Ξεχάστε μπαρ, κλαμπ και λοιπές μαλακίες όπου μαζεύονται 100 σαλιάρηδες γύρω από κάθε φίλαυτο απροσάρμοστο και στο τέλος δεν γίνεται τίποτα. Ο κυνηγός εμφανίζεται πάντα εκεί που δεν τον περιμένουν και είτε επιτίθεται ακαριαία, είτε καταστρώνει στρατηγικό σχέδιο, ανάλογα με τον τόπο, τον χρόνο και τις συνθήκες. Ίσως πάρει λίγα χρόνια μέχρι να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, αλλά όσο νωρίτερα, τόσο το καλύτερο. Μερικές ενδεικτικές περιπτώσεις από το δικό μου ιστορικό, ξεκινώ από την περίπτωση αριθμός 1.
Καινούργια, όμορφη ταμίας στην τράπεζα γύρω στα 25, κι εγώ στην ουρά. Μου αρέσει τόσο που ξέρω ότι αν δεν κάνω κίνηση, λόγω στρεσαρίσματος, θα κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο αργότερα που δεν δοκίμασα έστω, κι ας αποτύγχανα. Καθώς η ουρά προχωράει επεξεργάζομαι διάφορα σχέδια και μετά από λίγο είμαι πρώτος ελπίζοντας να αδειάσει πρώτο το δικό της ταμείο, για να φύγω σφαίρα. Απελευθερώνεται όμως πρώτο το ταμείου του χοντρού δίπλα της και αμέσως παραχωρώ τη θέση μου στον επόμενο στη σειρά. Ναι καργιόλη Μέρφι αυτή τη φορά θα γίνει το δικό μου, άντε γαμήσου πούστη.
Μετά από λίγο αδειάζει το ταμείο του στόχου και το πεδίο είναι ελεύθερο. Καθισμένη πίσω από το τζαμάκι, ανάμεσα σε χαρτούρες, κομπιουτεράκια και τιμολόγια, μοιάζει με όνειρο. Ανεβάζω σφυγμούς στο 190 και βγάζω τα χαρτιά μου, για να γίνει η συναλλαγή. Όλα εντάξει με την κατάθεση, θα θέλατε κάποια άλλη συναλλαγή; Όχι, σας ευχαριστώ, μόνο κρατήστε αυτό το έγγραφο και είμαστε εντάξει, αντίο. Το «έγγραφο» ήταν ένα χαρτί στο οποίο είχα γράψει κάτι για αυτήν. Το πήρε με κάποια απορία στο βλέμμα, χωρίς προφανώς να καταλάβει με τη μία τι ήταν και τι περιείχε. Φυσικά, δεν υπήρχε ούτε τηλ., ούτε τίποτα, αν θυμάμαι καλά ούτε καν το όνομά μου δεν είχα γράψει και το γιατί είναι απλό: αφού –λογικά- εκεί θα ήταν και θα μπορούσα να την ξαναδώ, το παιχνίδι θα έπρεπε να γίνει σωστά, βήμα-βήμα, χωρίς βιασύνη. Αυτό το σασπένς είναι κάτι που γουστάρω πολύ.
Μετά από 3-4 μέρες είχε έρθει η ώρα να ξαναπάω. Επειδή δεν είχα άλλα λεφτά, ούτε για ανάληψη, ούτε για κατάθεση, έπρεπε να βρω άλλη συναλλαγή, για πρόσχημα. Κανονίσαμε λοιπόν με έναν καλό φίλο να μου δώσει στο χέρι κάποια λεφτά και να του τα ξαναβάλω στο λογαριασμό του μέσω εμβάσματος. Είμαι πάλι στην ουρά και την βλέπω στη θέση της. Έχει όλο το πακέτο της κοπέλας που κάνει «για σχέση» και όχι για να ρίξουμε έναν και να φύγουμε. Γλυκό, όμορφο πρόσωπο, σεμνό, σοβαρό ντύσιμο, γλυκιά φωνή και ομιλία που φανερώνει σοβαρότητα και αθωότητα συγχρόνως. Γεια σας, ένα έμβασμα ήρθα να κάνω, στην τράπεζα τάδε. Ξέρετε, δεν σας συμφέρει, γιατί υπάρχει μεγάλη προμήθεια αλλά μισό λεπτό να φωνάξω τον προϊστάμενο μήπως υπάρχει άλλος τρόπος. Έρχεται ο προϊστάμενος, του λέει τι θέλω να κάνω κι ο γραβατάκιας με κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια σαν να είχα ζητήσει δάνειο 5 εκατομμυρίων ευρώ για εγκατάσταση διπλού πούτσου. «Μααα, δεν σας συμφέρει…» ψελλίζει. «Κοιτάξτε κύριε, όσο κι αν δεν φαίνεται εκ πρώτης όψεως… με συμφέρει και με παρασυμφέρει!». Αμέσως η κοπέλα έπιασε τον υπαινιγμό μου και χαμογέλασε. Προφανώς, ο δρόμος ήταν πλέον ανοιχτός. Έβαλα το έμβασμα, πλήρωσα και το καπελάκι μου κι έφυγα ευχαριστημένος. Εκεί δεν χρειάστηκε να αφήσω μήνυμα, το χαμόγελο μου αρκούσε.
Αφού άφησα να περάσει καμία βδομάδα, ξαναβρίσκομαι στην ουρά, αποφασισμένος αυτή τη φορά να κάνω το τελικό βήμα. Αδειάζει πάλι το ταμείο του χοντρού πρώτα, παραχωρώ προτεραιότητα, και μετά από λίγο πάλι μπροστά της. Με αναγνωρίζει και χαμογελάει. Στο τέλος της αφήνω πάλι το «απαραίτητο έγγραφο» μόνο που αυτή τη φορά περιέχει επίσης τηλέφωνο και όνομα. Βγαίνοντας ήμουν τόσο χαρούμενος που έφερα την αποστολή σε πέρας, που, πραγματικά λίγο με απασχολούσε το αν θα πάρει τελικά τηλέφωνο ή όχι. Εγώ είχα κάνει το καθήκον μου.
Την επόμενη μέρα πήρε τηλέφωνο, βγήκαμε, γνωριστήκαμε και τελικά σχετιστήκαμε, κάνοντας μια ωραία σχέση που κράτησε ένα χρόνο και κάτι.
Σωστός χρονισμός, σωστό στρατηγικό σχέδιο, αποφασιστικότητα, καλός τρόπος χωρίς σάλια, λίγο υποδόριο χιούμορ και ο δρόμος ξαφνικά ανοίγει ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Kamaki: Success
Πολύ καλο. αλλά πραγματικά αν δεν έχεις πρόβλημα να το μοιραστείς,τι έγραψες?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ενδιαφέρεσαι πραγματικά, και όποιος άλλος φίλος του blog, να ενημερώσω ότι διατίθενται προς πώληση έγγραφα για κάθε επιχειρησιακό περιβάλλον (τράπεζες, δημόσιοι οργανισμοί, ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ), και για κάθε είδους στόχο (ξεκώλι, σοβαρό, μιλφέτο, παντρεμένες κ.λπ.), σε εξαιρετικές τιμές, με 99,9% επιτυχία. Τα κείμενα είναι custom για κάθε περίπτωση, σε ιλλουστρασιόν χαρτί και με γραμματοσειρά της αρεσκείας σου.
ΔιαγραφήΚαι για να σοβαρευτούμε λίγο, δεν θυμάμαι τι ακριβώς της είχα γράψει -έχουν περάσει και 3 χρόνια σχεδόν- αλλά στην εξωτερική όψη του χαρτιού -ήταν διπλωμένο- ήταν κάτι του τύπου "πιστοποιητικό" ή "απαραίτητο δικαιολογητικό", και μέσα ένα μικρό κομπλιμέντο, κάτι για το χαμόγελό της νομίζω.
"Ναι καργιόλη Μέρφι αυτή τη φορά θα γίνει το δικό μου, άντε γαμήσου πούστη.": Χεχε, εκεί έλιωσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο στην κοπέλα. Χωρίς taboo. Και το cold approach πήγε καλά. "Μικρές ενέσεις" και σωστό timing.
Πρέπει να αλλάξω τράπεζα, μόνο κατι καραφλούς και μια αδερφή έχει στα ταμεία :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή κίνηση φίλε και πολύ σωστή αντίδραση της κοπέλας.
ΠΡΟΣΟΧΗ σε όσους το διαβάζουν! Το approach ΔΕΝ είναι καλό, δείχνει πολύ neediness και έλλειψη αυτοπεποίθησης. Αντί να μιλήσει στην κοπέλα, να της πει 1-2 κουβέντες, σε 3 (!!!) διαφορετικές ευκαιρίες που του δόθηκαν, της δίνει χαρτάκια με κοπλιμέντα, έστω και με το τηλέφωνο πάνω...Κατανοώ ότι υπάρχει μεγάλη κοινωνική πίεση μέσα σε μία τράπεζα, αλλά εγώ αν είχα την ευκαιρία να μιλήσω σε διάστημα μόλις 2 εβδομάδων με το ίδιο πρόσωπο, θα έβρισκα την ευκαιρία να της πιάσω ψιλή κουβέντα και εκεί μπορεί να της έδινα και το τηλέφωνό μου. Το μόνο θετικό είναι πρώτον η επιμονή, δεύτερον το ότι άφησε να περάσει κάποιος χρόνος μεταξύ των προσεγγίσεων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θέλετε τη γνώμη μου, πιστεύω ότι είναι μούφα η ιστορία...μου προξενεί εντύπωση ότι γράφει ολόκληρο κατεβατό για το πώς κατάφερε να δώσει το τηλέφωνό του (ουάου!)και αφιερώνει δυο γραμμούλες στο να πει τη συνέχεια. Εάν δεν είναι μούφα, τότε μπράβο στο παιδί, έχει κάποιες ικανότητες (και μπόλικη τύχη), παρά τα λάθη που έκανε.
Το θέμα είναι όμως να μη δίνουμε το λάθος παράδειγμα. Αυτά τα συστήματα με τα χαρτάκια είναι εντελώς γελοία και δείχνουν έλλειψη αυτοπεποίθησης. Παιδιά, ξεκολλήστε το μυαλό σας.