Γυναίκες, μόνες, έξω

Άλλη μια ιστορία που σίγουρα σας έχει τύχει.

(Κείμενο του συνεργάτη TzegiosBreimas)
Ας ελπίσουμε ότι το blog το διαβάζουν και γυναίκες αν και από τα μηνύματα χιλιάδων θαυμαστριών που δίνουν συγχαρητήρια στον Ξενερωμένο για το blog του δεν χρειάζεται και πολύ ελπίδα, υπάρχει μπόλικη βεβαιότητα. Ισως αν το διαβάσουν δύο - τρεις και το εφαρμόσουν και δουν ότι έχει αποτέλεσμα να το προτείνουν και σε άλλες, οι άλλες σε παράλλες, οι παράλλες σε παπαράλλες κοκ (όχι το γλυκό).

Σώπα ρε φίλε θα πει κάποιος που δεν έχει μπλέξει με ξενέρωτη. Μη λες μαλακίες θα πει ο Γιάννης ο Μουγκός από το γνωστό ανέκδοτο. Πέστα ρε μεγάλε θα πει ο αυθεντικός ξενερωμένος. Και αυτό θα κάνω φίλε μου. Γιατί έχω στόμα και το στόμα το έχουμε για να μιλάμε.

Οι γυναίκες θεωρούν πως οι άντρες έχουν και τις ικανότητες και το χρόνο και τη διάθεση ώστε να αντιλαμβάνονται κάθε μία απειροελάχιστη αλλαγή συμπεριφοράς, συγκεκριμένη αντίδραση σε κάτι ή απλά έναν μορφασμό και στη συνέχεια να μπορούν να αποκωδικοποιούν το τι σημαίνει το καθένα. Και άντε, αν στραβομουτσουνιάσεις όταν πούμε καμιά χοντράδα εντάξει αλλά όταν σε ρωτάμε τι έχεις, απαντάς τίποτα και είσαι θυμωμένη επειδή δεν σου ανοίξαμε την πόρτα από το αυτοκίνητο;

Ή όταν σε ρωτάμε τι έχεις, απαντάς "τίποτα" και έχεις θολώσει επειδή ζητήσαμε ζάχαρη για τον καφέ από τη σερβιτόρα και αυτό το μεταφράζεις σαν καμάκι; Η απαντάς "τίποτα" αλλά είσαι θυμωμένη επειδή μία φίλη σου αγόρασε τα παπούτσια που τα είδατε μαζί σε μία βιτρίνα και δήλωσες ότι σου αρέσουν και ακούμε τη μουρμούρα εμείς; Δεν μπορείς να πεις τι στο διάολο σε ενοχλεί; Δεν έχει γραφτεί ποτέ άρθρο στο cosmopolitan με κάποιον ηλίθιο τίτλο-λογοπαίγνιο: "Σκέφτομαι και... λέω, δίνοντας στον άντρα να καταλάβει τις ανάγκες μου"; Ή "Στοματάκι και γλωσσίτσα: Πράγματα που κάνουν και το βρώμικο μυαλό σου δεν θα σκεφτόταν ποτέ";

Μετά από σχετική πρόταση 2 φίλων μου ετοιμάζομαι για Παρασκευή βράδυ σε γνωστό κλαμπ της πόλης. Τσεκάρω στα γρήγορα τον καιρό ο οποίος μιλούσε για μουνοθύελλα. Ντύνομαι ανάλογα και οδεύω για το ckub. Φτάνω και μετά από αναμονή 5 λεπτών μέχρι να έρθουν οι άλλοι δύο μπαίνουμε μέσα. Αράζουμε σε κάτι που μάλλον ήταν διάδρομος γιατί το μαγαζί ήταν πίτα και όλοι όσοι ήταν μέσα πέρασαν ανάμεσά μας και πάνω από τα παπούτσια μου στον δρόμο τους ή για την τουαλέτα ή για κανένα πέσιμο καλή ώρα. Τσεκάρω 2 νέτα ΗΒ 9 στο 1.76, μελαχρινά, η μία με φορεματάκι μπλε ελεκτρίκ και ασορτί βερνίκι νυχιών-κραγιόν, η άλλη με τζινάκι κωλλητό (το πιάσατε ε;) και μία άσπρη κοντομάνικη που σηματοδοτούσαν την έναρξη των επικίνδυνων καιρικών φαινομένων.

Να μία φορά που το δελτίο καιρού έπεσε μέσα. Αυτές χόρευαν στο ρυθμό διακριτικά και ρίχναν κλεφτές ματιές δεξιά και αριστερά. Μας χώριζαν μόνο 3 τετραγωνικά πατώματος που περιείχαν όμως τουλάχιστον 20 άτομα. Δεν πτοούμαι, αφού τρώω άκυρο και από τους δύο για wingman περνάω μέσα από το ανθρώπινο τείχος και οδεύω προς το μάτι του κυκλώνα. Φτάνω δίπλα τους και ρωτάω την μία (με το κωλλητό) πως καταφέρνει να χορεύει σε τόσο λίγο χώρο. Μου γελάει και αρχίζει να χορεύει κοιτώντας με σαν να μου λέει "έτσι". Αρχίζω να συστήνομαι (τη μία την λέγανε Ανδριανή και την άλλη Έρση. Έρση κοπέλα μου τι θα έλεγε η γιαγιά σου η Αριστούλα από το χωριό όταν μάθαινε τι έκανες στο ονοματάκι της;) και βλέπω δείγματα ΙΟΙ. Συνεχίζουμε να χορεύουμε και αυτές κοιτάζουν η μία την άλλη με το βλέμμα που έχω εγώ όταν παίζω μπιρίμπα και θέλω το ζευγάρι μου να πετάξει συγκεκριμένο φύλλο. Άλλη μία ερώτηση δική μου, άλλη μία κρύα απάντηση δική της. Της είπα ότι μοιάζουν με τη φίλη της για να οδηγηθούμε στην γνωστή στιχομυθία, μου απάντησε με ένα γελάκι. Ε μετά από κανά λεπτό που υπήρξε μία ψιλοαμήχανη σιωπή την ρώτησα αν ενοχλώ και μου είπε ότι δεν έχουν όρεξη γιατί βγήκαν τα δύο τους να διασκεδάσουν.

Πρώτον: Σου χαλάω τη διασκέδαση; Τι ακριβώς σε χαλάει; Κι άντε, αυτό με λίγη προσπάθεια να το καταλάβω αλλά
Δεύτερον (Και κυριότερον) (Και εκνευριστικότερον): Γιατί δεν μου το λες από την αρχή μωρή; Περίμενες να πάρεις την επιβεβαίωση; Τι το έχεις το ρημάδι; Αποχώρησα επιστρέφοντας στους φίλους μου.

Ενώ τους άκουγα να μου λένε "στα λέγαμε εμείς", τσεκάρω κι άλλο ένα δίδυμο, όχι τόσο καλό όσο το αλλό αλλά ένα μέσο όρο 8 το έπαιρνε άνετα. Χώνομαι και εκεί, παίρνοντας το σλιπ στριμ του σερβιτόρου, αλλά συμβαίνει ακριβώς το ίδιο! Ενώ γνώριστηκαμε και όλα φαίνονταν μία χαρά μου ρίχνει η μία από τις δύο το "είμαστε παρέα" και τέτοιες ιστορίες για αγρίους. Δεν μπορούσες να το πεις πιο μπροστά ρε κοπέλα μου; Ούτε εγώ θα χαλιόμουν ούτε εσύ θα γινόσουν πρωταγωνίστρια στο blog.

Η επικοινωνία είναι πολύ βασικό πράγμα για να το παραγκωνίζουμε. Πρέπει να υπάρχει ώστε να υπάρχει και αντίστοιχα κατανόηση μεταξύ των δύο. Δεν λέω, οι κώδικες επικοινωνίας είναι άπειροι, από σήματα με τα χέρια έως τελίτσες και βουλίτσες, αλλά αυτά τα "σημάδια" των γυναικών είναι μερικές φορές σε βαθμό δυσκολίας κατανόησης ανάμεσα στα σήματα καπνού και τον τρόπο γραφής του Νταβίντσι. Γι' αυτό μιλήστε.