Επιεικώς μας έχετε πρίξει τα συκώτια.
Οι μόνοι που μπορείτε να καταλάβετε πόσο ηλίθιες είναι οι γυναίκες που επί μήνες κλαίγονται με τους πρώην, είστε όλοι εσείς που έχετε υπάρξει πρώην και έχετε φάει στη μάπα όλο το κλαψομούνιασμα της κάθε κακομοίρας, είτε χωρίσατε εσείς, είτε αυτή, είτε από κοινού, είτε γαμήθηκε ο Δίας τέλος πάντων.
Θα θυμάστε σίγουρα ότι ειδικά τις πρώτες μέρες και ενώ θεωρητικά είχατε χωρίσει, έμπαινε ο σύρτης που και που. Ύστερα αυτό επαναλαμβανόταν τις επόμενες εβδομάδες, μετά όποτε σας πιάσουν οι καύλες κτλ. Κι αυτό γιατί τα κορμιά σας είχαν "ήδη γνωριστεί" και η μαλακία σας τράβαγε από τη μύτη. Η από κάπου αλλού τέλος πάντων. Το σκηνικό συνέχιζε ακόμα κι όταν η πρώην σας τα έφτιαχνε με γκόμενο.
Με τα δεδομένα των τελευταίων χρόνων, οι μισοί από εσάς (κι εγώ μέσα) σίγουρα έχετε κάνει κερατά κάποιον ανυποψίαστο. Είτε το ξέρατε, είτε όχι, απ' τη στιγμή που ήσασταν ελεύθερος, να μην ξεχαρμανιάζατε; Η για να είμαι πιο σαφής, αφού η πρώην σας στον πρώτο τσακωμό ερχότανε απ' το σπίτι σας για "αγκαλίτσα" (χέσε με τώρα), δεν ήθελε να τον φάει; Και μετά πέταγε και το κλασικό "Ελπίζω να μη με θεωρείς πουτάνα". ΑΝΤΕ ΚΑΛΕ! Ούτε που μου πέρασε απ' το μυαλό!
Χαίρομαι να βλέπω γκόμενες να ξεπερνάνε γκόμενους μέσα σε λίγες μέρες/εβδομάδες. Δεν τις λέω "αναίσθητες". Τις λέω "σωστές". Τελείωσε κάτι, γάμα το, προχώρα. Δε γουστάρω με τίποτα όμως την κλάψα. Και έχω πετύχει παράδειγμα γνωστής που τα είχε με φίλο μου και έχει χωρίσει εδώ και κανένα εξάμηνο κι ακόμα κλαίγεται.
Τα είχανε ενάμιση χρόνο, η γκόμενα δε λέει με την καμία, δηλαδή θα πρέπει να είσαι πολύ μεθυσμένος για να το σμπρώξεις. ΄Όμως ο φίλος μου, σαβουρογάμης στο επάγγελμα, δεν είχε θέμα. Στην αρχή βέβαια, γιατί μετά που του φούσκωσα τα μυαλά ("Ρε μαλάκα έχεις ύψος, έχεις και το σώμα, δε χτυπάς κανένα καλό; Γιατί μαλακίζεσαι με τις σαβούρες;") εκεί άρχισε να ισιώνει.
Όμως την έκανε τη στραβή του. Στο χρόνο πάνω τα φτιάχνει με μία, η οποία ναι μεν γύρω στο 1.65 αλλά ήταν ένα καστανό θεόμουνο να το πιεις στο ποτήρι. Κι η πλάκα είναι ότι δεν μας την γνώριζε. Την είχε φυλαγμένη στο σεντούκι του Κάπταιν Χουκ λες και θα του την φάμε. "Άντε να κανονίσουμε κάνα καφέ ρε μαλάκα" του έλεγα, "Χάθηκες". Τίποτα αυτός. Ούτε μόνοι μας δε βγαίναμε. Τη μία με την πρώτην (τη σαύρα), την άλλη με την δεύτερη (το μοντελάκι), συνέχιζε...ακάθεκτος. Αλλά ήταν τόσο γίδι, που επί έξι μήνες είχε την δεύτερη στο περίμενε! Δηλαδή εγώ στη θέση του...τέτοια μαλακία δεν υπήρχε περίπτωση να την κάνω. Που εξ αρχής βέβαια δεν θα τα έφτιαχνα με τη φέτα, αλλά λέμε τώρα. Μα να έχεις την άλλη τη θέα στο περίμενε; Που όταν περπατάει σηκώνουν όλοι κεφάλι και την βλέπουν στην άλλη άκρη του γηπέδου; Άσε με τώρα με τις μαλακίες.
Τελικώς, χώρισε με την πρώτη (η οποία καταλάβαινε ότι δεν την γούσταρε αλλά του κλαιγότανε να της κάτσει) και έμεινε με την δεύτερη. Αλλά την πρώτη την πλήγωσε. Και κάθομαι τώρα εγώ σα μαλάκας να ακούω τα κλάμματα του βούρλου. "Αχ το μωρό μου" και "Τον αγαπάω ακόμα" και "Δεν έχει υπάρξει άλλος σαν αυτόν". ΣΚΑΣΕ ΒΡΕ ΖΩΟ πια! Τόσοι πιο όμορφοι και καλύτεροι υπάρχουν. Στραβομάρα πια;
Δεν είναι ότι δεν μπορεί να βρει άλλον. Βρίσκει άνετα, γιατί έχει δουλειά που γνωρίζεις πολύ κόσμο. Είναι ότι δεν θέλει! Το καλοκαίρι τα είχε φτιάξει με έναν, αλλά ως κολλημένη τον παράτησε. Πόσες φορές δεν βρεθήκατε σε αυτή τη θέση; Να σας λέει μια γκόμενα "Είμαι κολλημέννη με τον πρώην μου, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε". Ρε δε πάτε να κοπανίσετε το κεφάλι σας στον τοίχο να ισιώσετε; Έχετε δει πολλούς άντρες να λένε "είμαι κολλημένος με την πρώην μου;" Αν είστε γκομενάρες, με το που θα τον βάλετε κάτω θα την διαγράψει την πρώην του από την πρώτη βραδιά. Μέσα σε ένα 24ωρο θα έχουν πεταχτεί photos, κουκλάκια και μαλακίες από το παράθυρο και θα είναι σαν να μην υπήρξε. Και μην ακούσω κανένα μαλακισμένο comment "Είμαστε πιο συναισθηματικές". @@ μύδια. Άμα τελειώσει κάτι, τελείωσε κι ο συναισθηματισμός πάει στον πάτο. Το κλάμα είναι για τις σαπουνόπερες.
Πείτε μου πραγματικά τι θέλετε να κάνετε για να ξεκολλήσετε; Μια σφαλιάρα απ' τη φίλη σας; Ηλεκτροσόκ; Πλύση εγκεφάλου; Πλύση στομάχου; (μετά από ποτό) Βγείτε καμιά βόλτα με την παρέα σας να ανοίξει το μάτι σας, πάρτε κάνα τηλέφωνο να πείτε τον πόνο σας, σταματήστε να ακούτε τα κλαψομούνικα τραγούδια και καταλάβετε επιτέλους ότι ΑΜΑ ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟΥ!
Εντάξει τώρα; Καλύτερα;
Οι μόνοι που μπορείτε να καταλάβετε πόσο ηλίθιες είναι οι γυναίκες που επί μήνες κλαίγονται με τους πρώην, είστε όλοι εσείς που έχετε υπάρξει πρώην και έχετε φάει στη μάπα όλο το κλαψομούνιασμα της κάθε κακομοίρας, είτε χωρίσατε εσείς, είτε αυτή, είτε από κοινού, είτε γαμήθηκε ο Δίας τέλος πάντων.
Θα θυμάστε σίγουρα ότι ειδικά τις πρώτες μέρες και ενώ θεωρητικά είχατε χωρίσει, έμπαινε ο σύρτης που και που. Ύστερα αυτό επαναλαμβανόταν τις επόμενες εβδομάδες, μετά όποτε σας πιάσουν οι καύλες κτλ. Κι αυτό γιατί τα κορμιά σας είχαν "ήδη γνωριστεί" και η μαλακία σας τράβαγε από τη μύτη. Η από κάπου αλλού τέλος πάντων. Το σκηνικό συνέχιζε ακόμα κι όταν η πρώην σας τα έφτιαχνε με γκόμενο.
Με τα δεδομένα των τελευταίων χρόνων, οι μισοί από εσάς (κι εγώ μέσα) σίγουρα έχετε κάνει κερατά κάποιον ανυποψίαστο. Είτε το ξέρατε, είτε όχι, απ' τη στιγμή που ήσασταν ελεύθερος, να μην ξεχαρμανιάζατε; Η για να είμαι πιο σαφής, αφού η πρώην σας στον πρώτο τσακωμό ερχότανε απ' το σπίτι σας για "αγκαλίτσα" (χέσε με τώρα), δεν ήθελε να τον φάει; Και μετά πέταγε και το κλασικό "Ελπίζω να μη με θεωρείς πουτάνα". ΑΝΤΕ ΚΑΛΕ! Ούτε που μου πέρασε απ' το μυαλό!
Χαίρομαι να βλέπω γκόμενες να ξεπερνάνε γκόμενους μέσα σε λίγες μέρες/εβδομάδες. Δεν τις λέω "αναίσθητες". Τις λέω "σωστές". Τελείωσε κάτι, γάμα το, προχώρα. Δε γουστάρω με τίποτα όμως την κλάψα. Και έχω πετύχει παράδειγμα γνωστής που τα είχε με φίλο μου και έχει χωρίσει εδώ και κανένα εξάμηνο κι ακόμα κλαίγεται.
Τα είχανε ενάμιση χρόνο, η γκόμενα δε λέει με την καμία, δηλαδή θα πρέπει να είσαι πολύ μεθυσμένος για να το σμπρώξεις. ΄Όμως ο φίλος μου, σαβουρογάμης στο επάγγελμα, δεν είχε θέμα. Στην αρχή βέβαια, γιατί μετά που του φούσκωσα τα μυαλά ("Ρε μαλάκα έχεις ύψος, έχεις και το σώμα, δε χτυπάς κανένα καλό; Γιατί μαλακίζεσαι με τις σαβούρες;") εκεί άρχισε να ισιώνει.
Όμως την έκανε τη στραβή του. Στο χρόνο πάνω τα φτιάχνει με μία, η οποία ναι μεν γύρω στο 1.65 αλλά ήταν ένα καστανό θεόμουνο να το πιεις στο ποτήρι. Κι η πλάκα είναι ότι δεν μας την γνώριζε. Την είχε φυλαγμένη στο σεντούκι του Κάπταιν Χουκ λες και θα του την φάμε. "Άντε να κανονίσουμε κάνα καφέ ρε μαλάκα" του έλεγα, "Χάθηκες". Τίποτα αυτός. Ούτε μόνοι μας δε βγαίναμε. Τη μία με την πρώτην (τη σαύρα), την άλλη με την δεύτερη (το μοντελάκι), συνέχιζε...ακάθεκτος. Αλλά ήταν τόσο γίδι, που επί έξι μήνες είχε την δεύτερη στο περίμενε! Δηλαδή εγώ στη θέση του...τέτοια μαλακία δεν υπήρχε περίπτωση να την κάνω. Που εξ αρχής βέβαια δεν θα τα έφτιαχνα με τη φέτα, αλλά λέμε τώρα. Μα να έχεις την άλλη τη θέα στο περίμενε; Που όταν περπατάει σηκώνουν όλοι κεφάλι και την βλέπουν στην άλλη άκρη του γηπέδου; Άσε με τώρα με τις μαλακίες.
Τελικώς, χώρισε με την πρώτη (η οποία καταλάβαινε ότι δεν την γούσταρε αλλά του κλαιγότανε να της κάτσει) και έμεινε με την δεύτερη. Αλλά την πρώτη την πλήγωσε. Και κάθομαι τώρα εγώ σα μαλάκας να ακούω τα κλάμματα του βούρλου. "Αχ το μωρό μου" και "Τον αγαπάω ακόμα" και "Δεν έχει υπάρξει άλλος σαν αυτόν". ΣΚΑΣΕ ΒΡΕ ΖΩΟ πια! Τόσοι πιο όμορφοι και καλύτεροι υπάρχουν. Στραβομάρα πια;
Δεν είναι ότι δεν μπορεί να βρει άλλον. Βρίσκει άνετα, γιατί έχει δουλειά που γνωρίζεις πολύ κόσμο. Είναι ότι δεν θέλει! Το καλοκαίρι τα είχε φτιάξει με έναν, αλλά ως κολλημένη τον παράτησε. Πόσες φορές δεν βρεθήκατε σε αυτή τη θέση; Να σας λέει μια γκόμενα "Είμαι κολλημέννη με τον πρώην μου, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε". Ρε δε πάτε να κοπανίσετε το κεφάλι σας στον τοίχο να ισιώσετε; Έχετε δει πολλούς άντρες να λένε "είμαι κολλημένος με την πρώην μου;" Αν είστε γκομενάρες, με το που θα τον βάλετε κάτω θα την διαγράψει την πρώην του από την πρώτη βραδιά. Μέσα σε ένα 24ωρο θα έχουν πεταχτεί photos, κουκλάκια και μαλακίες από το παράθυρο και θα είναι σαν να μην υπήρξε. Και μην ακούσω κανένα μαλακισμένο comment "Είμαστε πιο συναισθηματικές". @@ μύδια. Άμα τελειώσει κάτι, τελείωσε κι ο συναισθηματισμός πάει στον πάτο. Το κλάμα είναι για τις σαπουνόπερες.
Πείτε μου πραγματικά τι θέλετε να κάνετε για να ξεκολλήσετε; Μια σφαλιάρα απ' τη φίλη σας; Ηλεκτροσόκ; Πλύση εγκεφάλου; Πλύση στομάχου; (μετά από ποτό) Βγείτε καμιά βόλτα με την παρέα σας να ανοίξει το μάτι σας, πάρτε κάνα τηλέφωνο να πείτε τον πόνο σας, σταματήστε να ακούτε τα κλαψομούνικα τραγούδια και καταλάβετε επιτέλους ότι ΑΜΑ ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟΥ!
Εντάξει τώρα; Καλύτερα;
http://www.youtube.com/watch?v=gS9o1FAszdk
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο ταιριάζει το τραγούδι με το άρθρο...