Γάμος

Το πήρατε απόφαση ή ακόμα;

Παλιά θυμάμαι που οι γονείς μας και περισσότερο οι παππούδες κι οι γιαγιάδες μας, είχαν ως πρώτη προτεραιότητα την οικογένεια. Με το που πιάνανε δουλειά λέγανε "Να βρω ένα καλό άτομο να παντρευτώ".

Τώρα πια αυτά έχουνε καταργηθεί. Η υπογεννητικότητα πάει σύννεφο και βλέπεις άτομα 30, 35 και 40 χρονών που δεν σκέφτονται καν τον γάμο ή τους απογόνους.

Γιατί γίνεται άραγε αυτό; Η παρακάτω έρευνα που έπεσε στα χέρια μου λέει πολλά.

Η έρευνα της Durex παρουσιάζει μια μάλλον απερίσκεπτη εικόνα όσον αφορά την χρήση προφυλακτικού στην Ελλάδα.

Το 38% των Ελληνίδων δήλωσε ότι έχει κάνει σεξ χωρίς προφυλάξεις, αν και θεωρεί ότι ήταν ένα λάθος που δε θα έπρεπε να έχουν κάνει. Με το δίκιο τους βέβαια, καθώς ένας στους πέντε άντρες (22%) που διατηρεί σχέση δήλωσε ότι κάνει σεξ και με άλλες γυναίκες, χωρίς προφυλακτικό μάλιστα. Στις γυναίκες το αντίστοιχο ποσοστό κυμαίνεται μόλις στο 9%.

Ενδιαφέροντα είναι και τα νούμερα σεξουαλικών συντρόφων που έχουν Έλληνες και Ελληνίδες. Οι Ελληνίδες δήλωσαν ότι είχαν κατά μέσο όρο 10 σεξουαλικούς συντρόφους (όσο και οι Γαλλίδες και οι Πολωνές), ενώ οι Ιταλίδες έχουν 8 και οι Ολλανδές 6. Οι Έλληνες άντρες δηλώνουν ότι κατά μέσο όρο είχαν 30 διαφορετικές σεξουαλικές συντρόφους.

Αφού οι ελληνίδες είναι ξενέρωτες πως γίνεται να έχουν περισσότερους συντρόφους; Πολύ απλά επειδή ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!

Ξυπνάτε! Μαλακιζόμαστε ασύστολα. Αφού έχουμε πήξει στις γεροντοκόρες, οι "10 σύντροφοι" είναι από την περίοδο που θα αρχίσεις να πηδιέσαι (16-18) μέχρι να σου φύγουν οι καύλες (γύρω στα 45, το πολύ 50). Δηλαδή 10 σύντροφοι μέσα σε 30 χρόνια. Για το πούτσο.

Εάν δεν το καταλάβατε, είμαστε καλοπερασάκηδες, είμαστε στ' @@στες και τα αφήνουμε όλα στην τύχη και τελευταία στιγμή. Το ίδιο και το γάμο.

Έχουμε εδώ και δεκαετίες μια γαμημένη νοοτροπία ότι επειδή είμαστε απόγονοι των αρχαίων ελλήνων πως γαμάμε και δέρνουμε. Οκ, ορθώς την είχαμε το 1821 και λίγο το '40. Αλλά σήμερα η πραγματικότητα άλλα δείχνει. Στη βιομηχανία είμαστε πίσω, ο τουρισμός μας είναι κατώτερος σε σχέση με άλλες χώρες, έχουμε 25% ανεργία (ναι μας γάμησε το μνημόνιο αλλά παίζει και τεμπελιά φουλ) και πιστεύουμε ότι όλα θα έρθουν έτοιμα. Έτσι και η οικογένεια που θα χτίσουμε. Είμαστε του στυλ "Ωχου μωρέ αδερφέ, εντάξει όλα στο χρόνο τους" θα γίνει κι αυτό.

Και τελικά δεν γίνεται γαμώ το κέρατό μου για πολλούς από εμάς. Δεν με έπιασε κρίση ηλικίας, άλλωστε απέχω δύο χρόνια μέχρι τα 30 και πάντοτε το έψαχνα σοβαρά το θέμα εξαντλώντας κάθε περιθώριο. Απλά οφείλω να το αναλύσω διεξοδικά και να πω απλά ότι έχετε θέσει όλοι και όλες τα στάνταρ σας στο Θεό και περιμένετε να κατέβει ουρανοκατέβατος σύζυγος-παραγγελία μπας και δείτε άσπρη μέρα.

Ιδανική ηλικία γάμου
Πρώτα απ' όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει ιδανική ηλικία γάμου. Τα παλιά τα χρόνια παντρευόντουσαν "όποτε βρίσκανε" γιατί δεν χρειαζότανε να "ζήσουν τη ζωή τους". Απ' τη στιγμή όμως που η κοινωνία μας έχει γίνει έτσι, ώστε να έχουμε πλύση εγκεφάλου από τηλεόραση, Internet και ειδικά Facebook, έχουμε αύξηση πληθυσμού (σε σχέση με πριν από κάτι αιώνες) άρα περισσότερες επιλογές, περισσότερους πειρασμούς γύρω μας, ε όλα αυτά καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα. Ότι καθένας μας πρέπει να "ζήσει τη ζωή του". Να χορτάσει. Να βαρεθεί τελείως ώστε να πει "Θέλω να νοικοκοιρευτώ".

Οι ιδανικές ηλικίες να παντρευτεί ένας άντρας είναι στα 30-32 και για τις γυναίκες πάμε στο 26-28 (με μια καλή διαφορά ηλικίας 2-6 χρόνια όπως βλέπετε). Τα νούμερα είναι κατ' εκτίμηση και πάντοτε σχετικά. Για να γίνει φυσικά το παραπάνω προϋποθέτει ότι θα είστε μαζί 3-4 χρόνια και να έχετε συγκατοικήσει για κανένα χρόνο, να έχετε αρραβωνιαστεί κτλ. Η στην τελική αν είστε κατά του γάμου (γιατί υπάρχει και αυτή η τάση), ούτε βέρες, ούτε τίποτα. Συζήστε, κάντε 1-2 παιδάκια κι όλα οκ. Να ξέρετε πάντως ότι οι παντρεμένοι είχαν μέχρι πρόσφατα κάποιες φοροελαφρύνσεις. Δεν ξέρω τώρα τι παίζει που στα παιδιά μπήκε και...τεκμήριο κι αν σας συμφέρει να παντρευτείτε. Που εδώ που τα λέμε για να παντρευτείς θέλεις 5.000-15.000 τουλάχιστον και κατά 1/3 έχεις χωρίσει. Γι' αυτό μερικές λένε "Που να τρέχω τώρα να δεσμεύομαι". Μόνο νυφικό και γαμπριάτικο να βγάλεις ξηλώνεσαι κανονικά, 2.5000 και 1.000 αντίστοιχα. Αυτά τα ξέρω από φίλο που φόρεσε κουλούρα (και μάλιστα ανάμεσα σε 30 φίλους και φίλες που έχω είναι ο μόνος που το έχει κάνει μέχρι σήμερα!)

Το ερώτημα είναι πως βλέπουν οι γυναίκες των άλλων χωρών τον γάμο; Πρόσφατα βγήκαμε παρέα με μια φίλη και δύο ξαδέρφες της από την Γερμανία. Η μία 19 και η άλλη 18. Λοιπον κρατηθείτε, η μία είχε σχέση 2 χρόνια και η άλλη 1 χρόνο! Όπως επίσης και οι φίλες τους ήταν δεσμευμένες. Καθίστε λοιπόν και σκεφτείτε σοβαρά. Τα κοριτσάκια 17, 18, 19 στην Ελλάδα ξεκινάνε με την προοπτική να κάνουνε κάτι σοβαρό; Θα μου πείτε "Ούτε και τα αγοράκια της ίδιας ηλικίας" Οκ, κι εγώ θα σας πω απλά ότι αυτά τα κοριτσάκια ίσως τα προσεγγίσουνε 20-25άρηδες που θα θέλουν κάτι πιο σοβαρό. Θα κάτσουν; Δε νομίζω. Ειδικά όταν τις βλέπω στα clubάκια να βγαίνουν κάθε φορά με διαφορετική παρέα και να κωλοτρίβονται και να φασώνονται με όποιον τους γυαλίσει.

Είμαστε που είμαστε για το πούτσο χώρα στα οικονομικά, έχουμε και την ηλίθια νοοτροπία του Ονινανισμού και του ψώνιου. Ψώνιο for nothing. Πουλάμε αέρα κοπανιστό. Και με αυτή τη λογική δεν πάμε μπροστά. Και όπως μας έχει γαμίσει κιόλας η κυβέρνηση, για ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων αυτή τη στιγμή "δεν υπάρχει ούτε καν γάμος στη σκέψη". Οπότε αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να συνεχίσετε να είστε με αυτούς που αγαπάτε, ακόμα και χωρίς γάμους και χαρές. Ε αν δεν μπορείτε ούτε αυτό είστε άξιοι της μοίρας σας.