Οι τίμιες γυναίκες

Γυναίκες-κυνηγοί (επιτέλους).

(Κείμενο του συνεργάτη TzegiosBreimas)
Συμφωνώ απολύτως με αυτό που λέει ο Ξενερωμένος: αυτό που πάντα κοιτάζει ο άντρας σε μία γυναίκα αμέσως ήταν, είναι και θα είναι η εμφάνιση. Τα υπόλοιπα ακολουθούν και, ανάλογα με τον χαρακτήρα του άντρα, τον κάνουν να συμπαθεί περισσότερο ή λιγότερο μία γυναίκα. Αυτό όμως ισχύει μόνο στην περίπτωση που θέλεις κάτι μακροχρόνιο. Τι γίνεται όμως αν δεν ψάχνεις αυτό αλλά κάτι με χρονική διάρκεια δελτίου καιρού του Σάκη Αρναούτογλου; (σ.σ. διαρκεί ένα μισάωρο, ότι πρέπει χρόνος για έναν "κρύο") Τι παίζει ρόλο εκεί;

Πασχαλινές διακοπές και όλοι οι φίλοι που απουσιάζουν από την έδρα (στην οποία έχω ξεμείνει εγώ) είτε λόγω δουλειάς, είτε λόγω σπουδών, είτε λόγω ερωτικής μετανάστευσης (άλλο μεγάλο θέμα το "τύλιγμα της ξενέρωτης"), επιστρέφουν για λίγο σ´ αυτήν. Όπως είναι λογικό προσπαθούν να δουν όσους περισσότερους μπορούν σε όσο το δυνατόν λιγότερο διάστημα καταλήγοντας να δημιουργούν παρέες "πρώτου έτους" δηλαδή 15 ατόμων που τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζονται και μεταξύ τους. Σε μία τέτοια παρέα βρέθηκα κι εγώ αποτελούμενη από 7 άντρες (μαζί μ´ εμένα) και 1 γυναίκα που όπως έμαθα μετά από την ερώτηση "Ποιο είναι αυτό το μπάζο;" ήταν η αδερφή ενός από τους 4 τύπους της παρέας που έβλεπα πρώτη φορά στη ζωή μου. Και την ερώτηση την έκανα γιατί η δεύτερη κουβέντα που μου είπε μετά το όνομά της όταν γνωριστήκαμε ήταν "γάμησέ με κι εσύ τώρα, δεν βλέπεις τι τακούνι φοράω;" αφού πρότεινα να πάμε σε μία μπυραρία λίγο μακριά από το σημείο συνάντησης. Ευτυχώς δεν της απάντησα "ούτε με ξένο πούτσο" γιατί θα κατέληγα μεγάλος ψεύτης μόλις λίγες ώρες αργότερα.

Η τύπισσα είχε βαμμένα κόκκινα μαλλιά αλά “Σίσσυ Χριστίδου”, ματάκια κουμπότρυπες (χρειαζόμουν μικροσκόπιο για να τα δω), μικρά χειλάκια βαμμένα κόκκινα, πεταχτά μπροστινά δοντάκια και μάλλον συγγένεια πρώτου βαθμού με τον Μπαγκς Μπάνυ, μάγουλα που τρέφονταν με κρέπες μερέντα - μπισκότο - φράουλα, κόκκινα ψεύτικα νύχια στο μήκος μέσου όρου ασιατικής ψωλής, σωσίβιο στη μέση που θα έσωζε τον Ντι Κάπριο από τον πνιγμό στον Τιτανικό αλλά, να τα λέμε κι αυτά, ολόστητο βυζί μεσαίου μεγέθους. Το πόρισμα έβγαλε ΗΒ 6. Χωρίς να δίνει σημασία στα διακριτικά βηξίματά μου, λόγω του καπνού από το ηλεκτρονικό της τσιγάρο που φυσούσε σχεδόν πάνω μου, αγνοώντας το ότι την έδειχνε ακόμη πιο γελοία, συνέχιζε να βγάζει μπάζο και ανοργασμική κάθε γυναίκα που αναφερόταν στην κουβέντα. Κι ενώ σκεφτόμουν να την ρωτήσω πως είναι να δουλεύεις στο τσίρκο γιατί με βάψιμο κλόουν και ισορροπία του 1,60 της πάνω σε 20ποντα μάλλον εκεί θα δούλευε, την ματιά μου έκλεψε ένα ξανθό ψηλό αδύνατο νέτο ΗΒ 9 το οποίο και άρχισα να καρφώνω. Και εκεί που είμαι απορροφημένος με το νέτο ακούω το παρακάτω από την διπλανή:

 - Και σιγά τις ψηλές, ότι και να λέτε το καλύτερο σεξ το κάνουν οι κοντές. Είναι πιο εύκολες στο να τις μανατζάρεις ρε παιδί μου. Εσύ τι λες;

 Έχω την ίδια ακριβώς άποψη, πιστεύω πως οι κοντές βολεύουν πιο πολύ στο κρεβάτι όπως και το ότι οι ασχημούλες είναι κομμάτι πιο φιλότιμες στο σεξ. Θα της έδινα μία διπλωματική απάντηση για να αποφύγω περαιτέρω συζήτηση αλλά για καλή μου τύχη ήμουν τόσο υπνωτισμένος από το εννιάρι που απάντησα πως είχε δίκιο.

 - Και τότε γιατί κοιτάζεις αυτήν κι όχι εμένα; Αυτά που μπορώ να σου κάνω εγώ στο κρεβάτι αυτή ούτε τα έχει φανταστεί.

 Πάγωσα για λίγο είναι η αλήθεια από την μετατροπή του opener σε κρύο καμάκι αλλά προσπάθησα να το γενικεύσω και να αλλάξω τη συζήτηση προτρέχοντας ένα φίλο να ξεκινήσει μία ιστορία για μία παλιά σχέση του που ήταν κοντή. Οι υπόλοιποι τον άκουγαν με προσοχή αλλά το 6 με είχε ψιλοδιπλαρώσει και με παίδευε. Μου έλεγε για στάσεις στο αυτοκίνητο, της έλεγα ότι κάνει λάθος και στάσεις κάνουν μόνο τα λεωφορεία, μου έλεγε για ξεπέτες με αγνώστους και της εξιστόρουσα όλη την ιστορία της ζωής μου για να με θεωρήσει γνωστό και γενικά έκανα ότι μπορούσα για να αποφύγω το πέσιμο. Τελικά με ρώτησε αν είχα να χάσω κάτι με μία δοκιμή και αφού γέλασα, πήρα σοβαρό ύφος, κοίταξα τον φίλο μου που μου έλεγε να χωθώ, τον αδερφό της που πέρα βρέχει και όλους τους άλλους που άκουγαν ακόμη τις ιστορίες του αλλού φίλου μου και έγραψα το τηλέφωνό μου στο δικό της. Κανονίσαμε συνάντηση, αφού θα φεύγαμε από το μαγαζί που δεν ήταν η μπυραρία που πρότεινα. Κακώς, έπρεπε να πάμε στην μπυραρία γιατί την γάμησα τελικά.

Έκανα σεξ για hall of fame. Η τύπισσα έβγαλε τόση ενέργεια και τόση θέρμη στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου σε σημείο που έπαθα πλάκα. Δεν είπε όχι σε ότι κι αν ζήτησα (δεν με ενδιαφέρει η άλλη τρύπα από τότε που με κέρασε καφέ παστάκι) με αποκορύφωμα μία ποδομαλακία. Η τύπισσα ήταν μέτρια. Ήταν κοντούλα, χοντρούλα (όχι και τόφαλος, απλά αρκετά χαλαρή) και με πρόσωπο που δεν με ενέπνεε. Παρόλα αυτά την πήρα και δεν το μετάνιωσα. Ακόμη κι αν η εμφάνιση της ήταν μέτρια και ο χαρακτήρας της χάλια έκανα κάτι μαζί της. Αλλά θα έκανα κάτι πιο πολύ; Όχι. Κι αυτό γιατί όπως και να το κάνουμε η εμφάνιση παίζει μεγάλο ρόλο ειδικά αν ψάχνεις κάτι μακροπρόθεσμο. Σίγουρα μπορεί να σε τραβήξει κάτι άλλο σε μία γυναίκα. Ο χαρακτήρας, τα ενδιαφέροντα, η εξυπνάδα, η μαστοριά στο σεξ καλή ώρα, αλλά πάντα η εμφάνιση είναι η αρχή.