Η παρθένα που έγινε πουτάνα!

Σε συνέχεια του άρθρου "Οι πουτάνες παντρεύτηκαν" θα σας γράψω πολύ αναλυτικά την ιστορία της πουτάνας που κατάφερε να γαμιέται με τρεις μαζί.

Θέλω να δώσετε πολύ μεγάλη προσοχή στο παρακάτω κείμενο γιατί μπορεί να πέσετε κι εσείς θύμα ανάλογης περίπτωσης.

Το προφίλ
Ξεκινάμε λοιπόν με το προφίλ της γκόμενας που έγινε πουτάνα. 25 χρονών, HB9, μούναρος με τα όλα του. Εμένα τότε μου έριχνε 3 χρόνια. Το παράδοξο; Ήταν παρθένα! Τα είχε 6 μήνες με έναν τύπο και για διάφορους λόγους δεν είχαν ολοκληρώσει, γιατί της είχε πει πως "Αν σε ξεπαρθενιάσω θα κολλήσεις και δεν θέλω". Εδώ έρχεται βέβαια το ερώτημα "Καλά είσαι gay ρε φίλε? Μιλάς σοβαρά?" Ποτέ μου δεν κατάλαβα πως ένας τα είχε 6 μήνες με μία μουνάρα παρθένα και δεν της χάρισε τον έρωτα. Μιλάμε για καρα-περιπτωσάρα!


Τα φτιάχνουμε. Το προχωράω σιγά-σιγά. Πρώτο ραντεβού απλά να τα πούμε. Δεύτερο ραντεβού το πρώτο φιλί. Τρίτο ραντεβού σπίτι μου για φάσωμα. Κάπου στο τέταρτο ραντεβού όταν ξαναήρθε σπίτι μου, αν θυμάμαι καλά το κάναμε. Συνολικά πρέπει να πέρασαν 10 μέρες. Κι όλα αυτά ενώ μου έλεγε ότι..."βιαζόμουνα"! Κλάιν μάιν. Οκ παρθένα ήταν, πιστεύω ότι το πήγα οκ.

Η γκομενα ηταν ντροπαλή, ναζιαρα, χαμογελαστη, ευαίσθητη, είχε πολλά θετικά στοιχεία που γούσταρα και με καύλωναν. Είχε και πολλές ανασφάλειες. Ζήλευε λιγουλάκι. Κυρίως όμως γκρίνιαζε γάμα τα. Στο κρεβάτι ήταν αγγούρι. Εμένα όμως δεν με πείραζε. Είχε τόσο απαλό δερματάκι, απίστευτα μάτια, σώμα λουκούμι, τουρλωτή κωλάρα, φυσική ξανθιά "το ξύριζε πάντα", ήταν περιποιημένη, γενικά γούσταρα. Σκέτη καύλα. Ο τύπος μου. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που...

Ο χωρισμός
Τα είχαμε μαζί για κανένα χρόνο. Κάπου εκεί αποφασίσαμε από κοινού να πάω φαντάρος. Φεύγω λοιπόν για φαντάρος, σε στρατόπεδο που είναι σχετικά κοντά στην Αθήνα. Κάθομαι εκεί 40 μέρες και μετά έρχεται το χαρτί της μετάθεσης. Μέχρι εκεί με έβλεπε 1-2 φορές την εβδομάδα. Για να μην τα πολυλογώ, έλειψα 5 μήνες παραμεθώριο στους οποίους με είδε συνολικά 2 ή 3 φορές στο ενδιάμεσο. Κοινώς με έβλεπε μία φορά ανά 1,5 μήνα περίπου.

Όταν γύρισα Αθήνα για το τελευταίο εξάμηνο της θητείας μου άρχισα να κομπλάρω με την στάση της.
- "Δεν σε βλέπω όπως πριν" άρχισε να μου λέει.
- Καλά σιγά το διάστημα που έλειψα. Τελείωσε η θητεία σχεδόν. Αθήνα ήρθα. Τι άλλο θες;
- Εεε, δεν ξέρω. Να, τώρα που σε βλέπω αισθάνομαι κάπως περίεργα. Σε ξε-συνήθισα.

Τέλος πάντων, άρχισα να ψυλιάζομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Η γκόμενα με τάραξε. Είχαμε κάνει πολλές φορές την κουβέντα "Θα είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος σου; Δεν θα έχεις ποτέ την περιέργεια να πας με άλλους άντρες?" και εκείνη μου απαντούσε πάντοτε "Ναι αγάπη μου, μαζί σου θα ζήσω την ζωή μου" και κάτι τέτοιες πίπες.

Τελικά από εκεί που την κυνηγούσα για ένα μήνα, μετά άρχισα να την φτύνω από τα νεύρα μου, να με κυνηγάει αυτή, ώσπου στο τέλος ξενέρωσε και χωρίσαμε. Μια περίεργη φάση. Με χώρισε ενώ ήμουν φαντάρος. Μπορεί να μην είχα τελειώσει αλλά αφού έβγαινα από το στρατόπεδο κάθε 3 μέρες περίπου, συν τις όποιες άδειες, η στάση της ήταν εντελώς του κώλου.

Χωρίσαμε λοιπόν αλλά συνέχιζε να έρχεται κάτω από το σπίτι μου με το αμάξι της. Βλέπετε, ήμουν ο πρώτος της. Σε κάποια φάση λοιπόν μαθαίνω ότι τα φτιάχνει με έναν ναυτικό. Ξέρετε τώρα. Οι ναυτικοί είναι οι μεγαλύτεροι κερατάδες! Εγώ δεν τον έκανα κερατά, αλλά η τύπισσα συνέχιζε να με παίρνει τηλέφωνο και να έρχεται κάτω απ' το σπίτι μου και να με ενοχλεί. Δεν κατάλαβα. Αφού είσαι με άλλον μωρή τι θέλεις με τον πρώτο σου; Να σε πάρει στην αγκαλίτσα του; Στην τελική εσύ δεν είχες λυσσάξει από την αρχή να χωρίσουμε; Εσύ δεν ήθελες να σπάσεις τον πάγο; Προφανώς για να ζήσεις την ζωή σου διότι όλες οι άλλες δικαιολογίες ήταν του κώλου.

Το παράξενο ήταν ότι στον ναυτικό με τον οποίο τα έφτιαξε αφού χωρίσαμε του έριχνε...5 χρόνια! Ήθελε ακόμα πιο μικρό δηλαδή. Γενικά σε όλες τις σχέσεις της έτσι ήταν. Μικροέδειχνε οπότε την έπαιρνε να γίνε ιτεκνατζού. Επίσης η γκόμενα ήταν τίγκα στις ανασφάλειες και είχε ένα σωρό ψυχολογικά. Δεν μου πέρασε απ' το μυαλό για το αν με χώρισε με άλλον. Όμως μετά το ψυλιάστικα.

Πως μπορεί κάποιος να φάει κέρατο
Αραιά και που η τύπισσα με έπαιρνε τηλέφωνο κι ερχότανε από το σπίτι μου. Εγώ δεν γούσταρα πολύ απλά γιατί ήταν με άλλον. Της είπα να κόψει λάσπη γενικώς και να μην με ενοχλήσει. Ακόμα κι αν ήθελα να της τον ξανακουμπήσω θα έπρεπε να ήταν μόνη της. Τα τηλέφωνα συνέχιζαν, κάπου το πράγμα αραίωνε.

Αφού έκλεισε ένα χρόνο με τον ναυτικό και είχα καιρό να ακούσω νέα της, τσουπ σκάει πάλι κλήση. Με το που το σηκώνω μου λέει
- Είμαι κάτω από το σπίτι σου. Να ανέβω?.
- Ποιος ο λόγος? Έχεις σχέση. Εμένα τι με θέλεις.
- Ε να...απλά σε σκέφτομαι γενικά και είπα να περάσω.
Τοτε ημουν ελευθερος. Μπαίνει στο δωμάτιο, την αρπάζω. Μου το έπαιζε στην αρχή δύσκολη. Αλλά τελικά την γάμησα. Ειλικρινά τόσο καυλωμένος που ήμουν με την πάρτη της δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω.

Αυτη δεν το πολυηθελε φουλ, αλλα τον εφαγε. Μαλιστα ζητησε προφυλακτικο ενω εγω δεν ηθελα. Μαλακας κι εγω ετσι? Τελικα ευτυχώς μου έκοψε και εβαλα. Αφού τελειώσαμε ακολουθεί ο εξής διάλογος τον οποίο ξεκίνησα εγώ.
- Ο γκόμενός σου που είναι?
- Μετάθεση στο (τάδε νησί).
- Κι εσύ το γλεντάς βλέπω, ε?
- Ε εντάξει, δεν είμαστε ακριβώς μαζί.
- Δηλαδή τι εννοείς; Σκοπεύεις να τον χωρίσεις;
- Οχι...να...είμαι μαζί του και έχει μπει στη ζωή μου κι ένας άλλος! Να, δες εδώ (και μου δείχνει μια φωτογραφία, επίσης πολλά χρόνια μικρότερού της).
- Πλάκα κάνεις ρε κοπελιά; Τα έχεις με δύο και εγώ ξαφνικά έγινα...ο τρίτος; Ε αυτό παραπάει!

Κατεληξε να γινει πουτανακι μεγιστου βαθμου. Μα με τρεις? Έχεις έναν με τον οποίο το πάτε σοβαρά, τα φτιάχνεις με δεύτερο κι ερχεσαι και σπιτι μου και στον φοραω? Γιατί στον πουτσο ρε κοριτσι μου? Βέβαια το ότι τα ειχε με ναυτικό που ελειπε αραια και που ίσως έπαιξε ρόλο. Αλλά σε κάθε περίπτωση κάνεις σχέση με κάποιον και ξέρεις από την αρχή την δουλειά του.

Ένα χρόνο μετά μου ειπε ο αδερφος της οτι παντρεύτηκε. Κρίμα το παιδί. Πόσο κερατάς μπορεί να γίνει πια? Σήμερα μπορεί και να έχει χωρίσει γιατί στο Facebook δεν βλέπω φωτογραφίες με τον άντρα της. Payback time bitch! Δεν σε χάλασε καθόλου, έτσι?

Μετά από αυτή την εμπειρία πείτε μου τώρα, είναι να ξαναεμπιστευτείς ποτέ γκόμενα? Με τετοιο προφιλ? Που φαίνεται γυναίκα για σπίτι? Και ειδικά αν έχει ελαχιστες εμπειριες?

Όλες οι γκόμενες είναι υπεράνω πάσης υποψίας και όλες μπορούν να στην κάνουν!
Είναι απίστευτο πως από τις πιο φαινομενικά πουτάνες μέχρι τις πιο μυξοπαρθένες μπορεί κάποιος να βρεθεί κερατάς! Θέλω να πιστεύω ότι δεν έγινα κερατάς όσο ήμουν φαντάρος...μπορεί και να έγινε και να μην το μάθω ποτέ! Πάντως ένας άλλος έγινε πολλές φορές κερατάς!

Έχουνε χάσει τελείως το μέτρο και δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τις ψυχολογίσουμε.
Σκεφτείτε λοιπόν να ήσασταν σήμερα στη θέση του παιδιού.
 
Προσωπικά σε ανάλογες περιπτώσεις δεν ξέρω αν θα πρέπει να ενημερώνονται οι σύζυγοι. Είναι καλύτερα να μάθει κάποιος κάτι έγκαιρα παρά μετά από μεγάλη καθυστέρηση. Εκτός κι αν δεν το μάθει ποτέ και μπορεί η άλλη να ζει με τις τύψεις μέχρι να τα τινάξει.
Εγώ πάντως δεν θα μπορούσα.
Sorry μάγκες, έχω και κάποιες αρχές. Δεν θέλω να κάνω ότι δεν θα ήθελα να μου κάνουν.

Ρίξτε κοινοποίηση αν ταυτίζεστε ή αν έχετε φίλους που είχαν περιπέτειες με παρθένες.
Περιμένω και τις απόψεις σας στα σχόλια.