"Σου χρωστάω ποτό"

Σιγά μη χρεωθείς και μπεις στο μνημόνιο.

Χαίρομαι που άνοιξα αυτό το blog και που καθημερινά επαληθεύομαι. Θα μου πείτε: "Επαληθεύεσαι που συνεχίζουν να είναι ξενέρωτες και χαίρεσαι? Μακάρι να μην επαληθευόσουνα". Ναι, οκ, δεν το σκέφτηκα έτσι. Αλλά τουλάχιστον χαίρομαι που τώρα αρχίζουν και οι PickUp Artists να συμφωνούν μαζί μου και να καταλαβαίνουν ότι οι γκόμενες πλέον μαλακίζονται και το έχουν πάρει απόφαση να κατεβάσουν ρολά. Επίσης παρατήρησα ότι δεν είμαι ο μόνος που έχει να κάνει σχέση από το 2009. Για την ακρίβεια αυτή η χιλιετία παίζει να είναι η πιο γαμημένη από κάθε άποψη. Με το που γύρισε και μας υποδέχτηκε είναι λες και γύρισε μαζί ο διακόπτης της μαλακίας και πως μας έχουνε μουτζώσει για τα καλά.

Οι τελευταίες ιστορίες μου περιγράφουν τα πράγματα πολύ συγκεκριμένα κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Αυτό λοιπόν θα κάνω και σήμερα. Θα πω τις φράσεις και τις ατάκες ως έχουν. Πλέον δεν κολώνω να τα πω όλα ακριβώς όπως είναι κι ας ξέρω ότι πολλές φίλες μου με διαβάζουν ήδη. Δεν έχω να χάσω τίποτα κι μας με πάρουν πρέφα. Χέστηκα ρε μάγκες. Και στα 30 ελεύθερος θα είμαι και στα 35 και μια ζωή. Το έχω πάρει απόφαση. Γιατί αν αρχίζω να ονειροπολώ, την γάμησα. Μετά θα με πάρει από κάτω.

Έχουμε βγει που λέτε μια μεγάλη παρέα 10 άτομα, για φαγητό. Τρία ζευγάρια, τέσσερα μπακούρια. Από τα τέσσερα μπακούρια, ο ένας φίλος, η άλλη φίλη και το καινούργιο πρόσωπο το είχα ζαχαρώσει προ πολλού στο Facebook γνωρίζοντας ότι θα έρθει. Και μάλιστα ενώ την κοπέλα την ξέρανε ίσα με...πέντε χρόνια (!) είχα φορτώσει άσχημα που δεν την είχανε ξαναφέρει ή για να είμαι πιο σαφής που όποτε ερχότανε εγώ έλειπα. Ο Μέρφι ξηγήθηκε καλά σήμερα.

Έρχομαι καθυστερημένος 20 λεπτά, οι κενές θέσεις είναι 2-3, χαιρετάω και για καλή μου τύχη κάθομαι δίπλα της. Δεν μας συστήνει κανείς. Κι εγώ βράχος, το παίζω αδιάφορος. Μετά από 2 λεπτά μου συστήνεται όλο χαμόγελο. Της απαντάω με το όνομά μου και της λέω "Χάρηκα". Ένα HB8 με απίστευτα χείλια, τρελό χαμόγελο, αδύνατο, με στητό στήθος και μαλλί ίσιο μελαχρινό. Να το πιεις στο ποτήρι. Για μένα πιάνει και 8.5, έκοβα φλέβα, ήταν ο τύπος μου γενικότερα. Και σε καλή ηλικία κιόλας, 26άρα.

Το φέρνει η κουβέντα στην παρέα και λέμε με τι ασχολείται ο καθένας. Η συγκεκριμένη δουλεύει και σε πολή καλή εταιρεία οπότε όπως καταλαβαίνετε εγκρίνεται από κάθε άποψη. Της λέω κι εγώ που δουλεύω, δείχνει ενδιαφέρον και με αρχίζει στις ερωτήσεις. Να πω περισσότερα κτλ. Μέχρι στιγμής λοιπόν η κουβέντα πήγαινε 50-50. Σε κάποια φάση πέφτει και το πρώτο IOI: "Τα μάτια είναι δικά σου ή φοράς φακούς επαφής?" Αυτό όταν μου το λέει γκόμενα η αλήθεια είναι ότι λιώνω κι ας έχω βαρεθεί να ακούω για τα μάτια μου. "Δικά μου είναι, μη φοβάσαι" της κάνω.

Η βραδιά κυλάει ωραία κι έρχεται η ώρα για after. Πηγαίνουμε για ποτάκι σε ένα μαγαζί και λίγο πριν φτάσουμε, ενώ περπατούσαμε παρέα χτυπάει το κινητό της. Έκανε 2-3 μέτρα πιο πέρα για να απαντήσει. Λέω "Οκ, το χάσαμε το κορμί πατριώτη ή γκόμενος θα είναι ή κάτι παίζει". Κατάφερα να ακούσω κάτι ψιλά και ούτε το "Φιλάκια" έπαιξε ούτε κάτι το τρομερό. Το προσπερνάω, πηγαίνουμε στο μαγαζί και η κουβέντα συνεχίζει. Κάπου εκεί κι αφού είχε γυρίσει απ' την τουαλέτα όπου είχε πάει με την φίλη της, αποφασίζω να πάω δίπλα της για να μπορώ να της μιλάω καλύτερα. Με το που κάνω κίνηση, η φίλη της αυτομάτως...φεύγει (ούτε συννενοημένες να ήτανε) και στέκομαι ακριβώς δίπλα-δίπλα. Τώρα την έχω ώμο με ώμο. Αρχίζω λοιπόν τα qualification, της πετάω και κάνα δυο neg και απο το δίωρο που καθήσαμε στο μαγαζί, παίζει να την είχα prive στο chat γύρω στη μιάμιση ώρα...και λίγη βάζω! Το τρομερό είναι ότι όποτε μου μίλαγε έβρισκε αφορμή και με ακουμπούσε κιόλας. Σε κάποια φάση έπαιξα και kino, δούλεψα και λίγο αγκαλίτσες και τσιμπίματα στα μαγουλάκια και γενικά προετοίμασα έδαφος για Day 2.

Όπως φεύγαμε, αυτή περπάτησε λίγο πιο μπροστά για να μπορούμε να μιλήσουμε. Φτιάξαμε μια απόσταση ίσα με....15-20 μέτρα απ' την υπόλοιπη παρέα κι αρχίσαμε να λέμε τα δικά μας. Φέρνει η κουβέντα φυσικά και το θέμα σχέσεων. Εκεί λοιπόν έμαθα ότι κι αυτή όπως κι εγώ έχει να κάνει σχέση κοντά δυομιση χρόνια και γενικά συμφώνησε ότι είναι δύσκολο στην εποχή μας να βρεις κάποιο σοβαρό άτομο. Εκεί της πετάω και την σπόντα για το αν είναι με κάποιον αυτή την περίοδο και μου απαντάει "Όχι, δεν υπάρχει κάτι!". Χαρά εγώ από μέσα μου...αμέσως μπορώ να πω ότι ανακουφίστηκα για το προηγούμενο τηλεφώνημα.

Ώσπου έρχεται η ώρα να πάρω το τηλέφωνο. Την γυρνάω σπίτι μαζί με τη φίλη της (φροντίζω να αφήσω τη φίλη της πρώτη και μετά αυτή) κι όταν ήρθε η ώρα να κατέβει μου κάνει "Πέρασα πολύ καλά. Σ' ευχαριστώ που με έφερες. Σου χρωστάω ποτό να ξέρεις, έτσι?" Κι η απάντηση που της έδωσα: "Οκ, γράψε το τηλέφωνό μου". Το σημειώνει και στο καπάκι μου λέει "Οκ, κάτσε να σου κάνω και αναπάντητη να έχεις το δικό μου".

"Ωραία, όλα τέλεια" σκέφτομαι. Αυτό το Day 2 δεν υπάρχει περίπτωση να το χάσω! Έλα όμως που λογάριαζα χωρίς τον παράγοντα γκαντεμιά. Μα ΠΟΣΗ γκαντεμιά επιτέλους ρε πούστη;

Την παίρνω τηλέφωνο 2-3 μέρες μετά, δεν το σηκώνει. Και μου στέλνει...SMS την επομένη. Αρχίσαμε με τα μηνυματάκια και κάτι μου βρωμάει εδώ πέρα (σκέφτηκα). Συνεχίζεται η κουβέντα με τα SMS και καταλήγει λέγοντας ότι έχει να διαβάσει για το μεταπτυχιακό της, το οποίο όμως τελείωνε σε λίγες μέρες. Οπότε, της λέω, "Να κανονίσουμε για καφέ αυτό ή το επόμενο ΣΚ?" Και μου απαντάει το τυπικό "Θα δω πως θα πάει και θα μιλήσουμε".

Είπα λοιπόν κι εγώ να μην κάνω καμία κίνηση. Όντως, ούτε τηλέφωνο, ούτε SMS, ούτε μήνυμα στο FB. Ώσπου περνάει μία εβδομάδα και είπα πλέον να πάρω τηλέφωνο...αυτή την εβδομάδα, ώστε να κανονίσουμε για αυτό το ΣΚ που μπαίνει σε λίγες ώρες. Τώρα που ήμουν σίγουρος ότι διάβασμα και παπαριές δεν είχε. Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν να εισπράξω ένα ωραιότατο άκυρο, καθώς δεν το σήκωσε για δεύτερη φορά. Και φυσικά δεν ήμουν ΤΟΣΟ μαλάκας για να στείλω μήνυμα. Να περάσει η επόμενη. Αν ήθελε έστω και λίγο, τουλάχιστον θα έπαιρνε πίσω τηλέφωνο οποιαδήποτε απ' τις δύο φορές. Δεν θα "έπαιζε" με μηνυματάκια.

Είναι πολύ απλό το πράγμα κύριοι. Έχει γαμηθεί ο Δίας. Όσα IOI κι αν εισπράξετε, η κατάσταση είναι τελειωμένη. Πλέον μας παίζουνε, μας δουλεύουνε και είναι άξιες της μοίρας τους. Και για αυτό το φαινόμενο, της ξενέρωτης, δεν υπάρχει καμία εξήγηση. Είναι καθαρά θέμα λαχείου. Δηλαδή όποιος καταφέρει και πέσει στο 3-4% που δεν είναι ξενέρωτες έχει κάνει την τύχη του. Μαλακίες του τύπου "Έτυχε" "Δεν ήσουνα του γούστου της" κτλ. που θα δω να αφήνετε μερικές από κάτω σε σχόλιο είναι απλά ΜΑΛΑΚΙΕΣ για να περνάει η ώρα.