Τελικά πρέπει να παίζουμε το 0-0-11 ή να πηγαίνουμε χαλαρά;
Μία καλή ερώτηση για το cold approach τα βράδια είναι το κατά πόσο πρέπει να χωνόμαστε φουλ και να κρατάμε το target μας απασχολημένο.
Κάτι που συνέβη πριν από μέρες ειλικρινά με εκνεύρισε. Με τον εαυτό μου εκνευρίστηκα και με κανέναν άλλο. Αποτελεί συνέχεια μιας ιστορία με 2 γκόμενες που έχασα από άκυρους τυπάδες που το πήγαιναν λάου-λάου, slowly slowly που λένε και στο χωριό.Και δυστυχώς αντί να παίξω φουλ επίθεση επηρεάστηκα. Το πως έχασα αυτές τις τύπισσες θα το μάθετε την επόμενη Δευτέρα. Πάμε όμως στο θέμα μας.
Πετυχαίνω ένα ξανθό HB 8.5-9 (ας βάλω και σε αυτήν HB 8.75) η οποία ήταν με φίλες σε μπαρ. Την είχαν πλησιάζει πόσοι κάγκουρες εκείνη τη μέρα για πέσιμο, για να την χορέψουν, για να της κωλοτριφτούν, τους έγραφε όλους κανονικά. Μου λέει ο φίλος μου "Μην πας, ξενέρωτη θα είναι". Την πλησιάζω, απλώνω το χεράκι, μου λέει "Δεν ξέρω να χορεύω, είμαι άσχετη εντελώς". Της λέω "Θα μάθεις τώρα". Εν τω μεταξύ κοιτάει μία εμένα και μία την φίλη της σαν να είναι να πάρει έγκριση ένα πράγμα για το αν θα πάει ή όχι! Η φίλη της γελούσε (άρα πράσινο φως; whatever).
Το bitch shield έπεσε και αυτή δέχτηκε κι αρχίσαμε να χορεύουμε. Ξανθιά γύρω στα 26, ύψος 1.70, σωματάρα, γυναικάρα με τα όλα της. Μπορώ να πω πως το γεγονός ότι αποφάσισε αφού έριξε τόσα άκυρα να χορέψει μαζί μου, ανέβασε τις μετοχές μου. Όχι ότι είμαι κανένας πεινασμένος, έχω φάει HB10, HB 9.5, HB 9, έχω καλοπεράσει. Αλλά η αυτοπεποίθηση δεν μπορεί να είναι στα ύψη όταν ξέρεις ότι οι χυλόπιτες που έχεις φάει είναι πολλαπλάσιες από τα νέτα που έχεις ρίξει στο κρεβάτι σου.
Τα vibes της πάνω στο χορό ήταν απλά τρελά. Γατζωνότανε πάνω μου με φοβερό τρόπο, έβγαζε συναίσθημα. Αφού την χόρεψα και της έπιασα την κουβέντα την είδα πολύ θετική. "Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι εδώ" μου λέει. Γενικά όταν κάποια δεν είναι μόνιμη θαμώνας κάπου τότε αυτό είναι το καλύτερο. Στο τέλος όμως όταν καθόμαστε μετά από χορό πήγαινω....στην παρέα μου! Αντί να κάτσω να της πιάσω την κουβέντα πήρα πούλο. Είπα να παίξω με την τακτική του χλιμίτζουρα της προηγούμενης Δευτέρας, που έπαιζε την γκόμενα με δόσεις. Αντί να πω στον εαυτό μου "Έριξε άκυρο σε όλους, οπότε χώσου", πήγα να το παίξω safe!
Είχα σκοπό να γυρίσω μετά από κάνα τέταρτο ώσπου την βλέπω στο 10λεπτο να είναι στην πόρτα και να φεύγει! Τι κάνουμε τώρα μαλάκα ξενερωμένε; Η ώρα είχε πάει 02:20 και ήταν λογικό να φεύγει. Προφανώς επειδή δεν της είπα τίποτα θα νόμιζε ότι απλά χορέψαμε και that's all και "γεια σας" όπως γίνεται στο 90% των περιπτώσεων.
Έπρεπε ο μαλάκας να της πω ένα "Θα κάτσεις αρκετή ώρα; Για να χορέψουμε και μετά" ή "Πως σου φαίνεται το μέρος μιας και έρχεσαι πρώτη φορά;" Κάτι τέτοιο να σπάσει ο πάγος και να πιάσω την κουβέντα. Δεν το είπα επιτόπου και καλά να πάθω.
Τώρα είναι θέμα timing. Απόφαση δευτερολέπτων. Θα ορμήξω προς την έξοδο να της πιάσω την κουβέντα; Και τι θα πω; "Νωρίς φεύγεις;" Θα φανώ needy. Τι σκατά να κάνω; Πήγα λοιπόν προς το μπαρ εκεί όπου καθότανε. Βλέπω τρεις παρέες μπροστά μου. Fuck. Δεν θυμάμαι την παρέα της. Ρωτάω και τις τρεις παρέες γιατί μου είχε πει το όνομά της. Σκέφτομαι ότι έτσι θα μπορούσα έστω να πάρω Facebook, αφού με το μικρό όνομα δεν θα μπορούσα να την βρω. Στην τρίτη και τελευταία παρέα μου λέει η μία "Η αδερφή μου είναι, θα έρθει σε λίγο".
Ωστόσο όταν ήρθε η αδερφή της...σε λίγο πολύ απλά δεν ήταν αυτή που έψαχνα. Προφανώς η κοπέλα δεν άκουσε σωστά το όνομα που της είπα. Κι έτσι το target χάθηκε. Γιατί εκτός από χαζομάρα ήμουνα και τελείως γκαβός ώστε δεν παρατήρησα καν τις φίλες της.
Δεν ξέρω πως θα συνέχιζε η κατάσταση αλλά την συγκεκριμένη την γούσταρα πολύ. Είναι αυτό το "γαμώτο" που σου μένει. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω θα πήγαινα προς την έξοδο, θα την προλάβαινα, θα έκανα ότι βγήκα έξω για να τηλεφωνήσω σε κάποιον (δήθεν...και καλά τώρα) και θα την φώναζα με το όνομά της.
Ξ: Επ, "HB 8.75", φεύγεις από τώρα;
HB 8.75: Ναι, αργά πήγε.
Ξ: Βγήκα μία να πάρω ένα τηλέφωνο. Καλά από τώρα; Νωρίς είναι, δεν προλάβαμε να γνωριστούμε. Πες μου το Facebook σου.
Αυτό θα έλεγα και ότι γίνει. Αν ήταν να φάω άκυρο ας έτρωγα. Στ' αρχίδια μου. Δεν θα μου έμενε το "απωθημένο". Το γαμώτο. Έτσι κι αλλιώς μια ζωή την έχουμε. Αν δεν εξαντλήσουμε κάθε πιθανότητα να κυνηγήσουμε αυτή που θέλουμε τότε γάμησέ τα.
Σκεφτείτε λίγο τι πιθανότητες έχετε
Εν τω μεταξύ το πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Εμανουέλ Μακρόν και η Μπριζίτ Τρονιέ. Αυτός 39, αυτή 64! Ο τύπος τα έφτιαξε μαζί της όταν ήταν 18 (καμία σχέση τότε με την πολιτική) και αυτή ήταν παντρεμένη με 3 παιδιά! Χώρισε τον άντρα της. Στα 17 του της είχε πει "Εσένα μια μέρα θα σε παντρευτώ". 2
25 ολόκληρα γαμημένα χρόνια διαφορά ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ και την χωρίζεις από τον γάμο της! Οκ, δεν θα το έκανα με τίποτα αυτό. Στα 17 μου όμως είχα καψουρευτεί το θεόμουνο που μου έκανε ιδιαίτερα στην 3η Λυκείου. Στα 29 της αυτή και έμοιαζε με 22χρονο θεόμουνο. 1.88 ύψος, μου έριχνε κιόλας, και 55 κιλά. Μοντέλο για πασαρέλα. 12 χρόνια διαφορά προς τα πάνω μου έριχνε και την είχα βγάλει δύο φορές για καφέ και μια φορά που μου είπε "έχω περίοδο δεν μπορούμε να βγούμε" ξενέρωσα και δεν της πρότεινα ξανά. Τώρα που βλέπω τον Μακρόν καταλαβαίνω πόσο μαλάκας ήμουνα. Χαλαρά θα την είχα λιώσει στον πούτσο την συγκεκριμένη και θα ήτανε και η πρώτη μου. Καλύτερο ξεπαρθένιασμα δεν θα μπορούσα να φανταστώ. Και μετά μας συζητάνε κάτι ξενέρωτες για 10 και 15 χρόνια διαφορά που έχουν από εμάς...προς τα κάτω.
Τι μας μαθαίνει η σημερινή μου ιστορία, όπως και αυτή του Μακρόν;
Όταν έχεις έστω μία χαραμάδα από πιθανότητες να ρίξεις μια γκόμενα, να την διεκδικείς.
Δεν είναι όλες ξενέρωτες, δεν ξέρεις ποτέ κατά πόσο σε γουστάρει η άλλη οπότε φρόντισε να μάθεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου