Μας έχουν τρομοκρατήσει για να είμαι ειλικρινής.
Η κοινωνία κάθε δεκαετία έχει διαφορετικούς "δείκτες σχέσεων" μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι δείκτες βέβαια τις τελευταίες δεκαετίες ακολουθούν φθίνουσα πορεία. Λιγότερες σχέσεις, λιγότεροι γάμοι, λιγότερες γεννήσεις παιδιών. Περισσότερος ελεύθερος κόσμος. Περισσότερες γεροντοκόρες και γεροντοπαλίκαρα.
Τι έχει αλλάξει; Γνωρίζουμε όλοι την απάντηση: Οι ξενέρωτες φυσικά που αυξάνονται ως μάστιγα. Πάμε όμως να δούμε λίγο πιο αναλυτικά την πηγή του κακού.
Η παλιά εποχή
Τα παλιά τα χρόνια μέχρι και την δεκαετία του '60 οι σχέσεις ήταν αρκετά συντηρητικές και σε πολλές περιπτώσεις βασίζονταν σε προξενιό. Αν η υποψήφια γκόμενα κάποιου είχε αδερφό και πήγαινε να την φλερτάρει, τότε μπορεί για παράδειγμα εκτός από τον πατέρα να πάει και ο αδερφός να του ζητήσει τα ρέστα.
Επίσης κάποιοι ήθελαν να παντρεύονται παρθένες γιατί και καλά ήθελαν την γυναίκα "αγνή" και "αποκλειστική" και θεωρούσαν ότι το σεξ με άλλους βλάπτει. Άσχετα με το ότι πήδαγαν στα μπουρδέλα ελεύθερα (το αρχαιότερο επάγγελμα θυμίζω). Βέβαια αυτά κακώς συνέβαιναν γιατί οι γυναίκες έπρεπε να δοκιμάσουν παραπάνω του ενός καυλιά, να πάρουν τις εμπειρίες της ζωής τους και αφού "χορτάσουν" μετά να παντρευτούν. Και όχι να έχουν την περιέργεια του "πως θα ήταν με άλλον άντρα". Αν βέβαια κάποια παντρευόταν ή έκανε ολοκληρωμένη σχέση και μετά χώριζε τότε χαρακτηριζόταν από την κοινωνία. Τα διαζύγια έβγαιναν πολύ δύσκολα (και για να λέμε και του στραβού το δίκιο οι γυναίκες ανεχόντουσαν ακόμα και το κέρατο από τους άντρες τους). Γενικά πάντως το μοντέλο οικογένειας ήταν πατριαρχικό και στα μέτρα του άντρα.
Από την αρχαιότητα μέχρι το πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα, οι σχέσεις ήταν πολύ συντηρητικές, με λίγους συντρόφους και όχι όπως τις ξέρουμε σήμερα. Οι άντρες πάντως είχαν τον πρώτο λόγο. Είχαν θάρρος και αυτοπεποίθηση ότι θα βρουν κάποια (έστω από προξενιό και πολλές φορές η νύφη δεν έλεγε και όχι). Η γιαγιά μου γνώρισε τον παππού μου λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο και ο παππούς χωρίς να την δει πρώτα, πήγε μαζί με φίλο του γιατί μια θεία του του ζήτησε προξενιό για την κόρη μιας γνωστής της. Τελικά η γιαγιά μου δεν γούσταρε τον φίλο του παππού μου αλλά τον ίδιο τον παππού μου! Το είπε στη θεία της, αυτή στον παππού μου και το γλυκό έδεσε. Ναι, γινόντουσαν και αυτά. Αλλά πάνω απ' όλα έστω γινόντουσαν προξενιά. Δεν πηγαίναμε στα clubs για να κάνουμε μόνο διαγωνισμό στις selfies και να απορρίψουμε 10 άντρες στη σειρά χαρακτηρίζοντάς τους "λιγούρια" (που κατά βάθος θέλουν το σεξ όσο και οι γυναίκες).
Η καλή εποχή
Πάμε στις καλές χρονιές. Τις δεκαετίες του '70 και του '80 οι σχέσεις απενοχοποιήθηκαν. Άρχισε μια σεξουαλική απελευθέρωση η οποία κράτησε μέχρι και την δεκαετία του '90. Στο δημοτικό θυμίζω ότι κάποιοι προλάβαμε μπουκάλα, σκοτεινό δωμάτιο (με χουφτώματα για τους πιο τολμηρούς). Οι γυναίκες σε αυτές τις τρεις δεκαετίες, αν έβλεπαν κάποιον συμμαθητή τους και τον γούσταραν τότε του το έλεγαν ξεκάθαρα. Χωρίς ντροπή για το τι θα πούνε οι γύρω. Δεν έπαιζαν παιχνιδάκια. Του το έλεγαν στα μούτρα: "Θέλεις να τα φτιάξουμε;"
Τότε θυμάμαι ακόμα και στο δημοτικό χορεύαμε blues και τα κοριτσάκια ζητούσαν τα αγοράκια για χορό. Το πέσιμο από τις γυναίκες στους άντρες υπήρχε. Κάπου στο Λύκειο όμως είδα το πράγμα να αλλάζει λίγο. Έζησα την αλλαγή. Όπως και στα χρόνια της σχολής.
Η νέα χιλιετία τα γάμησε όλα
Με την αλλαγή της χιλιετίας, για κάποιον πούστη λόγο οι γυναίκες μπήκαν σε ρόλο "ηγέτη" στην επιλογή σχέσης. Εμείς διαλέγουμε που θα κάνουμε καμάκι αλλά στο τέλος αυτές επιλέγουν. Και επειδή κατάλαβαν ότι έχουν απεριόριστες επιλογές γιατί κάθε μέρα τους την πέφτουν συνέχεια 1-10 άτομα (ανάλογα με την εμφάνισή τους), έτσι κι αυτές άρχισαν είτε να απορρίπτουν, είτε να "παγώνουν" λίγο το ενδιαφέρον κάποιον ανδρών μέχρι να εξετάσουν όλες τις επιλογές τους και να δουν ποια είναι η καλύτερη. Γιατί αν το καλοσκεφτείτε, αν "κλειδώσουν" σε μία επιλογή τότε αυτομάτως θα έχουν απορρίψει όλες τις άλλες!
Πόρισμα επιλογής ξενέρωτων γυναικών:
"Μπορούμε να απορρίπτουμε διαρκώς ή να "παγώνουμε" τις προτάσεις των ανδρών μέχρι να βρούμε το τέλειο 10άρι".
Κάπου εκεί λοιπόν οι χυλόπιτες άρχισαν να πέφτουν η μία μετά την άλλη και ο άνδρας από "Κυνηγός" έγινε "Κότα". Όλες οι γενιές που είναι αυτή τη στιγμή στις ηλικίες 25+ και πρόλαβαν το καμάκι από τις γυναίκες (έστω στο σχολείο, στη σχολή ή μετά στη δουλειά και στις παρέες) μεγάλωσαν με αυτοπεποίθηση και στη συνέχεια η αυτοπεποίθηση τους έπεσε στον πάτο τα τελευταία χρόνια. Είδαν την αλλαγή και έχουν στο υποσεινήδητό τους την πεποίθηση ότι το πράγμα πάει στο χειρότερο και δεν αλλάζει. Ένας από αυτούς είμαι και εγώ.
Οι δε άλλες γενιές όλων των νεότερων που μεγάλωσαν και είχαν από τις πρώτες τάξεις του σχολείου ξενέρωτες γυναίκες που δεν τους έδιναν σημασία και παρέμεναν αγάμητοι βρίσκονται σε "λήθαργο"! Γεννήθηκαν σε μια εποχή όπου οι άντρες δεν είχαν ποτέ το πάνω χέρι στο φλερτ αλλά το έχουν μονίμως οι γυναίκες! Άρα έχοντας λήθαργο παραμένουν παρθένοι μέχρι μια μεγάλη ηλικία.
Δείτε εδώ το βίντεο στο 01:33. Μια κοπέλα HB 7.5-8 γύρω στα 20, λέει ότι "δεν ήταν ποτέ σε σχέση γιατί δεν έτυχε" ενώ όλοι ξέρουμε ότι θα έχει μοιράσει εκατοντάδες χυλόπιτες.
Οι νέες γενιές μεγάλωσαν με την λογική του ότι οι γυναίκες έχουν το πάνω χέρι τόσο στο φλερτ όσο και στις σχέσεις. Γιατί οι δεκάδες χυλόπιτες που τρώνε κάθε εβδομάδα τους ρίχνουν την αυτοπεποίθηση. Οι γυναίκες ρίχνουν χυλόπιτες ακόμα και σε άτομα που θα ήθελαν να κάνουν σεξ αλλά φοβούνται μην τις πούνε πουτάνες ή μην το μάθει ο κοινωνικός τους κύκλος ότι πηδήχτηκαν κι έτσι χάσουν ευκαιρίες με άλλους (τα 10άρια που έχουν στο μυαλό τους). Τελικά καταλήγουμε όλοι αγάμητοι και θα συνεχίσουμε σε αυτό το μοτίβο. Οι δείκτες γεννήσεων θα συνεχίσουν να πέφτουν από το 1,3 που είναι σήμερα στην Ελλάδα και το πλοίο πάει ολοταχώς στα βράχια σαν τον Τιτανικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου