Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Οι ξενέρωτες παίρνουν επιβεβαίωση και γυρνάνε την πλάτη


[Email του αναγνώστη Neo-R]

Χαιρετίσματα ξενερωμένε συναγωνιστή,

Μετά από πολλές ατυχίες αλλά και πολύ πείσμα, κατάφερα επιτέλους να τελειώσω τη σχολή μου, όμως τα δικά μου δεν έχουν τόση σημασία, ας πάμε στο θέμα μας.

Το καλοκαίρι είναι εδώ πλέον, ακόμα κι αν δεν πείθει ακόμα, πάλι καλοκαίρι έχουμε. Και τώρα που φτάσαμε στην πιο γαμάτη εποχή του  χρόνου, μαζί με την άνοδο της θερμοκρασίας, ανεβαίνει και η τιμή της ξενέρας μαζί.

Δυστυχώς την εποχή αυτή οι ξενέρωτες ξεσαλώνουν κι εμείς μη χάσουμε τρέχουμε από πίσω επιβεβαιώνοντας την κάθε καργιόλα που τώρα εκμεταλλεύεται τη ζέστη και φροντίζει να σε κάνει να τρέχουν τα σάλια σου με αυτά που φοράει ενισχύοντας το στρατό των μουνόδουλων με τελικό αποτέλεσμα φυσικά να κολλήσουν  με το κάθε ζώο που είναι "κακό παιδί" ακόμα κι αν στο τέλος φάνε τα σκατά με τους κουβάδες.

Βγαίνοντας έξω το καλοκαίρι πρέπει να είμαι προετοιμασμένος για το οτιδήποτε και να φοράω 10 νούμερα μεγαλύτερο σόρτς για το ανελέητο πρήξημο αρχιδιών που θα υποστώ για να μείνω πάλι με την απορία τι πήγ στραβά

Και ρωτάω λοιπόν όλους τους ξενερωμένους: Γιατί όλο αυτό? Γιατί να τραβάμε όλο αυτό το λούκι χωρίς λόγο? Φυσικά στην αρχή δε μας ενδιαφέρει και τόσο αλλά με το πέρασμα του χρόνου γινόμαστε πιο σκληροί από τον αυξανόμενο αριθμό άκυρων που τρώμε. Κι αυτό όχι γιατί γίναμε ξαφνικά "κακά παιδιά", αλλά η υπομονή έχει και όρια ξέρετε. Το ότι βαρεθήκαμε να δίνουμε αξία και να ανεβάζουμε το "εγώ" της κάθε μπορδόχας, είναι η αιτία που μας έκανε "κακούς"

Υπάρχει όμως και το επόμενο βήμα κατά το οποίο σταματάμε να ασχολούμαστε. Και για να προλάβω όσους πάνε να πουν για το σεξουαλικό και όλα τα υπόλοιπα, το ξέρετε καλά ότι δεν είναι μόνο το πάρε-δώσε σε ένα κρεβάτι μόνο, αυτό μπορεί να το λέγαμε όταν είμασταν πιτσιρίκια αλλά μεγαλώνουμε και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Στο τελευταίο κείμενο που είχα ανεβάσει, μερικά παιδιά μο'υ είχαν πει ότι έπρεπε να χτυπήσω και να φύγω. ΑΝ ήμουν ακόμα 18 χρονών ίσως αυτό να έκανα αλλά δυστυχώς δεν είμαι πια σε αυτήν την ηλικία και σκέφτομαι διαφορετικά.

Είχαν την "ατυχία" βλέπετε να μάθω να σέβομαι, κι εγώ έχω δώσει χυλόπιτες όπως έφαγα αλλά δεν αντιμετώπισα ποτέ καμία σαν σκουπίδι ούτε της φέρθηκα άσχημα ακόμα και στην απόρριψη, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από αυτό που βιώνω. Κι έτσι με διαλυμένη περηφάνεια και σχεδόν χωρίς συναισθήματα, πορεύομαι μπροστά. Δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ με καμιά ξενέρωτη προς το παρόν, ίσως ο χρόνος με γιατρέψει, θα το δούμε αλλά τώρα βαρέθηκα, τέλος, αφού δεν θέλετε να με δείτε διαφορετικά, τότε να βάλετε τη φιλία σας εκεί που ξέρετε, αν κάποιος σε δει ερωτικά ή παρομοίως, την έχει χεσμένη τη φιλία σας.

Έτσι είναι όμως...Όταν έχουμε κάτι δεν το εκτιμάμε αρκετά και ψάχνουμε να το βρούμε μόνο όταν το χάσουμε. ΤΟ πλήρωμα του χρόνου πάντα έρχεται και είναι ανελέητο...

Neo-R.

(Στείλτε τα emails σας στο ksenerotes@gmail.com)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου