Συνάντησα μία όμορφη HB8 μελαχρινή κοπέλα σε μπαρ η οποία είχε έρθει με μία φίλη της. Ωραίο πρόσωπο με χειλάρες, αδύνατο σώμα. Αλλά παρότι αδύνατη είχε και βυζάρα.
Ούτε που με πρόσεξε στο μπαρ, παρότι την κοιτούσα. Ωστόσο, έκανα κίνηση για να πάω να μιλήσω, ρωτώντας κάτι άσχετο και λέγοντας μετά το κλασικό "Πως και ήρθατε από εδώ;" Με τα πολλά πιάσαμε την κουβέντα και κατέληξα να κάθομαι...μπάστακας στο τραπέζι για καμιά ώρα! Η συζήτηση ήταν πολύ άνετη και στο τέλος πήρα και το Facebook της.
2 μέρες μετά, Κυριακή πλέον, της έστειλα μήνυμα γιατί μιλούσαμε για ένα event που είχε και έλεγε ότι ίσως περάσει με μία φίλη της. Τελικά μου έστειλε ότι δεν θα περάσει. Την επομένη, Δευτέρα απόγευμα, της στέλνω μήνυμα. Έκανε καμία ώρα να απαντήσει στα μηνύματα, εγώ απαντούσα στο μισάωρο Αφού ανταλλάξαμε 5-6 μηνύματα, της λέω:
Ξ: Να σε καλέσω καλυτερα να τα πούμε έτσι για λίγα λεπτά και να μάθω περισσότερα για σένα;
HB8: Βασικά είμαι κουρασμένη από την δουλειά.
Ξ: Καλά, αν δεν έχεις έστω λίγα λεπτά να τα πούμε, τοτε άστο, μπορεί και να μην ταιριάζουμε (false time constraint).
HB8: Νομίζω ότι με αδικείς και δεν σου έδειξα κάτι τέτοιο. Θες να με καλέσεις τώρα;
Την κάλεσα, μιλήσαμε κάνα δεκάλεπτο. Της ξαναέστειλα την Τετάρτη και μιλήσαμε και στο τηλ βράδυ Τετάρτης. Κανονίσαμε το 1ο μας ραντεβού. Επέλεξα ένα ακριβό εστιατόριο (ξέρω τι θα πείτε αλλά οικονομικά είμαι πολύ καλά). Στο εστιατόριο έπαιζαν διακριτικά αγγίγματα για να κλιμακώσω. Σε κάποια φάση προς το τέλος λίγο πριν ζητήσω λογαριασμό, την πλησιάζω για να την φιλήσω και αυτή ενώ δεν κοιτούσε 100% εμένα αλλά γυρνούσε το κεφάλι της...εκείνη την στιγμή...κάνει πίσω στο φιλί. Εκεί νόμιζα ότι κατά 80% ήταν απόρριψη, αν δεν ήταν κατά λάθος. Μου λέει "Πάμε μια βόλτα"; Τελικά πήγαμε βόλτα, καθίσαμε σε ένα παγκάκι και φιληθήκαμε.
Ξεκινήσαμε λοιπόν σχέση και ο πρώτος μήνας πήγε πολύ φυσιολογικά, με εξαίρεση ένα μικρό red flag. Στο κρεβάτι ήθελε μόνο ιεραποστολική στάση και δεν έκανε ποτέ στοματικό! Σε αντίθεση με μένα που της έκανα. Οι δικαιολογίες ήταν του στυλ: "Ντρέπομαι", "Είναι ακόμα νωρίς", "Δεν είμαι συνηθισμένη σε τέτοια" κτλ. Το προσπέρασα. Αλλά είχε φάση ο διάλογος μία φορά που κάναμε μπάνιο, του στυλ:
HB8: Καλά βλέπω τόση ώρα στο μπάνιο ήταν όρθιος. Τι έγινε και έπεσε;
Ξ: Ε κάνε και εσύ κάτι...
HB8: Ε σου είπα...ντρέπομαι.
Ξ: Εγώ ομως μια χαρά σε προετοιμάζω.
HB8: Ε καλά, για πόση ώρα; 1-2 φορές για μισό λεπτό;
Ξ: 5 φορές από 1-5 λεπτά. Τουλάχιστον εγώ το κάνω. Εσύ ούτε μία φορά.
Αναβλητική γυναίκα = Red flag
Η Αγάπη είναι 32 χρονών. Από επαρχία και μεγάλωσε με παραδοσιακές αρχές, δηλαδή υπέρ του να κάνει οικογένεια. Στο παρελθόν είχε άλλη μία σοβαρή σχέση 4 χρόνια και πριν από αυτήν...το χάος. Είχε χωρίσει μαζί του κάτι μήνες πριν από μένα και συγκατοικούσαν. Τον είχε μπλοκάρει και δεν μιλούσαν καθόλου άρα ήμουν safe.
Ήταν πολύ συναισθηματική και γούσταρα φουλ γιατί είμαι κι εγώ συναισθηματικός τύπος. Αγκαλιές και φιλιά με τις ώρες. Τρελό πάθος. Βέβαια μου είχε χτυπήσει και λίγο ένα δεύτερο red flag. Ότι όταν βγαίναμε δεν έκανε ΠΟΤΕ κίνηση να πληρώσει! Έστω ρε παιδί μου να πληρώσει τους καφέδες! Οκ, ναι μεν δεν έχω θέμα με τα λεφτά, αλλά όταν σε έχω κεράσει επί μήνες τόσα γεύματα και ποτά, ε για το γαμώτο της υπόθεσης κάνε ότι πληρώνεις ένα καφέ ή κάνε έστω μία ΨΕΥΤΙΚΗ κίνηση, το κέρατό μου! Τι σκατά, είναι δυνατόν μια Ελληνίδα να κάθεται άγαλμα λες και είναι Ρωσίδα;
Ήταν αναβλητική σε διάφορα θέματα και πιο συγκεκριμένα 2-3 περιπτώσεις που χτύπησαν και εδώ ένα μικρό red flag. Είχε ένα θέμα υγείας που θα διορθωνόταν με ένα τυπικό χειρουργείο. Το οποίο όμως...καθυστερούσε. Οι γιατροί της είχαν πει να το κάνει μέσα στα επόμενα 3 χρόνια κι είχε ήδη περάσει 1,5 χρόνος! Της έλεγα ότι είναι σημαντικό να το κάνει κι αυτή το έπαιρνε χαλαρά και ταλαιπωρούνταν. Επίσης, δούλευε σε δουλειά με ορθοστασία ενώ μπορούσε άνετα βάση σπουδών να βρει μια δουλειά γραφείου. Αυτό επιβάρυνε κι άλλο την υγεία της. Άσε που...δεν ήθελε να "κρεμάσει" το αφεντικό της για την εμπιστοσύνη που της είχε δείξει. Αφού της λέω "Η υγεία σου επιβαρύνεται και μια μέρα θα φύγεις για να κάνεις το χειρουργείο". Τίποτα αυτή. Εκεί.
Από τις πρώτες μέρες, πριν τα φτιάξουμε θυμάμαι ότι μου έστειλε το βιογραφικό της για να δω πως το έχει ετοιμάσει. Τι έκατσα και έκανα λοιπόν;
- Της είπα σε ποια σημεία να το βελτιώσει.
- Όταν μπήκαμε σε σχέση, έκατσα και της έμαθα διάφορα skills για την δουλειά της για να τα βάλει στο βιογραφικό. Της έκανα σεμινάρια με τις ώρες!
- Μου έλεγε ότι θα στείλει το βιογραφικό της σε εταιρείες, αλλά όποτε την ρωτούσα αν το έστειλε όλο το ανέβαλε! Πέρασε μία εβδομάδα, δύο εβδομάδες και δεν έστελνε ΕΝΑ γαμημένο email! Δηλαδή τι καθόουν με τις ώρες ο μαλάκας κι ασχολιόμουν αν αυτή βαριέται να στείλει ένα email με την δικαιολογία ότι "είναι κουρασμένη"; Αφού την ρώτησα πρώτα, έστειλα το βιογραφικό της σε μερικές εταιρείες και σε καμιά δεκαριά εταιρείες εύρεσης εργασίας.
Η γλυκούλα όμως...στη μουνάρα της όλα. Άντε στο διάστημα ενός μήνα να έστειλε το βιογραφικό σε 3-4 εταιρείες το πολύ! Εγώ συνέχισα να το στέλνω σε εταιρείες και ενώ έχω τόση δουλειά, αυτή έβρισκε προφάσεις ως αναβλητική που ήταν, του στυλ "Είμαι κουρασμένη", "Θέλω να χαλαρώσω" κτλ. Κατά τα άλλα μιλούσε....άνετα κάνα δίωρο τη μέρα με φίλες της στο τηλέφωνο και έβγαινε και για καφέ μαζί τους, αλλά για το βιογραφικό..."δεν έχω χρόνο". Πήγε σε 2-3 συνεντεύξεις χωρίς αποτέλεσμα.
Υποσυνείδητα θα έπρεπε να είχα καταλάβει ότι προφανώς και μία αναβλητική ΔΕΝ κάνει για οικογένεια. Γιατί όταν έχει κάποιος παιδιά μαζί της και πρέπει να αναλάβει υποχρεώσεις, αν είναι αναβλητική και τις αμελεί και περιμένει εσένα τον μαλάκα να τις κάνεις...πως στο καλό θα κάνεις ρε φίλε οικογένεια μαζί της;
Silent treatment...στοιχεία νάρκισσου
Λένε "Τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι" και αυτό ίσχυε και εδώ. Παρότι πίστευα ότι μια τόσο συναισθηματική και όμορφη γυναίκα είναι...διαμάντι, τελικά ο θησαυρός αποδείχθηκε άνθρακας. Την ημέρα ακριβώς που κλείσαμε μήνα, μου έκανε για πρώτη φορά ένα εντελώς κουφό silent treatment. Μου λέει στο Messenger.
HB8: Θα πρέπει να καταλάβεις ότι γίνεσαι πιεστικός με το να στέλνεις το βιογραφικό μου διαρκώς σε εταιρείες. Στο έχω πει ήδη ότι θα βρω δουλειά, οκ. Αλλά εσύ δεν το σέβεσαι.
Ξ: Κοίταξε, αφιερώνω χρόνο για να το κάνω και νοιάζομαι για σένα γιατί με το να δουλεύεις σε ορθοστασία επιβαρύνεται η υγεία σου. Μου έχεις πει "Άσε θα τα στείλω εγώ" αλλά βλέπω ότι δεν τα στέλνεις και δεν θέλω να επιβαρύνεσαι. Anyway, οκ από σήμερα δεν ξαναστέλνω τίποτα. Κάνε ότι νομίζεις καλύτερο για σένα.
Εν τω μεταξύ το μήνυμα δεν το διάβασε για κάνα δίωρο. Την παίρνω τηλέφωνο, δεν το σήκωσε. Δεν ξανακαλώ. Περιμένω. Αντί λοιπόν να με καλέσει πίσω μου στέλνει...άλλο ένα κατεβατό-σεντόνι.
Την καλώ πάλι και της λέω "Σήκωσέ το να μιλήσουμε. Δεν είμαστε παιδάκια".
Τίποτα η Αγάπη...άρχισε να γίνεται...φάντασμα.
Της στέλνω φωτογραφία με ένα λουλούδι και ένα διακοσμητικό που είχα αγοράσει και της λέω: "Σήμερα κλείνουμε μήνα. Τα βλέπεις αυτά τα δύο; Θες να τα πούμε ή να τα πετάξω; Έτσι για να ξέρω τι μας γίνεται".
Με τα πολλά μιλήσαμε στο τηλ, συναντηθήκαμε μετά από μία ώρα. Αγκαλιές, φιλιά, κλάμματα και τα σχετικά. Δυστυχώς είδε και την ευαίσθητη πλευρά μου. Αυτή μου είχε αγοράσει 2 κρασιά. Πήγαμε σπίτι, βγάλαμε τα μάτια μας, συνεχίσαμε.
Δύο ακόμη στοιχεία που σημειώνουμε στην εξίσωση. Το ένα ότι με τον πατέρα της δεν μιλούσανε...σχεδόν καθόλου! Η κουβέντα δεν ξεκινούσε ούτε από αυτήν, αλλά ούτε κι από αυτόν! Αυτός απλά καθόταν στην τηλεόραση και έβλεπε μπάλα και πολιτικά. Περίεργα πράγματα. Δεν τον γνώρισα ποτέ. Την μητέρα της την γνώρισα κάπου στους 3 μήνες, αναγκαστικά διότι έπρεπε να "Πάρει άδεια για να κοιμηθούμε μαζί και ο πατέρας θα ήξερε ότι και καλά κοιμήθηκε σε μία φίλη της". 32 χρονών μουλάρα; Σοβαρά τώρα; Εντάξει, οκ, από επαρχία είναι. Ας το καταπιώ και αυτό.
Το άλλο ότι είχε βγάλει κάτι σαν...καρούμπαλο στο κεφάλι που ήθελε αφαίρεση! Και ανέβαλε διαρκώς το ραντεβού. Ήταν κάτι σαν κύστη. Και ολοένα και μεγάλωνε!
Αυτή μου είχε πει: "Θα το βγάλω μετά το Πάσχα".
Δεν μίλησα. Ο καιρός πέρασε. Φυσικά και δεν το έκανε. Φτάσαμε...Ιούνιο! Ε και εκεί της λέω: "Μήπως ήρθε ο καιρός να το βγάλεις βρε μωρό μου επιτέλους;"
Ξανά τα ίδια: "Αμαν πια, τι επιμένεις; Αφού είπα θα το βγάλω".
Επειδή όμως ήταν να πάμε και διακοπές, της λέω: "Βγάλτο αν είναι γιατί θέλει και
μέρες για να επουλωθεί. Να είσαι άνετη το καλοκαίρι στις παραλίες".
Με τα πολλά επιτέλους το έκλεισε το ρημάδι το ραντεβού και το αφαίρεσε. Ήταν για κάτι παραπάνω από μία εβδομάδα με τις γάζες. Ειλικρινά αν δεν μιλούσα σαν να είμαι σίγουρος ότι θα με έγραφε στη μουνάρα της και δεν θα το έβγαζε ποτέ.
Όταν από γκόμενος γίνεσαι...γιατρός!
Όλα πήγαιναν...ας πούμε καλά τους επόμενους μήνες, με μερικές...αναταράξεις. Στο κρεβάτι το στοματικό δεν ήρθε ποτέ. Επίσης η μόνη στάση περιττό να σας πω ότι ήταν το ιεραποστολικό. Γυναίκα...αστερίας! Ζήτημα αν 3-4 φορές αλλάξαμε στάση στα τέσσερα ή στο να είναι αυτή από πάνω. Βιογραφικά δεν έστειλα ποτέ ξανά, εννοείται, αλλά από τα γραφεία εύρεσης εργασίας την έπαιρναν τηλέφωνο και της έκλειναν ραντεβού. Οπότε καμιά φορά με ρωτούσε: "Τι να κάνω; Να πάω στη συνέντευξη;" , "Τι να πω σε αυτή τη δουλειά;" Κι εγώ της απαντούσα: "Κάνε ότι νομίζεις καλύτερο για σένα! Δεν θέλω να σε πιέζω. Σε εμπιστεύομαι". Εφόσον δεν ήθελε να την πιέζω...ε ας αποφάσιζε μόνη της.
Κάπου στους 3,5 μήνες όταν βγήκαμε έξω, μου εξομολογήθηκε ότι όταν ήταν μικρή είχε "Αρνητική άποψη για τους άνδρες αλλά στην πορεία άλλαξε γνώμη". Δηλαδή το πρώτο της φιλί πρέπει να έπεσε αφού τελείωσε την σχολή και γενικά να είχε κάνει πολύ λίγα πράγματα. Δεν μπήκα σε λεπτομέρειες, αλλά παίζει η 4ετης σχέση της να ήταν και η μόνη σοβαρή (μπορεί και η μόνη ολοκληρωμένη, αλλά επίτηδες δεν ρωτάω περισσότερα γιατί δεν γουστάρω συζητήσεις για πρώην. Εννοείται ότι απέφυγα να της πω με πόσες έχω πάει). Την ρώτησα αν είναι φεμινίστρια και μου λέει "Δεν θα το έλεγα". Δεν την είδα και 100% σίγουρη. Εν τω μεταξύ ήξερε ήδη την -αρνητική- γνώμη μου για τον φεμινισμό.
Πέρα από το θέμα υγείας που έπρεπε να λύσει κάποια στιγμή, είχε προκύψει κι άλλο ένα θέμα. Είχε πεσμένο σίδηρο! Το θέμα αυτό όμως το είχε παρατήσει τόσο που η μέτρηση σιδήρου μία μέρα έδειξε ότι έπεσε στο 13! Ήταν και οι μέρες της περιόδου της, αλλά το είχε αφήσει στο έλεος! Οπότε εκεί ανέλαβα δράση και όποτε ερχόταν σπίτι μου, πάντοτε είχα κρέας και τις μισές φορές κιόλας της μαγείρευα μοσχάρι για να της ανέβει ο σίδηρος. Παράλληλα, την ημέρα που μου είπε αυτό για τις εξετάσεις, πήγα και της αγόρασα δύο ειδών βιταμίνες για το σίδηρο, συν βιταμίνη C και όταν τελείωναν της αγόραζα καινούργιες, γιατί ήμουν σχεδόν βέβαιως ότι είτε θα ξέχναγε να τις αγοράσει, είτε θα ζοριζόταν οικονομικά. Τα λεφτά έφευγαν με ταχύτητα σαν αυτή που ο DiCaprio διώχνει τα δολάρια από τις παλάμες του στις ταινίες! Να σημειώσω όμως, ότι εγώ είμαι πολύ καλά οικονομικά κι αυτή ναι μεν έπαιρνε τον βασικό, αλλά δεν είχε ενοίκιο, αφού έμενε με τους δικούς της. Άρα αν έκοβε μερικές εξόδους για φαγητό με τις φίλες της μια χαρά θα της έφταναν τα λεφτά. Εν πάσει περιπτώσει, ο σίδηρος άρχισε να ανεβαίνει ευτυχώς.
Όλο αυτό το διάστημα, η Αγάπη φρόντιζε να κάνει κάποια ραντεβού με γιατρούς, αλλά δεν είχε καταφέρει να βρει κάποιον που να της εμπνέει εμπιστοσύνη. Έτσι λοιπόν, ανέλαβα κι εγώ να...παίρνω τηλέφωνα σε ιδιωτικά νοσοκομεία προσπαθώντας να βρω τους καλύτερους χειρούργους για την περίπτωσή της, που να εχουν ιστορικό κοντά στο 100% επιτυχίας, έτσι για να είμαστε σίγουροι! Το πόσα τηλέφωνα έπεσαν και το πόσα emails και πόση επικοινωνία...ούτε που θυμάμαι. Έφυγε χρόνος και εκεί! Και μάλιστα προθυμοποιήθηκα κιόλας να πληρώσω τα μισά λεφτά του χειρουργείου!
Το μοιραίο πάρτι
Στους 4 μήνες όμως έγινε κάτι που με επηρέασε αρνητικά. Ενώ ήμασταν σπίτι της με παρέα και μας είχε ετοιμάσει φαγητό, εγώ προσφέρθηκα να βοηθήσω. Μου λέει: "Άσε, θα τα κάνω εγώ". Όταν προσφέρθηκα για 2η φορά να βοηθήσω μετά από λίγα λετπά μου λέει: "Πήγαινε μέσα!" με αυστηρό ύφος. Μπροστά στη μάνα της και στις φίλες της. Εν τω μεταξύ...μέσα, στο σαλόνι, δεν υπήρχε κανένας!
Όταν έφυγαν οι φίλες της απ' το σπίτι και μπήκαμε στο αμάξι για να φύγουμε οι δυο μας, μου λέει:
HB8: "Πως σου φάνηκε σήμερα;"
Ξ: Της λέω: "Όλα οκ και μπράβο σου για τα φαγητά που ετοίμασες. Αλλά ένα μικρό παράπονο. Όταν ήμασταν μαζί στην κουζίνα, δεν γίνεται να μου λες: "Πήγαινε μέσα" λες και είμαι το σκυλάκι σου. Είναι προσβλητικό αυτό.
HB8: Μα με πίεσες!
Ξ: Ναι οκ, ροσφέρθηκα να βοηθήσω Δεν είχες λόγο να με προσβάλεις μπροστά στην παρέα σου όμως. HB8: Έχω ξυπνήσει από το πρωί για να τα ετοιμάσω και ήμουν κουρασμένη.
Ξ: Ναι, το καταλαβαίνω. Αλλά σου ξαναλέω. Κάποιος που προσφέρεται να βοηθήσει δεν γίνεται να τον προσβάλεις, απλά γιατί...επιμένει να βοηθήσει στο σπίτι σου. Τόσος κόσμος το κάνει.
HB8: Γύρνα με πίσω.
Ξ: Καλά σοβαρά μιλάς; Αντί να ζητήσεις συγγνώμη θα μου πεις να σε γυρίσω σπίτι κιόλας;
HB8: Ναι. Γύρνα με πίσω. Δεν εχω να πω κάτι άλλο.
Ξ: Έχουμε να τα πούμε 5 μέρες, έχουμε μία Κυριακή να τα πούμε και λες να σε γυρίσω πίσω; Την παλεύεις;
Σε εκείνο το σημείο να πω ότι απλά συνεχίσαμε την βόλτα μας, ενώ αυτή κράτησε μούτρα για κάνα 10λεπτο ακόμα. Και όσους κι αν ρώτησα μου είπανε: "Έπρεπε να την γυρίσεις πίσω".
Μία εβδομάδα μετά, στο σπίτι μου, σε κάποια φάση συνέχισε η ίδια κουβέντα. Με εμένα να της λέω: Ξ: "Μιας και το θυμήθηκα, για το ότι με πρόσβαλες μπροστά στη φίλη σου και στη μητέρα σου, ακόμη δεν μου έχεις ζητήσει συγγνώμη".
HB8: Καλά γιατί φέρνεις ξανά το ίδιο θέμα και φέρνεις ένταση χωρίς λόγο;
Ξ: Μην ξεφεύγεις από την κουβέντα. Εγώ δεν θα σε πρόσβαλα ποτέ σε κόσμο. Η αν έκανα ένα τέτοιο λάθος, θα ζητούσα συγγνώμη από μόνος μου.
HB8: Εντάξει, οκ. Λάθος μου, το παραδέχομαι.
Ξ: Α οκ! Δηλαδή το θέμα σου είναι ότι δεν θες να πεις την λέξη "Συγγνώμη". Οκ.
(Εκείνη την στιγμή πήγε να ανοίξει την πόρτα και η πόρτα ήταν κλειδωμένη).
HB8: Άνοιξέ μου. Θέλω να φύγω.
Ξ: Τι είναι αυτά που κάνεις; Σοβαρά; Δηλαδή μετά το αυτοκίνητο που ήθελες να σε γυρίσω τώρα αυτό;
HB8: Ναι.
Ξ: Όταν κάποια φεύγει, αυτό σημαίνει χωρισμός.
HB8: Όχι, δεν σημαίνει κάτι τέτοιο. Αυτό σημαίνει ότι απλά θέλω τον χρόνο μου.
Ξ: Δεν υπαρχει κάτι τέτοιο. Είτε είσαι κανονικά σε μία σχέση, είτε δεν είσαι.
Για τον επόμενο μήνα άφησα το θέμα και δεν το ξανανέφερα. Μία εβδομάδα μετά, όταν βγήκαμε, μου είπε ότι έχει και κάτι ακόμα, το οποίο ιατρικά δεν θα έφευγε ποτέ.
HB8: Στίγμα Μεσογειακής Αναιμίας! Ελπίζω να μην το έχεις κι εσύ, έτσι;
Ξ: Όχι δεν το έχω. Καλά μετά από τόσους μήνες μου το λες;
HB8: Ε εντάξει αυτό δεν ήμουν άνετη να στο πω από τόσο νωρίς.
Ξ: Ένα, ένα μου τα λες. Υπάρχει κάτι άλλο που έχεις και θα πρέπει να μου το πεις; Να ξέρω (γέλια)
HB8: Όχι, εντάξει. Αυτό είναι το τελευταίο!
Ήρθε η ώρα να κλείσουμε τα εισιτήρια για τις διακοπές. Εκεί κι αν ήταν αναβλητική. Από μέρα σε μέρα με πήγαινε στο να "Συναντηθεί με το αφεντικό και να πάρει την άδεια". Είχαμε φτάσει σχεδόν λιγότερο από ένα μήνα πριν τις διακοπές και οι τιμές είχανε φτάσει ήδη στον ουρανό! Της λέω: "Πάρε την άδεια το συντομότερο και έλα από το σπίτι να τα κανονίσουμε γιατί θα καταλήξουμε να δώσουμε μια περιουσία".
Επειδή στο παρελθόν είχα φάει κάτι ακυρώσεις σε διακοπές, αυτή τη φορά ήρθα προετοιμασμένος. Καθίσαμε δίπλα-δίπλα και βγάλαμε αεροπορικά, εισιτήρια πλοίου και διαμονή. Μισά-μισά εννοείται! Λίγες μέρες μετά είπε να με βγάλει έξω για τα γενέθλιά της. Εκεί μου είπε το μυθικό:
HB8: Εσένα σε έχω για μεγάλα πράγματα στη ζωή μου.
Τον τελευταίο μήνα, διαρκώς με έλεγε "Αγάπη μου". Παίζει στις 10 λέξεις η μία να ήταν "Αγάπη μου". Σε φάση που...είχε κολλήσει η βελόνα! Και αναρωτιόμουν από μέσα μου. Βρε όντως με αγαπάει τόσο; Λες να καταφέρω μετά από τόσο καιρό να βρω να ξανακάνω κάτι σοβαρό που θα κρατήσει;
Η προσβλητική
2 μέρες πριν φύγουμε για τις διακοπές, έρχεται σπίτι μου, της μαγειρεύω. Τότε μου φέρνει στη συζήτηση ότι:
HB8: Δεν πειράζει τα αγοράκια να φοράνε κόκκινα ρούχα.
Ξ: Τα κόκκινα είναι γυναικεία ρούχα. Με την καμία δεν θα ήθελα π.χ. ο μελλοντικός γιος μου να φοράει κόκκινα.
HB8: Τι λες! Μόνο τα ροζ είναι γυναικεία. Να ρωτήσουμε το ChatGPT.
Ξ: Άστο καλύτερα γιατί αν ρωτούσαμε το ChatGPT για κάθε θέμα δεν θα σε συνέφερε. Κι εγώ δεν τα έχω με το ChatGPT, ούτε εσύ. Και γενικά δεν γουστάρω τρίτους στη σχέση, ακόμα και...αυτό.
HB8: Τι εννοείς "Δεν θα σε συνέφερε";
Ξ: Το ChatGPT έτυχε να το ρωτήσω για το αν έπρεπε να ζητήσεις συγγνώμη για την προσβλητική συμπεριφορά σπίτι σου. Και αυτό επέμενε ότι έπρεπε να ζητήσεις συγγνώμη. Άμα θες στο δείχνω κιόλας.
HB8: Καλά δεν το πιστεύω. Πάλι για τρίτη φορά ξανά το ίδιο θέμα; Και 2 μέρες πριν φύγουμε για τις διακοπές;
(Ακολούθησε συζήτηση...μίας ώρας! Ναι δεν κάνω πλάκα. Επί μία ώρα το συζητούσαμε. Ώσπου κατέληξε στο εξής)
Ξ: Αν θες να εισαι σε μια σχέση όπου όταν κάποιος κάνει λάθος δεν θα λέει "Συγγνώμη", τότε οκ. Απλά αν κάνω κι εγώ λάθη...κανένα θέμα! Δεν θα το λέω ούτε εγώ. Κομπλέ.
HB8: Αν σου πω συγγνώμη, δεν θα έπρεπε να μου ζητήσεις συγγνώμη κι εσύ πρώτος που με πίεζες και έστελνες τα βιογραφικά σε μένα; Γιατί παρατηρώ μία πιεστική συμπεριφορά σε μένα. Πάντα έτσι είσαι;
Ξ: Πρώτη φορά στη ζωή μου ακούω κάτι τέτοιο. Δεν είναι καθόλου πιεστικό το να σε βοηθάει κάποιος. Ειδικά όταν παίζει θέμα υγείας που σε επιβαρύνει και ειδικά όταν είσαι αναβλητική. Και αν θυμάμαι καλά σου είχα πει τοτε συγγνώμη απλά δεν μπορώ να το βρω στα μηνύματα. Όταν κάνω λάθη πάντοτε τα παραδέχομαι. Και μετά τον πρώτο μήνα δεν άσκησα την παραμικρή πίεση για θέμα δουλειάς. Τέλος πάντων εάν δεν το είπα τότε, οκ, συγγνώμη..
HB8: Εντάξει, συγγνώμη κι από μένα.
Ξ: Είμαστε οκ;
HB8: Ναι.
(αγκαλιές και φιλιά)
========================
Όχι! Δεν έγινε έτσι! Σε ένα άλλο σύμπαν μπορεί! Πάμε πάλι. Σκηνή 150, Λήψη 2.
HB8: Εντάξει, συγγνώμη κι από μένα.
Ξ: Είμαστε οκ;
HB8: Τέτοια συζήτηση πάντως δεν θα έπρεπε να την κάνουμε 2 μέρες πριν τις διακοπές.
Ξ: Καλύτερα τώρα παρά στις διακοπές.
HB8: Δεν κατάλαβα γιατί είσαι τόσο επίμονος και πιεστικός.
Ξ: Κοίταξε να δεις, όταν προσβάλεις κάποιον θα πρέπει να το καταλαβαίνεις από μόνη σου και να του λες συγγνώμη. Αν δεν το καταλάβεις, ε τότε στη χειρότερη πάμε στο 2ο επίπεδο, όπου θα πρέπει όταν σου πει ο άλλος ότι αυτό το πράγμα τον ενόχλησε και να του πεις τότε συγγνώμη!
Αν όμως φτάσουμε στο 3ο επίπεδο, το να σου λέει ο άλλος : "Θα έπρεπε να μου ζητήσεις συγγνώμη" και δεν το κάνεις ούτε έτσι κι έπρεπε να περάσει ένας μήνας και ώρες συζητήσεων για το αυτονόητο, ε τότε πραγματικά δείχνεις ότι δεν τον σέβεσαι!
Εκείνη την ώρα, άνοιξε την πόρτα και έφυγε. Κι αυτή τη φορά έφυγε κανονικά γιατί η πόρτα ηταν ξεκλείδωτη!
Την επόμενη ημέρα μου στέλνει στα μηνύματα το μυθικό:
HB8: Να μου επιστρεψεις τα χρήματα του ταξιδιού.
Ξ: Χαχα, καλό αστείο!
HB8: Να ρθεις να παρεις τα πραγματα σου θα στα εχω εξω.
Ξ: (Σε φωνητικό μήνυμα) Καλά, μία μέρα πριν φύγουμε για διακοπές και απ' ότι κατάλαβα καλά μου λες ότι θέλεις να χωρίσουμε; Είσαι σοβαρή. Αν είναι...πες το ξεκάθαρα. "Θέλω να χωρίσουμε". Διότι μετά τα χθεσινά, εφόσον σου ήταν τόσο δύσκολο να πεις μια συγγνώμη, φαντάζομαι ότι μελλοντικά μπορεί και να ρίξεις σε μένα την ευθύνη. Άρα...εφόσον αποδεικνύεσαι αχάριστη στη σχέση, είχα δίκιο στο ότι δεν με σέβεσαι.
(επιμένει να μην το λέει ξεκάθαρα όμως για χωρισμό)
HB8 : 2 μέρες πριν το ταξίδι μου εκανες κουβέντα για κατι που εγινε πριν 3 εβδομάδες;
Δεν θα σε συγχωρέσω ποτε ότι χρησιμοποιησες και το σώμα μου πριν γινει ολο αυτό. Και όταν το χρησιμοποίησες "ειχες ξεχασει οτι δεν σου ειχα ζητησει συγνωμη, ειχες ξεχασει οτι (για σενα) το θεμα αυτο δεν λυθηκε?". Μαλλον εσυ δεν με σεβεσαι.
(την παίρνω τηλέφωνο, το κλείνει)
HB8: Μην με παίρνεις τηλέφωνο. Δεν προκειται να σου μιλησω ποτε ξανα στην ζωη μου.
Ξ: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς "Χρησιμοποίησα το σώμα σου". Την παλεύεις; Δεν φτάνει που κατάπια την συμπεριφορά σου, μου την λες και από πάνω; Ξαναλέω ότι έκανα την κουβέντα αυτή για να μην την κάνουμε στις διακοπές και να περάσουμε καλά. Δεν είχα καμία άλλη πρόθεση. Εσύ εδώ πέρα όμως βλέπω ότι προφανώς δεν γουστάρεις να είμαστε μαζί και βρήκες αφορμή.
HB8: Έλα να πάρεις τα πράγματά σου. Μην ξοδεύουμε άλλο τον χρόνο μας. Δεν ακούω τίποτα άλλο.
Όταν πήγα, μου είχε αφήσει τα πράγματα στο γκαράζ και είχε εξαφανιστεί απ' το σπίτι! Εκτός από κάτι πράγματα που της είχα δανείσει, μου είχε επιστρέψει και όλα τα δώρα. Όπως τα ρούχα για τα γενέθλιά της. Εξαιρούνταν στις επιστροφές (παραδόξως) το λουλούδι και το διακοσμητικό του πρώτου μήνα. Μάλλον γιατί το είχε κρυμμένο στο ντουλάπι μόνιμα (μην το δει ο πατέρα της γιατι δεν ήξερε ότι τα έχουμε!) οπότε θα ξέχασε να τα βγάλει έξω. Πήγα όμως κι εγώ προετοιμασμένος και της επέστρεψα ένα δώρο που μου είχε κάνει, με ένα σημείωμα "Θα σε περιμένω αύριο στο αεροδρόμιο".
Το ίδιο βράδυ όπως και την επόμενη ημέρα την κάλεσα πάλι. Ξανά δεν το σήκωσε.
Πήγα τις διακοπές μου κανονικά. Πέρασα καλά, με φίλους, ξεχάστηκα. Μετά από 2-3 ημέρες της έστειλα email. Μου απάντησε, της απάντησα και μετά με αγνόησε ξανά!
Σκέφτομαι "Έτσι είσαι? Οκ"
Επειδή πήγα 2 εβδομάδες διακοπές, 2 μέρες πριν επιστρέψω (είχα αφήσει μία εβδομάδα κενό) της στέλνω και καλά ένα τελευταίο email, λέγοντάς της ότι είναι νάρκισσος ή ότι έχει ναρκισσιστικά στοιχεία και συγκεκριμένα:
- Silent treatment: Εξαφανιζόταν ανά διαστήματα και δεν σήκωνε τα τηλέφωνα. Από τον πρώτο μήνα. Γιατί πολύ απλά ήθελε έτσι να με "τιμωρήσει" αν δεν γινόταν το δικό της. Προφανώς σε αυτό βάζουμε μέσα και το ότι σηκωνόταν να φύγει για ψύλου πήδημα.
- Δεν ήθελε να λέει "Συγγνώμη": Χαρακτηριστικό στοιχείο του νάρκισσου.
- Gaslighting: Αρνούνταν ότι κάτι έγινε έτσι και διαστρεύλωνε τελείως την πραγματικότητα. Με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα όλων την ημέρα που με χώρισε. Οτι και καλά "Χρησιμοποίησα το σώμα της" και άλλες τέτοιες μαλακίες.
- Δεν ήθελε βοήθεια: Για αυτό δεν ειμαι 100% σίγουρος αφού αρχικά δεχόταν την βοήθειά μου και μετά "το γύρισε". Πάντως το ότι έβγαινε για καφέ ή φαγητό με φίλες και αδιαφορούσε για το βασικότερο, ότι θα έπρεπε η ίδια να στείλει βιογραφικά για να βρει δουλειά κι έστελνα εγώ ο μαλάκας που είχα τόσες υποχρεώσεις, ήταν καραμπινάτο red flag.
- Αίσθηση δικαιώματος: Οι νάρκισσοι πιστεύουν ότι τους αξίζουν προνόμια και ειδική μεταχείριση χωρίς να χρειάζεται να τα κερδίσουν. Όπως για παράδειγμα το ότι έτρεχα διαρκώς για τα επαγγελματικά της, για τους γιατρούς της, για να τον σίδηρο, για ένα σωρό. Η ακόμα και το πιο απλό. Το να κερνάω όλα τα φαγητά και τους καφέδες και να μην κάνει έστω μία ψεύτικη κίνηση ότι θα πληρώσει.
- Ευαισθησία στην κριτική: Οι νάρκισσοι αντιδρούν έντονα ή αμυντικά στην κριτική, ακόμα και όταν αυτή είναι καλοπροαίρετη, όπως στην περίπτωση της συγγνώμης. Δεν μπορούσε να το δεχτεί.
- Ελλειψη ενσυναίσθησης: Νόμιζε ότι θα πρέπει μόνο εγώ να καταλάβω τα
αισθήματά της και αδιαφορούσε για τα δικά μου. Οι νάρκισσοι
δυσκολεύονται να κατανοήσουν ή να συμμεριστούν τα συναισθήματα των
άλλων, συχνά αδιαφορώντας για τις ανάγκες ή τα συναισθήματα των άλλων.
Δεν θα έλεγα ότι ήταν 100% νάρκισσος όπως η περιπτωσάρα που μου έτυχε πέρυσι αλλά σίγουρα είχε στοιχεία νάρκισσου.
Φυσικά στα emails απάντησε, κράτησε αμυντική στάση, αρνήθηκε τα πάντα και πήγε να το γυρίσει ότι είμαι εγώ ο νάρκισσος.
Της είπα ότι θα της δώσω μια τελευταία ευκαιρία στο να βρεθούμε κι ότι θα είμαι στην τάδε καφετέρια την τάδε ημέρα και ώρα. Διαφορετικά δεν θα της ξαναστείλω.
Μου απάντησε:
HB8: "Αν σου έστελνα το email που μου έστειλες ότι είμαι νάρκισσος, θα μου ξαναμιλούσες; Έχεις θυμό μέσα σου κι αυτό έχει συνέπειες για μένα. Δεν ξέρω να πιστέψω αν όσα λες ειναι αληθεια ή ψέμματα. Μία μίσος, μία αγάπη. Έχω μπερδευτεί και δεν ξέρω αν θέλω να σε ξαναδώ. Δεν θέλω μία σχέση απλά για να ζήσω το τώρα. Θέλω να φτιάξω μια σχέση που θα κρατήσει".
Δηλαδή δεν φτάνει που με χώρισε, ήθελε να βγει και από πάνω επειδή τσαντίστηκα μετά τον χωρισμό. Τέλος πάντων κακώς ασχολήθηκα.
Ξ: Ότι γράφει δεν ξεγράφει, αλλά αυτό ισχύει και για τα δικά σου λόγια. Οπότε μπορούμε να βρεθούμε και να μιλήσουμε ανοιχτά για την σχέση μας και ότι σε προβληματίζει.
ΗΒ8: Θελω τον χρονο μου. Είναι σύντομο το χρονικό διάστημα και πολύ δυνατά όσα έγιναν. Ηταν ξαφνικα και εχω σοκαριστεί. Και δεν καταλαβαινω γιατί να θες να φτιαξεις κατι τοσο διαλυμενο και να μην κανεις μια καινουργια σχεση που δεν θα εχει πληγες?
Επίσης όταν έφυγα από το σπίτι σου πήγα στο σπίτι της φίλης μου, έκλαιγα, απαντούσα σε όλους γιατί δεν θα πάω διακοπές, ξαναπήγα στη δουλειά, πήρα νέα άδεια, έχασα λεφτά και σε πίστεψα ότι θα πηγαίναμε διακοπές μαζί.
Αντιμετώπισα όλες τις συνέπειες μόνη μου!
Ξ: Στα emails δεν θα κάνουμε συζήτηση. Θα τα πουμε απο κοντα.
HB8: Έφυγα μετά από όλα αυτά που προηγήθηκαν! Μην διαστρευλώνεις την πραγματικότητα και μην λες ότι φταίω για όλα!
Ξ: Σου είπα ότι δεν θα κάνουμε καμία συζήτηση στα emails και επιμένεις.
1ον) Σου είπα πει 3 φορές να μου ζητήσεις συγγνώμη που με πρόσβαλες μπροστά σε κόσμο κι από εγωισμό δεν το έκανες.
2ον) Το ότι μου την ειπες οτι "χρησιμοποιησα το σώμα σου" ειναι πιο αισχρο κι ανήθικο για να πεις σε καποιον που σε αγαπάει και να τον χωρίσεις κιόλας.
3ον) Όλα αυτά που πέρασες ήταν αποτέλεσμα της ΔΙΚΗΣ σου απόφασης να με ΧΩΡΙΣΕΙΣ. Για μήνες σκιζόμουνα να σου βρω δουλειά, να σου κλείσω χειρούργους, να τρέξω για το σίδηρο, να προσφέρω συναισθήματα, να είμαστε όλη μέρα αγκαλιές και φιλιά...και τι εισέπραξα; Μηδέν. Ήρθα από το σπίτι σου κι είχες βγάλει τα πράγματα έξω κι εξαφανίστηκες. Δεν σήκωνες τα τηλέφωνα. Και όλα αυτά ενώ με χώρισες.
Και μου άρχισες τώρα τα "Δεν είμαι σίγουρη. Θελω τον χρονο μου". Δηλαδή έχεις πάει τον εγωισμό στο 100%!
Επομενως εκανα ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να μην γινουν ολα αυτα που μου έγραψες. Το κυνηγησα 100%.
Κι ολα αυτα ενω μονίμως εξαφανιζόσουν στα τηλέφωνα ή έκανες κίνηση να φύγεις.
Δηλαδή εισαι σε μια σχεση που ο εγωισμός σου σου λέει οτι θα πρέπει να περναει για παντα το δικό σου.
Λοιπόν την Κυριακή είναι η τελευταία σου ευκαιρια. Αν δεν εμφανιστεις δεν θα με ξαναδεις. Οποτε να περνας καλα και να προσέχεις.
Επίλογος
Και φυσικά όχι μόνο δεν εμφανίστηκε, αλλά δεν έστειλε κι ούτε ένα μήνυμα να πει οτι δεν θα έρθει. Ήμουν στην καφετέρια για μία ώρα. Την κάλεσα μία φορά, μου το έκλεισε.
Της έστειλα ένα τελευταίο SMS:
Ξ: Τελείωσαμε για πάντα. Ευχαριστώ για τις ωραίες στιγμές αλλά είσαι η πιο ΑΧΑΡΙΣΤΗ ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ που έχω δει στη ζωή μου!
Εύχομαι όλοι οι επόμενοι να σου πουλήσουν τα ίδια ΨΕΜΑΤΑ ότι είσαι "Για μεγάλα πράγματα στη ζωή" τους και να σου φερθούν το ιδιο ΣΚΑΤΑ οπως μου φέρθηκες εσύ! Να σου κλείνουν το τηλέφωνο και να σε παρατάνε!
Καλή συνέχεια.
ΥΓ. Ποτέ ξανά το οποιοδήποτε παρακαλετό για οποιαδήποτε γκόμενα.
Την ίδια στιγμή που δεν θα σηκώσει το τηλέφωνο , μετά είναι η σειρά μας να εξαφανιστούμε, το ίδιο λεπτό που θα θελήσει να σηκωθεί να φύγει, θα την χαιρετήσουμε.
Κανένας φόβος για τίποτα. Κι ας περάσει ένας χρόνος μέχρι να μας ξανατύχει η επόμενη.
Τα έχουνε κάνει που τα έχουνε κάνει μουνί στις σχέσεις με τον εγωισμό τους, αν δεν σέβονται τότε για καμία τρελή δεν θα κάτσουμε να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας.
ΥΓ2. Είμαι σίγουρος ότι και ο επόμενος γκόμενος θα.....τρέχει όσο έτρεχα κι εγώ. Τι....όχι; Ακόμα ελεύθερη είναι απ' ότι βλέπω ε; Τυχαίο θα 'ναι.
