Αγανακτισμένοι στις σχέσεις

Κατέβηκα κι εγώ μαζί με τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα να πάρω μια ιδέα του τι παίζει. Χαμός στο ίσιωμα γινότανε. Βέβαια δεν κατάλαβα γιατί οι περισσότεροι ήταν "Αγανακτισμένοι" και όχι "Αγανακτισμένες". Σπάνια έβρισκες θηλυκό μέσα στο πλήθος και συνήθως σκάγανε μύτη είτε ζευγάρια, είτε σε αναλογία 3 άντρες-1 γυναίκα. WTF, ούτε εκεί δεν τις βρίσκουμε πια;

Πιστεύω πραγματικά όμως ότι όποιος δεν έχει τι να κάνει αυτή την περίοδο, δηλαδή είναι ελεύθερος από το απόγευμα και μετά ή δεν έχει εξεταστική, πρέπει να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά και να "πιάσει πόστο" στο Σύνταγμα. Τι εννοώ με αυτό; Ότι πολύ απλά αυτοί που κάνουν τα μεγάλα κονέ από τους Αγανακτισμένους είναι όσοι έχουν δραστηριοποιηθεί στα περίπτερα. Είτε στο real-democracy, είτε στο Δεν πληρώνω, είτε στην Λαϊκή συνέλευση της πλατείας. Αν έχετε όρεξη, πιάστε πόστο μάγκες. Στείλτε αίτηση στο real-democracy και καπαρώστε θέση. Ειδικά αν είστε γιατρός θα κάνετε την τύχη σας.

Τώρα με αφορμή τον τίτλο θα ξαναμπώ στο θέμα μας που δεν είναι άλλο από τους Αγανακτισμένους. Όχι της πλατείας Συντάγματος. Τους άντρες εννοώ. Μα είναι να μην έχεις αναγακτίσει όταν ανοίγεις τις επαφές του κινητού σου, βλέπεις τους φίλους σου και ανακαλύπτεις ότι τα 2/3 είναι ελεύθεροι; Δηλαδή πόσο πιο γάμησέ τα μπορεί να πάει το πράμα;

Φυσικά για να είναι τέτοια η κατάσταση θα πρέπει αντίστοιχα να έχουμε κι ελεύθερες φίλες. Ναι κύριοι. Κι από αυτές έχουμε. Συγκεκριμένα έχω δύο φίλες στα 21 τους που έχουνε να πηδηχτούνε ένα χρόνο η μία κι ενάμιση η άλλη. Γαμάτο; Και είναι κι οι δύο υπερ-τούμπανα αλλά και ψωνάρες του κερατά. Μάλιστα η ακόμα πιο ωραία από τις δύο (αυτή που έχει τις αράχνες ενάμιση χρόνο) στις τελευταίες τις "σχέσεις", είχε φασωθεί μόνο, τους κράτησε ένα μήνα, τους το έπαιζε ιστορία όταν της έλεγαν να βρεθούνε ώσπου τους παράτησε χωρίς να βάλει τον σύρτη.

Λες και άμα γράψει το κοντέρ +1 και φτάσουνε στο "10" καίγονται.

Γενικά όπως την βλέπω την κατάσταση, το πράμα δεν πάει καλά. Προχθές π.χ. ήμασταν δύο παρέες σε διπλανά τραπέζια σε club και είχαμε κοινούς γνωστούς στις παρέες. Και όπως τσουγκρίζουμε τα ποτά μας ρωτάω την διπλανή μου (από την δίπλα παρέα) το όνομά της. Κι όταν λέω το δικό μου και απλώνω το χέρι να πω "Χάρηκα" ήτανε τόσο χλιαρή στη χειραψία, λες και της έβρισα τη μάνα. Την ρωτάω και περιοχή κι ένα λεπτό μετά σηκώνεται απ' τη θέση της. Κλασική περίπτωση ξενέρωτης γκόμενας στην χειρότερη εκδοχή. Γιατί αν μου πει κάποιος ότι είχε γκόμενο τότε θα ρωτήσω κι εγώ "Τι έκανε Σάββατο στις 1 το βράδυ ο μαλάκας κι έλειπε; Τον είχε βάλει για ύπνο;"

Θες ρε παιδί μου να χωθείς σε μία, να κάνεις κάτι και η κατάσταση καταλήγει "φάσωμα κι αντίο" ή "πήδημα κι αντίο". Είναι πιθανότερο να πιάσεις τριάδα στο στοίχημα παρά να κλείσεις μήνα με γκόμενα και να πεις ότι "είμαστε καλά, προχωράμε". Πιο γάμησέ τα δεν θα μπορούσαμε να είμαστε. Και μετά μου λένε για...αγανακτισμένους. Εδώ να δεις αγανάκτιση.