Ακύρωση ραντεβού στο παρα 5'!

Ξενέρωτες μέχρι το κόκκαλο.

Αν άντρες και γυναίκες συμπλήρωναν ερωτηματολόγιο στο "Ποιος ακυρώνει ραντεβού πιο συχνά απ' τους δύο", χαλαρά το 95% θα έβγαζε γυναίκες.

Οι λόγοι είναι πολλοί και τους ξέρετε. Απ' τη στιγμή που οι περισσότεροι αντιπρόσωποι του γυναικείου φύλου είναι ξενέρωτες, δεν χωράει περαιτέρω ανάλυση στο γιατί στήνουν. Οκ, ξέρουμε ότι παίζει μέσα και η περίοδος κάποιες μέρες του μήνα, αλλά τα υπόλοιπα στησίματα είναι από τραγικά ως αδικαιολόγητα. Πως καταφέρνουν κάθε φορά και στρατολογούν ετοιμοθάνατες γιαγιάδες και παππούδες, ξαδέρφια που ήρθαν σπίτι, οικογενειακές μαζώξεις, ραντεβού που είχαν ήδη κανονιστεί αλλά αυτές τα είχαν ξεχάσει, διάβασμα και άλλου τέτοιου τύπου παπαριές; Η χαζομάρα τους δεν περιγράφεται.

Αλλά ο βασικός λόγος παραμένει ένας:
"Γιατί να βγω μαζί του αφού δεν τον ξέρω καλά."

Μα για να τον ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ρε ζωντόβολο!

Η πρώτη ιστορία που μου έρχεται στο μυαλό και που έχω την εντύπωση ότι την είχα ξαναγράψει στο blog, ήταν ένα βράδυ όπου μια φίλη μου ήταν σε συναυλία με δύο φίλες της και μετά θα ερχόμουνα με ένα φίλο να τις πάρουμε και να βγούμε για ποτάκι. Η ώρα ήταν 23:00 (η ώρα του ραντεβού), εμείς είχαμε σχεδόν φτάσει (ψάχναμε να παρκάρουμε) και ξαφνικά σκάει μυθικό μήνυμα στο κινητό "Χίλια συγγνώμη αλλά άκυρο. Την μία την πονάει το πόδι της, η άλλη βαριέται, τι να πω δε ξέρω, ότι και να πεις έχεις δίκιο".

ΖΝΤΟΥΠ!

Η γυναικεία μαλακία at it's best!

Φυσικά επειδή πολλές θα αναρωτιέστε...θα απαντήσω μόνος μου. Και οι τρεις ήταν ελεύθερες. Καρατσεκαρισμένο. Επίσης τις δύο αυτές φίλες ούτε καν τις είχαμε γνωρίσει, ούτε η φίλη μου είχε γνωρίσει τον φίλο που θα έφερνα.

Εννοείται ότι από εκείνη τη μέρα κι έπειτα δεν ξανασχολήθηκα με την πάρτη της. Ήταν υποχρέωσή της να πάρει τηλέφωνο και να ξαναπροτείνει κάτι, πράγμα που -φυσικά- δεν έπραξε. Και πάμε τώρα στο βασικό μας story.

30, single και ψωνάρα
Δύο έννοιες που πολύ απλά ΔΕΝ κολλάνε! Έχουμε ξαναπεί στο blog ότι όσες είναι single και ψωνισμένες, με υψηλές απαιτήσεις, όσο πλησιάζουν τα 30 καλά θα κάνουν να το ξανασκεφτούν γιατί όταν θα περάσουν στην τρίτη δεκαετία, τότε θα δυσκολευτούν πολύ να βρουν κάποιον, τουλάχιστον από τα "καλά φιλέτα". Μερικές όμως δε βάζουν μυαλό και θα σας εξηγήσω πιο αναλυτικά τι εννοώ με την παρακάτω περίπτωση.

Μου στέλνει μια γνωστή πρόσκληση για ένα party στο Facebook. Με είχε κάνει add στο FB πριν κάνα χρόνο, γιατί με είχε δει σε ένα εταιρικό party. Εγώ δεν της είχα δώσει σημασία. Μου έριχνε δυο χρόνια άλλωστε, οπότε...disqualify με τη μία. Εκτός κι αν μικρόδειχνε, που από τις photos δεν το έβλεπα, άρα δεν θα μπορούσα να κάνω την εξαίρεση. Για την ηλικία της HB8.5. Αλλά με τις ρυτίδες μαζί, μοιραία έπεφτε στο 8. Παρ' όλα αυτά, επειδή τώρα μου έστειλε πρόσκληση άρα είχα την αφορμή στο τσεπάκι, της πιάνω την κουβέντα και αρχίζω με neg. Το party αφορούσε επίδειξη μόδας.

Ξ: Δηλαδή απ' οτι κατάλαβα, θα είναι μόνο για γυναίκες, έτσι;
HB8: Γιατί το λες αυτό;
Ξ: Γυναικεία ρούχα δεν αφορά η επίδειξη;
HB8: Κυρίως ναι :-)
HB8: Αλλά θα έχει και κάτι εκθέματα για άντρες, που μπορεί να σε ενδιαφέρουν.
Ξ: "Κυρίως ναι". Αρα μόνο για γυναίκες, καλά το είπα. Τι να έρθω να κάνω, να δω τα μοντέλα;
HB8: :-)
HB8: Εσύ τι κάνεις κατά τα άλλα;
Ξ: Καλά, εδώ, γραφείο. (μπλα μπλα μπλα...)

Η κουβέντα συνέχισε για δουλειές. Την ρώτησα με τι ασχολείται, έκανα connection και κανονίσαμε να βγούμε ΚΑΙ ΚΑΛΑ για συνεργασία. Ευτυχώς λόγω της δουλειάς είχα το value και ήμουν από πάνω της, πράγμα πολύ θετικό. Εν τω μεταξύ είχε της καριόλας τα Likes στο Facebook. Κάτι φωτογραφίες με μαγιώ, χειλάρες, βυζάρες και όλα τα "άρες" και πολύ γυαλί για να κρύβει τις σακούλες κάτω απ' τα μάτια που είχαν το μέγεθος σούπερ-μάρκετ..

Κανονίζουμε λοιπόν καφεδούμπα. Σκάω μύτη, πάμε προς την καφετέρια και αφού καθόμαστε χτυπάει το κινητό της. Το σηκώνει, ξεκινάει να μιλάει, έρχεται ο σερβιτόρος για την παραγγελία, του λέει τι θα παραγγείλει, συνεχίζει να μιλάει, σε κάποια φάση λέει του φίλου της: "Ε χώρισα κι εγώ γλυκέ μου, τι να έκανα" (δυνατά για να το ακούσω!) και μετά από κάνα 12λεπτο το κλείνει. Οκ μωρή κάρια, το πούλησες το DHV σου, σειρά μου τώρα.

Ξ: Ξέρεις κάτι; Σε σχέση με το Facebook, σε περίμενα διαφορετική.
HB8: Δηλαδή;
Ξ: Ε να μωρέ, πιο ψηλή.
HB8: (στραβοκατάπιε και μου λέει αμήχανη) Μόλις με είπες κοντούλα ή μου φάνηκε;
Ξ: Όχι καλέ, σιγά, normal είσαι. Απλά απ' τις photos φαινόσουν σαν να λέμε 1.75 και κάτι.
HB8: (Μετά λέει τα δικά της, με ρωτάει πως τα περνάω κτλ.)
Ξ: Από Κρήτη είσαι;
HB8: Ναι, που το κατάλαβες;
Ξ: Ε η προφορά σου κάνει μπαμ.



2ο neg. Η γκόμενα ψαχνότανε από που της ήρθε. Χτυπάει το κινητό της δεύτερη φορά, τώρα μίλησε μόνο 4 λεπτά στον επόμενο υποψήφιο λιγούρη γιατί του είπε ότι "Είμαι για καφέ, θα σε πάρω μετά". Σιγά σιγά το value της με τα δύο negs είχε αρχίσει ήδη να πέφτει. Μετά χτυπάει το δικό μου κινητό και για καλή μου τύχη ήταν ένας επώνυμος. Πουλάω DHV, της "βγαίνω στη στροφή" και συνεχίζω την κουβεντούλα μας.

Η γκόμενα ήταν τσιγαράκι και υφάκι. Ήταν του τύπου "Εμένα οι περισσότεροι φίλοι μου είναι άντρες" (όπου το ακούτε αυτό πάρτε πούλο με τη μία) οπότε φρόντισα να την "ισιώσω" όπως έπρεπε. Σιγά σιγά άρχισε να μου λέει για την ζωή της, πως μεγάλωσε, πως τα βλέπει τα πράγματα με τις δουλειές κτλ. οπότε έκοψα τα negs και ξεκίνησε ο φυσιολογικός διάλογος.

Όπως φεύγαμε, με φιλάει σταυρωτά, μου λέει "χάρηκα πολύ" και να τα ξαναπούμε. Έρχεται λοιπόν η στιγμή εκείνη το επόμενο ΠΣΚ. Την καλώ Παρασκευή.

(Πρόλογος: χαιρετούρες κτλ.)
Ξ: Τι έχεις κανονίσει το ΣΚ;
HB8: Τίποτα. Εσύ;
Ξ: Εγώ το Σάββατο θα βγω με την παρέα μου. Έλεγα να τα πούμε την Κυριακή. Την πρώτη φορά δεν είπαμε και για (ανέφερα κάτι random για δουλειές) οπότε θα ήταν μια καλή ευκαιρία.
HB8: Οκ, που λες να πάμε;
Ξ: Τι θα έλεγες για Χαλάνδρι;
HB8: Ήμουνα χθες.
Ξ: Να πούμε Κολωνάκι;
HB8: Έλα μωρέ, Κολωνάκι το έχω βαρεθεί.
Ξ: Καλά, πρότεινε εσύ.
HB8: Δεν ξέρω, εσύ πες μου.
Ξ: Οκ, ας πούμε για Βουλιαγμένη τώρα που έφτιαξε ο καιρός. (τάδε ώρα, τάδε μέρος).

Έρχεται η Κυριακή, δύο μέρες πριν δεν είχαμε μιλήσει καθόλου. Πλησιάζει η ώρα του ραντεβού. Μισή ώρα πριν μπαίνω για μπάνιο, βγαίνω απ' το μπάνιο, ετοιμάζομαι κυριολεκτικά τελευταία στιγμή κι αφού ντύνομαι ξαφνικά σκάει μήνυμα στο κινητό:

"Έλα sorry δεν θα μπορέσω, έτυχε κάτι έκτακτο. Θα σε πάρω από βδομάδα να σου πω"

(Ακόμα παίρνει!)

Το ερώτημα είναι απλό. Πόσο ξενέρωτες μπορεί να είναι οι γυναίκες για να ακυρώνουν ραντεβού ένα τέταρτο πριν ενώ ο άλλος θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στο δρόμο; Γιατί εμείς είμαστε ξεκάθαροι και όταν δε γουστάρουμε μία της λέμε απλά "Δεν θα μπορέσω"; Τόσο πολύ επιβεβαίωση θέλετε να πάρετε; Η μήπως "έτυχε" κάτι άλλο; Δηλαδή αυτό το "έτυχε" το φαντάζομαι κάπως έτσι:

Πρώην: Που είσαι;
HB8: Εδώ, σπίτι. Που να 'μαι. Ετοιμάζομαι για βόλτα.
Πρώην: Πάλι έξω; Με ποιον;
HB8: Ναι, γιατί; Τι σε νοιάζει; Με την Μαρία θα βγω.
Πρώην: Έλεγα να περάσω από εκεί.


HB8: Πως σου ήρθε αυτό τώρα;
Πρώην: Έχω κάτι να σου πω.
HB8: Να το ακυρώσω δηλαδή;
Πρώην: Ναι, έρχομαι να σε γαμήσω.
HB8: Οκ.

(Την τελευταία ατάκα την έβαλα όπως είναι στο μυαλό του πρώην που σας παίρνει τηλέφωνο. Θύματα, ε θύματα).