Δώσε μου 10 λεπτά!

(email αναγνώστη)

Τα συγχαρητήρια μου για το blog σου. Επιτέλους κάποιος ασχολήθηκε με
ένα θέμα που εώς τώρα ήταν ταμπού ακόμα και να αναφερθείς. Βασικά άμα
κάποιος άντρας τολμήσει να παραπονεθεί για την στάση που κρατάνε οι
περισσότερες γυναίκες σήμερα θα χαρακτηριστεί αυτόματα είτε gay είτε
αγάμητος και θα έχει χάσει το παιχνίδι από την αφετηρία. Έτσι λοιπόν
είναι καλό που μπορούμε να διαβάσουμε και να πούμε 2-3 πράγματα χωρίς
φόβο και πάθος, ακόμα και εάν δεν συμφωνούμε στο 100% με τα γραφόμενα
στο blog.

Ο λόγος που γράφω είναι για να παραθέσω κάποιες σκέψεις μου. Θα ήθελα
να γίνει κουβεντούλα πάνω σε αυτές, όμως θα παρακαλούσα να γίνουν τα
όποια σχόλια κόσμια (ακόμα και αυτά που έχουν σκοπό να με προγκήξουν)
και με σκοπό στο τέλος να γίνουμε όλοι λίγο σοφότεροι.

Δυο λόγια για εμένα. Ήδη έχω γράψει κάποια σχόλια με το ψευδώνυμο
"Περιπτεράς" (τυχαίο είναι). Στα 35 μου, έχω κάποιες εμπειρίες με
γυναίκες. Όμως είμαι από τους άτυχους που δεν είχαν ποτέ ούτε το
σούπερ αμάξι, ούτε τα πολλά λεφτά, ούτε την σούπερ δουλεία για να
πουλάω εύκολα μούρη. Κάτι που άλλωστε είναι εκτός της λογικής που
 κινούμε, καθώς μου αρέσει να είμαι ειλικρινής, είτε πρόκειται για
ερωτική, είτε πρόκειται για φιλική ή επαγγελματική σχέση.. Θεωρώ ότι
είμαι σχετικά εμφανίσιμος. Σίγουρα υπάρχουν πιο εμφανίσιμοι από εμένα,
αλλά άμα εξαιρέσεις 4-5 κιλά παραπάνω (αντί για 80 που είναι το
ιδανικό βάρος για εμένα είμαι 85), δεν έχω άλλο θέμα.

Το πρόβλημα για εμένα ξεκινάει από τα διάφορα στερεότυπα που κατά βάση
ότι δεν ισχύουν αλλά επηρεάζουν την συμπεριφορά όλων μας. Σύμφωνα με
αυτά λοιπόν ο άντρας πρέπει αν είναι σκληρός, να μην έχει αισθήματα,
 να μην πληγώνεται και ο ανδρισμός του επιβεβαιώνεται από το πόσες "έχει
πάρει". Φυσικά δεν έχει και το δικαίωμα στο να απογοητεύεται και να
 πληγώνεται. Αυτός όμως ο ορισμός είναι πολύ καλός για ένα ρομπότ όχι
όμως για έναν άνθρωπο.

Βγαίνεις λοιπόν σε ένα μπαράκι με σκοπό να διασκεδάσεις. Βλέπεις μια
που σου αρέσει και σε αντιμετωπίζει σαν σκουπίδι. Την αγνοείς και πας
 παρακάτω και στην δεύτερη τα ίδια. Έχεις μαζέψει καμιά δεκαριά
χυλόπιτες και όλες με άσχημο τρόπο και υπάρχει η απαίτηση να είσαι το
ίδιο εύθυμος και στην ενδέκατη προσπάθεια. Πιο λογικό μου φαίνεται να
πεις κάποια στιγμή "άι στο διάολο εσύ και ο γρύλος σου" (για όσους
θυμούνται το ανέκδοτο) και να αράξεις με την παρέα σου για να περάσεις
καλά. Κάπως έτσι βγαίνει το κλισέ "Δεν υπάρχουν πια άντρες", μιας και
 οι περισσότεροι έχουμε βαρεθεί να ενισχύουμε το εγώ της κάθε ξενέρωτης και
 να μας αντιμετωπίζουν με τον πλέον άσχημο τρόπο.

Φυσικά υπάρχουν και αρκετοί που είναι αναίσθητοι και δεν τους
ενδιαφέρει εάν πληγωθούν. Αυτοί λοιπόν θα κάτσουν να φάνε 99 χυλόπιτες
για να έχουν μια κατάκτηση. Αυτοί λοιπόν θα κερδίσουν το παιχνίδι.
Σκεφτείτε όμως το εξής απλό πράγμα. Έτσι όπως δεν τους ενδιαφέρει να
πληγωθούν, με το ίδιο ακριβώς τρόπο δεν τους ενδιαφέρει να πληγώσουν
τον άλλο. Στο τέλος της ημέρας, θα σας απατήσουν, θα σας δείρουν ή θα
σας παρατήσουν (ακόμα και εάν υπάρχει παιδί στην μέση) επειδή απλά
 βρήκαν ένα νεότερο πιπίνι. Έτσι λοιπόν βγαίνει ένα άλλο κλισέ "¨Όλοι
οι άντρες είναι γουρούνια". Όμως εσείς με την στάση σας έχετε ευθύνη.
Σήμερα το να είσαι "καλό παιδί" είναι μειονέκτημα στην αναζήτηση
 σχέσης. Αφού λοιπόν απορρίπτετε τα "καλά παιδιά" μην παραπονιέστε
όταν έρχεστε μπροστά στις συνέπειες των επιλογών σας.

 Για να μην παρεξηγούμαι, δεν θεωρώ υποχρεωμένη την γυναίκα που θα της
την πέσω να μου κάτσει. Θεωρώ όμως ότι δικαιούμαι το 10λεπτο για το
ποτό που θα της προσφέρω ώστε να πάρει μια εικόνα για το ποιος είμαι
και αντίστοιχα να διαμορφώσω και εγώ μια εικόνα. Φυσικά άμα δεν
γουστάρει, έχει το δικαίωμα να με απορρίψει αλλά τουλάχιστον ας το
κάνει με σωστό και ευγενικό τρόπο. Δεν νομίζω να υπάρχει λόγος να μου
διαλύσει το ηθικό, ειδικά από την στιγμή που την έχω πλησιάσει
σεβόμενος την προσωπικότητα της. Αλλά δυστυχώς οι περισσότερες
γουστάρετε να πείτε στην φίλη σας κάτι σαν: "Τον βλέπεις αυτόν,
 κούκλος μεν αλλά εγώ τον έφτυσα και τώρα κάθεται μόνος με το ποτό του.
Χα χα ο βλάκας"

Για ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Μιλάνε διάφοροι ότι όλα αυτά είναι ένα
ψέμα και ότι υπάρχουν αρκετά ζευγαράκια. Το ότι εμείς παραπονούμαστε
 οφείλεται στο γεγονός ότι είμαστε μπάζα και απλά δεν μας κάθεται καμιά.
Ας μας εξηγήσουν λοιπόν πως στο καλό έχουν ξεφυτρώσει σαν τα μανιτάρια
ιστοσελίδες γνωριμιών αφού γενικά οι περισσότεροι βρίσκουν κάποια για
να κάνουν σχέση; Ας μας εξηγήσουν επίσης την πληθώρα γραφείων
γνωριμιών; Ας εξηγήσουν επίσης την νέα μόδα με ιστοσελίδες και όχι
μόνο, για μαθήματα του πως να ρίξεις μια γυναίκα; Καταντήσαμε το πιο
απλό και φυσικό πράγμα, το φλερτ, να το κάνουμε πυρηνική φυσική.

Το θέμα όμως είναι ότι οι Ελληνίδες κατά βάση θεωρούν ότι έχουν το
"χρυσό αιδοίο". Απαιτούν λοιπόν να τις πληρώσεις γερά για αυτό. Οπότε
ή βγάζεις πολλά λεφτά και αγοράζεις μια που σου γυάλισε ή μένεις
μπακούρι. Δεν είναι υποχρεωτικό να μιλάμε για πλούσιους, αυτοί είναι
 λίγοι. Άμα σήμερα έχεις ένα εισόδημα γύρω στο χιλιάρικο τον μήνα κάτι
 θα βρεις ότι και να είσαι, αλλιώς κλαυτά Χαράλαμπε.

Σε γενικές γραμμές αυτοί που θα κάνουν σχέση είναι είτε αναίσθητοι για
να ξεπεράσουν την πολλαπλή απόρριψη είτε λεφτάδες για να αγοράσουν
όποια θέλουν με ελάχιστες εξαιρέσεις όπου ένα "καλό παιδί" θα βρει
μια σωστή και τίμια γυναίκα. Με αυτόν τον τρόπο όμως δείτε ποιοι στο
τέλος θα γίνουν μπαμπάδες και αναρωτηθείτε τον λόγο που ο κόσμος μας
πάει από το κακό στο χειρότερο.

Για όλα αυτά έχω παραδείγματα από την ζωή μου. Ίσως αναφέρω κάποια σε
παρακάτω σχόλια, όμως το ζήτημα είναι να δούμε γενικά την κατάσταση
και όχι να περιγράψουμε τις εμπειρίες μας. Από την μεριά μου θα
συμβούλευα τα εξής. Πρώτον άμα κάποιος σε προσεγγίσει με σωστό τρόπο
να φερθείς και εσύ σωστά, ακόμα και εάν πρόκειται να τον απορρίψεις.
Μην τον στερήσεις από μια άλλη που μπορεί να τον γουστάρει αλλά αυτός
λόγω απογοήτευσης δεν θα την πλησιάσει. Επίσης άμα δεις κάποιον να σε
κοιτάει και σου αρέσει δεν είναι ντροπή να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα,
έστω και με διακριτικό τρόπο. Ίσως να είναι θύμα των παραπάνω
περιστάσεων.

Τελειώνοντας, μια συμβουλή από την όποια πείρα έχω. Facebook, Badoo
και λοιπές ιστοσελίδες έχουν τον ρόλο τους αλλά σε καμιά περίπτωση δεν
 αντικαθιστούν την ανθρώπινη επαφή. Μην τα θεοποιείτε λοιπόν γιατί "the
truth is out there" :)

Πάντα φιλικά περιμένω σχόλια και παρατηρήσεις