1. Οι ελληνίδες γυναίκες έχουν γίνει αφάνταστα απαιτητικές. Είναι ψωνάρες, σνομπ, κομπλεξικές και ψιλομύτες. Προσδοκούν τον τέλειο εραστή, τον καλογυμνασμένο, τον τρυφερό, με την έντονη προσωπικότητα, το στοργικό, τον ενδιαφέροντα, τον τρυφερό, τον επιτυχημένο, τον ειλικρινή, το δυναμικό, τον 100% άντρα, τον φραγκάτο (κοίτα 4) και άμα συνεχίσω θα γεμίσω τόμους ολόκληρους. Και όσο δεν τον εντοπίζουν προτιμούν να μένουν μόνες τους. Ας όψονται τα μίντια και τα lifestyles που τους έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου με τα τρελά πρότυπα που αλύπητα τις βομβαρδίζουν. Στην άνοδο των στάνταρτνς όμως συνετέλεσε, αν μη τι άλλο, και το κίνημα του φεμινισμού που χειραφέτησε τις γυναίκες και τις κατέστησε οικονομικά ανεξάρτητες. Εφόσον, λοιπόν, μπορούν να παρέχουν όλα όσα χρειάζονται στον εαυτό τους, ο επίδοξος σύντροφος πρέπει να πληροί πάρα πολλά κριτήρια για να περάσει τη δοκιμασία και να τύχει της έγκρισής τους.
2. Προσωπικά, δεν είμαι καθόλου εμφανίσιμος, ούτε έχω κανέναν αξιόλογο ή δυνατό χαρακτήρα. Αλλά όσο και να βελτιωθεί κανείς, με τον ανταγωνισμό σε όλους τους τομείς να καλπάζει, πάντοτε θα υπάρχει κάποιος καλύτερος.
3. Η Ελλάδα τρώει, ως γνωστόν, τα παιδιά της. Με τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ανεπιστρεπτί η χώρα μας, οι μισοί φεύγουν στο εξωτερικό και οι άλλοι μισοί συμβιώνουν άνεργοι με τους γονείς τους. Αν, λοιπόν, σκεφθούμε σε τι βαθμό σαπίζουμε όλοι στην ψωροκώσταινα, λογικό επακόλουθο είναι να θεριεύει και η αγαμία. Άμα δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε τα πιο στοιχειώδη, μήπως θα έχουμε περιθώρια και για τα «είδη πολυτελείας»;
4. Μεσούσης της οικονομικής κρίσης, οι άνθρωποι έχουν γίνει κακόκεφοι, γιατί σφίξανε οι κώλοι, κόβουνε τα περιττά έξοδα ειδικά από τη διασκέδαση και δεν τους περισσεύει όρεξη ούτε για φιλίες, ούτε φυσικά για έρωτες. Στο μυαλό τους κυρίαρχη σκέψη είναι πως θα βγάλουν το μήνα, πως θα βρούνε δουλειά, πως θα τελειώσουν το μεταπτυχιακό, πως θα μαζέψουν λεφτά για να μετακομίσουν ή να ξεκουμπιστούν έξω και σίγουρα όχι πως θα του κουνηθώ ή πως θα τη ρίξω στο κρεβάτι. Όσο για τις σεξουαλικές τους ανάγκες, οι μεν άντρες τις καλύπτουν στα «κόκκινα σπιτάκια» και οι δε γυναίκες με το δονητή, αν και αυτές δεν τις συμμερίζονται και τόσο ούτως ή άλλως. Εναλλακτικά, καταφεύγουν στους/στις πρώην, αντί να μπαίνουν στην επίπονη διαδικασία εξεύρεσης καινούριου συντρόφου.
5. Είναι στατιστικώς γνωστό ότι ανά 100 γυναίκες αναλογούν 104 άντρες. Και αν λάβουμε υπόψιν ότι οι καλές θα είναι πάντα πιασμένες ή απλησίαστες, άλλες εξ αυτών δε θα βλέπονται, άλλες δε θα είναι στην ηλικία σου και άλλες δεν ξέρω γω τι, ε… δε θέλει και πολύ μυαλό, για να αντιληφθούμε ότι υπάρχει υπερπροσφορά υποψηφίων για λιγοστό αριθμό διαθέσιμων θηλυκών. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις δουλειές.
6. Στην εφηβεία μου οι ερωτικές σχέσεις με άφηναν παγερά αδιάφορο, έχοντας άλλες προτεραιότητες όπως το διάβασμα ή να περάσω στο πανεπιστήμιο. Τώρα που έκλεισα 20 και το ένστικτο μόλις αφυπνίστηκε, οι άλλοι έχουν ήδη εμπειρίες και περιπέτειες στο ενεργητικό τους, με αποτέλεσμα να κατέχουν το προβάδισμα έναντι εμού. Δεν το κυνήγησα όσο ήταν καιρός και έχω πια χάσει το τραίνο. Σε αυτή την ηλικία, αφενός οι γυναίκες έχουν αναλωθεί από προηγούμενες σχέσεις τους, με συνέπεια να έχουν ανεβάσει ψηλά τον πήχη των απαιτήσεών τους και αφετέρου, οι αντίζηλοί μου είναι, όπως και να το κάνουμε, πιο ελκυστικοί από έναν τελείως άμαθο. Όσον αφορά τις μικρότερες, είναι άλλη συζήτηση.
7. Γενικά σε τίποτα δεν είναι τυχερός και όλα μου πάνε στραβά, γιατί είμαι γκαντεμόσαυρος και κάποιος με μούντζωνε την ώρα που γεννήθηκα.
8. Φέρω πολλά τραύματα από την απόρριψη που έχω υποστεί και τις κατά καιρούς καταστροφικές φιλίες, μετατρέποντάς με σε ένα αξιολύπητο, κοινωνικά ευνουχισμένο και συναισθηματικά ακρωτηριασμένο ανθρωπάκι. Έτσι, είναι αναμενόμενο να μην μπορώ να λειτουργήσω ούτε απέναντι στις γυναίκες, οι οποίες και απεχθάνονται τους εσωστρεφείς και κλειστούς. Η έλλειψη φίλων προσθέτει ένα επιπλέον εμπόδιο, καθότι εδώ όλες σχεδόν οι γνωριμίες πραγματοποιούνται μέσω κοννέ. Δύσκολα θα εμπιστευθούν έναν άγνωστο, χωρίς τη μεσολάβηση ενός κοινού γνωστού με τις αναγκαίες συστάσεις. Ο κατά τα άλλα ξεπερασμένος θεσμός του συνοικεσίου συγκεκαλυμμένος καλά κρατεί.
9. Συγκαταλέγεται και αυτό στα σημάδια των καιρών μας. Οι άνθρωποι, υπνωτισμένοι από τη σαγηνευτική επίδραση της τεχνολογικής έξαρσης, αλλά και εύλογα τρομοκρατημένοι από τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις της εγκληματικότητας, έχουν κλειστεί στον εαυτό τους και γίνανε ψυχροί, δύσπιστοι και απόμακροι. Αρκεί να φανταστούμε ότι έχουν εκλείψει ολοσχερώς οι φιλίες, για να αντιληφθούμε την απόσταση που θα χάσκει και ανάμεσα στα φύλα. Έτσι, δε θα πρέπει να προκαλεί καμία έκπληξη, αν πχ αρέσεις σε μία κοπέλα και ωστόσο σου φέρεται παγερά και αδιάφορα, σαν να μην την ελκύεις καθόλου.
10. Οι νέο-ελεεινίδες αρέσκονται στο να το παίζουν δύσκολες για δύο κυρίως λόγους: πρώτον, εξαιτίας καταλοίπων από πάλαι ποτέ στερεότυπα που ταυτίζουν την ευκολία ερωτικής ανταπόκρισης με την πουτανιά και δεύτερον, για να περάσουν τον ενδιαφερόμενο από κόσκινο και να τον ψήσουν εξονυχιστικά, μέχρι να αποφασίσουν αν αξίζει. Κατ’ αυτό τον τρόπο, όμως, στέλνουν ψευδή μηνύματα στον τελευταίο ότι δεν επιθυμούν παρτίδες μαζί του, ο οποίος και φυσικά θα αποχωρήσει ατάκτως άπρακτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου