Όταν το πράγμα ξεφεύγει, πρέπει να το ξεκόβουμε!
Έχουμε φτάσει σήμερα στο σημείο οι σχέσεις να είναι ΓΤΠ. Έχουν γραφτεί θεωρίες επί θεωριών για το συγκεκριμένο ζήτημα. Θα προσπαθήσω λοιπόν να το θέσω όσο πιο απλά γίνεται.
Πριν από 100 χρόνια, ο κόσμος δεν είχε τις ασχολίες που έχει σήμερα. Γι' αυτό ο θεσμός της οικογένειας και φυσικά η εργασία ήταν τα δύο μόνα στοιχεία που απασχολούσαν τον κόσμο. Το 1912 δηλαδή, δεν υπήρχαν οι λέξεις: τηλεόραση, ραδιόφωνο, τηλέφωνο, υπολογιστής και internet. Και πριν από 500 χρόνια (για να το πάω παραπέρα) δεν υπήρχε ούτε το αυτοκίνητο, ούτε το τσιγάρο, ούτε καν η μουσική όπως την ξέρουμε σήμερα. Άρα πρακτικά ο κόσμος δεν είχε διαφορές. Γι' αυτό και γινόντουσαν πιο εύκολα οικογένειες. Δηλαδή τότε τι είχε ο κόσμος να χωρίσει; Το πόσο θα ψήνει το αρνί στη σούβλα;
Αν έχεις δραστηριότητες τότε έχεις και διαφορές. Και σήμερα που έχει πήξει ο κώλος μας με τόσες δραστηριότητες (σε φάση που να μην τις προλαβαίνουμε όλες) είναι λογικό να έχεις διαφορές. Μπορεί μια αριστερή να τα φτιάξει με χρυσαυγίτη; Μπορεί ένας μηχανόβιος να τα φτιάξει με μία που φοβάται τις μηχανές; Μπορεί ένας που ξενυχτάει στο Facebook να τα φτιάξει με μία που δεν ασχολείται με social networks και διαβάζει λογοτεχνία; Για σκεφτείτε το λιγάκι. Κι έτσι οι γκόμενες βρήκαν ένα ακόμη πάτημα για να πάρουν τον έλεγχο και να μας αξιολογήσουν. Τα κοινά ενδιαφέροντα. Χεστήκαμε κι η βάρκα γέρνει δηλαδή.
Θα αναφέρω λοιπόν πως χάλασε μία παλιά μου σχέση. Βγαίνουμε έξω για καφέ εγώ, μια ξαδέρφη μου, ένας φίλος μου και μια φίλη της ξαδέρφης μου. Ο φίλος μου πήγαινε για κονέ με την ξαδέρφη (δεν έκατσε) κι εγώ για την φίλη της. Με μένα όμως έκατσε, γιατί όταν την άφησα τελευταια σπίτι πήρα τηλέφωνο με την ατάκα "Κάποια στιγμή να κανονίσουμε να τα πούμε άμα είναι".
Αυτό το "άμα είναι" την έβαλε στην πρίζα. Βγήκαμε, λίγο cold reading, λίγο οι πόρτες (αγαπημένη ρουτίνα), ε κάπου εκεί έδεσε το γλυκό από την πρώτη κιόλας ώρα. Και να μου λέει κιόλας ότι δεν περίμενε ότι της άρεσα. Ε μα φυσικά. Δεν της είχα κάνει ούτε ένα κοπλιμέντο! Αυτό το τελευταίο πάει σε κάποιους από εσάς που ρίχνουν τα μούτρα τους. Πριν 5 χρόνια κι εγώ κοπλιμέντα έκανα. Τελικά όμως άργησα αλλά το κατάλαβα, ότι κοπλιμέντα μπορεί να ακούσει κάποια και 10 φορές τη μέρα. Φτύσιμο όμως; Έτσι άλλαξα χαρακτήρα και ιδού το αποτέλεσμα.
Αρχίσαμε λοιπόν να βάζουμε κάτω τα κοινά μας ενδιαφέροντα. Και ανακαλύψαμε ότι έχουμε πάρα πολλά. Ίδιο ζώδιο, ίδια σχολή (αυτή φοιτήτρια, εγώ την είχα τελειώσει), ίδια περιοχή, χωρισμένοι γονείς, ο καθένας με έναν μικρότερο αδερφό, ίδια γούστα στη μουσική, ε τι άλλο θέλαμε; Όλα ωραία και καλά. Αμ δε!
Για να κρατήσεις μια σχέση θα πρέπει δύο άτομα να τα βρίσκουν μεταξύ τους. Στην περίπτωσή μας αυτό ήταν χλωμό. Το σημαντικότερο πρόβλημα ήταν το τσιγάρο. Τις πρώτες μέρες το έπαιζε καλή και το έκρυβε. Μετά την πρώτη εβδομάδα όμως άρχιζε να καπνίζει 2-3 τσιγάρα τη μέρα, στο 15ήμερο μισό πακέτο, ώσπου στο μήνα πάνω έτρωγα...ένα πακέτο τη μέρα. Κι επειδή φυσικά δεν μπορούσα να αναπνέω τον καπνό γιατί με είχε γαμήσει πατώκορφα η κατάσταση, αναγκαζόμουν να αλλάξω δωμάτιο, καφετέρια, οικοδομικό τετράγωνο, βάλτε εδώ ότι θέλετε.
Το άλλο βασικό πρόβλημα ήταν ότι η γκόμενα ήταν τέλείως ξεμυαλισμένη. Δεν με πείραζε ούτε που είχε ταράξει τα chat στο Facebook, ούτε που έβγαινε για καφέ με την παρέα της επειδή τον πρώτο μήνα ντρεπόταν να με γνωρίσει. Με πείραζε που τη μία ήθελε να πάει διακοπές στη φίλη της, ενώ για εμάς "ήτανε νωρίς", την άλλη ακόμα και Σάββατο βράδυ ήθελε να κανονίσει να πάει σε γενέθλια φίλης της και πάει λέγοντας. Εδώ λοιπόν έχουμε μια βασική διαφορά. Είμαι ο μαλάκας της υπόθεσης που όποτε βγαίνω με παρέα φέρνω μαζί και την δικιά μου κι ας είμαστε μαζί μια εβδομάδα;
Όχι, δεν την περιφέρω για να δείξω "Κοιτάχτε ρε μαλάκες τι τρόπαιο κατέκτησα". Στα παπάκια μου κιόλας. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να θεωρείται taboo από κάποια να χωρίζει και να τα ξαναφτιάχνει κάθε τρεις και λίγο. Δηλαδή άμα δεν ταιριάζει με τον άλλο το ξέρει εξ αρχής; Η μήπως να τον έχει στη ναφθαλίνη το πρώτο εξάμηνο και μετά να τον γνωρίζει παραέξω; Και στην τελική ο άντρας "μετράει" αν τα φτιάξει με κάποια και την δείξει στην παρέα, ενώ η γυναίκα "δεν μετράει" αν ρίξει έναν άντρα και τον δείξει στην δική της παρέα; Αυτός ποιος σας το είπε; Η μαμάκα σας;
Και πάμε στα καλούδια τώρα. Από την πρώτη κιόλας εβδομάδα κατάλαβα πόσο καριόλα ήτανε, όταν με άρχισε στα shit test. Οκ, είχα φάει κι άλλα shit test από σχέσεις (στατιστικά 3 στις 15 μου έχουν κάνει) αλλά όχι με τέτοια συχνότητα. Άλλο να τεστάρει η γκόμενα τις αντοχές σου μια φορά το μήνα κι άλλο...κάθε μέρα! Δεν περίμενα λοιπόν ότι θα μου βγάλει την πίστη σε τέτοιο βαθμό. Αφού δεν την άρχισα στις σφαλιάρες, θα πρέπει να λέει κι ευχαριστώ. Και για όσους πούνε ότι "Όλες οι γυναίκες κάνουν shit test" απλά θα πω ότι με την συγκεκριμένη είχαμε 5 χρόνια διαφορά και αντίστοιχη πρώην έξι μήνες πριν, η οποία ήταν 4 χρόνια μικρότερή της, δεν είχε διανοηθεί να με τεστάρει ούτε μία φορά. Οπότε ΜΑΚΡΙΑ από τις καριόλες. Ας πάνε να τεστάρουνε τον σκύλο τους. Κατά 'δω οι μαλακίες δεν περνάνε. Los poulos.
Ακολουθεί η λίστα με τα...τεστάκια. Και βγάλτε όλοι τα συμπεράσματά σας:
Shit test 1: Βγαίνουμε για καφέ παρέα. Κι εκεί η κουβέντα φέρνει στο νου τους κάγκουρες με τα κωλοφτιαγμένα αμάξια στο Μπουρνάζι. Οπότε πετάει το μυθικό: "Ε να τα φτιάξω κι εγώ με Μπουρναζιώτη!"
Shit test 2: Σε ερώτηση για το που θα πάμε το Σάββατο η απάντηση ήταν: "Το Σάββατο έχει γενέθλια μια φίλη μου. Θα είναι κι ο τάδε πρώην μου εκεί, απλά η φίλη μου δεν σε έχει καλέσει, οπότε δεν μπορείς να έρθεις" (καλήηηη φάση)
Shit test 3: Μετά από δύο μήνες, σε ερώτηση "Θα έρθεις να κοιμηθείς σπίτι μου απόψε;" έλαβα την απάντηση "Δεν κοιμάμαι σε σπίτια αγνώστων" (αφού πρώτα εγώ είχα κοιμηθεί δύο φορές στο δικό της). Και πραγματικά επέμενε και το εννοούσε. Τελικά κοιμήθηκε μία φορά όλη κι όλη με τα χίλια ζόρια.
Shit test 4: Παρότι έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, σε κάποια φάση είπε το κορυφαίο: "Τελικά έχουμε πολλές διαφορές, δεν ταιριάζουμε". Εκεί για να περάσω το shit test της λέω "Ε οκ, άμα δεν σου αρέσει μπορούμε να το διαλύσουμε" (για να τρέξει μετά από λίγο να με αγκαλιάσει, να χαμογελάσει και να ομολογήσει...ότι δεν το εννοούσε).
Shit test 5: Μετά από τρεις μήνες, άκουσα το κορυφαίο "Στο sex μου αρέσει να μου βάζουν χειροπέδες, μάσκα, να με χτυπάνε με μαστίγιο, τέτοια πράγματα" Τελικά μετά από ανάκριση για το πως της ήρθε να το πει αυτό, έμαθα ότι τα είχε με...πυροσβέστη (της έσβηνε τις φωτιές) που της έκανε τρελά κόλπα. Επόμενος στόχος της ήταν να τα φτιάξει με στρατιωτικό. Τελικά έκατσα εγώ (τι κρίμα).
Shit test 6 (Δείγμα φεμινισμού): Εγώ τα παιδιά μου θα τα πάω σε ιδιωτικό σχολείο κι άμα σου αρέσει. Και φυσικά αν κάνω αγόρι δεν υπάρχει περίπτωση να το πάω τίποτα ποδόσφαιρο που παίζουν ναρκωτικά (ζντόινγκ! Ναι, οκ, άμα βρεις κανένα μαλάκα να του βγάλεις πρόγραμμα για το παιδί του...)
Κι όλα αυτά για ένα καριολάκι HB 7.5. Ύστερα σου λένε να μη δίνεις σημασία στις διαφορές. Οκ, μία διαφορά είναι υποφερτή. Αλλά από δύο και πάνω το πράγμα ξεφεύγει. Και ξεφεύγει άσχημα.
Το συμπέρασμα είναι απλό: Μην συμβιβάζεστε με οποιαδήποτε σας κάνει τη ζωή πατίνι. ΜΟΝΟ καλόβολες γκόμενες. Οι ξινές να πάνε σπίτια τους και να μείνουνε γεροντοκόρες. Τότε και μόνο θα καταλάβουνε ότι δεν αρμένιζε στραβά ο γυαλός. Αυτές αρμενίζανε στραβά γιατί οι γονείς τους πλέξανε λάθος το πανί. Και όταν είσαι σε τρικυμία, την τρύπα δεν μπορείς να την μπαλώσεις.
Έχουμε φτάσει σήμερα στο σημείο οι σχέσεις να είναι ΓΤΠ. Έχουν γραφτεί θεωρίες επί θεωριών για το συγκεκριμένο ζήτημα. Θα προσπαθήσω λοιπόν να το θέσω όσο πιο απλά γίνεται.
Πριν από 100 χρόνια, ο κόσμος δεν είχε τις ασχολίες που έχει σήμερα. Γι' αυτό ο θεσμός της οικογένειας και φυσικά η εργασία ήταν τα δύο μόνα στοιχεία που απασχολούσαν τον κόσμο. Το 1912 δηλαδή, δεν υπήρχαν οι λέξεις: τηλεόραση, ραδιόφωνο, τηλέφωνο, υπολογιστής και internet. Και πριν από 500 χρόνια (για να το πάω παραπέρα) δεν υπήρχε ούτε το αυτοκίνητο, ούτε το τσιγάρο, ούτε καν η μουσική όπως την ξέρουμε σήμερα. Άρα πρακτικά ο κόσμος δεν είχε διαφορές. Γι' αυτό και γινόντουσαν πιο εύκολα οικογένειες. Δηλαδή τότε τι είχε ο κόσμος να χωρίσει; Το πόσο θα ψήνει το αρνί στη σούβλα;
Αν έχεις δραστηριότητες τότε έχεις και διαφορές. Και σήμερα που έχει πήξει ο κώλος μας με τόσες δραστηριότητες (σε φάση που να μην τις προλαβαίνουμε όλες) είναι λογικό να έχεις διαφορές. Μπορεί μια αριστερή να τα φτιάξει με χρυσαυγίτη; Μπορεί ένας μηχανόβιος να τα φτιάξει με μία που φοβάται τις μηχανές; Μπορεί ένας που ξενυχτάει στο Facebook να τα φτιάξει με μία που δεν ασχολείται με social networks και διαβάζει λογοτεχνία; Για σκεφτείτε το λιγάκι. Κι έτσι οι γκόμενες βρήκαν ένα ακόμη πάτημα για να πάρουν τον έλεγχο και να μας αξιολογήσουν. Τα κοινά ενδιαφέροντα. Χεστήκαμε κι η βάρκα γέρνει δηλαδή.
Θα αναφέρω λοιπόν πως χάλασε μία παλιά μου σχέση. Βγαίνουμε έξω για καφέ εγώ, μια ξαδέρφη μου, ένας φίλος μου και μια φίλη της ξαδέρφης μου. Ο φίλος μου πήγαινε για κονέ με την ξαδέρφη (δεν έκατσε) κι εγώ για την φίλη της. Με μένα όμως έκατσε, γιατί όταν την άφησα τελευταια σπίτι πήρα τηλέφωνο με την ατάκα "Κάποια στιγμή να κανονίσουμε να τα πούμε άμα είναι".
Αυτό το "άμα είναι" την έβαλε στην πρίζα. Βγήκαμε, λίγο cold reading, λίγο οι πόρτες (αγαπημένη ρουτίνα), ε κάπου εκεί έδεσε το γλυκό από την πρώτη κιόλας ώρα. Και να μου λέει κιόλας ότι δεν περίμενε ότι της άρεσα. Ε μα φυσικά. Δεν της είχα κάνει ούτε ένα κοπλιμέντο! Αυτό το τελευταίο πάει σε κάποιους από εσάς που ρίχνουν τα μούτρα τους. Πριν 5 χρόνια κι εγώ κοπλιμέντα έκανα. Τελικά όμως άργησα αλλά το κατάλαβα, ότι κοπλιμέντα μπορεί να ακούσει κάποια και 10 φορές τη μέρα. Φτύσιμο όμως; Έτσι άλλαξα χαρακτήρα και ιδού το αποτέλεσμα.
Αρχίσαμε λοιπόν να βάζουμε κάτω τα κοινά μας ενδιαφέροντα. Και ανακαλύψαμε ότι έχουμε πάρα πολλά. Ίδιο ζώδιο, ίδια σχολή (αυτή φοιτήτρια, εγώ την είχα τελειώσει), ίδια περιοχή, χωρισμένοι γονείς, ο καθένας με έναν μικρότερο αδερφό, ίδια γούστα στη μουσική, ε τι άλλο θέλαμε; Όλα ωραία και καλά. Αμ δε!
Για να κρατήσεις μια σχέση θα πρέπει δύο άτομα να τα βρίσκουν μεταξύ τους. Στην περίπτωσή μας αυτό ήταν χλωμό. Το σημαντικότερο πρόβλημα ήταν το τσιγάρο. Τις πρώτες μέρες το έπαιζε καλή και το έκρυβε. Μετά την πρώτη εβδομάδα όμως άρχιζε να καπνίζει 2-3 τσιγάρα τη μέρα, στο 15ήμερο μισό πακέτο, ώσπου στο μήνα πάνω έτρωγα...ένα πακέτο τη μέρα. Κι επειδή φυσικά δεν μπορούσα να αναπνέω τον καπνό γιατί με είχε γαμήσει πατώκορφα η κατάσταση, αναγκαζόμουν να αλλάξω δωμάτιο, καφετέρια, οικοδομικό τετράγωνο, βάλτε εδώ ότι θέλετε.
Το άλλο βασικό πρόβλημα ήταν ότι η γκόμενα ήταν τέλείως ξεμυαλισμένη. Δεν με πείραζε ούτε που είχε ταράξει τα chat στο Facebook, ούτε που έβγαινε για καφέ με την παρέα της επειδή τον πρώτο μήνα ντρεπόταν να με γνωρίσει. Με πείραζε που τη μία ήθελε να πάει διακοπές στη φίλη της, ενώ για εμάς "ήτανε νωρίς", την άλλη ακόμα και Σάββατο βράδυ ήθελε να κανονίσει να πάει σε γενέθλια φίλης της και πάει λέγοντας. Εδώ λοιπόν έχουμε μια βασική διαφορά. Είμαι ο μαλάκας της υπόθεσης που όποτε βγαίνω με παρέα φέρνω μαζί και την δικιά μου κι ας είμαστε μαζί μια εβδομάδα;
Όχι, δεν την περιφέρω για να δείξω "Κοιτάχτε ρε μαλάκες τι τρόπαιο κατέκτησα". Στα παπάκια μου κιόλας. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να θεωρείται taboo από κάποια να χωρίζει και να τα ξαναφτιάχνει κάθε τρεις και λίγο. Δηλαδή άμα δεν ταιριάζει με τον άλλο το ξέρει εξ αρχής; Η μήπως να τον έχει στη ναφθαλίνη το πρώτο εξάμηνο και μετά να τον γνωρίζει παραέξω; Και στην τελική ο άντρας "μετράει" αν τα φτιάξει με κάποια και την δείξει στην παρέα, ενώ η γυναίκα "δεν μετράει" αν ρίξει έναν άντρα και τον δείξει στην δική της παρέα; Αυτός ποιος σας το είπε; Η μαμάκα σας;
Και πάμε στα καλούδια τώρα. Από την πρώτη κιόλας εβδομάδα κατάλαβα πόσο καριόλα ήτανε, όταν με άρχισε στα shit test. Οκ, είχα φάει κι άλλα shit test από σχέσεις (στατιστικά 3 στις 15 μου έχουν κάνει) αλλά όχι με τέτοια συχνότητα. Άλλο να τεστάρει η γκόμενα τις αντοχές σου μια φορά το μήνα κι άλλο...κάθε μέρα! Δεν περίμενα λοιπόν ότι θα μου βγάλει την πίστη σε τέτοιο βαθμό. Αφού δεν την άρχισα στις σφαλιάρες, θα πρέπει να λέει κι ευχαριστώ. Και για όσους πούνε ότι "Όλες οι γυναίκες κάνουν shit test" απλά θα πω ότι με την συγκεκριμένη είχαμε 5 χρόνια διαφορά και αντίστοιχη πρώην έξι μήνες πριν, η οποία ήταν 4 χρόνια μικρότερή της, δεν είχε διανοηθεί να με τεστάρει ούτε μία φορά. Οπότε ΜΑΚΡΙΑ από τις καριόλες. Ας πάνε να τεστάρουνε τον σκύλο τους. Κατά 'δω οι μαλακίες δεν περνάνε. Los poulos.
Ακολουθεί η λίστα με τα...τεστάκια. Και βγάλτε όλοι τα συμπεράσματά σας:
Shit test 1: Βγαίνουμε για καφέ παρέα. Κι εκεί η κουβέντα φέρνει στο νου τους κάγκουρες με τα κωλοφτιαγμένα αμάξια στο Μπουρνάζι. Οπότε πετάει το μυθικό: "Ε να τα φτιάξω κι εγώ με Μπουρναζιώτη!"
Shit test 2: Σε ερώτηση για το που θα πάμε το Σάββατο η απάντηση ήταν: "Το Σάββατο έχει γενέθλια μια φίλη μου. Θα είναι κι ο τάδε πρώην μου εκεί, απλά η φίλη μου δεν σε έχει καλέσει, οπότε δεν μπορείς να έρθεις" (καλήηηη φάση)
Shit test 3: Μετά από δύο μήνες, σε ερώτηση "Θα έρθεις να κοιμηθείς σπίτι μου απόψε;" έλαβα την απάντηση "Δεν κοιμάμαι σε σπίτια αγνώστων" (αφού πρώτα εγώ είχα κοιμηθεί δύο φορές στο δικό της). Και πραγματικά επέμενε και το εννοούσε. Τελικά κοιμήθηκε μία φορά όλη κι όλη με τα χίλια ζόρια.
Shit test 4: Παρότι έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, σε κάποια φάση είπε το κορυφαίο: "Τελικά έχουμε πολλές διαφορές, δεν ταιριάζουμε". Εκεί για να περάσω το shit test της λέω "Ε οκ, άμα δεν σου αρέσει μπορούμε να το διαλύσουμε" (για να τρέξει μετά από λίγο να με αγκαλιάσει, να χαμογελάσει και να ομολογήσει...ότι δεν το εννοούσε).
Shit test 5: Μετά από τρεις μήνες, άκουσα το κορυφαίο "Στο sex μου αρέσει να μου βάζουν χειροπέδες, μάσκα, να με χτυπάνε με μαστίγιο, τέτοια πράγματα" Τελικά μετά από ανάκριση για το πως της ήρθε να το πει αυτό, έμαθα ότι τα είχε με...πυροσβέστη (της έσβηνε τις φωτιές) που της έκανε τρελά κόλπα. Επόμενος στόχος της ήταν να τα φτιάξει με στρατιωτικό. Τελικά έκατσα εγώ (τι κρίμα).
Shit test 6 (Δείγμα φεμινισμού): Εγώ τα παιδιά μου θα τα πάω σε ιδιωτικό σχολείο κι άμα σου αρέσει. Και φυσικά αν κάνω αγόρι δεν υπάρχει περίπτωση να το πάω τίποτα ποδόσφαιρο που παίζουν ναρκωτικά (ζντόινγκ! Ναι, οκ, άμα βρεις κανένα μαλάκα να του βγάλεις πρόγραμμα για το παιδί του...)
Κι όλα αυτά για ένα καριολάκι HB 7.5. Ύστερα σου λένε να μη δίνεις σημασία στις διαφορές. Οκ, μία διαφορά είναι υποφερτή. Αλλά από δύο και πάνω το πράγμα ξεφεύγει. Και ξεφεύγει άσχημα.
Το συμπέρασμα είναι απλό: Μην συμβιβάζεστε με οποιαδήποτε σας κάνει τη ζωή πατίνι. ΜΟΝΟ καλόβολες γκόμενες. Οι ξινές να πάνε σπίτια τους και να μείνουνε γεροντοκόρες. Τότε και μόνο θα καταλάβουνε ότι δεν αρμένιζε στραβά ο γυαλός. Αυτές αρμενίζανε στραβά γιατί οι γονείς τους πλέξανε λάθος το πανί. Και όταν είσαι σε τρικυμία, την τρύπα δεν μπορείς να την μπαλώσεις.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή που αναφέρεις μου φαίνεται κλασσική περίπτωση που έπρεπε να δίνεις την εντύπωση ότι με την παραμικρή της μαλακία είσαι φευγάτος... καλά τι μούφα είναι αυτή στις μέρες μας για να σε περνάνε για άτομο που αξίζεις να πρέπει να είσαι "απρόσιτος" και μαλάκας; Λες και το ζητάει ο οργανισμός τους επειδή μερικές είναι κακομαθημένες και δεν εκτιμούν κάτι όταν τους δίνεται χωρίς φασαρία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλός!Τυχαία πέτυχα το blog σου αλλά θα το προτείνω και σε άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφή