια απαιτητικά γούστα, δεν θα τον θεωρήσει ηγετική φυσιογνωμία γιατί όταν θα μάθει την ηλικία του πολύ απλά θα ξενερώσει.

Το κυνήγι των ηλικιών έχει κι αυτό να κάνει με το κλασικό μοντέλο της πατριαρχικής οικογένειας. Άπαξ και το έχει στον εγκέφαλό της δεν μπορείς να της το αφαιρέσεις. Ο ηγέτης, που θα επιβληθεί, που θα πάρει αποφάσεις, θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος και πιο έμπειρος από αυτήν.

Αυτό έρχεται σε αντίθεση με όσες δηλώνουν "Δεν έχω πρόβλημα με την ηλικία" (ή και που γουστάρουν μόνο μικρότερους, αν και το ποσοστό αυτό είναι τραγικά μικρό). Όσες πραγματικά δεν έχουν πρόβλημα με την ηλικία, έχουν αντίστοιχα και μικρότερες απαιτήσεις. Δεν βάζουν τον εαυτό τους σε βάθρο κι αυτό λειτουργεί θετικά για τον εκάστοτε σύντροφο.

Το τελευταίο διάστημα ομολογώ ότι έχω παρατηρήσει το εξής ευχάριστο. Ότι βλέπω φίλους μου να κάνουν LTR με γκόμενες που τους ρίχνουν αρκετά χρόνια.
- Πρώην φίλου μου που του έριχνε 3 χρόνια, δεν κόλωσε στις επόμενες δύο σχέσεις της να καμακώσει τύπους που τους έριχνε 6 χρόνια.
- Ένας φίλος μου 21 ετών τα έχει με 5 χρόνια μεγαλύτερη (26άρα πλέον) εδώ και δύο χρόνια και τα πάνε πάρα πολύ καλά.
- Ένας ξάδερφός μου ετών 20, τραβιέται με μια 26άρα εδώ και ένα χρόνο. Αυτή κερατώνει βέβαια τον δικό της που μένει Αγγλία, αλλά δεν έχει να κάνει.
- Ένας άλλος φίλος, ετών 25, τα έχει με μια συνάδελφό του (27άρα) για ενάμιση χρόνο. Λογική διαφορά θα μου πείτε, με βάση τα παραπάνω που διαβάσατε.

Οι σχέσεις με μικρότερους άντρες είναι πιο συχνές, διότι σιγά-σιγά ορισμένα taboo καταργούνται ή αντίστοιχα οι μαμάδες θυμίζουν στις κόρες τους το θέμα εμφάνισης και χρημάτων και ξεχνάνε να τις βάλουν στην πρίζα και για το θέμα ηλικίας. Τεράστιο ρόλο παίζει και η διαφορά ηλικίας των γονιών. Αν π.χ. ο πατέρας ρίχνει πάνω από 10-15 χρόνια στη μητέρα, στις μικρές ηλικίες που η διαφορά φαίνεται, η κόρη αντιλαμβάνεται την διαφορά αυτή (με τους χιλιάδες γυναικείους "αισθητήρες" που την περιβάλουν), λαμβάνει το παράδειγμα ως αρνητικό και προσαρμόζει ανάλογα τα γούστα της.

Το θέμα διαφοράς ηλικίας έχει αντίκτυπο και στο κρεβάτι. Όσες γκόμενες δεν έχουν κόμπλεξ με τις ηλικίες, δεν έχουν πρόβλημα στο να τις κουμαντάρει κάποιος μικρότερος. Θεωρούν ότι θα περάσουν καλά μαζί του, ακριβώς όπως θα περνούσαν και με έναν μεγαλύτερο. Σε αντίθεση με τις ξενέρωτες, οι οποίες γίνονται πιο εύκολα αντιληπτές, αν γιγαντώσουμε τα παραδείγματα. Συγκεκριμένα: Μία 30άρα που δεν έχει θέμα με την ηλικία, θα απολαύσει το sex με τον 20άρη. Όμως μία 20άρα που έχει θέμα και θα θέλει οπωσδήποτε μεγάλο, μπορεί να τα φτιάξει ακόμα και με 40άρη, αλλά εδώ το πιθανότερο σενάριο είναι να βάλει στο μάτι την τσέπη του. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα με 40άρηδες-50άρηδες, ακόμα και χωρισμένους με παιδιά, οι οποίοι τραβιούνται με πιτσιρίκες και πιστεύουν πραγματικά ότι μπορούν να (ξανα)φτιάξουν την ζωή τους έτσι, απ' το να ασχοληθούν με μια καλοστεκούμενη 30-35.

Με έρευνες που έχουν γίνει, οι ψυχολόγοι πιστεύουν ότι η προτίμηση σε πολύ μεγαλύτερους άντρες εξαρτάται και από την σχέση των γυναικών με τον πατέρα τους. Η απουσία ενός πατέρα ή η προβληματική σχέση μαζί του, μπορεί να ωθήσει μια γυναίκα στο να ψάξει τον αρκετά μεγαλύτερο άντρα. Σε αυτή την περίπτωση όμως...you know the score. Αν υπάρχει συναισθηματικό κενό, θα υπάρχουν αντίστοιχα και συναισθηματικά προβλήματα στον εσωτερικό της κόσμο. Αν βέβαια δεν ισχύει το παραπάνω, τότε πάντοτε παίζει και το θέμα αναζήτησης ωριμότητας στη μέση. Ειδικά αν η κοπελιά έχει πληγωθεί από έναν random μαλάκα, τότε θα ψάξει τον πιο ώριμο, που "θα ξέρει τι θέλει". Αυτό όμως δεν αναιρεί το ότι έχει ανεβάσει τα στάνταρ της, έχει κάνει disqualify τους μικρότερους και τους λιγότερους ευκατάστατους, άρα κατατάσσεται αυτομάτως και αυτή στις ξενέρωτες. Για να είμαστε πιο σαφείς, οι τελευταίες έρευνες λένε ότι το 30% των γυναικών τους θέλει μεγαλύτερους, έστω και κατά μία ημέρα (έτσι για το γαμώτο).

Όσο για εκείνες που προτιμούν μικρότερους κατά πολλά χρόνια, η επιλογή έχει να κάνει με την αυτοπεποίθηση της γυναίκας. Όσες επιλέγουν τους πολύ μικρούς το κάνουν γιατί έτσι νιώθουν κι εκείνες πιο νέες ή θέλουν να δείξουν ότι είναι νέες. Με νεότερο σύντροφο αποκτάς αντίστοιχα συνήθειες νέων, βγαίνεις με πιο νέες σε ηλικία παρέες και παίζεις unfair με τον χρόνο, ο οποίος υπό άλλες συνθήκες θα σου έδινε μεγαλύτερο σύντροφο. Όσες ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, θέλουν πάντοτε να πιστεύουν ότι η εμφάνισή τους "ακόμα μετράει". Η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η αναζήτηση επιβεβαίωσης, που της καλύπτει ο κατά πολύ μικρότερος άντρας, εδώ λειτουργεί υπέρ μας, γιατί τα στάνταρ πέφτουν. Το συγκεκριμένο είναι ένα ειδικό group γυναικών που χρειάζεται ιδιαίτερη μεταχείριση και προσοχή. Σαφώς θα προτιμηθεί απ' το παραπάνω group ως πιο "safe" λύση, αρκεί φυσικά ο σύντροφος να μην αρχίσει να την κοπανάει μετά τις πρώτες ρυτίδες, κάτι που έχουμε δει στην πράξη ουκ ολίγες φορές με τα διάσημα ζευγάρια.

Εν κατακλείδι, ο ιδανικός συνδυασμός βρίσκεται σε μια λογική διαφορά ηλικίας. Είτε μιλάμε για μέχρι 1-2 χρόνια πάνω, είτε για μέχρι 7-8 χρόνια κάτω, εφόσον λόγω κοντινής ηλικίας υπάρχει καλύτερη συννενόηση, αμφότεροι κερδίζουν άλλο ένα plus στο να καταλήξουν μακροπρόθεσμα μαζί.

Συμπερασματικά, αν αρχίσετε να ακούτε τίποτα τρελά νούμερα στις απαιτήσεις ηλικίας τότε μην προσπαθήσετε ούτε για αστείο να τα αλλάξετε. Κάντε στροφή 180 μοιρών και πολύ απλά...neeext!

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

PickUp Artist: Μας καταλάβανε!


Και το αποτέλεσμα αυτού είναι: "Ανοσία στην αγαμία". Ναι, καλά ακούσατε. Νέο γονίδιο.

(Κείμενο του συνεργάτη Acid Arrow)

Πριν ξεκινήσω να πω ότι είχα ένα φοβερό close με ένα HB7.5 που έφτασε σε S3 και με ανανέωσε πραγματικά. Έχουμε μέλλον όμως γιατί η μικρή είναι νέα στην πόλη και θέλει να δει τους ορίζοντές της άρα δεν έχουμε σταθερή συνέχεια αλλά το είπε από την αρχή. Μπράβο της, μαγκιά της και να πάει δίπλα στο συνάδελφο site να τα πει πως με έβγαλε γκόμενο και με έκανε μπαλάκι σαν κύρια που είναι. Της βγάζω το καπέλο. Ούτε μα, ούτε μου. Τέλος εδώ.

Ξεκινώ με τα άσχημα τώρα. Ένας φίλος μου έχασε την δουλειά του πρόσφατα λόγω κρίσης. Δεν πτοήθηκε όμως και ξαναγύρισε στο "παλιά μου τέχνη κόσκινο", δηλαδή μπάρμαν (μάζευε κι ας είναι και ρώγες Διονύση, μαζί σου και κουράγιο). Την Τρίτη με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου λέει:

Δ: Ρε John έλα ρε να κεράσω κάνα ποτάκι να μου κάνεις λίγο νταβαντούρι δεύτερη μέρα στην δουλειά να φανεί ότι φέρνω και κόσμο. Να τα πούμε κιόλας, καιρό έχω να σε δω.
J: Διονύση κατά τις 10 θα είμαι εκεί. Περίμενε με.

Είναι ξηγημένο παλικάρι και χάθηκε εδώ και λίγο καιρό, καθ' ότι στην προηγούμενή του δουλειά ήταν security και ξημεροβραδιάζονταν σε μια αποθήκη. 

Σχόλασμα, γυμναστήριο, σπίτι μπάνιο, φαί και έφυγα για εκεί. Φτάνω, με περίμενε με ένα χαμόγελο σωστού επαγγελματία και μου είχε κρατήσει χώρο στο μπαρ να τα λέμε. Φτάνω στον τόπο του εγκλήματος. Και πάω να τον χαιρετήσω.

Με κοιτάζει με ύφος και μου λέει. Άσε τις χαιρετούρες και βαλε μπροστά την γοητεία. Οι 2 μικρές απέναντι ψάχνονται άσχημα. Όντως απέναντι ήταν 2 κουκλίτσες HB 6-7. Εκεί τραβώ γραμμή δεν πάω παρακάτω. Ήταν που λέτε 2 hipsterakia (22-23) με τα γυαλάκια τους και εκείνα τα ροζουλί χειλάκια που σε κάνουν να λες "θα σε κρατήσω να παίζει το παιδί μου όταν μεγαλώσει". 

Αυτές του μιλούσαν που και που αλλά ήταν χαμένες σε μια συζήτηση. Αμέσως εφάρμοσα τον κανόνα των 3 second πριν με πιάσει το ρημάδι το AA. Έχω πάει σφαίρα και πάω να ανοίξω το set. Ρίχνω μια ρουτίνα και πάει καλά. Ο Διονύσης από μέσα έχει πάρει θέση μάχης (δυνατός wingman και σπέρνει το μυαλό του όχι στόκος).

J:Είστε κολλητές; Γιατί έχετε τις ίδιες εκφράσεις προσώπου.

Εκεί κύριοι ξεκινάει το θρίλερ. Για το τι πρόκειται να διαβάσετε παρακάτω εγγυώμαι ότι είναι η πάσα αλήθεια χωρίς σάλτσες και μιλάμε για καθαρό τρόμο.

- ΕΕΕΕΕΕΠ! (φωνάζει η μια και την ακούει όλο το μαγαζί. Μόνο η μουσική δεν σταμάτησε όπως στα σαλούν όταν μπαίνει ο πιστολάς). Το ξέρω αυτό! (Εκεί πάγωσα πραγματικά. Ένιωσα ότι κάτι πολύ σοβαρό θα γίνει. Αστραπιαία γυρίζει στην φίλη της και της λέει:) Μην μασάς Σέβη τα ξέρω αυτά που μας τσαμπουνάει αυτός. Έλα μεγάλε μου λέει σε καταλάβαμε. Άστο δεν περνάει εδώ. 

Έχεις νιώσει ποτέ ότι δεν μπορείς να κουνηθείς σε κάποιον εφιάλτη της παιδικής σου ζωής; Ε σε πληροφορώ ότι εγώ το ένιωσα ξύπνιος.

Και γυρίζει σχεδόν με μια επιθετική στάση και αρχίζει να μου λέει:
- Σας μάθαμε φιλαράκο. Έχετε κάνει κόμμα εκεί και κάτι site που μαζεύεστε και λέτε πως πηδάτε της γκόμενες και ότι έκανε ένας το κάνετε και οι άλλοι για να πηδάτε και να φεύγετε.

Ορίστε; Μαζεύω ότι θάρρος είχα και την ρώτησα που τα άκουσε αυτά; Και γυρίζει και μου λέει ότι ο αδελφός μια άλλης κολλητής της καθόταν και της τα έλεγε αυτά μια μέρα. Μάλιστα της έδειξε και αποδείξεις μέσω Internet. Της έλεγε πως όλα αυτά είναι μια επιτυχημένη μέθοδος στο εξωτερικό και βασίζεται στην ψυχολογία και άλλα τέτοια και ότι ο απώτερος σκοπός είναι να πηδήξει ο χειριστής και μόλις κάνει δουλεία να φύγει. Και ότι ο μόνος που κερδίζει είναι ο άντρας.

Κάπου εκεί πλέον και με ένα κολλημένο μυαλό (τόσο το δικό μου όσο και το δικό της) δεν μπορούσα να σώσω τίποτα. Το μόνο που προσπάθησα ήταν να αντλήσω πληροφορίες για να δω σε τι στάδιο είμαι και κατά πόσο εκτεθειμένος.

Δεν έκατσα πολύ ακόμα, μόνο έσωσα όσο μπορούσα την υπερηφάνεια μου και την αυτοπεποίθηση μου και έκανα eject όσο πιο safe μπορούσα. Βέβαια τις είπα ότι όλα αυτά είναι μακράν ψέμα και ότι αυτός που της τα είπε μάλλον πήγαινε δια της πλάγιας οδού να μπει στο βρακάκι της και την έβαλα σε σκέψεις.

Close? Epic Failed.

Και τώρα τα σιχτίρια.

Καταρχάς στον τύπο που τα είπε όλα αυτά. Μεγάλε σε "συγχαίρω". Για να χώσεις εσύ την κολλητή της αδελφής σου πήδηξες μια ολόκληρη κοινότητα που με κόπο και προσπάθεια προσπαθεί να αναπτυχθεί και να κάνει καλύτερους ανθρώπους τους άντρες. Με επιτυχία ανέπτυξες τα πρώιμα στάδια του γονιδίου που αυτοματοποιεί τις γυναίκες για να απωθούν τους άντρες. Έως τώρα ψάχνανε τρόπους. Τώρα το έχουν εκ του φυσικού τους. Εάν διαβάζεις αυτό το blog σε προκαλώ να βγεις και να πεις το όνομα σου και την διεύθυνση σου. Το μόνο που θα κάνω θα είναι να σου στείλω σχοινί να κρεμαστείς. ΕΑΝ έχεις λίγο τσίπα πάνω σου θα πρέπει να είναι το λιγότερο που πρέπει να κάνεις αν θέλεις να λέγεσαι άντρας. Προς το παρόν σε φτύνω. 

Εάν μπήκες τελικά στο βρακάκι της, το μόνο που σου εύχομαι είναι να μην είσαι δούλος του αιδοίου της. Μπα, είσαι πριν μπεις ακόμα. Οπότε να ξέρεις επειδή Karma is bitch σου εύχομαι στην επόμενή σου ζωή να είσαι σκουλήκι γιατί είναι ερμαφρόδιτο. Να νιώθεις ότι μαμάς και μαμάνε παράλληλα. Εάν δεν μπήκες σου εύχομαι, αυτήν να ήταν η τελευταία γυναίκα που βρήκες το θάρρος να μιλήσεις. Είσαι σκουπίδι και έτσι θα πρέπει να σου συμπεριφέρονται. Μεγιά το αντριλίκι σου. Φόρα φούστα καλύτερα.

Τώρα όσο για τις γυναίκες. Αφού περάσαν μερικές μέρες και δεν πρόκειται να τις ξαναβρώ μάζεψα τα λόγια μου και έχω να πω το εξής. Εάν είστε φίλες με κάτι τέτοιες μπράβο σας. Θα σας κάνουν το μυαλό σούπα. Επίσης, ενημέρωση -η παρθενιά δεν ξανακολλάει με 50 χρόνια αποχή οπότε άστο δεν θα νιώσεις ποτέ σαν την πρώτη φορά-. 

Και φτάνω στο συμπέρασμα. Αντί να είστε περήφανες και ευτυχισμένες που μαζεύτηκε μια ομάδα -έστω- αντρών και έψαξε μέσα να βρει τι του λείπει και πως θα κάνει την ζωή του καλύτερη..Αντί να χαίρεστε που επιτέλους μπήκαμε στο τριπάκι να βρούμε τρόπους να σας ανοίξουμε και να έρθουμε κοντά σας, χωρίς σάλια και παρεκτροπές που τόσο μισείτε (το απωθείτε κιόλας) και που μάθαμε πως να μην είμαστε κάφροι, να αποκτήσουμε μια προσωπικότητα, αυτοπεποίθηση και εσωτερική ομορφιά, εσείς τι κάνατε;

Πιάσατε την πληροφορία του πρώτου μαλάκα discrediter κι αντί να δείτε σφαιρικά το θέμα πιαστήκατε από την άκρη τις κλωστής, την κάνατε τριχιά και αρχίσατε να αναπτύσσετε ασπίδες. Ε είστε άξιες της μοίρας σας! Δεν παλεύεστε πια. Μια ζωή βλάχες θα είστε και μόνες σας, απλώς σας παρακαλούμε μην μας τραβάτε στο βούρκο μαζί σας. Κι ανοίξτε κάνα blog να δείτε ότι όσα σας είπαν αυτοί οι 5-10 είναι άκυρα και καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχουν. Αποτυχημένοι κατ’εμε wannabe PUAs είναι που δεν άντεξαν την πίεση ή δεν είχαν το μυαλό να καλλιεργήσουν τις τακτικές και ξαναγύρισαν στο παλιό καλό κλαψομούνικο στυλάκι τους. 

Congrats σε όλους μας. 

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Μάθετε τον ρόλο σας

(e-mail αναγνώστη)
Αγαπητέ συντάκτη αν έβαζες και υποψηφιότητα για πρωθυπουργός θα σε ψήφιζα!

Τα λες πολύ καλά και γουστάρω. Ξέρεις όμως δεν φταίνε αυτές, η μαμάκα τους τις δασκάλεψε από μικρά που ήταν τους έλεγε ότι μόλις μεγαλώσουν να βρουν έναν ωραίο και γενναίο ιππότη πάνω σε άλογο να έχει πολλά λεφτά και  το λιγότερο να είναι μεγαλομέτοχος ή διευθυντής ή κανένας λαμπρός επιστήμονας. Έτσι λοιπόν και πράττουν οι περισσότερες ας ακούσουν πάλι μια  και  το τραγούδι της Βανδη 'κορίτσι πράμα'.

Όσο για αυτό που λένε κάποιες ότι οι άντρες θέλουμε "να πηδήξουμε τσάμπα¨"...θα έπρεπε να δουν μια τα μούτρα τους στον καθρέφτη  και  να αναρωτηθούν ποιος πηδάει τσάμπα τελικά. Και ναι θέλουμε κι εμείς να κάνουμε επιτέλους λίγο σεξ χωρίς κάποιο αντίτιμο που για να σας ικανοποιήσουμε μέχρι να φτάσουμε στο κρεβάτι πρώτα θα πρέπει να σας έχουμε κάνει δώρα να σας έχουμε πάει εκδρομές και βόλτες και πότε να μην βάλετε ούτε ένα ευρώ.

Οι περισσότερες δεν έχουν καν λεφτά πάνω τους όταν βγαίνουν παρά μόνο το καλό πορτοφόλι guess what...γιατί το έχουν δεδομένο το ποιος πληρώνει. Κι ύστερα μιλάνε για αξιοπρέπεια. Έχετε το πιο ακριβό πορτοφόλι γεμάτο με κάρτες του σούπερ μάρκετ αποδείξεις  και κάρτες από κομμωτήρια και αλλά τέτοια κι από λεφτά...τίποτα.

Μάθετε τι είναι η γυναικά και ποιος ο ρόλος της και μετά σχολιάστε για εμάς τους "τζαμπατζήδες". Οι μισές σήμερα δεν ξέρετε πως βράζουν μακαρόνια και ότι αυτά τα νούμερα πάνω στα κουμπιά του φούρνου είναι η θερμοκρασία. Όταν τα μάθετε ελάτε να τα ξαναπούμε.

Για να μην μπερδευτούμε, το πλούσιο στήθος και τα ψηλοτάκουνα δεν σας κάνουν πιο γυναίκες διότι όλες σχεδόν εχετε σουτιέν από 4 και πάνω και στήθος από 2 και κάτω αλλά από μυαλό...ίδιο. Μια συμβουλή έχω. Μάθετε να είστε ο εαυτός σας και να συμπεριφέρεστε σαν γυναίκες και να μην προκαλείτε όλο τον κόσμο για επιβεβαίωση. Ξεκρεμάστε επιτελούς λίγο τον αμανέ εκεί που τον έχετε και κατεβείτε από αυτό το καλάμι που σκαρφαλώσατε γιατί στο τέλος της ζωής σας θα μείνετε στο πατάρι. Δυστυχώς όπως πάει το πράμα βαρεθήκαμε την τσόντα και το να είστε οι περισσότερες copy-paste σε όλα.

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Ο άντρας ο σωστός, Ο ΚΥΝΗΓΟΣ


(e-mail του συνεργάτη Acid Arrow)
Τώρα τελευταία μια καινούρια πιπίλα που ακούω συνέχεια είναι για την θέση του άντρα και τους κανόνες συμπεριφοράς του όσον αφόρα το πως θα κυνηγήσει μια γυναίκα και θα επιμείνει. Αυτό ακολουθείται από πίπες του τύπου ότι έχουμε χάσει τον χαρακτήρα μας και ότι δεν έχουμε αυτοπεποίθηση.

Δεν αντιλέγω αυτή είναι και η ουσία του άντρα να κυνηγήσει αυτό που θέλει. Εξ’ αρχαιοτάτων χρονών αυτό ήταν και το κατά κύριο λόγο, το επάγγελμα του άντρα, να κυνηγήσει και να φέρει τον άρτων τον επιούσιων στο τραπέζι της οικογενείας καθημερινά. 

Η έννοια του κυνηγού στο ερωτοσεξουαλικο κομμάτι κρύβει μια ασφάλεια για την γυναίκα, την ασφάλεια της επιλογής. Εσύ φιλαράκο που έχεις γίνει ποδήλατο για να την «ρίξεις» επιτέλους, δεν γνωρίζεις ότι είσαι και το εξιλαστήριο θύμα στις ορέξεις του ψυχισμού της κάθε ελληνίδας ξενέρωτης, που κάνει παιχνιδάκια ένεκα της οξείας μπακουριασης που μαστίζει τον ρημαδιασμενο τούτο τόπο. Αλλά ας δούμε και την απέναντι πλευρά. Την δική μας πλευρά και γιατί και που πρέπει να ακονίζουμε τα βέλη μας. 

Ξεκινώ με την περιπτωσαρα της Παρασκευής.

Όπως κάθε Παρασκευή που είναι κατ εξοχήν μέρα εξόδου για μένα ετοιμάζομαι για να βρω μια φιλική παρέα που είχε την καλοσύνη να με καλέσει να την περάσουμε μαζί την βραδιά. Βρισκόμαστε σε ένα πολύ όμορφο και in μαγαζάκι που μαζεύει πάρα πολύ καλό κόσμο. Ως γνωστόν έχω πάρει θέση βολής σε καλό σημείο εκεί που κάθονταν η παρέα και είμαι σε αναζήτηση του θηράματος μου (λογω άρθρου θα χρησιμοποιήσω κυνηγητικούς όρους). Το λοιπόν εκεί ανάμεσα από τα αστειάκια και τις συζητήσεις έχω κόψει ένα HB8 να με κοιτάζει επίμονα. Χωρίς διακοπές, straight eye contact. Σε τέτοιο επίπεδο που έχω αρχίσει και αισθάνομαι άβολα. Χωρίς περιτροπές και αφού σιγουρεύτηκα ότι δεν είναι αλλήθωρη πήγα κατευθείαν εκεί.

Α: Καλησπέρα.
Γ: Καλησπέρα.
Α: Είπα να έρθω πιο κοντά για να με βλέπεις καλύτερα.
Γ: «γελάκια» καλά έκανες.
Α: Είμαι ο «τάδε»
Γ: Αλήθεια δεν με θυμάσαι ε; Ε ας ξαναγνωριστούμε είμαι η «τάδε».
Α: WTF???????????????????(από μέσα μου) Ειλικρινά με πιάνεις αδιάβαστο θύμισε μου όμως.

Αφού ζήτησε συγγνώμη από την παρέα της, αποτραβηχτήκαμε πιο μέσα σε ένα τραπεζάκι. Εκεί κάπου αρχίζει να μου εξιστορεί με πολλές λεπτομέρειες μια βραδιά πριν δύο χρόνια σε ένα παραλιακό μπαρακι που είχαμε γνωριστεί και φασωθει. Μια βραδιά που είχα για κάποιο λόγο αποκλείσει στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Όντως η κοπελιά είχε δίκιο! Αλλά αυτό που μου θύμισε επίσης ήταν και οι επόμενες μέρες. Ήμουν σε μια χαώδη κατάσταση εκείνη την εποχή και εκείνη ήταν ένα φωτεινό κομμάτι αυτής. Δεν σας κρύβω ότι ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που νιώθεις σχεδόν εκείνο το πώς το λένε; Α καψούρης η κάπως έτσι. Η πρώτη της ερώτηση ήταν "τι έγινε γιατί παραιτήθηκες"; Της ζήτησα να μου εξηγήσει τι εννοεί. Μου απάντησε με ένα σχεδόν κάθετο τρόπο ότι έπρεπε να την κυνηγήσω, να την αναζητήσω, να γυρίσω τον κόσμο ανάποδα βρε αδελφέ και ότι την πλήγωσα πολύ με την αδιαφορία μου.

Όταν μου τα έβαλε κάτω και μου έλεγε τον τρόπο που της αρέσει να την κυνηγούν εγώ το μόνο που άκουγα ήταν…μπλα μπλα μπλα ευρώ…"μπλα μπλα μπλα ευρώ". Αυτό που ήθελε η εν λογω κοπελίτσα ήταν να κάνω τον χαμάλη και το κορόιδο μέχρι να μου σπάσει τον τσαμπουκά και να με κάνει δούλο του αιδοίου της. Εγώ φυσικά την κίνηση μου την άλλη μέρα την έκανα και μάλιστα πολύ διακριτικά. Τηλεφώνησα χωρίς απάντηση και αφού ένιωσα το άκυρο να έρχεται με δρασκελιές είπα να μην καταθέσω τα όπλα χωρίς ένα τελευταίο μήνυμα. Όταν το άκυρο με ποδοπάτησε και μετά το μήνυμα, έβαλα πλώρη γι’ αλλού. Η κιουρία όμως ήταν πίσω από το κινητό και χοροπηδούσε περιμένοντας την επόμενη κίνηση του υποψήφιου κορόιδου.

Το γέλιο μου ήρθε όταν άρχισε να μου λέει ότι έπρεπε να της στείλω λουλούδια και να φτάσω μέχρι το πλατύσκαλό της. Ίσως να της έστελνα κάνα CD με τραγούδια μαζί με μια κάρτα(???) ή να της πρότεινα να πάμε κάποιο ταξίδι μετά. Το μονό που σκεπτόμουν εκείνη την στιγμή ήταν σε ποια ριμάδα ταινία τα είδε όλα αυτά; Ναι οκ και αυτά κοπελιά αλλά από την στιγμή που δείχνεις και εσύ κάνα σημάδι. Εγώ τι θα κάνω, θα μυρίσω τα νυχάκια μου; Και στην τελική αν με ένα φασωμα έκανα όλα αυτά στην ολοκλήρωση τι έπρεπε να κάνω; Να αναπαράγω την εκκίνηση των ολυμπιακών με τον Tiesto να βαραει από πίσω και τα πυροτεχνήματα να φωτίζουν μέχρι την Αυστραλία; Για ξεκαβαλα λίγο είπαμε 8ρι όχι κι έτσι όμως.

Το κορυφαίο της υπόθεσης είναι ότι μου έλεγε πόσο της αξίζουν αυτά και ότι τέτοια μόνο θέλει στην ζωή της. Και εγώ θέλω Lambo αλλά δεν την ζήτησα από κανέναν, anyway. Εκεί κάπου δράττομαι της ευκαιρίας και της λέω να μου περιγράψει τον άντρα τον σωστό για τα δικά της δεδομένα. Η γνωστή λίστα με τις πίπες φυσικά ξετυλίχτηκε και άνοιξαν τα ματάκια μου. Στρωμένη δουλειά, αυτοκίνητο, κυνηγός, να τα καταθέσει όλα στα πόδια της, με το σπιτάκι του (optional αυτό) και φυσικά με μια πλειάδα χαρακτηριστικών πριγκη-πεος. Δεν συνεχίζω το πως εξελίχθη η βραδιά αλλά εγώ βγήκα κερδισμένος πάντως ;) . Βεβαία μετά από όλα αυτά δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσω το παραμύθι της ονειροπαρμένης.

Και έρχομαι και λέω. Τι σας λέει η αξιότιμη μαμά σας στο σπίτι και βγαίνετε έξω και περιμένετε να γίνουν; Οι ταινίες πάντως λένε ψέματα, γι' αυτό και είναιταινίες. Όχι, καμία πόρνη δεν παντρεύτηκε τον γοητευτικό playboy και έγινε μαντεμουαζελ, ούτε ο Μέγας James δεν πήγε την καλή του να την γνωρίσει στην μαμά του. Οπότε κλείστε την TV, ξεκαβαληστε το καλάμι και προσγειώστε το UFO που σας έχει πάει στα σύννεφα.

Εάν ένα πράγμα χαρακτηρίζει το ευγενές άθλημα του κυνηγιού είναι αυτό που λέγετε practicality που σημαίνει ότι ο κυνηγός είναι πρακτικό άτομο. Όταν κυνηγαει την πέρδικα και αυτή του ξεφεύγει η πετάει μακριά δεν θα κάτσει να την κυνηγαει επ’αοριστον, το σπίτι πειναει και αυτός πρέπει να πάει κάτι πίσω. Θα κυνηγήσει την επόμενη πέρδικα. Στην διαδρομή θα πιάσει και κάνα αγριογούρουνο η καμιά τσίχλα αλλά αυτά θα είναι τις ζοφερές ημέρες. Ο στόχος του είναι πέρδικα και θα τις κυνηγήσει όλες μέχρι να πιάσει μια. Δεν μένει ποτέ στην μια που του ξεφεύγει. Πάνε αυτά.

"Δεν υπάρχουν άντρες πια!" Λένε και ξαναλένε. Αγανακτούν οι γυναίκες όταν δεν νιώθουν να κυνηγιούνται. Όσο και αν εμφανίζονται ως λαχταριστά θηράματα στις παραλίες και στα μπαράκια οι πάλαι ποτέ τολμηροί και επιδέξιοι «κυνηγοί» τις παρακολουθούν εξ αποστάσεως χωρίς να πλησιάζουν. Άλλοι, γιατί είναι πλέον αρκούντως ευνουχισμένοι από τις αλαζονικές συμπεριφορές των γυναικών και τις συνεχείς ανελέητες απορρίψεις και άλλοι, με περισσότερο σύγχρονες αντιλήψεις, θέλουν και αυτοί να ..κυνηγηθούν και να έχουν το προνόμιο της τελικής επιλογής αν θα «πέσουν», εάν και εφόσον το αποφασίσουν και όποτε το αποφασίσουν..

Από την άλλη όμως όταν ακούς τέτοιες αρρωστημένες απαιτήσεις την στιγμή που βρίθει ο τόπος φυσικό είναι να πας παρακάτω. Και μετά από τα όσα έχουμε πει για τα αποτελέσματα της επόμενης μέρας, έχεις αρχίσει και αγανακτείς. Ε με συγχωρείτε ξενέρωτες μου αλλά έχουμε πλέον και εμείς απαιτήσεις. Κάποτε για να σας πάρει ο άντρας είτε 10ρι ήσουν είτε άσσος μπαστούνι την ήθελες την προικούλα σου τώρα αυτό μας το γυρίσατε μπούμερανγκ και τα θέλετε και σε ποσότητα; Τα χρέη του πάππου εμείς θα τα βγάλουμε; Και στην τελική εμείς γιατί να μην έχουμε αντίστοιχες απαιτήσεις; Α ξέχασα, μόλις έχουμε διανύσει την περίμετρο της γης 7 φορές και έχουμε κάψει τρία οικοπεδακια στην Λούτσα για να σας βγάλουμε γκόμενα αμέσως πρέπει να γονατίσουμε ανάμεσα στα πόδια σας, να δηλώσουμε υποταγή (αναφορικά σε προηγούμενο ποστ του συντάκτη), να αρχίσουμε τις διαγραφές σε φίλους, καριέρα, χρήματα και ζωή για να αρχίσετε να μας πλάθετε όπως θέλετε εσείς. Όταν πια έχουμε γίνει ένα άδειο κέλυφος με σπασμένο τσαμπουκά και χωρίς θέληση είμαστε αναλώσιμοι και για πέταμα. Χωρίς να έχετε υπολογίσει ότι αυτός είναι ο κυνηγός που παραδίδετε πίσω στην κοινωνία. 

Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο για τους κυνηγούς της φύσης που ζουν σε αιχμαλωσία. Λιοντάρια με θολά μάτια που όταν τα ξανά αφήνουν στην φύση πεθαίνουν από την πείνα γιατί δεν έχουν το σθένος να κυνηγήσουν. Ταλαιπωρημένα από την ματαιοδοξία του θηρευτή τους, με σπασμένο τον τσαμπουκά κάτω από το μαστίγιο και έχοντας πια αναγνωρίσει ότι δεν είναι η κορυφή της τροφικής αλυσίδας αλλά άλλο ένα τρόπαιο στην τροπαιοθηκη του παλαι ποτέ πιθήκου, του ιδίου του θηράματός τους!

Έτσι έγινε και στην ανθρώπινη κοινωνία. Υπάρχουν ένα σωρό κατεστραμμένοι, μαραμένοι κυνηγοί χωρίς θέληση γιατί πολλές φορές δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Τα όπλα βαριά και οι σφαίρες πανάκριβε και το θήραμα δεν αξίζει. Οπότε κοιτανε να ξεγελάσουν την πείνα τους με ότι βρουν. Μετά με φωνή βοώντος, έχεις το θήραμα να φωνάζει "εμένα ποιος πουστης θα με φάει";

Ας μην ξεχνάμε όμως και τους εναπομείναντες. Ελεύθεροι, ωραίοι και πιστολάδες με κατάλευκα φτερά. Γνήσιοι κυνηγοί που ανακαλύπτουν τρόπους να φτάσουν το θήραμα τους με διάφορες επιδέξιες μεθόδους. Έξυπνοι με style αλά Clint Eastwood, μοναχικοί και θανάσιμοι. Αυτοί είναι οι πρώτοι στην λίστα των θηραμάτων. Αλλά βλέπεις η έξυπνη μύτη από το πουλί πιάνεται και τους κατακρημνίζουν, γιατί έξυπνος και κυνηγός δεν πάνε μαζί. Ελλάδα βλέπεις. Ο άντρας πρέπει να είναι ο χαζός πως αλλιώς θα ιδρύσουμε το μητριαρχικό καθεστώς? Και μέσα σε όλο αυτό το παραμύθι εξισώθηκαν τα πάντα. Άσσοι και 10ρια γιναν ένα και ζητανε τα μπλε διαμάντια της Ελιζαμπεθ Τειλορ. 

Και όλα αυτά την στιγμή που όταν πατανε το πόδι τους στο σπίτι τα ξεχνανε όλα. Όχι τελικά δεν είναι format. Το format απαιτεί και δίσκο. Μνήμη RAM είναι, μόλις κλείσει το ρεύμα χάνονται όλα. Και εσύ είσαι φτου και από την αρχή. Άντε να βρεις ξανά το κλειδί του BIOS.

Φίλη ξενέρωτη εάν θες τον κυνηγό κάτσε να φας την σφαίρα. Μην του παίρνεις τα όπλα από τα χέρια και μετά του λες "πυροβόλα άμα είσαι άντρας". Ένας επιτυχημένος κυνηγός=ένας επιτυχημένος άντρας δίπλα σου. Με αυτοπεποίθηση θα σε προστατέψει  όταν πλακώσουν οι ύαινες. Από την άλλη μην περιμένεις να έχουν όλοι ασημένια Magnum. Άσε να κυνηγήσει αλλά στην διαδρομή άσε να ακουμπήσει και λίγο τα φτερά της πλούσιας ουράς σου, έτσι θα συνεχίσει να σε κυνηγαει. Και όταν σε πιάσει μην ζητάς βραβείο που σε έπιασε, αντιθέτως επιβράβευσε τον. Δεν θα χάσεις.

Όσο για τους κυνηγούς του τύπου «όλα δικά σου μάνα μου» κρατήστε λίγο χαρακτήρα ρε μαλακες λιγούρηδες, μην χαλάτε την πιάτσα. Kαι για όνομα του Θεού μορφωθείτε λίγο στο κυνήγι.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Πέσιμο στην ψύχρα

Αυτές τις μέρες τα e-mail σας είναι πάρα πολλά και επειδή όλοι θέλετε να ακουστείτε θα δώσω περισσότερο βάση σε αυτά. Περιμένω και εμπειρίες από PickUp (και cold approach, όχι μόνο μέσω κοινωνικού κύκλου). Επίσης δουλέψτε και το cold approach μέσω Facebook γιατί προσωπικά η ιστορία μου έχει αποδείξει ότι είναι το πιο ασφαλές. Ειδικά αν πηγαίνεις μέσω έμμεσου κοινωνικού κύκλου.

(e-mail αναγνώστη)
Διαβάζω εδώ και πάρα πολύ καιρό το blog σου και θα ήθελα να σου πω ότι είναι το πιο γαμάτο blog που έχω βρει εδώ και καιρό. Θα ήθελα να σου γράψω την περιπέτειά μου.

Πριν πολύ καιρό με βάρεσε αυτός ο φτερωτός θεός με το βέλος του και λέω εδώ είμαστε. Να σου πω ότι είναι από τις γκόμενες που γουστάρω δηλαδή με το χαμόγελο στα χείλη και ακομπλεξάριστη όπως και πάρα πολύ έξυπνη. Μέσα από την συζήτηση είχα καταλάβει ότι για να κάνει κάτι πρέπει να τον ξέρει τον άλλο. Έτσι είπα κι εγώ να μην κάνω κάτι βιαστικό και πριν λίγο καιρό την πιάνω και της λέω "σε γουστάρω τρελά εδώ και καιρό". Βλέπω κομπιάζει και συνεχίζω "δεν θα με πειράξει εάν δεν θέλεις αλήθεια και θα ήθελα να σου πω ότι θέλω να συνεχίσουμε να μιλάμε αλλά δεν μπορούσα να το κρατάω άλλο μέσα μου".

Εκείνη τη στιγμή μου σπάει την πιο μισιτή ατάκα "Δεν μπορώ να σε δω έτσι γιατί είμαστε φίλοι". Της λέω "Σε καταλαβαίνω." Δηλαδή εδώ και καιρό συναντιόμαστε γιατί έχουμε κοινή παρέα και ούτε βλέμα δεν μου ρίχνει κι έμαθα ότι είναι έτσι επειδή εγώ θα νιώθω άσχημα για αυτό που έγινε. Μπορείς να μου πεις τι έχουν πάθει οι γκόμενες και όταν πας στεγνά και τους την πέφτεις λένε ότι πάει με την μία και την άλλη χωρίς να ξέρει και όταν περιμένεις πρώτα να την γνωρίσεις λένε "ξέρεις τώρα είμαστε φίλοι";

Μετά γυρίζει η άλλη (τυχαία) και λέει "Δεν υπάρχουν άντρες πια" και κάτι τέτοια. Δηλαδή έλεος ρε κοπέλες. Με τις μαλακίες που διαβάζουν του τύπου Cosmopolitan και τέτοια έχουν μπερδέψει την βούρτσα με την π.... Αυτά από μένα αν θέλεις βάλτο στο blog σου και δεύτερον θέλω μια απάντηση σε αυτά που έγραψα.

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Φάσωμα και γεια σου 2

(e-mail αναγνώστη)

Αγαπητέ συντάκτη καλησπέρα. Είμαι νέος στο blog το ανακάλυψα πρόσφατα με το άρθρο Φάσωμα και γεια σου οπότε είπα να γράψω μια δική μου εμπειρία που μοιάζει αρκετά με τη δικιά σου.

Εδώ και χρόνια έχω ως χόμπι το χορό. Όποτε πηγαίνουμε παρέα με φίλους σε clubs γενικά το έχω εύκολο να πλησιάζω κάποια που χορεύει, να παίζει eye contract και μετά να ξεκινάει εύκολα η κουβέντα. Μια μέρα λοιπόν που είχα βγει με τους φίλους Μπουρνάζι κόβω μια τύπισσα 30άρα μελαχρινή με απίστευτο σώμα. Μου έριχνε 5 χρόνια τότε αλλά φυσικά δεν έμοιαζε καθόλου 30 οπότε το θεώρησα ευκαιρία να χωθώ. Φαινόταν ότι κι αυτή ήξερε να χορεύει οπότε το κουνήσαμε για αρκετή ώρα. Της πιάνω την κουβέντα, ρωτάω με τι ασχολείται, της πετάω και κανένα neg (δεν ήξερα καν το PickUp τότε) και τέλος πάντων με τα πειράγματα και λίγο με τα πιασίματα πάμε για δεύτερο χορό. Εκεί άρχισε να τρίβεται πάνω μου οπότε πάνω στο χορό και τα ποτά αρχίζουμε τα φιλάκια.

Η βραδιά κύλισε πρίμα μετά από αυτό. Την ξεμοναχιάζω σε μια γωνία του μαγαζιού μακριά από τις παρέες μας κι αρχίζει τρελό φάσωμα. Μέχρι δάχτυλο φτάσαμε. Σκέφτηκα να της πω για τουαλέτα να κάναμε κι άλλα απλά σκεφτόμουν μη νομίζει ότι την θεωρώ εύκολη και είπα να το αφήσω για πρώτη μέρα. Παίρνω τηλέφωνο και την καλώ 2 μέρες μετά να βγούμε για καφέ. Την συναντάω κι ένώ στην αρχή με χαιρετάει με ένα πεταχτό φιλάκι στην καφετέρια την κοβω λίγο ψυχρή. Μετά από κάνα δεκάλεπτο κι ενώ λέγαμε διάφορα υπονοούμενα την πλησιάζω για την φιλήσω κι αυτή τραβιέται! Της λέω "Τι παίζει με σένα;" και μου απαντάει "Νόμιζα ότι βγήκαμε φιλικά!" ΦΙΛΙΚΑ?Άντε σπίτι σου ρε κορίτσι μου.

Δηλαδή δυο μέρες πριν φιλικά φασωνόμασταν;Για μαλάκες ψάχνεις; Πες οτι απλά θέλεις να περνάς την ώρα σου να το καταλάβω.Αλλά 30 χρονών και τόσο γκάου; Αυτό δείχνει για μένα ότι δεν υπολογίζουν τίποτα και πλέον θέλουν μόνο να περνάνε την ώρα τους ή τους έχουν πνίξει οι ανασφάλειες. Τουλάχιστον το σωστό είναι να δοκιμάζουν τον άλλο στο sex να περνάνε καλά κι αν δεν τους αρέσει πάνε παρακάτω κι όχι να μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Οι άντρες πάντως ξέρουμε τι θέλουμε και το έχουμε αποδείξει. Καλή συνέχεια εύχομαι.

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

PickUp Artist: Καμάκι Νο.4

Όταν γυρνάνε σπίτι κάνουν κατευθείαν format.

Θα σας περιγράψω το περιβόητο PickUp Νο.4 που μου ζητάτε εδώ και εβδομάδες και που για άλλη μια φορά αναφέρεται σε γνωριμία μέσω κοινωνικού κύκλου.

Είναι Σάββατο βράδυ και μια φίλη μου με παίρνει τηλέφωνο για να βγούμε μαζί με 3 φίλες της σε club! Τις οποίες μάλιστα δεν είχα ξαναδεί. Επειδή δεν είμαι χαραμοφάης, παίρνω κι ένα φίλο μαζί. Περνάμε απ' το σπίτι της φίλης μου να πάρουμε αυτήν και την κολλητή της και συναντάμε τις άλλες δύο φίλες στο club που είχαν ήδη κάτσει κάνα μισάωρο πριν. Συστηνόμαστε και ξεκινάει το game.

Η κολλητή της φίλης μου ήταν ένα HB7 και οι κοπέλες που συναντήσαμε ήταν HB9 και HB6 αντίστοιχα. Παραγγέλνουμε τα ποτά μας και ξεκινάω να μιλάω με το HB7, μιας και είχα μεγαλύτερη οικειότητα. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα σαφές Target, καθ' ότι τα HB9 και 6 είχανε κάνει κλίκα και λέγανε τα δικά τους. Ξεκινάω λοιπόν την κουβέντα με το 7 με κλασικά openers, ατάκες comfort και πάει λέγοντας. Σε κάποια φάση κι ενώ είχαμε πει με τι ασχολείται ο καθένας, βλέπω λίγο ότι οι ερωτήσεις μου ήταν κάπως...μονόπλευρες και αποφασίζω να αλλάξω target.

Πάω προς το HB9, το οποίο μας είχε γυρίσει την πλάτη για πολύ ώρα μαζί με τη φίλη της, αλλά πέτυχα το timing όπου έκανε το λάθος να στρίψει 45 μοίρες. Για την ιστορία, το HB9 ήταν 1.70 ξανθιά γαλάζια μάτια, 22άρα:
Α: Τι λέτε εσείς εδώ;
Γ9: Ε τα δικά μας.
Α: Παρατηρώ ότι πρέπει να είστε κολλητές.
Γ6: Ναι, που το κατάλαβες;
Α: Η μία αντιγράφει τις εκφράσεις της άλλης.
Γ6: (γέλια) Δεν είμαστε ακριβώς κολλητές.
Α: Τότε;
Γ6: Είμαστε πολύ καλές φίλες!
Α: Ποια είναι η διαφορά της κολλητής απ' την πολύ καλή φίλη;
Γ6: Η κολλητή είναι συνήθως μία!
Α: Εγώ περίμενα να μου πεις κάτι άλλο.
Γ6: Τι;
Α: Ότι η πολύ καλή φίλη μπορεί να σου φάει τον γκόμενο, αλλά η κολλητή όχι (γέλια)
Γ6: Δεν το είχα σκεφτεί έτσι!
Α: Ποια είναι η καλή και ποια είναι η κακιά;
Γ9: Αυτή είναι η κακιά.
Γ6: Όχι. Εγώ είμαι η καλή κι αυτή είναι η κακιά.

Το opener όπως βλέπετε είχε μέσα και την λεγόμενη "πρόκληση ερώτησης". Το "Εγώ περίμενα να μου πεις κάτι άλλο" προκαλεί μια ερώτηση από την πλευρά της. Αυτή είναι βασική τακτική, το να δημιουργείς ερώτημα στην άλλη, γιατί έτσι αναγκάζεται να σε ρωτήσει, κεντρίζεις το ενδιαφέρον, άρα συνεχίζεις πιο εύκολα την συζήτηση. Anyway, οι επόμενες ερωτήσεις ήταν σχετικά με περιοχή, τι ασχολείται ο καθένας μας κτλ. Σε κάποια φάση παίζει στη κουβέντα το θέμα χορού.

Γ9: Γενικά μας αρέσει να χορεύουμε.
Α: Θες να μου πεις ότι είσαι καλή στο χορό;
Γ9: Ναι, τα βασικά τα ξέρω.
Α: Τα βασικά; (έκφραση απορίας από μένα, αφήνω το ποτό) Για έλα να μου δείξεις τι ξέρεις.

Εκεί την πιάνω απ' το χέρι (Mystery που δίδασκες) και πηγαίνουμε πιο κεντρικά για να χορέψουμε. Κάπου εκεί αρχίζουν και τα πρώτα kino. 10 λεπτά μετά γυρνάμε πίσω στην παρέα κι από εκεί που δεν το περιμένω αρχίζει τις ερωτήσεις.

Γ9: Για πείτε, πόσα κιλά είστε;
(ο φίλος μου): 82.
Γ9: Εσύ;
Α: Πόσο με κάνεις;
Γ9: Ξερω γω; Για να σε δω (με πιάνει στη μέση) 78-80;
Α: Αφού είμαι 1.77 ύψος βρε, δεν βλέπεις; 71 είμαι. Εσύ τι ύψος έχεις;
Γ9: Πόσο ψηλή με κάνεις;
Α: 1.72
Γ9: 1.70.
Α: Δεν σε πιστεύω.
Γ9: Τώρα θα δεις (προς μεγάλη μου έκπληξη βγάζει το ένα τακούνι και έρχεται να μετρηθεί ακριβώς μπροστά μου).
Α: Τι έκανες εκεί; (με ύφος σαν να μαλώνω τη γάτα μου)
Γ9: Έβγαλα το ένα τακούνι για να μετρηθούμε.
Α: Ε βγάλε και το άλλο, έτσι δε γίνεται. Κλέβεις.
(Βγάζει και το 2ο τακούνι και στέκεται ξυπόλητη ακριβώς μπροστά μου)
Α: Κάτσε να βγάλω κι εγώ τα παπούτσια μου να είμαστε δίκαιοι.
(Τα βγάζω κι όπως τα αφήνω στη θέση τους κάνω ένα βήμα μπροστά και τώρα είμαστε σε απόσταση αναπνοής! Κοιταζόμαστε για 6-7" και μου χαμογελάει, δείχνοντας ΙΟΙ. Αλλά επειδή ο φίλος μου χόρευε με το HB7 και είχα το HB6 obstacle δίπλα, το πράγμα στράβωσε)
Γ6: Εεε, τι κάνετε εκεί; Μας βλέπουνε.

Παρ' ότι η κολλητή της μου έκανε χαλάστρα, το HB9 φάνηκε να μην πτοείται. Όπως είδατε κι από την προηγούμενη κουβέντα, της είχα ρίξει τόσα negs. Έδειξε ένα ψιλοενδιαφέρον κάνοντας πειράγματα, σε μένα και τον φίλο μου, στα μάγουλα, στη μέση, μας έβαζε τρικλοποδιές και γενικά τέτοια χαζά που κάνουν τα κοριτσάκια στην 3η Λυκείου. Αυτό με προβλημάτισε λίγο είναι αλήθεια, τόσο για τα πειράγματα, όσο και γιατί τα έκανε και προς τους δύο. Άρα έπαιζε και ήθελε επιβεβαίωση; Ψαχνότανε; WTF. Σε κάποια φάση ενώ συζητάγαμε στο χαλαρό της πετάω κι άλλο neg. Γιατί τα 9-10 μόνο με negs πέφτουνε.

Α: Θύμισέ μου, λογιστική είπαμε ότι σπουδάζεις;
Γ9: Ναι.
Α: Σε ποιο έτος;
Γ9: Είμαι στο πτυχίο.
Α: Είσαι καλή στους υπολογισμούς;
Γ9: Έτσι πιστεύω.
Α: Πόσες όμορφες γυναίκες έχει το club αυτή τη στιγμή;
Γ9: (Κοιτάει γύρω της) Ααα δεν ξέρω. Πολλές μάλλον. Γιατί;
Α: Μπααα, δεν το νομίζω! (και πίνω μια γουλιά απ' το ποτό μου).

Την είχα βάλει ήδη σε φάση comfort και ήταν ευκαιρία να τεστάρω τα kino. Αυτή μου απαντάει κάτι που δεν θυμάμαι και της ξεκινάω με ένα kino υποταγής.  Την γνωστή ρουτίνα.

Α: Για να δούμε αν λες αλήθεια. Να δω τα χέρια σου (μου τα δείχνει). Άφησέ τα όμως χαλαρά...
Γ9: Θα μου τα χτυπήσεις από πάνω; Θα με σφαλιαρίσεις; Τι θα κάνεις;
Α: Οχι βρε χαζό. Άστα χαλαρά σου λέω...

Στη συνέχεια τα ψηλαφίζω, ενώνω παλάμες και την κοιτάω στα μάτια δίνοντας μια απάντηση ότι και καλά γενικά λέει αλήθεια αλλά κρύβει και κάποια πράγματα για αυτήν. Μετά από λίγα λεπτά όμως κάνουμε και την ρουτίνα του Mystery "Πιστεύεις στη μαγεία;" με τα δύο δάχτυλα που ενώνονται (που είχε δείξει στον Πρεντίπ στην 1η σεζόν) και στο τέλος της λέω το κλασικό "Επ, αυτό είναι φιλάκι" και της δείχνω το μάγουλο. Αμέσως ανταποκρίθηκε λοιπόν και με φιλάκι στο μάγουλο!

Το νέτο είχε καταπιεί όλο το toolset του Mystery ατόφιο. Μου έριχνε αραιά και που ματιές και χαμόγελα, ώσπου βέβαια πριν φύγουμε ανταλλάξαμε τηλέφωνα.

PickUp: Success

Day 2
Όταν την κάλεσα δυο μέρες μετά (αν την έπαιρνα την επόμενη όπως στο PickUp 3 θεωρώ ότι ίσως θα ήταν λίγο unsafe), δεν το σήκωσε. Μου έστειλε ένα μήνυμα...κάπου γύρω στα μεσάνυκτα! Επειδή ήταν αργά εγώ φυσικά δεν την πήρα τηλέφωνο και για να μην ενοχλήσω αλλά και για να μην το παίξω λιγούρης. Συνεχίσαμε όμως κουβέντα μέσω μηνυμάτων και εν τέλει μέσω Facebook. Άρχισε να μου δείχνει κι εκεί IOI λέγοντας πόσο πολύ της αρέσει η δουλειά μου κτλ. Της είπα να κανονίσουμε το ερχόμενο σαββατοκύριακο για καφέ και είπε οκ. Απλά επειδή έβαλα την φράση "να κανονίσουμε" αυτή νόμιζε ότι εννοούσα...και τις φίλες της μέσα.

Anyway, το προσπέρασα κι αυτό καθώς είχα σκοπό ούτως ή άλλως να την καλέσω και να της πω να βγούμε οι δυο μας. Αυτός όμως δεν έγινε ποτέ. Γιατί πριν έρθει το σαββατοκύριακο την παίρνω τηλέφωνο και...πολύ απλά δεν το σήκωσε! Και μη μου πει κανείς ότι έπρεπε να ξαναπάρω ή να στείλω μήνυμα κιόλας. Γιατί σε συνδυασμό με το ότι ούτε την πρώτη φορά το σήκωσε, πάει να πει πολύ απλά ότι δεν ψηνότανε! Φυσικά ως ανταπάντηση ουδέποτε έστειλε sms (ούτε καν μήνυμα στο FB).

Κάπου εκεί θυμήθηκα την ατάκα που δεν θυμάμαι ποιος αναγνώστης την έγραψε, ότι "Όταν μια γκόμενα γυρίσει σπίτι, κάνει αμέσως format". Αλλά επειδή μπροστά σε παρέα είναι πολύ δύσκολο να μιλήσεις ή να κάνεις *close, δεν σκόπευα να το ρισκάρω. Αντιθέτως, μπορώ να πω ότι έπαιξα με όλους τους κανόνες σωστά όπως έπρεπε. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Καμάκι failed

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Όταν οι φίλοι γίνονται...μουνόδουλοι

Θα με συγχωρέσουν οι αναγνώστριες αλλά δεν υπάρχει άλλη λέξη. Ακολουθεί ο ορισμός

Από τη Φρικηπαίδεια, την ελεύθερη παρωδία  
Είναι ο άντρας (στα λόγια), ο οποίος θα μπορούσε να θυσιάσει τα πάντα απ την ζωή του (λεφτά, αμάξι, σπίτι, κότερο, καϊκι, θρησκεία, μπανιέρα, υπολογιστή, τηλεόραση, πολυμηχανήματα, μέχρι και μίξερ για γλυκοπατάτες) και να προδώσει τον οποιονδήποτε (από καλύτερο του φίλο μέχρι και τον αδερφό του) για την αγάπη μιας γυναίκας.

Μουνόδουλο επίσης μπορούμε να πούμε τον άντρα ο οποίος εξαρτάται πλήρως από μια γυναικεία ύπαρξη και θα έκανε πράξη κάθε της επιθυμία έστω και αν αυτή λείτουργουσε εις βάρος του, ή εις τρίτων (βλέπε φίλους, αδέρφια ή οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο).

Τα άτομα αυτά δρούν χωρίς κανένα βάρος συνείδησης, και το μόνο πράγμα που επιθυμούν είναι να βρίσκονται κοντά στην εκάστοτε γυναικεία ύπαρξη που έχουν επιλέξει απολαμβάνοντας όλα τα οφέλη της (εξ ου και η προέλευση του πρώτου μέρους της λέξης) χωρίς να τους νοιάζει τίποτε άλλο. Πολλοί είναι και αυτοί που φοβούνται πως αν το φαινόμενο της μουνοδουλείας εξαπλωθεί, μπορεί να έχει ως συνέπεια την άνθιση του μητριαρχικού καθεστώτος.


Όσοι ανήκετε στην παραπάνω κατηγορία θα πρέπει να αρχίσετε να ανησυχείτε. Το να είσαι αναγκασμένος να θυσιάσεις τα πάντα για κάποια είναι ότι πιο fail μπορείς να κάνεις, διότι ρίχνεις τον εαυτό σου και ταυτόχρονα της ανεβάζεις την αυτοπεποίθηση. Ειδικά το τελευταίο σκέλος της περιγραφής (προδοσία φίλου) δεν γράφτηκε τυχαία και θα το εξηγήσω παρακάτω.

Περίπτωση Α
Επειδή στην παραπάνω κατηγορία θα μπορούσα να ανήκω και εγώ, θα αναφέρω πως κατάφερα να την σκαπουλάρω, με ένα παράδειγμα που πιθανόν να σας έχει τύχει. Σε μία απ' τις μακροχρόνιες σχέσεις που είχα, παρατήρησα το εξής. Η τύπισσα είχε κάνει το απίστευτο, είχε καταφέρει να πλακωθεί κυριολεκτικά με σχεδόν όλους μου τους φίλους. Θεωρούσε τον έναν λιγούρη, τον άλλο κάγκουρα λόγω εμφάνισης, τον τρίτο ψωνάρα (ήταν πιο ψώνιο απ' την ίδια οπότε της χάλαγε το DHV) και γενικά ο καθένας είχε από κάτι.

Το τελείως αδιανόητο ήταν ότι είχα δύο κρούσματα φίλων που της είχαν πετάξει σπόντες σε φάση "πλαγίου πεσίματος". Ο ένας της είχε πει το μυθικό "Τι θέλεις μωρέ μαζί του, έλα στο βαρβάτο αρσενικό" (σ.σ. ήταν 3 χρόνια μεγαλύτερός μου οπότε το 'παιζε και λίγο Alpha Male) κι ο άλλος για να την ευχαριστήσει για μια εξυπηρέτηση που του έκανε στη δουλειά, της ζήτησε να βγούνε για καφέ. Απ' τη μία το νέτο ήταν HB9.5 και τράβαγε βλέματα, απ' την άλλη, δεν ήμουνα μπροστά όταν έκαναν την συζήτηση, άρα δεν μπορώ να έχω 100% εξακρίβωση. Τόσο όμως για τους δύο συγκεκριμένους, όσο για τους άλλους φίλους, φρόντιζα κάθε φορά να προσπαθώ να κρατήσω τα προσχήματα και να μην ξεκόψω ούτε μαζί της, ούτε και μαζί τους. Δεν είχα λόγο να επιλέξω. Αν έχετε πρόβλημα μεταξύ σας τότε πολύ απλά "βρείτε τα".

Σε τέτοιες περιπτώσεις καλό είναι να παίζεις τον διαιτητή. Γιατί αν ξεκόψεις τους φίλους σου τότε...ανήκεις κι εσύ μέσα στον ορισμό, είτε το θες είτε όχι. Για την ιστορία η συγκεκριμένη στον ενάμιση χρόνο κατάλαβε ότι θέλει να ζήσει την ζωή της, οπότε έπεσε αντίστοιχα και η αυλαία.

Περίπτωση Β
Πάμε τώρα σε περιπτώσεις φίλων. Ξεκινάμε με περίπτωση κολλητού από 1η δημοτικού με τον οποίο μεγαλώσαμε μαζί και κάποια στιγμή διέκοψε από μία μακροχρόνια σχέση 5 χρόνων που πήγαινε για γάμο. Από τότε αρχίσαμε να βγαίνουμε πολύ συχνά. Την βλέπαμε όμως διαφορετικά στην προσέγγιση καθώς ήταν της άποψης ότι "έχω ακριβό αμάξι, έχω οροφοδιαμέρισμα δικό μου, είμαι λεφτάς, άρα δεν την πέφτω σε καμία κι αν θέλει ας κάνει αυτή κίνηση". Κλάιν μάιν ο τύπος.

Μια μέρα λοιπόν βγαίνουμε μεγάλη παρέα σε ένα μπαρ. Όταν σε κάποια φάση ένας φίλος μπαίνει στο μαγαζί με τη δικιά του και μια φίλη της, η φίλη της μου φάνηκε συμπαθητική κι είπα να πλησιάσω να δω τι παίζει (μιας και είχε περάσει τέταρτο και δεν μου την είχε συστήσει ακόμα). Σημείωση, ο φίλος της παρούσας περίπτωσης την είχε ψιλοκόψει αλλά προφανώς περίμενε να έρθει και να του μιλήσει, κάτι που σε αυτή την χώρα συμβαίνει πιο σπάνια κι από όταν βάζει γκολ ο Χαριστέας (καλά, με εξαίρεση την συνάδελφο του διπλανού blog που διδάσκει).

Με το που την πλησιάζω λοιπόν, βλέπω στα 3 μέτρα το φίλο μου να με κοιτάει με ένα ειρωνικό βλέμμα κι ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και να γυρνάει σε έναν φίλο μας να του λέει στο αυτί: "Κοίτα τον μαλάκα, χώνεται!". Εγώ φυσικά τον αντιλήφθηκα και με την άκρη του ματιού μου τον αντιλήφθηκε και το target μου. Τον κοίταξα με ένα αγριεμένο βλέμμα σαν να του λέω "Κόψτο γιατί σε βλέπει", αλλά αυτός δεν σταμάτησε εκεί. Με πλησιάζει και μου λέει (όχι ψιθυριστά αλλά με medium voice ώστε να ακούγεται οριακά):
- Χώσου ρε μαλάκα, χώσου.
- (τον κοιτάω) Την παλεύεις;
- (γελάει) Γιατί; Δεν είναι κακό. Χώσου, άμα γουστάρει και η κοπελίτσα χώσου.
- Καλά είσαι τελείως μαλάκας; Δεν βλέπεις ότι ακούγεσαι;
- Δεν ακούγομαι μωρέ. Γιατί θα σου χαλάσω το κονέ; Αφού σου λέω χώσου, κάνε τη δουλειά σου.

Περιττό να σας πω ότι τέτοια πουστιά δεν μου έχουν παίξει ούτε οι χειρότεροι εχθροί μου στο Λύκειο. Αφήνω όπως είμαι 10 ευρώ για το ποτό και παίρνω los poulos. Από τότε δεν πήρε καμία απάντηση, όσα τηλ/SMS/FB messages κι αν έστειλε. Είπαμε, έχουμε και αξιοπρέπεια.

Περίπτωση Γ
Με το παιδί είμαστε φίλοι 5 χρόνια. Τα τελευταία 2 χρόνια σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη οπότε έχουμε χαθεί αρκετά και όποτε κατεβαίνει ρίχνει κανένα τηλ.

Από στυλάκι διαφέρουμε. Του αρέσει να το παίζει πολύ social (είναι 20άρης, οπότε τον δικαιολογώ), ενώ έχει λατρεία με 2-3 τραγουδιστές στους οποίους έχει πάει από 50 φορές στον καθένα. Δηλ. για να ακριβολογώ έχει μέχρι και το κινητό τους, γιατί τους έχει "χτίσει" κυριολεκτικά.

Έχουμε βγει πολλές φορές με παρέα κι έχουμε κάνει ο ένας στον άλλο διάφορα κονέ. Σε κάποια φάση όμως, όταν είχα χωρίσει από μία σχέση, άρχισε να με ρωτάει διάφορα. Σημειωτέον, ο τύπος ήτανε free κάνα δίμηνο, αλλά όλο και κάτι θα έπαιζε ως συνήθως γιατί εμφανισιακά τράβαγε βλέματα. Με ρωτάει λοιπόν πως χωρίσαμε, του λέω το story. Μετά με ρωτάει το όνομά της, του λέω το μικρό. Στο καπάκι όμως με ρωτάει και το επίθετο. Εγώ ψηλιάζομαι ότι κάτι δεν πάει καλά εδώ οπότε τον ρωτάω "Καλά πως σου ήρθε;". Κι επειδή η τύπισσα καταγόταν απ' την Πάρο και ο φίλος μου έχει τον ένα γονέα από εκεί και πατάει μία φορά στα 3 χρόνια, μου πετάει την δικαιολογία "Ε για να δω αν την ξέρω." Άρα του λέω και το επίθετο.

Λοιπόν δεν θα το πιστέψετε. Μετά από κάνα δυο ώρες την είχε κάνει add στο Facebook! Μιλάμε για την απόλυτη καφρίλα. Και φυσικά της πιάνει την κουβέντα. Οκ, πες πολύ απλά ότι από την ταύλα σου κοντεύεις να χτυπήσεις το ταβάνι και να βγεις στην ταράτσα κι ότι είσαι απελπισμένος. Αλλά μην μας παίζεις τέτοια πουστιά. Πες ξεκάθαρα ότι θέλεις να σου κάνουμε κονέ. Φίλες έχουμε, απλά πες το. Μην πας όμως και κάνεις add την πρώην του φίλου σου. Να της πεις τι;

Πήγε λοιπόν να της ανοίξει κουβεντούλα σε φάση "Είμαστε φίλοι από τότε, πήγαμε μαζί διακοπές, έχουμε πάει και εκεί" και κάτι άλλες αρκούδες δικές του για να δείξει DHV. Εγώ όμως επειδή κατάλαβα τι παίχτηκε, πάω και του λέω "Καλά πήγες και την έκανες add; Είσαι τόσο στόκος; Έχω κάνει εγώ κάτι τέτοιο σε πρώην σου την οποία να μην έχω δει ποτέ μπροστά μου;" Ο τύπος πολύ απλά δεν απάντησε!

Αλλά το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι όοολως τυχαίως σκάει κι αυτός μετά από δυο μήνες στο Facebook και στέλνει μήνυμα: "Ελα ρε, πότε θα τα πούμε;" λες και δεν τρέχει τίποτα! Πραγματικά όμως αυτό ξεπερνάει το επίπεδο του στόκου. Η απάντησή μου ήταν ίδια. Οπότε ο μάγκας για να το αιτιολογήσει είπε ότι "Απλά την έκανα add αλλά στο chat δεν της μίλησα. Ήμουνα Θεσσαλονίκη κι είχε έρθει ένας συμφοιτητής μου εδώ κι άνοιξε το laptop κι άρχισε να μιλάει σε random γκόμενες που είχα". Οπότε του πετάω κι εγώ το απλό: "Και πως της είπε ότι πήγαμε διακοπές εκεί; Μάντης ήτανε;" Εκεί τα μάσησε και είπε "Εεεε, εντάξει, του έλεγα κι εγώ τι να πει. Μαλακίστηκα μωρέ sorry".

Τα συμπεράσματα απλά δικά σας.

Περίπτωση Δ
Κλείνω με άλλη μια περίπτωση φίλου. Πέρυσι ένα βράδυ είχα κανονίσει να βγω με τέσσερις φίλες, άρα ήθελα και wingman. Την μία την ήξερα καλά απ' το σχολείο, ήταν δύο τάξεις μικρότερη, τις άλλες τις είχα δει 3-4 φορές. Του προτείνω να έρθει στην παρέα για ποτάκι καθότι μόνος με τέσσερις ναι μεν δείχνει DHV όταν μπαίνεις κάπου αλλά είναι imbalanced.  Άργησε λίγο να προσαρμοστεί στην παρέα, ομολογώ ότι ήταν λίγο μαζεμένος, αλλά τελικά το κινητό απ' τη φίλη μου το πήρε, έστω και στις καθυστερήσεις. Εν τω μεταξύ σε αυτήν δεν πολυάρεσε, δεν ήταν γενικά το στυλ της και το σκεφτότανε.

Το θέμα όμως εδώ είναι ότι από τότε τον φίλο μου δεν τον ξαναείδα! Όποτε τον έπαιρνα να κανονίσουμε όλο κάτι του τύχαινε ή δεν το σήκωνε. Εν τω μεταξύ εγώ μάθαινα τα νέα απ' τη φίλη μου. Είχανε βγει μία, δύο, τρεις, είχα χάσει την μπάλα. Την είχε μαρκάρει κανονικά, εμένα στο ενδιάμεσο ούτε ένα τηλ να μου πει τα νέα του ή ότι προχωράει το πράμα (διότι ήξερε ότι την είχα HB6 και δεν ενδιαφερόμουνα). Στο τέλος, κανονίζουν να βγουν...την ημέρα των γενεθλίων μου! Σκάει λοιπόν μήνυμα απ' τη φίλη: "Χρόνια Πολλά, σήμερα θα βγω με ένα φίλο σου οπότε δεν ξέρω αν θα έρθω". Μετά από 5 λεπτά σκάει μήνυμα απ' το φίλο "Να τα εκατοστήσεις, σήμερα θα βγω με μια πολύ ωραία παρουσία, οπότε δεν θα μπορέσω".

Έχω δύο χέρια οπότε μοιραστείτε ο καθένας από μία μούτζα όπως είστε!

Το αποτέλεσμα ήταν τελικά να βγουν μόνοι τους, ο φίλος μου να φάει επιτέλους την χυλόπιτα, να ξενερώσει και να γυρίσει την κοπέλα σπίτι της. Μετά από αυτό, ούτε η φίλη μου είχε ιδιαίτερη όρεξη να έρθει στο party, για τους γνωστούς λόγους του Party BS που έχω αναφέρει και παλιότερα.

Οι...δούλες
Στις γυναίκες η αντίστοιχη περίπτωση είναι "Τα φτιάχνω με κάποιον, αλλά μετά επειδή ζηλεύει ξεκόβω επαφές από φίλους (κυρίως), φίλες, συγγενείς και λοιπούς γνωστούς". Και φυσικά όταν χωρίσετε μετά τους ξαναπαίρνεις όλους τηλέφωνο και κάνεις ότι δεν τρέχει τίποτα.


Αν απ' όλα όσα διαβάσατε σας έχουν τύχει παρόμοια σκηνικά, απλά κάντε τους delete. Είπαμε, να συγχωρούμε μέχρι ένα σημείο, αλλά άμα...περάσετε το όριο μία φορά, τότε είναι πολύ πιθανό να το ξαναπεράσετε.

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

PickUp Artist: Teamwork

Απαιτείται ομαδική δουλειά και όχι ανταγωνισμός.

(e-mail του συνεργάτη Acid Arrow)
Διαβάζω αρκετό καιρό το blog και είπα τελικά να μοιραστώ τις εμπειρίες μου μαζί σας. Θα ξεκινήσω με κάτι βασικό. Δεν ξέρω το παιχνίδι πως είναι στην Αθήνα και όντας από επαρχία θα μιλήσω με βάση αυτό το δεδομένο. Όλα αυτά που έχετε ακούσει ότι είμαστε Βλάχοι και νεάντερταλ καλά κάνατε και τα ακούσατε γιατί ισχύουν. Εάν είστε και εσείς από επαρχία περιμένετε όλο το άρθρο πριν βγάλετε τα συμπεράσματα σας.

Έχοντας βγει από μια δύσκολη σχέση στο παρελθόν αποφάσισα να εμβαθύνω στην έννοια player με προσοχή και σωστά βήματα. Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο γιατί όχι? Δηλαδή ποιος ο λόγος να έχεις όλο τον μπουφέ μπροστά σου και εσύ να μένεις στο κοτόπουλο και μάλιστα με τα μούτρα? Τώρα πάλι εάν βρεις ένα φαγητό που σε γεμίζει και είσαι πλήρης καλώς να έρθει και μένεις εκεί. Εάν όχι δοκίμασε τα όλα δεν χάνεις τίποτα. Στην τελική ότι δεν σου αρέσει το φτύνεις και πας παρακάτω. Θα είσαι πάντα χορτάτος και θα ξέρεις ΟΛΑ τα “φαγητά”.

Το blog εδώ με βοήθησε πολύ να αποφύγω τις κακοτοπιές και σίγουρα μου έμαθε πολλά. Ένα από αυτά ήταν ότι πάσχουμε από έλλειψη κοινωνικής μόρφωσης αλλά το κυριότερο ήταν η γνωριμία μου με την τέχνη του Pickup.

Έψαξα, βρήκα και δεν έχασα. Ας μην πολυλογώ προχωρώ. Ένα από τα κυριότερα στην τέχνη αυτήν είναι ότι δεν μαθαίνεις να κάνεις καμάκι. Μαθαίνεις πώς να κτίσεις μια ζωή, να εμβαθύνεις στην προσωπικότητα σου, να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση και κυρίως να γνωρίσεις κόσμο μέσα από όλο αυτό. (Δεν το είχα αυτό το πρόβλημα αλλά σίγουρα με έκανε καλύτερο σε αυτό)

Όταν λέμε ομαδικότητα δεν είπα να πάρουμε τα κουμπούρια και να καταλάβουμε κάνα ύψωμα απλά πράγματα όπως να βοηθάμε ο ένας τον άλλον και όχι να βγάζουμε τα μάτια μας(αυτό το κάνουν οι ξενέρωτες όχι οι άντρες που φοράνε παντελόνια FYI). Το καλύτερο και ίσως το ποιο επικριτέο στην τέχνη του Pickup είναι να έχεις καλό wingman. Σου κάνει την ζωή σου ποιο εύκολη ένας fellow pickup artist και πάντοτε βγαίνουν και οι 2 κερδισμένοι.

Εγώ δυστυχώς είχα την ατυχία να μην έχω καλό wingman. Ο ένας κολλητός έπεσε με τα μούτρα σε ένα 4ρι και πλέον την είδε οικογενειάρχης ενώ η πραγματικότητα είναι ότι έκανε το 4ρι μάγκα και έγινε ταρίφας και ταμείο κοινής ωφελείας. Μεγια τον χαλκά στην μύτη bro. Ο άλλος κολλητός είναι στόκος ρε αδελφέ, δεν την παλεύει, έχει μείνει στο πάμε μπουζούκια με το cabrio μωρό μου? ΟΚ δεκτό είσαι καλός φίλος και καλή παρέα αλλά όχι για wingman. Να ανοίξω το μυαλό σου και να στα βάλω μέσα με το ζόρι δεν μπορώ. Υγεία και ευτυχία και καλή σου τύχη σε αυτόν τον τομέα. Αλλά μαζί μου δεν rollάρεις.

Έτσι ξεκίνησα το solo maverick style και άρχισα να πετώ μόνος. Gym, ψώνια, καφεδάκια και ποτάκια solo κατάσταση. Πάντοτε με style, αέρα, και σιγουριά. Καλή φάση και γνώρισα και κάνα δυο καλά ατομακια.

Περίπτωση 1η : Παρασκευή βράδυ τελείωσα gym και είπα να βγω μια βολτουλα για να πάρω τον αέρα μου. Φορώ τα ωραία μου (χωρίς υπερβολές σκουλαρίκια κλπ) καθαρός, με το καθαρό μου αυτοκινητάκι και με χαμόγελο του ενός εκατομμυρίου. Σκάω σε in μαγαζάκι που ξέρω ότι υπάρχει “υλικό” και πάω προς το μπαρ. Βρίσκω ένα ωραίο spot όπου μπορούσα να βλέπω το μαγαζί για να δω το στόχο μου. Για καλή μου τύχη διπλά μου έχουν καθίσει πριν από μένα δυο δυνατά νέτα (άνετα 9ρια και τα 2). Χαμογελαστές και ευχάριστες και οι 2 είπα να κάνω κινησουλα. Σε κάποια φάση όπως γελούσαν η μια έγειρε επάνω μου και αυτό ήταν το πρώτο έναυσμα για την αρχή.

Εγώ: Όπα κοπελιά βιάζεσαι ρώτα με πρώτα πως με λένε. (ένα καλό neg starter)

Αυτήν: Ωχ συγγνώμη είμαι η «τάδε» εσύ?

Ε: Δεν θα με συστήσεις και στην φίλη σου αυτό είναι το σωστό

Α: Σωστά από εδώ η «τάδε»

Και εκεί έχει αρχίσει το παιχνίδι με τα γνωστά ΙΟΙ και έχει αρχίσει και ζεσταίνει το κλίμα (όχι δεν δίνω άλλες ατάκες μελέτη μετά το άρθρο  ).Είμαι στο game και τις έχω κάνει να γυρίσουν προς την μεριά μου. Εκεί που είμαι έτοιμος να χτυπήσω τηλεφωνακι και ίσως και ένα καλό pickup για το βράδυ μιας και η μια έχει δείξει ανοιχτα δείγματα με επαφές, χάιδεμα σε ώμους κλπ. σκάει ο μπάρμαν με τρία σφηνάκια. Οοοοοοχι μην ξεγελιέστε το τρίτο δεν ήταν για μένα. Και τις φωνάζει προς την μεριά του για να τα πιουν.

Εκεί αρχίζει κάτι μπουρου μπουρου για ένα after club που ξέρει τον πορτιέρη και ενώ εγώ έχω μείνει στεγνός σκάει ένας άλλος και μου χώνει ένα μπουκάλι στην μούρη και μου λέει την θεϊκή ατάκα. «Ξέρετε το μέρος είναι πιασμένο και περιμένω μια παρέα μπορείτε να πατέ από την άλλη πλευρά?» Ξαφνικά? Δηλαδή όλο το βραδύ είμαι εκεί τώρα θυμήθηκε την παρέα που περιμένει? Και στο ακριβές σημείο του ειπανε να κρατήσει μέρος? Όχι απλά μου έλεγε να πάρω τα κουβαδακια μου να πάω σε άλλη παραλία. Τα νέτα φυσικά ψάρωσαν και με ξέχασαν κατευθείαν και έχω μείνει κλινικά νεκρός να ψάχνω από μου ήρθε η σφαλιάρα.

Εδώ δημιουργούνται 2 ερωτήματα. Ένα προς τον μπάρμαν. Για πες μου ρε παλικαρε στο 5λεπτο τις έχεις παρατήσει και κάνεις την δουλεία σου δηλαδή όλο αυτό το παρατράγουδο ήταν για να κόψεις εμένα? Η σου είπε κανείς ότι από την στιγμή που το νέτο κάθετε στο μπαρ είναι ιδιοκτησία σου? Well FU my friend με έχεις κάνει discredit γιατί σου ήμουν απειλή? Έπειτα για δουλεία πας όχι για καμάκι. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν τα έχω με τους μπάρμαν αλλά κάτι τέτοιοι φίλοι μου εάν είστε συνάδελφοι τους είναι ντροπή για το επάγγελμα σας. Αλλιώς θα σας συμπαθήσει ένας πελάτης όταν κάνεις bro κίνηση αλλιώς όταν κάνεις discredit. Ο συγκεκριμένος μόλις έφαγε μαύρο δαγκωτό. Και κατά πάσα πιθανότητα και άκυρο από τα νέτα.

Κουεστιον ναμπερ του: Γιατί ρε κοπελιά? Παίζεις όλο το βράδυ. To body language σου φωνάζει sex me up now mathafaka και μόλις δεις το τσάμπα σφηνάκι κατεβάζεις διακόπτες? Η ο μπάρμαν έχει περισσότερες μετοχές από στέλεχος μεγάλης εταιρίας? Οκ Ι know είσαι απλά ξενέρωτη και γουστάρεις να σφάζονται τα παλικάρια στην ποδιά σου και εσύ να ξύνεις τα….νύχια σου. ΟΚ your loss…

Περίπτωση 2η: Χειμωνιάτικη ηλιόλουστη Κυριακή από τις λίγες με ευχάριστη ζεστουλα. Είπα να πιω το καφεδάκι μου σε κεντρικό καφέ με εφημεριδουλα και επί τι ευκαιρία να βγάλω και το σκυλάκι μου βόλτα να δει λίγο κόσμο. Κυρία το λευκό ελβετικό ποιμενικό μου και ανάμεσα στον κόσμο. Δεν ενοχλεί, άρτια εκπαιδευμένο από επαγγελματία του είδους.
Έχουμε αράξει στην καναπεδαρα μας, εγώ πίνω το καφεδάκι μου στον ήλιο διαβάζοντας εφημερίδα αλλά με ανοιχτό το ραντάρ πάντα η Shiva(το όνομα του σκύλου ένεκα θηλυκό) κάνει παιχνιδάκια ήσυχα με κάνα περαστικό παιδάκι, παρατηρεί τον κόσμο και γενικά έχει και ένα στυλακι κιουριας. Μετά από κάνα μισάωρο σκάνε δίπλα μου τρεις κοπελίτσες κουκλάκια (δυο 7ρια και ένα 8ρι). Σκάει ο κλασσικός καγκουρας σερβιτορεξ «τι θα πάρουν τα κορίτσια μας?» και του δίνουν παραγγελία. Η Σίβα όντας μπροστά από μένα έχει κάνει κίνηση πρώτη. Τα «Αχού τι γλυκοοοοο» και τα «τι καλό δικό σας είναι» έχουν αρχίσει με εμένα να απαντώ ψιλοαδιαφορα. Ξαφνικά σκάει η μια το κινητό και πάει να βγάλει Φώτο. «Όπα κοπελιά τις Φώτο με τον σκύλο τις χρεώνω 5 ευρώ».
Αυτό ήταν…η αρχή έγινε. Πιάνουμε το ψιλολοι με την Σίβα να είναι το επίκεντρο της κουβέντας. Εγώ από την θέση μου περιμένω να με καλέσουν στην παρέα τους. Και με τα ΙΟΙ να έρχονται με κάλους ρυθμούς. Εκεί που είμαι έτοιμος να κάνω κίνηση να κάτσω μαζί τους έρχεται ένας γλοιώδης τύπος ντυμένος πρωινιατικα με ένα λαμέ κουστούμι τύπου «τραγουδώ στα μπουζούκια άμα λάχει» και συστήνετε ως ο PR του καταστήματος και αρχίζει τις ερωτήσεις για τον καφέ και εάν είναι από εδώ και αλλά τέτοια. Σε κάποια φάση ακούω να τους ρωταει διακριτικά εάν τους ενοχλεί ο σκύλος και κάθετε εκεί και αρχίζει το πιτσι πιτσι. Γυρνώντας στην εφημερίδα μου ο σερβιτορεξ του οποίου έριχνα 10 – 12 χρονάκια (30 είμαι εγώ) έρχεται με ύφος και μου λέει « ξέρετε μας κανανε κάποια παράπονα για τον σκύλο σας μήπως θα μπορούσατε να τον πάρετε?». Ίσως κάπου εδώ δεν χρειάζεται να τονίσω τι σημαίνει αυτό. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Λοιπόν για αυτούς που εισέρχονται τώρα στο art του Pickup αυτό λέγετε discredit και είναι κατακριτέο. Μην κάνετε σε άλλους αυτά που δεν θέλετε να σας κάνουν δεν λένε? Στην επαρχιώτικη περίπτωση δεν παίζει να αντιδράσεις γιατί ο καυγάς ξεκιναει σαν φωτιά σε βενζινάδικο. Σε παλιότερο άρθρο του συντάκτη αυτού του Blog έχει αναφερθεί η περίπτωση με τους PR κλπ. οπότε περιττό να το θίξω ξανά. Εγώ θα θίξω το θέμα discredit. Ο μπουφές είναι μεγάλος και φτάνει για όλους παίξτε ομαδικά και γίνετε μέλη της ομάδας. Όταν κερδίζει η ομάδα κερδίζετε και εσείς. Τώρα κάποιοι θα πείτε πήγαινε σε άλλο μαγαζί, όταν όμως αυτοί οι τύποι έχουν τον πρώτο λόγο στην πόρτα, τα μαγαζα χωρίζονται σε αρένες κονταρομαχίας και σε λιβάδι με πηγάδια άρα οι επιλογές λιγοστεύουν οπότε πρέπει να παίξεις διακριτικά. Το ότι πιάνει κουβέντα κανείς και γνωρίζει κόσμο σε ένα μαγαζί είναι + για το μαγαζί αλλά και για σένα σαν επαγγελματία φίλε εργαζόμενε στον χώρο της διασκέδασης. Αυτού του είδους συμπεριφορές λέγονται νταβατζηλίκι και είναι παράνομο. Παιχτε σωστά και ανοιχτα και αφήστε τον κόσμο να κάνει φιλίες και γνωριμίες. Δεν σημαίνει ότι ντε και καλά πάω να βγάλω γκόμενα. Εάν με δεις να γίνομαι ενοχλητικός be a bro και ρίξε σύρμα εάν είμαι σωστός θα μαζευτώ στην γωνιά μου. Και εσύ θα έχεις κάνει ένα καλό και εγώ θα το εκτιμήσω. Εάν τα πάω καλά και τσοντάρεις αύριο θα είμαι πάλι στο μαγαζί που δουλεύεις και που ξέρεις ίσως εάν είμαι κύριος σου πω από εδώ η φίλη της δικιας μου man κάνε game. Πάλι κερδισμένος είσαι.
Όσο για τα κορίτσια δεν ξέρω τι σοι άχυρο έχετε στο κεφάλι σας αλλά βάλτε προτεραιότητες. Και κυρίως μάθετε να φέρεστε στους συνομιλητές σας. Τώρα πάλι εάν δίνετε αξία σε ένα κερασμένο καφέ η στον κάθε σερβιτόρο-μπάρμαν-PR κρίμα δικό σας.

Team play above all and be bros not hoes…

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Eye contact και άκυρο!

Σας κοιτάζει ή σας παίζει;

Δε θυμάμαι αν έχω αναφέρει το συγκεκριμένο περιστατικό, αλλά πάει ως εξής. Πριν από αρκετά χρόνια (θυμάμαι πρέπει να ήμουν 20-21, αλλά μου έχει μείνει) είχα πάει στα μπουζούκια με παρέα. Νομίζω στον Βέρτη. Το DLV χτύπαγε κόκκινο γιατί ήμασταν 8 άντρες-2 γυναίκες, αλλά δεν έχει να κάνει. Με το που αράζουμε σε ένα πάσο (τότε δεν παίζανε τα φράγκα που παίζουν σήμερα για τραπέζι) μπανίζω με τη μία ένα νέτο που καθότανε με πλάτη στο μπαρ.

Δεν πρέπει να ήταν ελληνίδα, την έκοψα προς Ρουμανία μεριά. Ήταν HB 8.5, μελαχρινό, ψηλό, με πράσινα μάτια. Μόνο της μειονέκτημα ήταν ότι η παρέα της περιείχε δύο ζευγάρια! Πραγματικά το θεωρούσα αμαρτία αυτό το νέτο να κρατάει φανάρι ένα τέτοιο βράδυ. Το ένα ζευγάρι πρέπει να ήταν απ' τη χώρα της (27-29 περίπου) και το άλλο ήταν Έλληνες, γύρω στα 40.

Με το που την μπανίζω, στο δίλεπτο πάνω με κοιτάει κι αυτή. Κι όταν λέω "κοιτάει" όχι για 5" και να γυρίσει βλέμμα, κόζαρε σε φάση 30" συνεχόμενα, να ζαλίζομαι και να ντρέπομαι να την κοιτάξω. Και σαν πιτσιρικάς ήταν πάνω που είχα ξεκινήσει να κάνω καμάκι, αλλά δεν είχα τα άντερα να πάω να την πέσω, ειδικά όταν υπήρχαν στη μέση δύο ζευγάρια! Έπρεπε να βρω ένα τρόπο. Ειδικά το μικρό ζευγάρι, είχε έναν μάγκα που ήτανε ντούκι. Ο τύπος έδειχνε ότι δεν μάσαγε, με μια σφαλιάρα θα με έστελνε στην πίστα κατευθείαν.

Σε κάποια φάση βλέπω το ντούκι να πηγαίνει τουαλέτα και βρίσκω την ευκαιρία. Επειδή όμως ήταν και το άλλο ζευγάρι δίπλα, πάω στο μπαρ, παραγγέλνω σφηνάκι και στην απόδειξη πάνω γράφω το τηλέφωνό μου και λέω στην barwoman (πέρασέ το στην κοπέλα, κερασμένο από μένα). Η barwoman εν τω μεταξύ (Ρωσίδα θα ήταν, γιατί δεν μίλαγε καλά τα ελληνικά) μου πετάει το μυθικό "Εγκώ ντεν κάνου κάτι τέτοιου γιατί θα βρω κανίνα μπελά, κάντο μόνος σου!" Η συγκεκριμένη αν δεν ήταν του κέντρου να την προστατεύουν οι πορτιέρηδες και ήμασταν σε κανένα party φίλου, άνετα θα άκουγε κανένα γαλλικό. Έκανε λες και θα την απολύσουν άμα μεταφέρει...ένα μήνυμα. Τεσπά, το προσπερνάω, γυρνάω στη θέση μου, πίνω το σφηνάκι μόνος και το νέτο με κοιτάει ακόμα. Συνολικά έχουν περάσει 45 λεπτά!

Σε κάποια φάση βγάζω το κινητό και καθ' ότι τότε τα Bluetooth ήταν στα ντουζένια τους, της στέλνω ένα μήνυμα "Εσύ είσαι που με κοιτάς τόση ώρα και με έχεις ζαλίσει; Το κινητό μου είναι 69........". Αυτή κατάλαβε τι πήγα να κάνω και κοίταξε την τσάντα της. Το Bluetooth όντως βρήκε τον σωστό αποδέκτη, το κινητό της! Ήταν το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω, καθ' ότι ακόμα και στις μέρες μας, το να πας να μιλήσεις σε κοπέλα μεικτής παρέας, έστω κι αν είναι single και υπάρχει ένας άντρας με την κοπέλα του, είναι τελείως taboo, γιατί στάνταρ "θα την ακούσεις". Και γι' αυτό ποιος φταίει; Εμείς φταίμε, γιατί δεν μπορούμε να μπούμε στη λογική του εκάστοτε τυπά, μια φάση απ' την οποία όλοι έχουμε λίγο-πολύ περάσει.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως κάποιος άλλος έφταιγε. Τι έκανε λοιπόν η κοπελιά; Θέλετε να μάθετε; Θα σας το πω και θα σας πέσει το σαγόνι στο πάτωμα. Κοιτάει το μήνυμα, γελάει και το δείχνει και στα δύο ζευγάρια που ήταν δίπλα της, δείχνοντας παράλληλα....ΕΜΕΝΑ που την κοίταζα απέναντι! Σε κλάσματα δευτερολέπτου είχα πέντε άτομα να με καρφώνουν!

Πραγματικά μεγαλύτερο ξενέρωμα δεν θα μπορούσα να είχα φάει εκείνο το βράδυ. Αν ήταν με φίλες τότε σίγουρα θα είχα κάνει κίνηση, έκανε μπαμ ότι κόζαρε. Αλλά επί της ουσίας μηδέν. Με το που γυρνάνε λοιπόν και με κοιτάνε και οι πέντε, το μόνο που έκανα ήταν να κρυφτώ πίσω απ' την παρέα μου. Ταπεινωμένος γιατί ένα ακόμα cockteaser πήρε την επιβεβαίωση που ήθελε.

Κι ύστερα ελάτε να μου πείτε ότι δεν υπάρχουν ξενέρωτες εκτός συνόρων. Η μήπως αυτή ήταν εντός συνόρων, άλλαξε νοοτροπία και δεν πιάνεται;

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Οι κάφροι

(e-mail αναγνώστη)
Γεια σου φίλε μου.

Είμαι αναγνώστης από την αρχή του blog και μιας και παρατηρώ τελευταία διάφορα άρθρα που γράφονται από αναγνώστες πήρα κι εγώ την πρωτοβουλία να γράψω κάτι που ελπίζω να δημοσιευτεί. Οκ, το ξέρω ότι και από το όνομα του blog το αντικείμενο που πραγματεύεται είναι καθαρά το κράξιμο γυναικών, αλλά επέτρεψέ μου να κάνω μία παρένθεση για τη βλακεία στον εγκέφαλο που επικρατεί σε μερικούς άντρες. Ας παραθέσω λοιπόν το παρακάτω περιστατικό.

Πρόσφατα μιλούσα με την κοπέλα μου στο κινητό η οποία βρισκόταν στο δρόμο. Καθώς μιλούσαμε, πέρασε σε μια στιγμή από δίπλα της ένα αυτοκίνητο με (κλασικούς) μαλάκες οι οποίοι όντας κλασικοί κάφροι που όλοι έχουμε ζήσει (τραγική μουσική στο διαπασόν και κανένα σεβασμό προς στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια), άρχισαν να κάνουν επαινετικά (ας πούμε) σχόλια για την εμφάνιση της κοπέλας η οποία βρισκόταν μόνη της. Οκ, θα μου πεις ότι θίχτηκα (και θα ‘χεις απόλυτο δίκιο) γιατί ήταν η δική μου κοπέλα, αλλά ας προσπαθήσουμε να δούμε αντικειμενικά το γεγονός αυτό καθεαυτό.

Ας τα πάρουμε από την αρχή λοιπόν. Μιλάω σε σένα τραγικέ παπάρα που το’χεις κάνει άπειρες φορές. Μπαίνεις σ’ένα αυτοκίνητο με την παρέα σου να πάτε καμιά βόλτα και να κάνεις χαβαλέ, κάτι που το ‘χουμε κάνει όλοι. Βλέπεις μία ωραία κοπέλα στο δρόμο κι εσύ το θεωρείς πολύ φυσιολογικό, είτε για να πουλήσεις μούρη στην παρέα, είτε γιατί κατά βάθος περιμένεις ότι θα αντιδράσει κι αυτή και θα ‘χετε συνέχεια, να χρησιμοποιήσεις φράσεις του τύπου “τι μανάρι είσαι εσύ”,“ τι σωματάρα έχεις μωρό μου” κλπ. Ας δούμε όμως τις συνέπειες τον πράξεων σου:

Α)Από την πλευρά τη δική σου
Βάλτο καλά στο μυαλό σου. Μια τέτοια κίνηση υποβαθμίζει το νοητικό σου επίπεδο. (το οποίο βέβαια παίζεται να υπάρχει για να φτάσεις σ’αυτό το σημείο) Οκ, θα γελάσετε με την παρέα σου, αλλά εσύ τι πιστεύεις; Αν κανονίσουν καμιά φορά με σοβαρές κοπέλες, λες να σε πάρουν τηλέφωνο για να σου πούνε και σένα; Ή μήπως θα σε έχουν στο μυαλό τους σαν τον ηλίθιο που θα τους κάνει χαλάστρα με καμιά βλακεία που θα πει; Το πιο λογικό είναι ότι ακόμα και να σου πούνε να πας, στο τέλος της ημέρας θα δικαιολογούνται σ’αυτές για το μαλάκα φίλο τους.

Β)Από την πλευρά της κοπέλας
Ας έρθουμε στο βασικό λοιπόν. Έστω ότι αυτή είναι μια καλή κοπέλα με πολύ εντάξει χαρακτήρα. Το σίγουρο είναι ότι θα σε αγνοήσει εξαρχής. Οτιδήποτε και να της πεις απλά θα σε αγνοήσει γιατί ξέρει ότι για να φτάσεις σ’αυτό το σημείο, θα πρέπει να είσαι επιεικώς μαλάκας. Κι όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο, ναι, αυτό την κάνει να νιώθει άσχημα, γιατί παρά το γεγονός ότι είπες ένα φαινομενικά, θετικό σχόλιο, στα μάτια της φαίνεται σαν προσβολή μιας και την αντιμετωπίζεις σα να είναι ένα αντικείμενο. Άσε που στο κάτω κάτω δεν έκανε τίποτα για να σε προκαλέσει. Οπότε για ποιο λόγο να τη φέρεις σ’αυτή την άβολη κατάσταση;

Έστω τώρα ότι είναι μία ξενέρωτη. Σ’αυτό το blog έχει μελετηθεί πολλές φορές η περίπτωση της πυροβολημένης ψωνάρας που είναι στον κόσμο της, είτε επειδή της την πέφτουν καθημερινά, είτε γιατί από το σπίτι η μάνα της φούσκωσε τα μυαλά. Αν ανατρέξεις σε παλαιότερα άρθρα, θα βρεις πολλές πληροφορίες για τις εν λόγω περιπτώσεις. Στο θέμα μας όμως. Είναι που είναι καμμένη αυτή εγκεφαλικά έρχεσαι κι εσύ να την αποτελειώσεις. Τι περιμένεις δηλαδή; Να σου κάτσει; Εδώ επιστήμη το ‘χουμε κάνει (pickup artist) απλά για να ανταλλάξουμε ένα γαμημένο τηλέφωνο και πάλι παίζεται να σου πει ναι για καφέ, κι εσύ περιμένεις με μια φράση να σου ανοίξει η άλλη τα πόδια; Βάλτο ρημάδι να σκεφτεί! Το μόνο που καταφέρνεις είναι να ανεβάσεις, το ήδη τραγικά υπερυψωμένο εγώ της. Άσε που δίνεις αφορμή σε όλες αυτές τις κάριες να λένε το επικό “όλοι οι άντρες είναι μαλάκες”. Κάνεις κακό και σε όλους εμάς, δυσφήμιση του αντρικού φίλου! Στο κάτω κάτω θα μπορούσε να ‘ναι αδερφή σου αυτή η κοπέλα ή ακόμα και μάνα σου! Θα ήθελες να της συμβεί κάτι τέτοιο;

Συνοψίζοντας: απαξ και μπεις στ’αμάξι πήγαινε σε κάνα club για να γνωρίσεις κόσμο και άσε τα καφριλίκια. Κάνουν κακό και σε σένα αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους.


ΥΓ. Ειλικρινά δε θα έγραφα άρθρο γι’αυτό το θέμα γιατί πιστεύα ότι είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά τελευταία συμβαίνει συνεχώς σε πολλές κοπέλες που γνωρίζω. Θέλω να πιστεύω ότι από όσους θα διαβάσουν αυτό το άρθρο, τους περισσότερους δε θα τους αφορά. Απλά κάνω έκκληση σε όλους να το κόψουμε σε όσους λειτουργούν έτσι, γιατί σε λίγο θα αποτελούμε μειοψηφία με την τρέλα που κυκλοφορεί.

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Θέλουν τον "αρχηγό"

Ο Mystery διδάσκει τι μοντέλο άντρα θέλουν οι γυναίκες. Ανάλυση και συμπεράσματα.

Μερικά πράγματα θεωρούνται αυτονόητα στο υποσυνείδητό μας αλλά δεν τα χρησιμοποιούμε στην πράξη. Όπως το να κάτσουμε να σκεφτούμε τι θέλουν οι γυναίκες.


Στο παρακάτω βίντεο που θα δείτε, ο Mystery διδάσκει στους υποψήφιους PUA το μοντέλο άντρα που θέλει η γυναίκα.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ο άντρας θέλει:
1)Μία πολύ όμορφη (μάτια, χείλια, μαλλί, σώμα αδύνατο, προαιρετικά βυζιά και κώλος)
2)Να μην του τα πρίζουν (ελευθερία σε μπάλα, αμάξια, games, dvd, μαλάκινση σε FB/YouTube κτλ).

Η γυναίκα λοιπόν, όπως μας λέει κι ο Mystery, βάση το DNA της, θέλει τον άντρα που θα είναι ο "αρχηγός" της φυλής, που θα την προστατέψει σε περίοδο επιβίωσης. Δηλαδή έστω ότι γαμιέται ο Δίας και γίνεται φέτος η συντέλεια του κόσμου (αμήν και πότε να γλιτώσουμε νωρίτερα) και το σενάριο θυμιζει The day after tomorrow. Η γυναίκα που θα είχε δίπλα της τον "αρχηγό" υποτίθεται ότι θα ήταν αυτή που θα επιβίωνε. Αν λοιπόν το καλοσκεφτείτε, η γυναίκα όντως θέλει όλες αυτές τις μαλακίες που μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Πιο αναλυτικά ζητάει τους παρακάτω τύπους άντρα:
1)Αρρενωπό άντρα: Να εκπέμπει αντρίλα, βαρβατίλα, όπως θέλετε πείτε το. Αν είσαι ο κατσουφιασμένος φλώρος με χοντρά γυαλιά μυωπίας, δεν ξέρεις να της μιλάς στα ίσια κτλ τότε απορρίπτεσαι. Αν δεν έχεις εμπειρία με γυναίκες και δε ξέρεις να πουλάς μούρη, δεν θα κάτσει καμία να σε μάθει.
2)Ψηλό άντρα: Οι ψηλοί ήταν στην αρχαιότητα και οι αρχηγοί γιατί συνήθως νικούσαν στις μάχες 1vs1. Φυσικά αν κάποιος σήμερα δεν είναι ψηλός αλλά είναι π.χ. στρατιωτικός, αστυνομικός ή πυροσβέστης τότε κι εκεί κερδίζει ένα plus. Εδώ όμως μιλάμε για μια default περίπτωση. Είπαμε, DNA είναι αυτό και λειτουργεί με προ-μεσαιωνικές μεθόδους. Γι' αυτό και όποιος είναι 1.85 και πάνω τραβάει αμέσως τα βλέματα σε αντίθεση με τον 1.69 και κάτω που περνάει απαρατήρητος.
3)Celebrity: Σε καταστάσεις επιβίωσης, ο πολιτικός θα οδηγήσει τον λαό του, ο μουσικός θα τον ψυχαγωγήσει άρα θα κρατήσει το ηθικό του υψωμένο, ο αθλητής θα χρησιμοποιήσει την φυσική του δύναμη και πάει λέγοντας. Τώρα καταλάβατε γιατί όλες καυλώνουν με τους διάσημους.
4)Λεφτά: Στην παραπάνω περίπτωση, όποιος έχει λεφτά έχει ένα πλεονέκτημα. Μπορεί όταν η γη πάει για φούντο να μην υπάρχουν τράπεζες, αλλά ξεχνάτε κάτι βασικό. Στην παλαιοληθική εποχή ΔΕΝ υπήρχαν τράπεζες. Οι πλούσιοι είχανε σπίτια, κοπάδια με ζώα (άρα εκτός από value και απόθεμα φαγητού), τέτοια πράγματα. Τώρα λοιπόν καταλαβαίνετε και γιατί θέλουν τους λεφτάδες.

Εξαιρέσεις
Φυσικά σε κάθε κανόνα υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις. Γι' αυτό και στο blog αναφέρω ότι "οι περισσότερες" γυναίκες είναι ξενέρωτες και όχι "όλες".

Όπως υπάρχουν άντρες με το κάτω κεφάλι "νεκρό", που κοπροσκυλιάζουν όλη μέρα σπίτι, μαλακίζονται σε Internet Cafe ή δεν βγαίνουν για ποτό και δεν πηγαίνουν σε party φίλων, έτσι αντίστοιχα υπάρχουν και γυναίκες που δεν θέλουν τον "αρχηγό" με όλα τα παραπάνω, αλλά απλά έναν συμπαθητικό τύπο που θα τους φερθεί καλά. Αυτές όμως είναι ελάχιστες και συνήθως HB 1-7.

Σκεφτείτε τώρα το εξής σενάριο. Βγαίνετε για να sargάρετε με τις τακτικές του Mystery. Φτιάχνετε ένα εικονικό avatar, κάνετε PickUp, σας βγαίνει καλά και μετά το Phone Close στο Day 2 "δένει" το γλυκό. Λίγες μέρες μετά, όταν το νέτο ανακαλύψει ότι δεν είστε αυτός που νόμιζε, τι ακριβώς γίνεται;

Πολύ απλά θα πρέπει να σκεφτείτε καλά που πάτε και την πέφτετε. Είτε με cold approach με direct τρόπο, είτε με indirect PickUp φάση Mystery, αυτό που πάτε να διεκδικήσετε είναι μία γκόμενα με την οποία θα κάνατε κονέ αν σας την γνώριζαν από παρέα. Απλά κερδίζετε προσωρινά ένα value και μια καλή εντύπωση. Δεν θα πάτε σαν μαλάκες να την πέσετε στην barwoman, στη χορεύτρια, στο μοντέλο πασαρέλας, στη σερβιτόρα ή στο νέτο που κωλοτρίβεται στον PR και στον DJ. Ούτε καν θα πάτε να ανοίξετε 4set και 5set με ψωνάκια Βορείων Προαστείων που ψάχνουν το χρήμα.

Αυτές είναι καταδικασμένες. Σταματήστε λοιπόν να τις ταϊζετε αυτοπεποίθηση κι αφήστε τις να κάνουν αυτό που ξέρουν χρόνια τώρα. Να αραχνιάζουν.

ΥΓ. Ξέρετε ότι σύµφωνα µε το Pantone Color Institute, οι άντρες που φορούν µπλε έλκουν περισσότερο τις γυναίκες, καθώς αυτές θεωρούν ότι είναι περισσότερο συντηρητικοί κι επομένως σταθεροί, πιστοί κι αφοσιωµένοι; 

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Ο Moυνοβοσκός

O αγαπητικός της ξενερωτοπούλας

Κείμενο του συνεργάτη Gaius Allenatorius

Οι ξενέρωτες ζουν και υπάρχουν ανάμεσα μας.. Το ξέρεις και εσύ, και εσύ και ο διπλανός σου που κρυφοκοιτάει στην οθόνη την μαλακία που διαβάζεις. Οκ αυτές υπάρχουν και καλά κάνουν.. Είναι στην φύση τους, στο DNA τους και αποτελεί μηχανισμό άμυνας όπως οι σκατζόχοιροι έχουν τα αγκάθια ή όπως η σουπιά έχει το μελάνι. Και ο άντρας έχει το μελάνι, εκείνο το αόρατο που ωφείλει να χρησιμοποιεί για να κάνει την λίστα του Σίντλερ πάνω στα αχαμνά του συμπεριλαμβάνοντας όλες τις ξενέρωτες που γνώρισε, γνωρίζει και θα γνωρίσει.

Αλλα φυσικά όπως κάθε ύπαρξη έχει τα σφάλματα της, έτσι και το αντρικό είδος έχει το σφάλμα που απόψε θα ονομάσω μουνοβοσκό γιατί έτσι γουστάρω.

Έστω οτι υπάρχει (λέμε τώρα) μια γκόμενα που συγκεντρώνει τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
α) Είναι πιο στόκος και απο παιδάκι που αποφοίτησε απο το νηπιαγωγίο με βύσμα (στα 12)
β) Οι επιδόσεις τις στο σέξ κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα με μιας φουσκωτής κούκλας
γ) Το ανώτερο επίπεδο συζήτησης που μπορεί να συμμετάσχει είναι για τα σίριαλ της tv (τα πιο εκειδικευμένα της φαίνονται κβαντομηχανική)
δ) Η Φρασεολογία της είναι αξιοζήλευτη απο κάθε νταλικιέρη, οδηγό ταξί, και λοιπά επαγγέλματα που κατα κορον χρησιμοποιούν αργκό
ε) Οι χορευτικές της ικανότητες μπορούν να κάνουν και τον C-3PO να αισθανθεί πολύ ευλύγιστος

Καλά μέχρι εδώ;

Γιατί λοιπόν βρε πρωτόγονε επιμένεις να κυκλοφορείς και να έχεις σχέση με αυτό το "κόσμημα";
Γιατί θέλεις να αποκαλείς αυτό το κατασκεύασμα φίλη σου και να την γυροφέρνεις μαζί με την υπόλοιπη στρατιά απο κλώνους της;
Διότι ανήκεις δυστυχώς στους μουνοβοσκούς.

Ο Μουνοβοσκός που σέβεται τον εαυτό του, δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο απο το η γκόμενα του να:
1) βλέπεται (έστω και πιάνοντας τη βάση,)
και
2)να έχει.........μουνί.....Μάλιστα Κύριε...αυτά τα ολίγα....

O Έμπειρος μουνοβοσκός δεν χρειάζεται καν να την πιάσει γκόμενα, του αρκεί η συντροφιά μιας τέτοιας κοπέλας, και συνήθως όχι μόνο μίας αλλα ολόκληρης αγέλης. Είναι ακομπλεξάριστος και δεν ζητάει ανταλλάγματα απο αυτήν/ες. Ούτε καν πίπα!

Έχει το αμάξι του στην υπηρεσία τους για όλες τις βόλτες, ψώνια, καφέδες, clubing, χάζεμα ηλιοβασιλέματος και χορό με λύκους.. Κερνάει πάντα ή αρκετά συχνά ότι φάνε και ότι πιούνε, και ξεχνάει το ότι αρπάξει ο κώλος τους επίτηδες γιατί είπαμε, είναι φίλος, είναι ανιδιοτελής, είναι ψυχάρας.

Αν του ζητήσεις να σε πετάξει μέχρι το περίπτερο για τσιγάρα, θα σε γράψει πιθανότατα στην παπάρα του, απαντώντας με μια φράση "πω πω, βαριέμαι τώρα ρε συ". Ενώ αν η ξενέρωτη του ζητήσει να την πάει 100χλμ μακριά να δεί μια φούστα του vasileios ξέρεις τι θα γίνει. Θα την πάει και μάλιστα τρέχοντας.

Χωρίς οικονομικό κίνητρο, χωρίς καμία ανταμοιβή, χωρίς κόμπλεξ και φραγμούς, ο Μουνοβοσκός είναι πιστός στην υπηρεσία του αιδοίου όπως ο σκύλος στον Οδυσσέα, όπως η Πηνελόπη στους μνηστήρες, όπως ο Αμερικανός στρατιώτης στον Πρόεδρο.

 Μην προσπαθήσεις να τον αλλάξεις. Θα το καταλάβει μόνος του μια μέρα.

Y.Γ. "NO free rides...GAS or ASS"

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

PickUp Artist: Καμάκι Νο.3

Έμπειρη HB 9+ μόνη, ψάχνει.

Το συγκεκριμένο sargάρισμα (sarging=βγαίνω για καμάκι) μου έμεινε χαραγμένο για έναν και μόνο λόγο που θα σας εξηγήσω στο τέλος, για να μην σας κάνω spoiler.

Έχω βγει με παρέα για ποτό και κατά τις 01:00 σκάει μήνυμα από φίλο που είχε party. Εκείνες τις μέρες ήταν γιορτές, οπότε το θεώρησα μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσω την τύχη μου, μιας και στο μαγαζί που ήμουν αρχικά, δεν παίζανε πολλά νέτα. Ήμασταν ένα ζευγάρι κι ένας φίλος, σύνολο τέσσερα άτομα. Ο φίλος πήγε αλλού, εγώ με το ζευγάρι πάω στο party. Καλύτερα δηλαδή, γιατί αν ο φίλος μου ερχόταν για wingman, θα πέταγε καμιά άκυρη παπάρα και θα έπαιρνα τ'@@ μου πανηγυρικά.

Σκάω λοιπόν με το ζευγάρι που σας λέω Βόρεια Προάστια. Τα παιδιά ξέρανε καλύτερα τον τύπο, γι' αυτό και τους περίμενα στην πόρτα για να κάνουμε είσοδο μαζί και να με συστήσουν. Το σπίτι του παιδιού ήτανε...ξέρετε τώρα, από εκείνους που "πεινάνε" (πισίνες, μπαρ με δύο άτομα μέσα, DJ κι ένα σωρό παπάδες). Η ώρα ήταν 03:30 και ήταν πάνω που είχαν αρχίσει να φεύγουν οι πρώτοι. Σύνολο παίζανε 50-60 άτομα. Ευτυχώς από νέτα είχε καμιά δεκαριά. Με μία γύρα στο δεκάλεπτο είδα ότι αυτό που άξιζε περισσότερο απ' όλα ήταν στην άλλη άκρη του μπαρ. Το να πάω απ' την άλλη ήταν αδύνατο, όμως για καλή μου τύχη, μετακόμισε (μαζί με τις δύο φίλες της κιόλας) ακριβώς μπροστά μου.

Λέω στον φίλο μου να μου την συστήσει...διακριτικά. Ο φίλος μου μάλιστα ήξερε ότι η γκόμενα είναι όντως single, άρα διάβαζα βουλωμένο γράμμα. Κοντοστέκεται όμως και προσπαθεί να σκεφτεί ατάκα για να μιλήσει. Περνάνε 2-3 λεπτά και λέω "δε γαμιέται", πάω για PickUp.

Α: Να σε ρωτήσω, η μουσική που βάζει ο DJ δεν είναι κάπως άκυρη;
Γ: Ναι, έχεις δίκιο.
Α: Αυτό ακριβώς έλεγα και στον (*όνομα_φίλου*). Έλα 'δω ρε συ να ακούσεις (του κάνω νόημα και έρχεται). Ορίστε, και η φίλη σου συμφωνεί. Πετάει κάτι κομμάτια ο τύπος, και μου θυμίζει τους DJ στο χωριό που βάζουν τα άκυρα ελληνικά από αρχές δεκαετίας '90, "Σαν να μπαίνει η Άνοιξη και τέτοια" και ξενερώνουν όλοι, μα δεν είναι τραγικό;
Γ: Ναι, βασικά εδώ και ώρα έτσι είναι. Προηγουμένως να δεις τι τραγικά έβαζε.
Α: Είσαι κι εσύ της ξένης μουσικής, ε;
Γ: Ναι περισσότερο ξένη ακούω.

Απλό opener με θέμα την μουσική. Αν ο φίλος σας κολώνει να σας συστήσει μπαίνετε κάπως έτσι. Φυσικά τον κάλεσα για να δείξω ότι "συζητάμε ως παρέα" και μετά από 2-3 λεπτά την έκανε από μόνος του διακριτικά.

Α: Απ' ότι βλέπω είσαι με παρέα. Είστε κολλητές;
Γ: Με τις περισσότερες ναι, αυτή εδώ είναι η ξαδέρφη μου.
Α: Αυτό θα έλεγα μόλις τώρα. Μοιάζετε αρκετά στο πρόσωπο. Έχετε τις ίδιες εκφράσεις.
Γ: Ναι, μας το έχουνε πει.
Α: Δεν συστηθήκαμε.
Γ: (*το_όνομά_της*)
Α: Χάρηκα. (*το_όνομά_μου*) (χειραψία) Δεν θα με συστήσεις στις φίλες σου; Αυτό είναι το σωστό.
Γ: Από εδώ η (με συστήνει σε όλες)
Α: Ποια είναι η καλή και ποια είναι η κακιά;
ΓΦ: (φίλη της) Αυτή είναι η κακιά.
Γ: Ψέματα λέει, αυτή είναι η κακιά.

Μετά αρχίζει το παιχνίδι. Από εδώ και πέρα φυσιολογική συζήτηση. Ρωτάμε ο ένας τον άλλο περιοχές και με τι ασχολείται ο καθένας.

Α: Ενδιαφέρον ακούγεται.
Γ: Ναι, βασικά ήμουνα Λονδίνο 4 χρόνια. Γύρισα από σπουδές πριν από 2 χρόνια. Και τώρα δουλεύω, αν και δεν είμαι και τόσο ικανοποιημένη και σκέφτομαι να ξαναφύγω.
Α: Καλά δεν είσαι και η μόνη που το σκέφτεται. (από μέσα μου: "Τι μαλακίες λέει, όλες έχουν λυσσάξει να φύγουνε"). Στο Λονδίνο να φανταστώ ότι θα γνώρισες αρκετούς Έλληνες έτσι; Έχω πάει τρεις φορές και είναι πολύ ωραία. Έχω αρκετούς γνωστούς εκεί.
Γ: Ναι, ήτανε πολύ καλά. Κοίτα, είχε Έλληνες αλλά δεν έκανα και τόσο παρέα μαζί τους. Κυρίως με ξένους. Άντε κάνα δυο ελληνίδες φίλες είχα.

Τώρα εδώ έρχεται το σημείο που αναρωτιέσαι "WTF, σνομπάρεις τους Έλληνες ενώ είσαι σε ξένη χώρα για να το παίξεις international ή απλά έτυχες σε κάγκουρες και τους απέρριψες όλους. Και καλά να πω ότι γνώρισες 2-3 μαλάκες. Αλλά όλοι οι Έλληνες στη σχολή ξεφτίλες ήτανε και τους είχες στην απ' έξω;"

Εν τω μεταξύ η τύπισσα με ρώτησε ηλικία, της λέω 28, όταν με ρωτάει "πόσο με κάνεις" της απαντάω 25-26, μου λέει ότι σε λίγους μήνες κλείνει τα 30 και σκαλώνω! Μιλάμε τώρα για μια θεογκόμενα, μελαχρινό με μπαλκόνια αεράτα και γαλάζια μάτια. Ήτανε να την πιεις στο ποτήρι, ούτε καν σου πέρναγε απ' το μυαλό ότι είναι 30.

Τεσπά, με τα πολλά βάζω στη κουβέντα και την ξαδέρφη της, την ρωτάω με τι ασχολείται κτλ. Ύστερα από λίγο αρχίζει ο χορός. Τσιφτετελάκια και μαλακίες. Εκεί λοιπόν την πιάνω κι αρχίζουν τα πρώτα IOI. Την χορεύω, χορεύω όμως και τις φίλες της, ώσπου αρχίσει να ψιλοζηλέυει και με παίζει με πλάτη. Κωλοτριψίματα και ιστορίες. Περιττό να πω ότι με καύλωσε απίστευτα αλλά ήμουνα ψύχραιμος.

Γυρνάμε πίσω στη θέση μας κι αυτή φεύγει στο πεντάλεπτο με τις φίλες της στα...ενδότερα για να χορέψουν. Εγώ γυρνάω προς το φιλικό ζευγάρι που είχαμε έρθει μαζί και πιάνω την κουβέντα. Το νέτο γυρνάει μετά από 10 λεπτά και μου γνέφει σε φάση "Έλα να σου πω".

Γ: Για πες μας με τι άλλο ασχολείσαι;
Α: (Της λέω με τι ασχολούμαι, διάφορες ιστορίες κτλ. γίνεται ευχάριστη κουβέντα...). Εσύ;
Γ: Μου αρέσουν οι Latin χοροί. Έχω καιρό να πάω βέβαια, στο Λονδίνο πήγαινα γενικά.
Α: Άντε. Είχα πάει πριν από λίγες μέρες στο *όνομα_club*. Να κανονίσουμε καμιά φορά.

Με τα πολλά περνάει κανένα δεκάλεπτο και μου λένε οι φίλοι μου ότι θα την πουλέψουνε. Ο φίλος μου μάλιστα μου γνέφει "Εσύ άμα θέλεις κάτσε". Οπότε εδώ είμαι σε δίλημμα. Μένω και το ψήνω κι άλλο, αλλά έχω να αντιμετωπίσω και τις φίλες της που μπορεί να μου κάνουν close ή την πουλεύω και ανταλάσσουμε τηλέφωνα, στέλνοντάς της μήνυμα ότι "Ήρθα με την παρέα μου;" Προτίμησα το δεύτερο. Άλλωστε καναπές για bounce δεν υπήρχε. Έπρεπε να την βγάζαμε στο όρθιο και θα είχα εκτεθεί αν έμενα.

Α: Δυστυχώς πρέπει να φύγουμε.
Γ: Οκ..
Α: Αν θέλεις να ανταλλάξουμε τηλέφωνα να κανονίσουμε κανένα Latin κάποια στιγμή.


Ανταλλάσσουμε λοιπόν τηλέφωνα και έρχεται η ώρα της κλήσης. Όπως έχουν πει λοιπόν και οι γνωστοί PickUp Artists, δεν υπάρχει "ο κανόνας των 3 ημερών" που να λέει "Πάρε τηλέφωνο την 3η μέρα". Παίρνεις όταν είναι να πάρεις. Αν το καθυστερήσεις και πολύ μπορεί να σε έχει ξεχάσει.

Την παίρνω λοιπόν την επόμενη μέρα το βράδυ. Κανονικά είχα σκοπό να πάρω την μεθεπόμενη μέρα, για να ψηθεί λίγο, αλλά αν δεν πειραματιστούμε σε αυτό το ρημάδι το blog δεν θα βγάλουμε συμπεράσματα. Όχι ότι θα αλλάξει το πότε θα την πάρεις. Αν γουστάρει έχει καλώς. Anyway, ακολουθεί το τηλεφώνημα (κάνω skip τις χαιρετούρες).

Α: Τι λέει, το γλεντήσατε χθες;
Γ: Ναι, κάτσαμε μέχρι αργά.
Α: Α ναι; Τι ώρα φύγατε;
Γ: Ε κατά τις έξι....αλήθεια πως και με πήρες τηλέφωνο;

(Εδώ η ερώτηση ήταν λίγο άκυρη. Δηλαδή το τηλέφωνο το έδωσε για να παίξουμε τις κουμπάρες;)

Α: Απλά πήρα να δω τι κάνεις.
Γ: Καλά είμαι. Έχει γενέθλια μια φίλη μου σήμερα κι ετοιμαζόμαστε να της κάνουμε party έκπληξη, κι όπως καταλαβαίνεις είμαστε στο τρέξιμο.
Α: Α, ενδιαφέρον. Να την χαίρεσαι λοιπόν.
Γ: Ευχαριστώ. Εσύ τι κάνεις;
Α: Τώρα μαγείρευα πριν λίγο και μόλις τελείωσα.
Γ: Α ξέρεις να μαγειρεύεις κιόλας; Τι έφτιαξες;
Α: Μπιφτέκια με πατάτες.
Γ: Α ναι; Καλά τα κάνεις;
Α Να φας από μένα και να γλύφεις και τα δάχτυλά σου.
Γ: Τι κιμά πήρες;
Α: Κοίτα, η σχέση μου με τον κιμά είναι μόνο στα μακαρόνια. Τα συγκεκριμένα μπιφτέκια ήταν κατεψυγμένα.
Γ: (με υφάκι) Κατεψυγμένα; Μμμμ! Μας ξενέρωσες! (Shit test)
Α: Α ναι; Εμ, άντρας είμαι. Και που τα καταφέρνω μέχρι εκεί μια χαρά. Αν εσύ τα καταφέρνεις καλύτερα αν θέλεις να μας καλέσεις να φάμε απ' τα χεράκια σου να σε δούμε. (με γέλιο αυτή η ατάκα για να το πάρει ως neg)
Γ: Καλά, θα δούμε. Ε, πρέπει να... (εκεί κατάλαβα ότι ήθελε να την κάνει απ' το τηλέφωνο γιατί ήταν στο τρέξιμο, οπότε είπα να κάνω εγώ το close).
Α: Οκ, αυτά που λες. Άντε να σ' αφήσω μιας κι έχεις ετοιμασίες, έχω κι εγώ να κάνω λίγη δουλίτσα στον υπολογιστή.
Γ: Οκ, θα τα πούμε.
Α: Να κανονίσουμε αν είναι μέσα στη βδομάδα για κάνα ποτάκι. Βγαίνεις καθημερινή ή μόνο Σαββατοκύριακα;
Γ: Εεε, δε βγαίνω. Γενικά δεν βγαίνω.
Α: Οκ, καλή συνέχεια.

WTF!!!! Δε βγαίνω???
Μιλάμε για γείωση που φτάνει μέχρι τον πυρήνα της Γης! Πως είναι δυνατόν μια γκόμενα στα 30 παρά κάτι να είναι ΤΟΣΟ ξενέρωτη; Πήρε λοιπόν την επιβεβαίωσή της στο party, χόρτασε και "γεια σας". Θα συνεχίσει την μίζερη κι αραχνιασμένη ζωή της, όπως πολλές άλλες. Μέχρι πότε όμως;

Ο λόγος που μου έμεινε αυτό το PickUp είναι διότι ΜΟΝΟ στις Ελληνίδες μπορεί να τύχει να ανταλλάξετε τηλέφωνα, να σου δείξουν IOI και την επόμενη μέρα να κάνουν ότι δεν σε ξέρουν. Άρα αν δεν σκοράρεις, μην κάνεις καθόλου χαρούλες.

Τα PickUp μου μέσα...

PickUp failed.