"Κορίτσια έχει θέσεις εδώ".
Τις προάλλες πέτυχα στο μετρό τρεις τυπάδες που κάνανε...ξερό pickup σε δύο μικρές. Παίζει να ήταν 17-18 αυτοί και 14-15 αυτές.
Αυτοί καθόντουσαν, αυτές ήταν όρθιες οπότε ο διάλογος πήγε κάπως έτσι.
Α: Κορίτσια, έχει θέσεις εδώ.
Γ: (Γελάνε...πλησιάζουν όμως...κάνουν ότι το σκέφτονται και μετά από 30" κάθονται).
Ο ένας τυπάς απ' την παρέα ήταν σε άλλες θέσεις, πιο πέρα, δεν ξέρω γιατί. Οι δύο φίλοι είχαν κάτσει σε μία τετράδα θέσεων και τα κορίτσια στην απέναντι τετράδα. Περνάνε 5 λεπτά κι αυτοί δεν έχουν μιλήσει. Όταν όμως φεύγει ένας τύπος απέναντί τους, κάθονται εκεί, ώστε να μπορούν να τις έχουν στη διαγώνιο και να τις βλέπουν.
Α: Ήρθαμε για να έχουμε καλύτερη θέα.
Γ: (Γελάνε).
Α: Εσύ φαίνεσαι για 15, εσύ...κι εσύ για 15. (cold reading)
Γ: Τόσο είμαστε.
Α: Εσύ πόσο με κάνεις;
Γ: 17.
Α: Μέσα έπεσες. Και ο φίλος μου το ίδιο. Ελάτε από εδώ (αυτές έρχονται εύκολα)
Γ: Φωνάξτε και τον φίλο σας (IOI)
Α: Πως σας λένε;
Γ: (Τους λένε)
Α: (Τους λένε κι αυτοί ονόματα) Επ, εσύ είσαι που έχεις (τόσους) φίλους στο Facebook;
Γ: Ναι.
Α: Ρε συ (γυρνάει προς το φίλο του), αυτήν την έχω στο Facebook.
Η κουβέντα συνέχισε στο χαλαρό, σε φάση "Που θα πάτε μετά" κτλ. Οι τύποι βέβαια έκαναν τις κλασικές καφρίλες, σε φάση σηκωνόντουσαν απ' τη θέση τους και κρεμόντουσαν από τα σημεία που πιάνεσαι στο μετρό για να κρατηθείς, ψιλοουρλιάζανε ή πείραζαν ο ένας τον άλλο. Οκ, είχαν απέναντί τους κοριτσάκια οπότε δεν τρέχει μία, φαντάζομαι κι αυτές φυσιολογικό θα το έβρισκαν.
Σε κάποια φάση κατεβαίνουν όλοι στην ίδια στάση, όπου έτυχε να κατεβαίνω κι εγώ. Είδα κάτι με θετικό μάτι. Ότι αυτός που δεν μίλησε πρώτος (ψηλός με καλύτερο παρουσιαστικό), πείραξε την κοιλίτσα και το μαλλί της μικρής που επίσης δεν μίλησε πρώτη. Κι αυτή το δέχτηκε λες και δεν έτρεχε τίποτα. Τέτοια άνεση δεν είχαμε με την καμία πριν 10 χρόνια.
Κατεβήκανε, ανέβηκαν τις σκάλες του μετρό και κάπου εκεί τους έχασα. Είδα όμως μετά από λίγα δεύτερα ότι τα κορίτσια είχαν εξαφανιστεί και τα αγόρια ήταν μόνα τους και έφευγαν προς την έξοδο. Προφανώς...δεν πήγαν προς την ίδια κατεύθυνση.
Ένα όμως έχει σημασία.
Μπράβο για την προσπάθεια. Μην κολώνετε πουθενά και μάθετε να μιλάτε από το σχολείο.
Αν δεν το κάνετε, όταν μεγαλώσετε θα το μετανιώσετε.
Τις προάλλες πέτυχα στο μετρό τρεις τυπάδες που κάνανε...ξερό pickup σε δύο μικρές. Παίζει να ήταν 17-18 αυτοί και 14-15 αυτές.
Αυτοί καθόντουσαν, αυτές ήταν όρθιες οπότε ο διάλογος πήγε κάπως έτσι.
Α: Κορίτσια, έχει θέσεις εδώ.
Γ: (Γελάνε...πλησιάζουν όμως...κάνουν ότι το σκέφτονται και μετά από 30" κάθονται).
Ο ένας τυπάς απ' την παρέα ήταν σε άλλες θέσεις, πιο πέρα, δεν ξέρω γιατί. Οι δύο φίλοι είχαν κάτσει σε μία τετράδα θέσεων και τα κορίτσια στην απέναντι τετράδα. Περνάνε 5 λεπτά κι αυτοί δεν έχουν μιλήσει. Όταν όμως φεύγει ένας τύπος απέναντί τους, κάθονται εκεί, ώστε να μπορούν να τις έχουν στη διαγώνιο και να τις βλέπουν.
Α: Ήρθαμε για να έχουμε καλύτερη θέα.
Γ: (Γελάνε).
Α: Εσύ φαίνεσαι για 15, εσύ...κι εσύ για 15. (cold reading)
Γ: Τόσο είμαστε.
Α: Εσύ πόσο με κάνεις;
Γ: 17.
Α: Μέσα έπεσες. Και ο φίλος μου το ίδιο. Ελάτε από εδώ (αυτές έρχονται εύκολα)
Γ: Φωνάξτε και τον φίλο σας (IOI)
Α: Πως σας λένε;
Γ: (Τους λένε)
Α: (Τους λένε κι αυτοί ονόματα) Επ, εσύ είσαι που έχεις (τόσους) φίλους στο Facebook;
Γ: Ναι.
Α: Ρε συ (γυρνάει προς το φίλο του), αυτήν την έχω στο Facebook.
Η κουβέντα συνέχισε στο χαλαρό, σε φάση "Που θα πάτε μετά" κτλ. Οι τύποι βέβαια έκαναν τις κλασικές καφρίλες, σε φάση σηκωνόντουσαν απ' τη θέση τους και κρεμόντουσαν από τα σημεία που πιάνεσαι στο μετρό για να κρατηθείς, ψιλοουρλιάζανε ή πείραζαν ο ένας τον άλλο. Οκ, είχαν απέναντί τους κοριτσάκια οπότε δεν τρέχει μία, φαντάζομαι κι αυτές φυσιολογικό θα το έβρισκαν.
Σε κάποια φάση κατεβαίνουν όλοι στην ίδια στάση, όπου έτυχε να κατεβαίνω κι εγώ. Είδα κάτι με θετικό μάτι. Ότι αυτός που δεν μίλησε πρώτος (ψηλός με καλύτερο παρουσιαστικό), πείραξε την κοιλίτσα και το μαλλί της μικρής που επίσης δεν μίλησε πρώτη. Κι αυτή το δέχτηκε λες και δεν έτρεχε τίποτα. Τέτοια άνεση δεν είχαμε με την καμία πριν 10 χρόνια.
Κατεβήκανε, ανέβηκαν τις σκάλες του μετρό και κάπου εκεί τους έχασα. Είδα όμως μετά από λίγα δεύτερα ότι τα κορίτσια είχαν εξαφανιστεί και τα αγόρια ήταν μόνα τους και έφευγαν προς την έξοδο. Προφανώς...δεν πήγαν προς την ίδια κατεύθυνση.
Ένα όμως έχει σημασία.
Μπράβο για την προσπάθεια. Μην κολώνετε πουθενά και μάθετε να μιλάτε από το σχολείο.
Αν δεν το κάνετε, όταν μεγαλώσετε θα το μετανιώσετε.
ΚΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΥΛΛΑΓΑΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ????????????????
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ξεκινήσετε να μιλάτε τώρα. Ποτέ δεν είναι αργά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερός
ΑπάντησηΔιαγραφή