Αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη...

Ξενέρωτες στις σχέσεις.

(Κείμενο του συνεργάτη TzegiosBreimas)
Φίλε αναγνώστη, αν νόμιζες πως μετά από τόσο κόπο στο PickUp, μετά από τόση προσπάθεια έστω για να μιλήσεις σε μία γυναίκα και να πάρεις τον αριθμό της, μετά από τον ιδρώτα που πρέπει να χύσεις για να την κάνεις να βγείτε και μετά την ακόμη πιο δύσκολη αποστολή να μη χύσεις μόνο αυτόν, σκέψου το εξής. Αν καταλήξεις σε σχέση και νομίζεις πως θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, είσαι πολύ γελασμένος. Λογικό θα πεις. Αυτή η διαπίστωση είναι δουλειά του πατέρα να την κάνει κτήμα στο παιδί του από 7 χρόνων, και πολλά λέω, και όχι από κάποιον σε ένα blog. Εκτός αν το διαβάζεις και είσαι 7.

Τους τελευταίους 4 μήνες είχα σχέση με μία τύπισσα 2 χρόνια μεγαλύτερη μου. Γνωριστήκαμε σε ένα καμμένο μαγαζί (το οποίο παίζει να ήταν ιδιοκτησία του Πάνου, γι'αυτό τα δύο "μ") την ώρα που έπαιζε Μάκη Δημάκη, ενώ έψαχνα το ποτήρι του ποτού μου για το φυτίλι της βόμβας και τσιμπούσα αντί για πατατάκια σκυλοτροφή. Οι παρέες μας ξεχώριζαν κατά πολύ από τον υπόλοιπο κόσμο γιατί η δική μου (3 άντρες) δεν είχε ίχνος χρυσού πάνω της, ούτε καδένα στο χέρι ούτε βαφτιστικό σταυρό, ενώ η δική της (2 γυναίκες) δεν είχε ίχνος πούλιας ή δέρματος πάνω της. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και κανονίσαμε καφέ για άγνωστη ημερομηνία. Δεν με έκαιγε και πολύ γιατί είχα μπλεξίματα με μία άλλη την οποία είχα ερωτευτεί (ο μαλάκας) αλλά μου έκανε μαλακίες, οπότε δεν έστειλα ούτε μήνυμα ενώ ψιλοξέχασα μέχρι και την γνωριμία.

Όμως ο ένας από τους δύο φίλους μου κανόνισε για καφέ 5 μέρες μετά όπου πήγα και την είδα καλύτερα. Κοντούλα με ολόισιο ποδαράκι, πλούσιο στήθος που το τόνιζε όχι φορώντας ξώβυζο αλλά τραβώντας συνεχώς το σουτιέν της που μάλλον έπεφτε, στρογγυλή φατσούλα με μεγάλα πράσινα μάτια, ξανθό μαλλί και σούμα ΗΒ8. Αποφάσισα οτι άξιζε τον κόπο, το ένα έφερε το αλλό και στο μαγαζί μπήκα μόνος και έφυγα με σχέση.

Για το πρώτο τρίμηνο όλα κύλησαν άψογα αλλά στον τελευταίο μήνα άρχισαν τα προβληματάκια. Όχι δεν με βλέπεις αρκετά, όχι έχεις το μυαλό σου αλλού, όχι δεν επικοινωνούμε πολύ και τέτοια. Ο τελευταίος μήνας ήταν πολύ ζόρικος στη δουλειά όπου χτυπούσα κάτι βαρβάτα 11ωρα οπότε δεν είχα διάθεση για τίποτα. Μέχρι που ένας πολύ καλός μου φίλος από το στρατό με ενημέρωσε ότι θα έρθει να με δει και ανέβηκα λίγο.

Βγήκαμε τετράδα για κρασιά αλλά μετά χωριστήκαμε γιατί θέλαμε να δούμε και μία άλλη σειρά μας που ήταν σε μαγαζί που δεν άρεσε στα κορίτσια. Τον βρήκαμε, ήπιαμε τις ποτάρες μας, είπαμε τις μαλακίες μας και ξεκινήσαμε εγώ με την πρώτη σειρά μου για το μαγαζί που ήταν τα κορίτσια.

Μπαίνουμε μέσα και η δικιά μου ήταν με το κινητό στο χέρι, ανάμεσα από τρεις παρέες 8 αντρών και η φίλη της μιλούσε με έναν από αυτούς. Με βγάζει άρον-άρον έξω και μου τα ψιλοχώνει που την άφησα και πήγα αλλού άσχετα αν πριν με διαβεβαίωσε ότι δεν είχε πρόβλημα (ψάξε βρες άκρη). Μου είπε κι ότι μου έστειλε μήνυμα πως την πείραξε η συμπεριφορά μου το οποίο ούτε καν αντιλήφθηκα. Μετά το απαραίτητο χαμούρεμα για να μη κρατάμε κακία, ξαναμπαίνουμε μέσα στο μαγαζί και αρχίζουμε να χορεύουμε. Σε κάποια φάση βγάζω το τηλέφωνο, βλέπω το μήνυμά της και της απαντάω: "Αλλά τώρα όλα καλά, ε;" για πλάκα. Και τότε γίνεται κάτι που δεν έχει ξαναγίνει: δεν είδε το τηλέφωνο της. Με παραξένεψε και το είπα στη σειρά μου ο οποίος μου απάντησε πως μπορεί να μη κατάλαβε ότι χτυπούσε, αν και το είχε στην κωλοτσέπη, και με είπε γιωτά, αδερφή, γιωτόμπαλο και μου θύμισε τις μαλακίες που κάναμε την τελευταία μέρα στη σκοπιά. Τον αγνόησα τον μαλάκα, αν και η ιστορία αυτή είναι γαμάτη, και ξαναέστειλα μήνυμα. Ακριβώς το ίδιο. Τότε ψιλλιάζομαι τη δουλειά, λέω στη σειρά μου να την προσέχει, της στέλνω μήνυμα: "Εγώ συνήθως χρειάζομαι 5 λεπτά για κατούρημα, προλαβαίνεις;", περιμένω λιγάκι για να δω αν θα ελέγξει το τηλέφωνο, το οποίο δεν έκανε ποτέ, και πάω τουαλέτα.

Στην επιστροφή είδα το τηλέφωνο της πάνω στο μπαρ ενώ πάντα το άφηνε μέσα στην τσάντα της, είδα τη σειρά μου να με κοιτάει με βλέμμα "είχες δίκιο", είδα τα μάτια της, ενώ είχε καταλάβει τι παίχτηκε και δυσκολευόταν να τα κρατήσει πολύ ώρα στην ίδια ευθεία με τα δικά μου. Συνεχίσαμε να χορεύουμε χωρίς να έχουμε καμία επαφή και σε αυτό το μαγαζί μπήκα με σχέση και βγήκα μόνος.

Τελικά καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως δεν πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη πουθενά. Όσο κι αν σου αρέσει κάποια, όσο κι αν νομίζεις πως είναι διαφορετική από τις άλλες, μη ξεχνάς ποτέ ότι κάποτε ήταν, και πολύ πιθανό ακόμη να είναι, μία ξενέρωτη που πολύ απλά δεν ξέρει τι θέλει. Εγώ ανακάλυψα αυτό το κολπάκι στην τύχη, εσύ μπορείς να το κάνεις ενώ ξέρεις ότι είναι δοκιμασμένο.