Το σημερινό κείμενο είναι αφιερωμένο σε όσους ζητάτε να αναλύσω τι παίζει στις γυναίκες 40+. Και πραγματικά είστε πολλοί που ρωτάτε.
Θα ξεκινήσω με κάτι πολύ απλό. Έχω συνηθίσει μια ζωή να έχω πιπινολάτρεις θείους. Ένα πράγμα λοιπόν θα σας πω. Ποτέ τους δεν κοιτούσανε πάνω από τα 30. Δηλαδή άντε το πολύ 30+. Κι η πλάκα είναι ότι χωρίζανε όταν η γυναίκα τους πάταγε τα 30. Το οποίο κατ' εμέ είναι επίσης ανησυχητικό για το πως εμείς βλέπουμε την εξωτερική εμφάνιση. Άρα εκ των προτέρων και πλησιάζοντας σε λίγα χρόνια τα 30, σας το λέω από τώρα ότι οι σαραντάρες με αφήνουν και θα συνεχίσουν να με αφήνουν αδιάφορο.
Η πιπινολαγνεία πρέπει να είναι ο χειρότερος φόβος για μια γυναίκα. Άμα ο άντρας της γουστάρει πιτσιρίκες, θα έχει πρόβλημα. Και θα πρέπει να εξετάσει το θέμα νωρίς να δει τι παίζει. Γιατί άμα κάνει οικογένεια και παιδιά και γίνει μετά η στραβή, τότε...την κάτσαμε την βάρκα. Θα μου πείτε ούτε η πρώτη θα είναι ούτε η τελευταία.
Οι σαραντάρες και βάλε είναι ειδική κατηγορία γυναίκας. Υπάρχει η μία κατηγορία που έχει πατήσει τα 40 και δεν έχει κάνει οικογένεια και μια άλλη κατηγορία που έχει κάνει οικογένεια (εννοώ έχει έστω ένα παιδί) και απλά ψάχνει να περάσει καλά.
Θυμάμαι κάποτε όταν ήμουνα μικρός, γύρω στα 17, είχα πάει διακοπές σε κοσμοπολίτικο νησί, με τη μάνα μου, μια φίλη της και τον γιο της. Η φίλη της ήτανε γύρω στα 35 κι ο γιος της γύρω στα 10. Είχε φτιάξει τη ζωή της νωρίς και τώρα ήθελε να τη ζήσει, κοιτώντας να περάσει καλά. Ήξερα μάλιστα ότι συχνά πυκνά τα έφτιαχνε και με μικρότερους. Το πόσο μικρότερους ιδέα δεν είχα. Η γκόμενα πάντως ήτανε απίστευτο μοντελάκι. Είχε σωματάρα ρε παιδί μου, δεν την έκανες για 35. Αλλά για 27-28 το πολύ. MILF τρελό.
Είχα βάλει τότε στο μάτι την κόρη του ιδιοκτήτη ξενοδοχείου, που μου έριχνε κιόλας 2 χρονάκια. Κι η πλάκα είναι ότι όποτε η μαντάμ μας έβλεπε μαζί, πέταγε κι από μία σπόντα. Π.χ. μια φορά παίζαμε τάβλι και πέρασε και είπε "Τι γίνεται; Παίζουμε τάβλι με κοριτσάκια; Πλακωτό;" Μετά από μερικές τέτοιες καταστάσεις, την πιάνω prive και της λέω "Άκου να δεις, μη ξανακούσω καμιά μαλακία σαν αυτή να λες γιατί θα γίνει χαμός". Φυσικά από εκείνη τη μέρα τσαντίστηκε γιατί την πήρα από τα μούτα. Την επόμενη όμως που έσπασε η βρύση της στο δωμάτιο, φώναξε υδραυλικό στο ξενοδοχείο και βγήκε έξω μόνο με το μπουρνούζι, την έβλεπα κι έλεγα "Τι μαλάκας ήμουν".
Λίγα χρόνια μετά την βλέπω σε καφετέρια. 40 πλέον τότε. Δίπλα της όμως είχε έναν γκόμενο ο οποίος έκανε μπαμ για 30άρης. Φυσικά το παλικάρι θα ήτανε μαζί της για να "φάει καλά". Κι αυτή όσο μπορούσε τον ξεζούμιζε. Όσο την έπαιρναν οι ρυτίδες της. Μετά θα έπρεπε κι αυτός να φτιάξει τη ζωή του. Κι η πλάκα είναι ότι επειδή έκατσα δίπλα τους χωρίς να το καταλάβω, αμέσως είπε στο γκόμενο να "αλλάξουν τραπέζι". Κλασική γυναικεία μαλακία. Καρφώθηκε όμως έτσι άσχημα. Γιατί έτσι θα σκέφτηκε ο άλλος "Μα καλά, ακόμα κι αυτόν έχει πάρει;"
Οι γκόμενες μέχρι τα 40 μετράνε. Από εκεί και πάνω όμως θέλουν να αποδείξουν ότι μετράνε, άρα αρχίζουν να κοιτάνε πολύ μικρότερους. Οι περισσότερες το έχουν πάρει απόφαση ότι δεν προλαβαίνουν να φτιάξουν οικογένεια. Κι όσες έχουν ήδη φτιάξει οικογένεια κοιτάνε μόνο να περάσουν καλά και τίποτα άλλο. Έχω για παράδειγμα μια θεία στα 50 χωρισμένη κι όποτε πηγαίνω στο σπίτι της ξαδέρφης μου την ακούω να μιλάει στο τηλέφωνο με φίλες της και να λέει ατάκες του στυλ:
α)Έλα ρε, όλοι οι άντρες μαλάκες είναι, τι ψάχνεις.
β)Θέλω να βρω έναν μικρό, να τον γλεντήσω, να τον ξεζουμίσω, να περάσω καλά.
γ)Ρε συ πες του να έρθει κι αυτός. Έτσι για παρέα ρε συ.
δ)Άντε μωρέ με τον μαλάκα. Μικροτσούτσουνος ήταν.
Βέβαια η μαλακία είναι ότι όταν η θεία μου χώρισε ήτανε 30 και καλοστεκούμενη. Άνετα ξαναέφτιαχνε τη ζωή της. Αλλά μαλακίστηκε άγρια. Έπεσε σε κατάθλιψη, δεν ήθελε να βλέπει άνθρωπο κτλ. Πέρασε 2-3 χρόνια έτσι. Αντίθετα, ο άντρας όταν χωρίζει είναι ζώο αναίσθητο. Την άλλη μέρα θα βγει έξω και μόλις του σηκωθεί θα τα ξεχάσει όλα. Το πρόβλημα δεν είναι ότι είμαστε αναίσθητοι στο χωρισμό. Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει κι οι γυναίκες να γίνουν αναίσθητες. Γιατί όσο μένουν απαθείς και δεν θέλουν να βλέπουν άνθρωπο, μπαίνουν αυτομάτως στην κατηγορία της ξενέρωτης.
Κι επανέρχομαι στο θέμα που ξεκίνησα να αναλύω στην αρχή. Του πως βλέπουμε εμείς τις 40άρες. Αν μιλάμε για περίπτωση άντρα που είναι 40+, που θα βρει μια 40άρα θεογκόμενα και που θα θελήσει να φτιάξει τη ζωή του για πρώτη φορά, τότε ναι, θα την δει σοβαρά και θα το σκεφτεί να προχωρήσει. Αλλά πάντα εφόσον δεν παίζει τίποτε άλλο κάτω από τα 35. Να έχει "μία λάσκα", ένα περιθώριο βρε αδερφέ. Γιατί είναι αυτό που λέμε "Στα 40 τι θα σε κάνω; Θα σε τρέχω σε γιατρούς;"
Όμως, όλοι οι άλλοι άντρες η αλήθεια είναι ότι θα προτιμήσουν μια μικρότερη γυναίκα. Αυτό σας το εγγυώμαι για το 90% των περιπτώσεων. Ειδικά οι μεγαλύτεροι. Γιατί αφού τα 10 χρόνια διαφορά ακούγεται λογικό, για ποιο λόγο να μην προτιμήσει ένας 40άρης μια 30άρα; Δεν έχει το άγχος της ηλικίας, γιατί τα χρόνια του δεν φαίνονται όσο της γυναίκας. Είτε πάει 40, είτε 45, "αν του κάτσει κάτι καλό" δεν έχει τόσο θέμα βιασύνης. Αντίθετα, η γυναίκα τεκνοποιεί κυρίως μέχρι τα 40. Μετά δυσκολεύει λίγο το πράγμα.
Αλλά αν φτάσεις ρε κοπέλα μου στα 40 και δεν έχεις καταφέρει να κάνεις οικογένεια, τι σκατά έκανες τόσα χρόνια; 25 χρόνια με μαλάκες έμπλεκες; Μήπως κάποια χρόνια το κολοβάραγες λίγο; Μήπως κάποια άλλα χρόνια είχες μπλέξει με κανένα μαλάκα και συνέχιζες και καθόσουν μαζί του λες και χάθηκαν οι άντρες; Μήπως σε είχε τυλίξει κανείς για 7-8 χρόνια, τον παρακάλαγες για γάμο κι αυτός σε έγραφε στ'@@ του; Για ψάχτο λίγο τι μαλακία έκανες. Γιατί για τις επιλογές μας, πρώτοι απ' όλους είμαστε εμείς υπεύθυνοι.
Κι αυτό ισχύει κυρίως για τις γυναίκες, επειδή...αυτές επιλέγουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου