Δύο στερεότυπα για τις γυναίκες που δεν ισχύουν

[Email του αναγνώστη eccee ecccee] 

Καλησπέρα στους ξενερωμένους.

Παρακολουθώ εδώ και καιρό το blog και συμφωνώ σε πάρα πολλά που έχουν αναρτηθεί. Διαφωνώ όμως σε δύο ζητήματα που αναπαράγονται συχνά και σε αυτά θα αναφερθώ παρακάτω.

Πριν ξεκινήσω όμως ας πω δύο λόγια για εμένα. Είμαι 38 χρονών και μεγάλωσα σε μία μικρή πόλη της νότιας Ελλάδας. Ήρθα στην Αθήνα σπουδάσω και αφού ολοκλήρωσα και το δεύτερο μεταπτυχιακό, άρχισα να δουλεύω σε μία μεγάλη πολυεθνική με έναν, όχι υψηλό, αλλά ικανοποιητικό όμως μισθό. Γενικά, λόγω της εργασίας μου έχω τη δυνατότητα να περνάω τον μήνα χωρίς να ζορίζομαι οικονομικά. Νοικιάζω ένα μεγάλο, ωραίο σπίτι και έχω ένα καλό αυτοκίνητο SUV. Βέβαια, δεν θα μπορούσα να συντηρώ και μία γυναίκα με μεγάλες απαιτήσεις. Εμφανισιακά θεωρώ ότι ανήκω στον μέσο όρο των ανδρών. Ίσως πιο μικρός ήμουν καλύτερα.

Μένω αρκετά χρόνια στην Αθήνα, πάνω από δεκαπέντε, και αυτό με βοήθησε να γνωρίσω πάρα πολλές γυναίκες, να κάνω πολλές σχέσεις και να πάω με έναν αρκετά μεγάλο αριθμό γυναικών, όχι όμως πρώτης κατηγορίας εμφανισιακά. Η μεγάλη πλειοψηφία ήταν ανάμεσα σε HB 6 – 7,5. Δεν θεωρώ βέβαια ότι όσο πιο όμορφη είναι μία κοπέλα τόσο καλύτερο και το σεξ, η εμφάνιση δεν παίζει κανέναν ρόλο κατά τη γνώμη μου.

Τα τελευταία 4-5 χρόνια σταμάτησαν να με ενδιαφέρουν οι γνωριμίες που δεν θα είχαν κάποια προοπτική, οπότε οι σχέσεις που έκανα είχαν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε κάτι πιο σοβαρό. Για διάφορους λόγους όμως, δεν έγινε κάτι τέτοιο.

Είμαι αρκετά κοινωνικός και έχω μεγάλη παρέα, άντρες και γυναίκες, που κανονίζουμε συχνά εξόδους και ταξίδια. Το τελευταίο διάστημα, μέσα από τις συζητήσεις, άρχισα να παρατηρώ ορισμένα πράγματα πάνω στο θέμα των σχέσεων, που άλλαξαν ορισμένα στερεότυπα, τα οποία είναι κοινά διαδεδομένα στην αντρική σκέψη. Σε δύο από αυτά θα αναφερθώ τώρα.

Πρώτον, το στερεότυπο σχετικά με το ότι οι γυναίκες επιλέγουν τον σύντροφό τους ανάλογα με τη οικονομική του δυνατότητα. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν έχω ακούσει από γυναίκα να θέτει αυτό ως κριτήριο ή ακόμη και να προχωράει σε σχέση με κάποιον, μόνο και μόνο για τα χρήματά του. Δεν αναφέρομαι φυσικά σε περιπτώσεις εφοπλιστών ή πάμπλουτων επιχειρηματιών. Μιλάω πάντα για καθημερινούς ανθρώπους. Μία κοπέλα δεν ενδιαφέρεται εάν κάποιος είναι μισθωτός με 600 ή με 6.000 ευρώ τον μήνα, ούτε θα επιλέξει κάποιον ανάλογα με το ύψος του εισοδήματός του.

Επίσης, διάφορες χαζογυναικείες ατάκες που ακούγονται «ερωτεύομαι εγκεφαλικά», «με γοητεύει η μόρφωσή του», «έχει ωραίο χιούμορ» κτλ κτλ δεν αφορούν το αρχικό στάδιο μίας σχέσης. Αυτά είναι κάτι που θα εκτιμήσουν στην πορεία και μπορεί να κρατήσουν μία σχέση, που όμως ήδη υπάρχει.

Τότε ποιο είναι το κριτήριο, ίσως το μόνο, που τραβάει τη γυναίκα ώστε να ξεκινήσει να βγαίνει με έναν άντρα; Ποιο είναι αυτό που καμία γυναίκα δεν θέλει να παραδεχτεί, αλλά εάν το δεις ως τρίτος ψυχρά, θα το καταλάβεις, μέσα από υπονοούμενα, μέσα από παράξενες επιλογές, μέσα από συζητήσεις μεταξύ γυναικών;

Είναι η εμφάνιση

Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μόνο που ενδιαφέρει υποσυνείδητα μία γυναίκα, ώστε να δώσει την ευκαιρία σε έναν άντρα να βγει μαζί της, είναι να της αρέσει η εμφάνισή του. Εκατοντάδες περιπτώσεις μπορώ να φέρω ως παράδειγμα. Άτομα που σε μία αντροπαρέα θα ήταν ο τελευταίος του χωριού, έχουν πολλές επιτυχίες λόγω της εμφάνισης. Βέβαια, αυτό το κριτήριο αφορά μόνο το αρχικό στάδιο μίας γνωριμίας, εάν δεν διαθέτει κάτι περισσότερο, η γυναίκα θα βαρεθεί ή θα ξενερώσει ή θα την υποτιμήσουν οι φίλες της. Το θέμα όμως είναι ότι ο «όμορφος και γυμνασμένος» είχε την ευκαιρία του. Βγαίνει με πολλές, δεν τον απορρίπτουν εύκολα, έχει διαθέσιμο το σεξ ανά πάσα στιγμή.

Το κριτήριο της εμφάνισης δεν αφορά μόνο μέτριες ή ωραίες γυναίκες, ακόμη και ένα HB4 τον όμορφο θα διαλέξει ή για να το θέσω καλύτερα αυτόν που την τραβάει εμφανισιακά. Και για να κλείσω το θέμα, λέμε μερικές φορές ότι πως είναι δυνατόν μία γυναίκα να είναι με αυτόν που είναι λίγο χοντρός, λίγο κοντός ή λίγο άσχημος, γενικά με κάποιον αντικειμενικά όχι πολύ ωραίο. Καταρχάς, αυτές οι περιπτώσεις είναι σπάνιες, ένα στα δέκα ή είκοσι ζευγάρια, απλώς χτυπάνε έντονα και γίνονται αντικείμενο σχολιασμού. Όμως, ακόμη και σε αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις αυτό που τράβηξε αρχικά τη γυναίκα είναι η εμφάνιση του άντρα, απλά υπάρχουν γυναίκες, όπως και άντρες φυσικά, που έχουν παράξενα γούστα. Το τι μας τραβάει στην εμφάνιση του άλλου είναι υποκειμενικό.

Το δεύτερο στερεότυπο, που εκτιμώ ότι δεν επαληθεύεται από την εμπειρία μου, είναι το ξύπνημα του βιολογικού ρολογιού της γυναίκας μετά τα 30-32. Όλοι σκεφτόμαστε ότι μία γυναίκα όταν ξεπερνά τα 32 αρχίζει και ανησυχεί για το πότε θα γίνει μάνα και οι γνωριμίες που επιδιώκει να κάνει είναι με άτομα που θα είχαν τη δυνατότητα να γίνουν σύζυγοι και πατέρες.

Μέγα λάθος

Μία γυναίκα όσο περνάει την κρίσιμη ηλικία των 30, ειδικά δε μετά τα 35, σταματάει να την απασχολεί η πίεση των γονιών και της κοινωνίας, όχι γιατί δεν υπάρχει, αλλά γιατί μπορεί πλέον να τη διαχειριστεί μέσα της. Γι’ αυτόν τον λόγο και οι επιλογές που κάνει  έχουν στόχο να ικανοποιήσουν προσωρινά τον εγωισμό τους και όχι να στο να τις εγκλωβίσουν σε μία μόνιμη δέσμευση. Έχω πολλά παραδείγματα από γνωστές μου 35-42 χρονών που προχωράνε σε προσωρινές σχέσεις με μπάρμαν, αθλητές ή γυμναστές, 10 και 15 χρόνια μικρότερους, ενώ σύμφωνα με το στερεότυπο, αυτές θα καίγονταν να γνωρίσουν κάποιον για να κάνουν άμεσα παιδιά. Αμ δε. Αυτό επιβεβαιώνεται και με αυτά που βλέπουμε στη showbiz με την τάδε 40αρα τραγουδίστρια ή την δείνα 38αρα ηθοποιό να γλεντάει στα μπουζούκια με τον «νεαρό σύντροφό της». Άπειρες οι περιπτώσεις και καμία, ποτέ δεν ρίχνει τα στάνταρ της επειδή αρχίζει και μεγαλώνει.

Γνώμη μου είναι ότι μία γυναίκα στα 25-30 θα προχωρήσει σε πιο σωστές (λογικές) επιλογές. Ίσως γιατί νιώθει ότι τώρα είναι η καλύτερη ηλικία για να γνωρίσει τον μέλλοντα πατέρα των παιδιών της, ίσως γιατί την πλησιάζουν άντρες μεγαλύτεροι, κατασταλαγμένοι επαγγελματικά, οι οποίοι ψάχνουν μία σοβαρή σχέση και όχι ξεπέτα, ίσως χίλια δύο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου φαίνεται πιο εύκολο να δω μία 27χρονη να έχει σχέση με έναν 35χρονο άντρα με μόνιμη δουλειά, παρά μία 35χρονη με έναν άντρα κοντά στα 40.

Συνοψίζοντας, η προσωπική μου γνώμη είναι ότι τη γυναίκα αρχικά θα την τραβήξει η εμφάνιση του άντρα και τίποτα άλλο. Ούτε πορτοφόλι, ούτε μόρφωση, ούτε χιούμορ κτλ, επίσης μην πιστεύεται στη μπούρδα του βιολογικού ρολογιού. Ακόμη και να νιώσει μία γυναίκα ότι θέλει να γίνει μάνα, θα το κάνει με τους δικούς της όρους, ποτέ δεν θα προχωρήσει σε εκπτώσεις, ακόμη και 40 ετών να φτάσει.