Το πουτανάκι του νησιού

Πόσους μπορεί να φασώσει; 

Φέτος μπορώ να πω ότι έζησα τις πιο epic στιγμές. Το επόμενο άρθρο θα είναι μαραθώνιο καθώς θα μάθετε για όλα τα pickup που έκανα στις παραλίες! Πριν όμως περάσω στο κυρίως πιάτο τι θα λέγατε πρώτα να σας σερβίρω το ορεκτικό;

Το σημερινό άρθρο λοιπόν είναι αφιερωμένο σε ένα υβρίδιο γκόμενας της οποίας ο εγκέφαλος μπορεί να αποτελέσει γενετικό πείραμα ώστε να δημιουργηθεί το φάρμακο κατά του ξενέρωτου θηλυκού γένους. Μόνο που θα πρέπει το φάρμακο αυτό να δίνεται με ιατρική συνταγή διαφορετικά σε περίπτωση κατάχρησής του οι γυναίκες θα αφήνουν τις δουλειές τους και θα ξεκινούν πιάτσα είτε σε Συγγρού, είτε στην παραλιακή.

Σας παρουσιάζω την πρωταγωνίστρια

Είμαι σε νησάκι για διακοπές όπου έχω αρκετούς γνωστούς. Μας παίρνει τηλέφωνο μια γνωστή ότι θα κανονίσει για ποτό στο τάδε club με φίλες της. Πάω μαζί με ένα φίλο μου. Καταλήγουμε να είμαστε με ένα 6set, με HB3 (η φίλη), HB7, HB 6.5, HB 6.5, HB6 και HB5.

Το HB7 δεν με ψήνει γιατί ήδη όταν είχαμε βγει για καφέ όλοι μαζί δεν πολυμίλαγε σε συζητήσεις και της τα έβγαζα από το τσιγκέλι. Αρχίζω να κάνω απλή κουβεντούλα στο χαλαρό χωρίς να έχω πρόθεση να κάνω κάτι. Κατά λάθος πυροβόλησα με δύο negs. Και βγήκαν και τα 2 head shot. Ο διάλογος που ακολουθεί, είναι με το ένα από τα δύο HB 6.5.

Ξ: Πως είπαμε ότι σας λένε; Εσύ είσαι η (τάδε) και εσύ η (τάδε) ή το ανάποδο;

HB 6.5: Καλά δεν θυμάσαι ούτε τα ονόματά μας; Εγώ είμαι η (τάδε) κι αυτή η (τάδε).

Ξ: Και με τι ασχολείστε; Κι εσείς Λύκειο πηγαίνετε;

HB 6.5: Ορίστε; Τι θες να πεις; Σου κάνουμε για μικρές; (με χαμόγελο)

Ξ: Ε ναι.

HB 6.5: Μόλις τελείωσα (όνομα σχολής) και η (τάδε) είναι στο τρίτο έτος στην (όνομα σχολής).

Η ώρα περνάει και ύστερα από λίγα λεπτά η γκόμενα με πιάνει από το γιακά του πουκαμίσου, μου τον φτιάχνει (και καλά, βρίσκοντας αφορμή να με πιάσει). Περνάει ένα δεκάλεπτο, μου γυρνάει πλάτη κι αρχίζει να μου κωλοτρίβεται χορεύοντας! Περνάει άλλο ένα δεκάλεπτο, μου λέει διάφορα άκυρα και γέρνει στον ώμο μου. Οκ WTF.

Βγαίνουμε από το club κι εκεί γίνεται κάτι περίεργο. Ενώ την γκόμενα την ήξερα μόνο μιάμιση ώρα, με είχε συμπαθήσει τόσο ώστε με πιάνει αγκαζέ απ’ το χεράκι και παράλληλα γέρνει προς τον ώμο μου. Περπατάμε καμιά 100αριά μέτρα, απομακρυνόμαστε από τα clubs, βρισκόμαστε σε σημείο που δεν έχει πολύ κόσμο και εδώ γίνεται το εξής κουφό. Οι δύο γκόμενες πάνε για σουβλάκια, οι άλλες δύο είχαν εξαφανιστεί απ' την ώρα που βγήκαμε απ' το club, το HB6.5 συνεχίζει να με έχει αγκαζέ και το HB3 πάει προς ένα παγκάκι και γυρνάει και κάνει στο φίλο μου:
HB3: Έλα μαζί μου, θέλω να μου δείξεις κάτι για το Facebook.

Αυτό είναι το προμελετημένο σχέδιο ξεμοναχιάσματος που χρησιμοποιούν στα νησιά;
Αλλά για να μην δυσκολεύεσαι:

ΒΑΛΕ ΒΕΛΑΚΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΜΕ ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ “ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΦΑΣΩΣΩ!”

Οπότε εγώ έχω μείνει λίγο μαλάκας. Τι λίγο, πολύ δηλαδή. Όχι γιατί η γκόμενα ήταν κυνηγός. Μακάρι να ήταν όλες έτσι. Απλά γιατί είναι HB 6.5. Μια τάπα, με άκυρο μαλλί, με πρόσωπο μέτριο προς καλό και τελείως στόκος στον εγκέφαλο. Οπότε πριν με καταπιεί η δύνη της καταφέρνω και ξεφεύγω σα χέλι με την ατάκα:
Ξ: Ρώτα εμένα για το Facebook, αυτός είναι άσχετος. Κάτσε, μισό, έρχομαι (κι έτσι ξεφεύγω απ' τα νύχια της τύπισσας).

Day 2: Φασώνω όποιον βρω

Την επόμενη μέρα κανονίζουμε για clubbing. Αυτή τη φορά μαζί με το φίλο μου, σκάει ένας ακόμα φίλος από Αθήνα, που ήρθε μόνο για ΠΣΚ και los poulos. Αυτές ήταν τέσσερις εκείνη τη μέρα. Κάθονται από την αρχή στο club σε ένα τετράγωνο πάσο και εμείς σκάμε μετά. Μπαίνουμε και έχουνε κάνει κλειστή συζήτηση οπότε εμείς δεν μπορούμε να μπούμε μέσα.

Παρένθεση: Την επόμενη μέρα θα έφευγα απ’ το νησί και ήθελα να ρεφάρω για την χασούρα. Οπότε ήμουν σε φάση “Αν έρθει και κάτσει πάνω στο πούτσο μου, έχει καλώς. Αλλιώς δε με ψήνει, ψιλομπαζάκι είναι”. Κλείνει η παρένθεση.

Λέω ένα καλησπέρα, μου απαντάνε, μετά από 2-3 κουβέντες ο κλειστός κύκλος συνεχίζει. Το ίδιο και οι φίλοι μου. Μου ψιθυρίζει ο φίλος μου στο αυτί “Ρε μαλάκα τι είναι αυτές; Μας το παίζουν ιστορία; Και σιγά τις γκόμενες κουβέντα πάμε να κάνουμε μόνο”. Οπότε τους λέω το εξής:
 Ξ: Ακούστε προσεκτικά. Έχουν κάνει κλειστό κύκλο και δεν μπαίνουμε αν δεν τον σπάσουμε ταυτόχρονα. Οπότε με το 3 θα μπω εγώ στη κεφαλή του τραπεζιού, εσύ πάνω κι εσύ αριστερά. 1…2…3…πάμε.

(Έτσι κι έγινε. Μπαίνουν στα σημεία που τους είπα, συστήνονται κι εγώ μπαίνω εκεί που το HB 6.5 είχε πιάσει την κουβέντα με φίλη της και ουσιαστικά τις χωρίζω)

Ξ: Τι κάνεις;

HB 6.5: Βαριέμαι και ζεσταίνομαι. Εσύ;

(Εδώ της κάνω κάτι που δεν μπορώ να το αναφέρω στο blog για να μην αποκαλυφθώ. Όποιος θέλει ας στείλει email. Θα απαντήσω σε όσους έχουν αφήσει έστω ένα comment στο blog. Είναι πάντως μια αυθόρμητη κίνηση που μου ήρθε εκείνη τη στιγμή και έπιασε).

Ξ: Πως τα περνάς; Όλα οκ;

HB 6.5: Ναι, όλα οκ.

Ξ: Μέχρι πότε θα κάτσεις;

HB 6.5: Μία εβδομάδα ακόμα.

Ξ: Οκ.

HB 6.5: Εσύ; Θα ήθελες να κάτσω κι άλλο;

Ξ: Βασικά εγώ φεύγω αύριο.

HB 6.5: Ααα, τι κρίμα ρε συ. Μείνε παραπάνω!

Ξ: Τι να κάνω, έχω δουλειές. Θα ξανάρθω σε μία εβδομάδα όμως όταν εσύ θα έχεις μόλις φύγει.

HB 6.5: Οκ. Κι εγώ θα μπορούσα να ξανάρθω αλλά δύσκολο. Μόνο αν υπάρχει…σοβαρός λόγος (και μου κλείνει το μάτι).

(Ύστερα από ένα τέταρτο)

Ξ: Σου αρέσει το πρόγραμμα του DJ σήμερα; Είναι γνωστός (είπα και κάτι που τον αφορούσε ).

HB 6.5: Δεν τρελαίνομαι κιόλας. Προτιμώ λίγο περισσότερο τα ελληνικά.

Ξ: Καλά κοίτα, κι εγώ προτιμώ τα χαλαρά μπαρ περισσότερο από τα clubs. Όσο για τα ελληνικά…μπορούμε να πάμε καμιά βόλτα με το αμάξι στην παραλία, να αράξουμε και να ακούσουμε τη μουσικούλα μας αντί για τα πριόνια (ναι, προκειμένου να στον σφυρίξω θα ακούσω ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ).

HB 6.5: (Ντρίπλα) Δεν μπορώ να αφήσω τις φίλες μου και να έρθω έτσι.

Ξ: (Ντρίπλα) Δεν εννοούσα μόνοι μας αλλά όλοι μαζί.

Το σχέδιό μου ήταν απλό. Δεν έπαιζε να την φασώσω μέσα στο club την στιγμή που την ήθελα μόνο για να ξεχαρμανιάσω και τίποτα άλλο. Αλλιώς θα της έλεγα το κλασικό “Πάμε μια βόλτα να σου πω κάτι”. Η γκόμενα βέβαια δεν ήθελε να νιώσει πουτανάκι και καταλάβαινε που το πηγαίνω κι ότι μόνο αυτό ήθελα. Άσε που ίσως μου το κράταγε μανιάτικο από το άκυρο που της είχα ρίξει την προηγούμενη μέρα. Οπότε τι γίνεται; Πολύ απλά πιάνει κουβέντα με τον τρίτο φίλο μας που ήρθε από την Αθήνα για ΠΣΚ! Στο δεκάλεπτο ο φίλος μου, μου ψιθυρίζει:
Φίλος: Ρε συ, παίζει κάτι με αυτή; Γιατί είδα ότι μιλάγατε πριν.

Ξ: Φάσωσέ την άμα θες. Δεν με ενδιαφέρει.

Φίλος: Σίγουρα;

Ξ: Ναι.

Είχαν κοινά ενδιαφέροντα, πέσανε χαμογελάκια και…μέσα σε μόλις μία ώρα γνωριμίας, της κάνει “Πάμε μία να σου πω…” την πάει αρκετά πιο κάτω και την φασώνει! Την φάσωνε για κανένα 20λεπτο. Η γκόμενα ήταν φαινόμενο. Μέσα σε μισή ώρα είχε αλλάξει ήδη στόχο!

Στην επιστροφή του λέω “Κανόνισε να σμπρώξεις” και μου λέει “Άσε κι έχει πέσει ξηρασία εδώ κι 6 μήνες”. Του λέω “Εγώ εδώ κι ένα μήνα. Οπότε καλά που ήρθε έτσι. Προηγείσαι”.

Day 3: Δεν σου κάθομαι

Ακόμα όμως κι ένα μπάζο μπορεί να σου χαλάσει τη συνταγή. Την επομένη έρχεται σπίτι, μένουν μόνοι τους και μετά από καμιά ώρα η γκόμενα βγαίνει έξω. Φεύγει. Τον ρωτάμε τι παίχτηκε κτλ. και μας λέει το εξής: Ρε φίλε η γκόμενα δεν στέκει καλά. Είναι λίγο psycho φάση. Κι επειδή ούτε αυτή γούσταρε τρελά ούτε εγώ τελικά δεν προχώρησε. Πολύ περίεργη πάντως.

Για να είμαι ειλικρινής το μυρίστηκα για cock-teaser. Θεωρώ ότι αφού ο φίλος μου ήθελε να γαμήσει, δεν θα το άφηνε έτσι. Ειδικά αφού την είχε φασώσει. Τέλος πάντων, η ημέρα πέρασε και τελικά λυπήθηκα για την όλη φάση, γιατί σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε, με όλα αυτά εκτεθήκαμε στον κύκλο μας. Για μένα ισχύει το “Αν φαω χυλόπιτα είμαι ο λιγούρης”. Αλλά αν πετάξω την μαλαπέρδα 20 πόντους και κάνω την γκόμενα οικόπεδο, μετά θα με συζητάνε όλες με χαμόγελο. Το παίζεις κορώνα-γράμματα; Εγώ δεν ήθελα να το παίξω και το πήγα safe.

Day 4: Φάσωμα μέχρι τελικής πτώσης

Σε beach party στο νησί τυχαίνει το εξής. Η ίδια γκόμενα πίνει 3-4 ποτά, γίνεται γκολ, το ίδιο κι ένας παλιός μου συμμαθητής ο οποίος είχε έρθει με τη δικιά του παρέα για λίγες μέρες. Γνωριζόμαστε όλοι μαζί. Και προς έκπληξή μας η γκόμενα πάει και πιάνει κουβέντα μαζί του! 

Εν τω μεταξύ ο συμμαθητής μου ήταν αρκετά μέτριος σε σχέση με μένα και τον φίλο μου. Τον αρχίζει τα “Από πού είσαι” και “Πως ξέρεις τα παιδιά”, “Θα κάτσεις μέρες” κτλ. Μετά από καμιά ώρα, αυτή κάνει το…λάθος να τον χαϊδέψει στα μαλλιά και να του σχολιάσει κάτι πάνω του. Αυτός της λέει

Φίλος: Αν συνεχίζεις να με αγγίζεις θα κάνεις ζημιά.

Του λέει:
HB 6.5: Τι ζημιά;

Φίλος: (Την φιλάει στο λαιμό) Θα βάλεις φυτίλι.

HB 6.5: Μου αρέσει να βάζω φωτιές.

Φίλος: (Της σκάει γλωσσόφιλο. Την φασώνει)

Την φάσωνε για κανένα μισάωρο. Εντάξει, αυτό πια, το να φασώσω τρεις σερί κάθε μέρα, ήταν κάτι που δεν έκανα ποτέ (ούτε καν δύο σερί κάθε μέρα) ούτε στο Γυμνάσιο. Όχι γιατί το κυνήγησα και δεν μου έκατσε, αλλά γιατί μιλάμε για μαλακισμένες καταστάσεις. Ήξερα πάντα τι ήθελα και ξέρω ότι όταν αρχίζεις κάτι το τελειώνεις. Δεν μαλακίζεσαι. Κι όταν χωρίζω κανονικά κι όπως πρέπει λίγες μέρες μετά θα βγω. Είπαμε, η κοπέλα ήταν διακοπές και στ’ @@ της γιατί έμενε και σε άλλη πόλη απ’ ότι εμείς. Αλλά είπαμε να πας διακοπές όχι να αγοράσεις όλες τις αγγουριές του νησιού.

Ο φίλος της χτυπάει τηλέφωνο την επόμενη μέρα:
Φίλος: Καλησπέρα, τι κάνεις; (και όλες οι σχετικές ερωτήσεις για χθες)

HB 6.5: Τι άλλα;

Φίλος: Καλά, σε πήρα να κανονίσουμε κανένα καφεδάκι σήμερα.

HB 6.5: Θα το ήθελα αλλά δεν γίνεται. Πρέπει να πάω με την (τάδε) να ψωνίσουμε για σουβενίρ.

Φίλος: Καλά οκ, κανονίζουμε πιο βραδάκι.

Της στέλνει μήνυμα το βράδυ, δεν του απαντάει. Την παίρνει τηλ την επόμενη δεν το σηκώνει.

Lay failed.

Τρία πέναλτι και τα τρία στα περιστέρια. Μήπως θα έπρεπε να μετονομάσω το άρθρο σε “Η καριόλα του νησιού”; Κατά τα άλλα ένας φίλος μου της ξέφυγε. Απορώ πως δεν του χώθηκε. Το περίεργο τελικά με αυτή τη γκόμενα ήταν το να μη χωθεί σε κάποιον. Γι’ αυτό και άργησα αλλά το έμαθα, ότι η παρέα του νησιού, όταν γνώριζε νέους φίλους, την έπαιζε στο στοίχημα αν θα τους φασώσει (1), αν θα τους την πέσει (Χ) ή αν θα αδιαφορήσει (2).

Μπράβο κορίτσι μου και εις ανώτερα.