Ξενέρωτες εκτός συνόρων!

Γράφω τόσο καιρό για τις ξενέρωτες ελληνίδες. Το ότι δεν θάβω τις ξενέρωτες αλλοδαπές δε πάει να πει ότι δεν υπάρχουν. Υπάρχουνε, απλά σε ποσοστό είναι σίγουρα λιγότερες από τις δικές μας. Για να πάρετε λοιπόν μια ιδέα θα σας αραδιάσω μερικές περιπτώσεις.

Ρωσίδα
Την γνώρισα πριν από μερικά χρόνια σε ένα party. Της έπιασα την κουβέντα, φαινόταν ευκολάκι. Το γλυκό έδεσε από την αρχή αλλά σύρτης δεν μπήκε. Ήταν καλοκαιράκι άλλωστε κι ο λούτσος μου  είχε χτυπήσει ταβάνι. Λοιπόν με τα πολλά στο μήνα που τα είχαμε, βγήκαμε 4-5 φορές για καφέ, 2 για μπάνιο και το αποτέλεσμα ποιο ήτανε; Να πληρώνω τα πάντα όλα εγώ, να μην κάνει ούτε καν κίνηση να πληρώσει και στο τέλος να μην σπρώξουμε κιόλας! Μάλιστα ήταν και συνομίλικη άρα ήδη...έμπειρη και ξεπεταγμένη.

Την δουλειά την είχα ψυλιαστεί όταν είχα πάει σπίτι της. Εκεί που φασωθήκαμε και πήγαινα να της βάλω δάχτυλο "με έκοβε". Με τα πολλά επειδή ζήτησε να της φτιάξω ατμόσφαιρα μια μέρα, όταν εφτασε η στιγμή να πάμε σπίτι μου και της έκανα τραπέζι με σαμπάνια, ωραία ατμόσφαιρα και τα συναφή, στο τέλος μόλις πηγαίνουμε προς κρεβάτι μεριά ακούω το μυθικό "Ξέρεις κάτι, δεν μπορώ να το κάνω! Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί σου!" Ε κι όπως ήταν πακέτο την πέταξα στο σπίτι της. Είπαμε, μαλάκας μαλάκας αλλά μέχρι ένα σημείο. Να πηδηχτούμε είπαμε μωρή φώλα, όχι να σε παντρευτούμε.

Την πλήρη ιστορία την διαβάζετε εδώ

Αλβανίδα
Θεωρώ ότι οι γκόμενες από Αλβανία έιναι πολύ πιο κοντά στη δική μας νοοτροπία. Η συγκεκριμένη με βρήκε μέσω Facebook. Πρώτο ραντεβού και στην ώρα πάνω φιλάκι. Την πάω παραλία, πέφτει φάσωμα. Την επόμενη φορά που βγαίνουμε πάμε σπίτι μου και μπαίνει και γκολ!

Βρισκόμασταν για λίγες εβδομάδες, αλλά ο λόγος που χωρίσαμε ήταν ότι δεν με κάλυπτε εμφανισιακά. Είχε περιφέρεια κάτι που δεν μου αρέσει και τόσο, ενώ το ντύσιμο ήταν απλά ένα μεγάλο fail. Την συγκεκριμένη δεν την βάζω όμως στην κατηγορία της ξενέρωτης καθότι θεωρώ ότι ήταν my fault. Απλά την αναφέρω για να κατατεθεί στα πρακτικά (όπως το ψωμί και το γάλα της Κανέλλη ένα πράμα).

Ρουμάνα
Απ' τις μεγαλύτερες ξενέρωτες ever. Δεν έχει πάει ποτέ της με έλληνα και είναι στην Ελλάδα για λίγα χρόνια. Δούλευε PR σε ένα clubάκι (κλασικά ψωνάκια τα PR). Παρθένα δεν ήτανε, απλά στο παρελθόν τα είχε με Ρουμάνους. Με γνώρισε κι αυτή μέσω Facebook, από την σελίδα του club, με έκανε add, γούσταρε τρελά το πως ήμουνα και με κάλεσε να έρθω απ' το μαγαζί της για ποτό.

Το αποτέλεσμα; Πήγα με ένα φίλο, ο οποίος μετά για ξεκάρφωμα πήγε παραδίπλα και καμάκωνε μια άλλη για να έχω περιθώριο. Τελικά το καμάκι ήτανε τζούφιο, ξενέρωσε και την έκανε νωρίς. Εγώ όμως με τη Ρουμάνα έκατσα, μετά πήγα για ποτό αλλού και κατέληξα για κρέπες και τα σχετικά. "Ωραία λέω, καλή περίπτωση μας έτυχε. Για να δούμε πως θα εξελιχθεί".

Στο 2ο ραντεβού όμως εκεί που περίμενα να βγούμε πάλι μαζί, μου λέει ότι θα βγούμε παρέα! Ε...όπως καταλάβατε πουλάκια μου, εδώ μύριζε cocktease από χιλιόμετρο η δουλειά. Βγαίνουμε με άλλες 2 φίλες της κι όποτε πήγαινα να της πιάσω κουβέντα ήταν στην κοσμάρα της και απαντούσε μονολεκτικά.

3ο ραντεβού δεν έκατσε. Ούτε καν απάντησε στα μηνύματα. Δηλαδή πείτε μου ρε μάγκες, άμα εσείς δείτε μία στο Internet και γουστάρετε τρελά και της πείτε να βγείτε, γίνεται μετά ξαφνικά να μη σας αρέσει; Εκτός κι αν προκύψει καμία γκόμενα με νοητική καθυστέρηση, τι να πω. Που και πάλι θα ρίξεις ένα για να φύγουν τα πολλά, στάνταρ.

Εν ολίγοις, ήπια ποτάκια στο μαγαζί της, της τα κέρασα όλα (κλασική αλλοδαπή) και όλα ωραία κι όλα καλά. Απ' τη μία έφερε πελάτες στο μαγαζί, απ' την άλλη την έβγαλε τζάμπα. Αγγουράκι στο μίξερ της όμως δεν έβαλε. Όπως άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια που είναι εδώ. Χώρια που θεωρεί τους Έλληνες καμάκια και λιγούρια. Δηλαδή...φταίμε εμείς μετά αν τις θεωρούμε πουτανάκια πολυτελείας;

Ουκρανέζα
Πάμε και πιο βόρεια τώρα. Την γνωρίζω από το Badoo. Λέει της αρέσω και τα σχετικά. Ανταλλάσσουμε τηλέφωνα και βγήκαμε μερικές φορές. Ε περιττό να σας πω ίδια περίπτωση με τη Ρωσίδα. Με τη διαφορά ότι εδώ δεν τα φτιάξαμε. Της τα πλήρωνα όλα όταν βγαίναμε κι όταν ήταν να κάτσει να φασωθούμε, μου πετάει την κλασική μαλακία "περίμενε, βιάζεσαι, δεν σε ξέρω καλά" και τρώω μια epic ξενέρα. Ε από τότε...ούτε στο MSN δε μιλάει.

Σέρβα
Φίλη μιας συμμαθήτριάς μου που ερχότανε εδώ τα καλοκαίρια. Είχε έρθει όταν ήταν 16 και 17. Της έριχνα +6 χρόνια. Όταν με είχε πρωτογνωρίσει μου είχε αφήσει σημείωμα-ραβασάκι ότι γουστάρει τρελά και η ξαδέρφη μου το έκρυψε. Το διάβασα εγώ μετά βέβαια. Και τελικά έγινε το κορυφαίο. Στα 18 της με κάνει add στο Facebook. Μου λέει ότι εκείνο το καλοκαίρι δεν θα κατέβει. Της λέω για το χαρτάκι, ότι το είδα κτλ. και μου απαντάει "Ναι, έχεις δίκιο, μου αρέσεις, απλά ήμουν μικρή και χαζή και ντρεπόμουν να στο πω".

Ωραία σκέφτομαι, "αλλά γιατί δεν θα κατέβεις"; Ε και τότε σκάει το "Δεν έχω κάποιον να με φιλοξενήσει". Να σημειώσω εδώ ότι είχε όντως ελευθερία από το σπίτι της γιατί ερχόταν μόνη της τα προηγούμενα χρόνια και την φιλοξενούσε φίλη της που τώρα δεν μπορούσε.

Χμμμ, πακέτο σκέφτηκα. Αλλά "Γιατί δεν έρχεσαι να σε φιλοξενήσω εγώ; Μένω μόνος μου, θα μαγειρεύω κτλ." Και λέει "Καλή ιδέα". Τελικά η "καλή ιδέα" έμεινε στα χαρτιά γιατί ως δια μαγείας τις επόμενες ημέρες, το νέτο δεν απαντούσε ούτε στο κινητό, ούτε στο FB, ούτε στο MSN, ούτε στο ταχυδρομικό περιστέρι τέλος πάντων!

Αν λοιπόν το κομμάτι όντως γουστάρει, δε μπορεί να πει ψέμματα στους γονείς ότι "θα μείνει στη φίλη της" και να έρθει κατα 'δω μεριά; Θα της κόψουν το λαρύγγι; Η έστω θα της το κόψουν 1 φορά, πάντως θα αρμέξει τον τάρανδο 10. Αλλά που μυαλό.

Κονκλούζιον
Εγκζέκιουτιβ σάμαρι κονκλούζιον. Ξενέρωτες δεν υπάρχουν μόνο εδώ. Υπάρχουν παντού. Είπαμε, στο εξωτερικό οι περισσότερες γκόμενες ξέρουν τι θέλουν. Απλά να λέμε και τα στραβά παραδείγματα γιατί παντού υπάρχουν οι εξαιρέσεις. Ελπίζω μόνο όλες αυτές οι τουριστριούλες που έρχονται στην Ελλάδα και περνάνε καλά, να μην επηρεάζονται από τις ψωνάρες τις δικές μας που έχουνε κάνει το ξενέρωμα επιστήμη.

Περαστικά σας...