Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2022

Χωρισμός μετά από συγκατοίκηση

Με γκόμενα Βορείων Προαστείων επειδή δεν ήθελε να φέρνω άτομα στο σπίτι αν δεν τα ήξερε καλά!

Το ρολόι γράφει καλοκαίρι του 2021. Σε ένα πολύ μεγάλο party κοινής φίλης γνωρίζω ένα HB 7.75. Στο σώμα έπαιρνε 10 με τόνο. Λαμπάδα. Μοντέλο. Αδύνατη και με στητό βυζί. Στο πρόσωπο θα μπορούσε λίγο καλύτερα αλλά αυτά λίγη σημασία είχαν.

Πως έγινε η προσέγγιση
Την πλησίασα. Καθόταν μόνη. Μου λέει ένας φίλος "Α την ξέρω αυτή. Είχε πάει στο τάδε μαγαζί". Την πλησιάζω. Της λεω "Συχνάζεις στο τάδε μπαρ?" Μου λέει "Ναι, που το ξέρεις; Αλλά έχω καιρό να πάω." Της λέω "Πρέπει να σε είχα δει γιατί έχω πάει αρκετές φορές. Δεν ξεχνάω πρόσωπα".

Πιάσαμε την κουβέντα αλλά την είδα απ' τη μία χαμογελαστή και από την άλλη αρκετά μαζεμένη.  Θεώρησα ότι δεν ψήνεται. Μιλήσαμε 5-6 λεπτά και μετά της είπα "Πάω να επιστρέψω στην παρέα μου. Θα μιλήσουμε" Και την άφησα να αναρωτιέται.

Μετά από μισή ώρα βλέπουμε την γνωστή μου που διοργανώνει το πάρτι και το...μωράκι να έρχονται προς το μέρος μας! Πιάσαμε την κουβέντα! Εκεί κατάλαβα πλέον ότι γούσταρε! Επομένως αρχίσαμε να μιλάμε. Μιλούσαμε τουλάχιστον επί μία ώρα για πολλά και διάφορα. Σε κάποια φάση έτυχε να πάω πιο πέρα να βάλω ποτό και να πιάσω κουβέντα με μια άλλη κοπέλα για 10 λεπτά. Το target μου είχε σκυλιάσει! Μου λέει ένας φίλος όταν φεύγαμε... "Μαλάκα άμα θα δεις πως σε κοιτούσε όταν μίλαγες στην άλλη...είχε νευριάσει ρε!" Του λέω "Κάτι ξέρω...καλά έκανα". Εν τω μεταξύ πήρα FB και την χαιρέτησα λέγοντας ένα ψυχρό "Καλό βράδυ" με χειραψία (μετά όταν κάναμε σχέση μου το ανέφερε συχνά αυτό, ότι και καλά ήμουν ψυχρός).

Στο Facebook την έκανα add μπροστά της αλλά της έστειλα το πρώτο μήνυμα 2 μέρες μετά, ουσιαστικά είχαμε φτάσει στη Δευτέρα. Μιλούσαμε αρχικά στο chat και μετά μιλήσαμε στο τηλέφωνο αν θυμάμαι καλά μόνο μία φορά μεσοβδόμαδα και κανονίσαμε.

Επιτέλους...σχέση
Πρώτο ραντεβού βόλτα παραλιακή. Η τύπισσα ήταν σπουδαγμένη με Master και έμενε Βόρεια Προάστια. Δεν με ένοιαξε αυτό γιατί με νοιάζει πάνω απ' όλα η εμφάνιση και ο άνθρωπος, ότι ψάχνουμε οι περισσότεροι πιστεύω. Άλλωστε ακίνητα έχω, λεφτάκια βγάζω, πάμε παρακάτω.

Στο πρώτο ραντεβού μου το έπαιξε δύσκολη γιατί ενώ δέχτηκε να πιανόμαστε χεράκι χεράκι ή από την μέση ή ακόμα και...αγκαλιά, δεν ήθελε να με φιλήσει! Νόμιζα ότι το ραντεβού θα κατέληγε σε ΤΥΝ. Μέχρι που όταν την γύρισα σπίτι με κάλεσε να ανέβω σπίτι της. Εκεί φιληθήκαμε. Κάπου στο 3ο ραντεβού έγινε και το μοιραίο. Ηλικιακά της έριχνα 2 χρόνια και η τύπισσα είχε σώμα...20χρονης!

Τους πρώτους 4 μήνες ενώ τα είχαμε είχα να διανύσω ένα μεγάλο δρομολόγιο, καθότι μένει Βόρεια Προάστεια Αθήνας και με την κίνηση γαμιόμαστε. Εν τω μεταξύ, αρκετές φορές κοιμόμουν Σάββατο βράδυ σπίτι της, μιας και την επόμενη δεν δούλευα. Είχα όμως μαζί και το laptop για διάφορα πράγματα που χρειάζομαι επαγγελματικά. Αυτό την ξίνιζε λίγο. Εμένα με είχε χαλάσει στην αρχή το ότι είχε παντρευτεί, αλλά αυτό κράτησε λίγα χρόνια και χώρισε, χωρίς να κάνει παιδί. Αφού δεν είχε παιδί, σκέφτηκα ότι όλα θα ήταν ΟΚ. Ως αιτία χωρισμού μου παρουσίασε ότι ο πρώην σύζυγος (ο οποίος μάλιστα ήταν μάστορας...λαϊκό παιδί και όχι κανένας σπουδαγμένος σαν αυτή) ήθελε να είναι κλεισμένη όλη μέρα στο σπίτι της και να μην βγαίνει ποτέ με φίλες.

Είχαμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Γενικά ήταν ήρεμο άτομο και δεν γκρίνιαζε ποτέ. Πάντοτε επίσης με άφηνε να παίρνω πρωτοβουλίες και με ρωτούσε που θέλει να πάμε. Οι Κυριακές μου με αυτήν ψιλοάλλαξαν βέβαια γιατί ήθελε βόλτες και πεζοπορίες στα δάση (περίοδος καραντίνας βλέπετε) ενώ εγώ προτιμούσα αραλίκι με laptop και Netflix. Αλλά εντάξει το παλέψαμε και αυτό, να κάνουμε και την άσκησή μας. Όσο για την άλλη...άσκηση του δίναμε και καταλάβαινε. Άλλωστε θυμηθείτε. Έχω να κάνω σοβαρή σχέση...από το 2016! Ούτε που είχα καταλάβει πως πέρασαν 5 χρόνια.

Μου κάνει εντύπωση που τους πρώτους μήνες δεν είχαμε τσακωθεί ποτέ. Το ότι δεν γκρίνιαζε ήταν στα υπέρ. 2-3 πραγματάκια όμως με ξένιζαν. Για παράδειγμα εγώ είμαι αρκετά αυθόρμητος και εκδηλωτικός. Ρομαντικός, τέτοια φάση. Ότι θέλω το λέω. Αυτή ήταν αρκετά κρύα. Δεν εκφραζόταν συναισθηματικά με λόγια. Τουλάχιστον το έδειχνε καθώς όταν καθόμουν στο laptop με καβαλούσε από πάνω και αρχίζαμε τις φάσεις. Το ένα αρνητικό (για αυτήν) σε μένα που σίγουρα δεν γούσταρε ήταν που ήμουν διαρκώς στο PC για δουλειά. Αλλά το δεχόταν. Τι να κάνουμε. Η δουλειά είναι δουλειά. Αλλά ΠΣΚ πάντοτε βόλτες και κανένα cinema Τετάρτες, άρα σε θέμα εξόδων εννοείται είμαι πάντοτε σωστός. Για να ξεσκάω κι εγώ.

Τα red flags
Ας πούμε όμως ότι κάθε άνθρωπος εκφράζεται διαφορετικά οπότε δεν θα το μετρήσω καν για αρνητικό. Ας ξεκινήσω λοιπόν στο εξής με το πρώτο αρνητικό. Ότι καθότι σπουδαγμένη, επαγγελματικά είχε μείνει στάσιμη για καιρό. Δούλευε επί 13 χρόνια στο ίδιο γραφείο και ενώ μπορούσε να έχει υψηλή θέση αναλαμβάνοντας projects και εξωτερικές δουλειές, προτιμούσε να κάθεται μέσα ως γραμματέας και να αράζει χωρίς να κάνει πολλά και να σχολάει νωρίς. Επίσης, είχε παραιτηθεί και είχε να δουλέψει από το Πάσχα. 

Καθόταν σπίτι όλη μέρα και καθότι στην οικογένεια ήταν εισοδηματίες από ενοίκια και γενικά είχανε λεφτά, δεν είχε θέμα. Μου έλεγε βέβαια ότι "Έχω στην άκρη αρκετά λεφτά από τότε που δούλευα, δεν έχω ανάγκη να δουλέψω". Κατά βάση δεν γούσταρε την φάση του κορωνοϊού και ήθελε να τελειώσει όλο αυτό με τους περιορισμούς (εμβόλια, μάσκες, τεστ κτλ) και μετά να ξεκινήσει και πάλι δουλειά. Απλά το τρέναρε όσο μπορούσε. 

Σε κάποια φάση στους 4 μήνες και επειδή αντιλαμβάνεστε ότι σε μερικά χρόνια θα 40αρίσουμε, άρα θεωρώ ότι κάπου πρέπει να προχωράμε τα βήματα λίγο πιο γρήγορα, της έριξα το θέμα της συγκατοίκησης. Αφού περνούσαμε τόσο χρόνο μαζί της είπα ότι θα μπορούσαμε να δούμε πως θα πάει και να βλεπόμαστε περισσότερο. Εκεί μου πετάει λοιπόν το μυθικό:
"Δεν θα πρέπει να δουλεύουμε και οι δύο?" Και της λέω:
"Δηλαδή θα περιμένω μέχρι να βρεις και εσύ δουλειά? Από την στιγμή που δουλεύω και είμαστε οκ ποιο είναι το θέμα?"

Εδώ λοιπόν φτάνουμε στο δεύτερο αρνητικό. Ήταν αναβλητική όσο δεν πάει! Για να καταλάβετε τι σας λέω, βαριόταν να μαγειρέψει και τρώγαμε στους δικούς της οι οποίοι έμεναν ακριβώς από κάτω, στο ισόγειο (εμείς ήμασταν πρώτο όροφο, δεν υπήρχαν άλλοι όροφοι). Σκεφτόμουν ότι όταν θα πάει για συγκατοίκηση τότε θα έχω τα...πεθερικά από κάτω; Δεν λέω, οι καλύτεροι άνθρωποι ήταν οι γονείς της και δεν έμπαιναν ποτέ σπίτι. Διακριτικοί. Από την άλλη μου είχε πετάξει 2-3 φορές το "Δεν είναι σωστό να τρώμε συνέχεια στους γονείς μου" Τότε της έλεγα "Ε θα μαγειρεύουμε εδώ" και μαγειρεύαμε αρκετές φορές εναλλάξ. Μου έλεγε βέβαια καμιά φορά "Ε πάμε να φάμε κάτω μωρέ, θέλουν κι αυτοί παρέα". Τέλος πάντων, στο θέμα φαγητού όταν δεν τρώγαμε κάτω μαγειρεύαμε εναλλάξ ή παραγγέλναμε. Προσπαθούσα κι εγώ να κρατάω αποστάσεις καθότι δεν είμαι τύπος μαμάκιας. Το αντίθετο, είμαι ανεξάρτητος και δουλεύω από τα 18 μου.

Για να καταλάβετε πόσο αναβλητική ήταν όμως, άφηνε πολλές δουλειές στην άκρη, όπως θέματα με το δημόσιο, βαριόταν να πάει σούπερ μάρκετ, βαριόταν να καθαρίσει συγκεκριμένα δωμάτια στο σπίτι κτλ. Το σπίτι δεν το συζητώ, ήταν παλάτι. Το μεγαλύτερο σπίτι που έχω μείνει στη ζωή μου. 4 υπνοδωμάτια, 3 μπάνια, λέω "Τι φάση? Με την Αθηνά Ωνάση τα έχω?" Κι εγώ έχω μεγαλώσει στο πατρικό μου σε σπίτι 120τμ. με πολλά δωμάτια και 2 μπάνια, αλλά το δικό της ρε μαλάκες ήταν στην κουζίνα 3 η ώρα και στο σαλόνι 4! Τεσπά, μην πολυλογώ, με είχε σε ένα ολοδικό μου δωμάτιο στο οποίο είχε στίβες με ρούχα μέσα σε σακούλες σκουπιδιών. Ενώ είχαμε 4 μήνες σχέση και ήξερε ότι η συγκατοίκηση είναι προ των πυλών, το δωμάτιο δεν σηκώθηκε ποτέ να το καθαρίσει! Καθόταν όλη μέρα και δεν έκανε τίποτα! Χάζευε στο Instagram, στην τηλεόραση, στο Facebook και στο TikTok. Δεν ήταν influencer, ούτε ανέβαζε φωτογραφίες της, χαζο-selfies και τέτοια. Απλά χάζευε. Καμιά φορά ζωγράφιζε ή έκανε άλλα χόμπι.

Τέλος πάντων, η αναβλητικότητα είχε φτάσει κόκκινο που ήταν πλέον ο...Elephant in the room. Είχε τύχει τρεις φορές μάλιστα να "μην έχει όρεξη" να κάνουμε σεξ! Την πρώτη φορά το προσπέρασα. Από την δεύτερη και μετά όμως είχε και από μένα την ανάλογη συμπεριφορά, ότι όταν έτρωγα το άκυρο μετά δεν έκανα κίνηση. Περίμενα από αυτή. Μέχρι να μου προτείνει, να φάει ένα άκυρο οτι δεν εχω όρεξη και ύστερα από την επόμενη μέρα και μετά να της προτείνω εγώ. Έτσι, για να δει την γλύκα.

Η συγκατοίκηση
Αυτή η γαμημένη αναβλητικότητά της λοιπόν "χτύπησε κόκκινο" όταν έφτασα στο σκαλοπάτι που δεν έχω φτάσει ποτέ. Την συγκατοίκηση. 4 μήνες σχέσης και άλλοι 2 με συγκατοίκηση. Στο σπίτι της. Ο λόγος; Ε ξέρω γω επειδή ήταν μεγαλύτερο...υποθέτω. Θα μπορούσαμε να μείνουμε και στο δικό μου, αλλά ήθελε να είναι κοντά στους γονείς της, ενώ οι δικοί μου μένουν πολύ επαρχία και γενικά δεν είμαι ο τύπος που θα κάτσει μαζί τους με τις ώρες σαν κλασικό μαμόθρεφτο με τόσες δουλειές που έχω στα πόδια μου. Οπότε ναι, αφού αυτή ήθελε να τους βλέπει καθημερινά και είχε και μεγαλύτερο σπίτι, αναγκάστηκα να αρχίσω να μεταφέρω πράγματα.

Σιγά-σιγά έφερνα κάθε φορά που πήγαινα και από λίγα πράγματα, ώστε να μην κάθομαι να τα φορτώνω σε φορτηγό μεταφορικής και μου γαμήσουν έπιπλα, PC, στέρεο κτλ. Μετέφερα...PC και κάνα δυο γραφεία και 2 καρέκλες αεροπορικού τύπου, αλλά και κούτες με ρούχα και διάφορα άλλα πράγματα. Τα αλλα οπως κρεβάτια, σαλόνια και ηλεκτρικές συσκευές εννοείται ότι δεν χρειάστηκαν. Περιττό να πω βεβαια ότι μου είχε φύγει η μέση στο κουβάλημα. Και τα έφερνα όλα μόνος χωρίς να βοηθάει.

Μια μέρα μάλιστα και ενώ είχα γαμηθεί να κουβαλάω ένα βαρύ γραφείο το οποίο είχα αποσυναρμολογήσει, με το που γυρνάω σπίτι και ενώ έπρεπε να κάνω μπάνιο και να αλλάξω γιατί μας περιμένανε, κάθεται πάνω από το κεφάλι μου πάνω που έφερνα το γραφείο μέσα στον ιδρώτα για να μου πει με ένα υφάκι τουπέ: "Καλά, έφερες ένα τόσο μεγάλο γραφείο; Πάλι κουβαλάς πράγματα; Εδώ δεν έχουμε κάτσει να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες της συγκατοίκησης. Όπως ας πούμε πόσα θα πληρώνεις για ρεύμα, νερό, τηλέφωνο; Εγώ δεν δουλεύω".
Της λέω: "Αυτή τη στιγμή θες να το συζητήσουμε; Ενώ είμαι ιδρωμένος μετά από τόσο κουβάλημα, πρέπει να κάνω μπάνιο, να αλλάξω και μας περιμένουνε ήδη;"  , "Καλά οκ, θα τα πούμε στο αυτοκίνητο".

Με τα πολλά η γκόμενα ήταν σαν να προσπαθούσε να βάλει από μόνη της εμπόδια στην συγκατοίκηση. Μήπως νόμιζε ότι για μένα παίζει ρόλο το ότι έχει π.χ. χρήμα και νομίζει ότι είμαι κανένας λιγούρης ή φτωχομπινές και ήρθε για να φάει; Ηθελε να ...τεστάρει το ενδιαφέρον μου για να δει πόσα θα δώσω; Δεν εξηγείται το ότι όταν της είπα ότι "Θα τα πληρώνουμε μισά-μισά" μου απαντάει "Καλά αφού στο σπίτι μου θα είσαι. Και εγώ δεν δουλεύω όπως ξέρεις". Ε οπότε της είπα "Θα πληρώνω το μεγαλύτερο μέρος του ρεύματος γιατί το PC μου καίει ρεύμα. Και μετά νερό, τηλέφωνο μισά-μισά. Αυτό είναι το θέμα σου όμως; Γιατί δεν σε βλέπω και τόσο σίγουρη για το αν θες να το προχωρήσουμε και σαν να προσπαθείς να το αναβάλεις. Άλλωστε, ήδη είσαι 7 μήνες χωρίς δουλειά" (τελικά μέχρι σήμερα παραμένει ένα χρόνο χωρίς δουλειά).

Ο τσακωμός
Κάπου όσο άρχιζαν να έρχονται πράγματα στο σπίτι της και ενώ είχαμε πει ότι σιγά-σιγά θα προχωράμε προς την συγκατοίκηση, ξαφνικά η κυρία ΒΠ...άρχισε να μας τα αλλάζει. Άρχισε ατάκες όπως "Πάλι φέρνεις πράγματα?" , "Που θα τα βάλουμε? Πρέπει να κάνω χώρο" (και δεν έκανε ποτέ), ώσπου φτάσαμε στην κορυφαία ατάκα όλων όπου το γυαλί ράγισε. Της είπα ότι στο δωμάτιό μου, μία στο τόσο, ανά...3-4 μήνες, μπορεί να χρειαστεί να έρχεται κανένας συνάδελφος για meeting καθότι πλέον θα έμενα εκεί ή ότι πλησίαζαν τα Χριστούγεννα και θα έπρεπε να το γιορτάσουμε με φίλους κτλ. όπως κάνω 2-3 φορές το χρόνο σε γιορτές και γενέθλια...για να εισπράξω την απάντηση:
"Όχι. Εδώ μέσα δεν θα μπαίνει κανείς αν δεν τον ξέρω πολύ καλά. Είναι σπίτι μου. Τα πάρτι με τους φίλους θα τα κάνεις έξω από το σπίτι και τα meetings για τις δουλειές σου θα γίνονται σε άλλο χώρο. Άμα θες νοίκιασε".

Φυσικά αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Της λέω "Εδώ μέσα είμαι συγκάτοικος ή φιλοξενούμενος?" Μου λέει "Σπίτι μου είναι. Αλλά και να μην ήταν πάλι δεν θα μου άρεσε να μπαίνει ο οποιοσδήποτε" Της λέω "Ε τότε δεν έχω λόγο να μείνω για να είμαι σαν φυλακισμένος". Έβαλα Red Flag. Μου λέει "Κάνε ότι θέλεις!" Κατά τα άλλα, η τύπισσα σκεφτόταν να...νοικιάσει το σπίτι της σε συνεργείο γυρίσματος τηλεοπτικής σειράς, όπου θα μπαίνουν δεκάδες άτομα και φανταστείτε τι θα μπορούσαν να αρπάξουν! Ναι, μόνο που σε κάθε γύρισμα θα έκανε χρυσές δουλειές, οπότε σκέφτηκε..."Why not?" Και φυσικά το ξανασκέφτηκε μετά και μου είπε "Το μετάνιωσα".

Εκείνο το βράδυ δεν γύρισα στο κρεβάτι (τις περισσότερες φορές ξενυχτούσα στο PC δουλεύοντας) και προτίμησα να κοιμηθώ στον καναπέ. Την επόμενη μέρα άρχισα να παίρνω πράγματα ξεκινώντας από τα PC, ένα γραφείο και μία καρέκλα. Άφησα τα άλλα πράγματα εκεί και άφησα να περάσει μία εβδομάδα για να της λείψω κιόλας. Στο διάστημα αυτό δεν μου έστελνε ΠΟΤΕ πρώτη μήνυμα! Ενώ όσο τα είχαμε έστελνε τις περισσότερες φορές σχεδόν κάθε πρωί. Ξαφνικά ήταν λες και έπεσε ο διακόπτης. 

Μετά η γκόμενα μου άρχισε κάτι περίεργα αφηγήματα, ΦΟΥΛ αναβλητική. Σε φάση "Ε εντάξει, ποιος σου είπε ότι σκέφτομαι γάμο και παιδιά? Έχουμε χρόνο. Θα δούμε. Δεν ξέρω" (κατά λέξη αυτό είπε) και μετά αρχίζει κάτι παράλογα, σε φάση: "Εγώ δεν είμαι καμία απελπισμένη να ξέρεις να κυνηγάω από τώρα να παντρευτώ" και "Έχω μία φίλη που έπιασε παιδί στα 45 της". Ρε σκέφτηκα "ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ?" που λεει κι εκείνη η υστερική στο Bachelor? Της λέω "Έχω φίλο παντρεμένο που παντρεύτηκε με τη γυναίκα του στα 35 τους, τώρα έχουν πάει 40 και προσπαθούν εδώ και 5 χρόνια να πιάσουν παιδί και δεν συλλαμβάνει η δικιά του!" Το θεωρούσε δεδομένο κιόλας ότι "Έλα μωρέ...ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ"!

Αφήστε που μου είπε και το κορυφαίο. Στο τηλέφωνο, όταν μιλήσαμε λίγες μερες πριν έρθω για τελευταία φορά, μου έλεγε τα εξής: "Σου είπα να πάμε τριήμερο σε κανένα νησί και όλο είχες δουλειά. Τι, δεν είχες λεφτά να με πας ένα τριήμερο;" . Και το έλεγε για παράπονο, ενώ το καλοκαίρι πήγαμε μία εβδομάδα διακοπές.
Το συνέχισε όμως το αφήγημά της όταν της έκανα μερικές ερωτήσεις και είπε το εξής απίστευτο.

Άμα σου ζητήσω αντί για τριήμερο που κοστίζει 120€ , έτσι μία στο τόσο, να πάμε τριήμερο στο εξωτερικό το οποίο θα κοστίζει 500€, θα είχες να τα δώσεις;

Ορίστε; Της λέω "Πας καλά; Για τα λεφτά μου με θες; Εσύ όταν γνωριστήκαμε δεν έλεγε "Δεν έχω πρόβλημα για το τι λεφτά βγάζει κάποιος κι αν είναι πλούσιος; Κοίτα, δεν ξέρω πως σας έχουν μάθει στα Βόρεια Προάστεια, αλλά έχει ένα σωρό πλούσιους, μπορείς να ψάξεις να βρεις έναν. Εγώ δεν είμαι ο τύπος που θα κάτσει να κάνει τέτοια πράγματα και να σκάει ξαφνικά 500άρια σε τριήμερα. Αν έψαχνες έναν τέτοιον ας το έλεγες από την. Δουλεύω πολύ, έχω πολλές δουλειές, αλλά αν θέλω ποτέ να δώσω τόσα σε διακοπές, θα το κάνω από μόνος μου. Όχι να το απαιτήσει η άλλη, λες και η σχέση εξαρτάται από αυτό. Εδώ έχουμε βασικά θέματα συγκατοίκησης, το έχουμε διαλύσει και εσένα το μυαλό σου είναι στις διακοπές. Χαιρετίσματα και καλή τύχη".

Το φινάλε του δράματος
Όταν πήγα μία εβδομαδα μετά, ήμασταν και οι δύο στεναχωρημένοι. Με μία βασική διαφορά. Εγώ έκλαιγα, αυτή ηταν απλα θλιμμένη. Και το χειρότερο: Η σκρόφα δεν ήθελε καν να με φιλήσει! Είχε την ίδια στάση αποστροφής που είχα δει και στο 1ο ραντεβού. Η χαρακτηριστική κίνηση ότι γύρναγε το κεφάλι της αλλού για να μην την φιλήσω. Επέμεινα, τίποτα. Τοτε σταματησα και εγώ να προσπαθώ. Συνέχιζα να παίρνω πράγματα, πήγα άλλες 2 φορές να παρω πραγματα και όταν τελείωσα, εννοείται ότι έφυγα κύριος, χωρίς παρακαλετά για φιλιά, χωρίς τίποτα. Αντίο σας.

Μετά όταν βγήκα για ποτό με τρεις φίλους, ο ένας που παντρεύτηκε και περιμένει παιδί η δικιά του, μου λέει "Ρε μαλάκα, γιατί έμπλεξες με τόσο μεγάλη? Δεν βλέπεις εμένα? 40 εγώ, 30 η γυναίκα μου. 10 χρόνια διαφορά. Βρες κι εσύ μία 10 χρόνια μικρότερη ή κάπου εκεί και θα είσαι άρχοντας. Και μέχρι να φτάσεις στα 40, ε θα κάνετε και το παιδάκι". Το ξανασκέφτηκα. Μου λέει "Άσε που κουβαλάνε και όλα τα κόμπλεξ από τους πρώην τους"

Προσπαθώ να καταλάβω με το φτωχό μου το μυαλό, τι ΣΚΑΤΑ θέλουνε! Έχω γνωρίσει πλέον από κοινές παρέες μέχρι και γκόμενες που είναι 40+ και ΔΕΝ έχουν συναίσθηση του τι έρχεται! Δεν έχουν καταλάβει ότι σε λίγα χρόνια δεν θα γυρνάει να τις κοιτάξει κανένας; Ότι θα είναι σε ένα σπίτι με τέσσερις τοίχους και με παρέα τον σκύλο ή την γάτα τους; Και ότι αυτό θα γίνεται για την ΜΙΣΗ και ΜΙΖΕΡΗ ζωή τους;

Τώρα είμαστε σε φάση που θα πάρουμε όλοι ένα Red pill και θα πετάξουμε τα βιβλία PUA στην άκρη. Γιατί όσα εργαλεία attraction κι αν χρησιμοποιήσετε να θυμάστε το εξής:
1) Οι singles εκεί έξω είναι σαν τις τουαλέτες. Οι καλές πιασμένες κι οι ελεύθερες χεσμένες. Για να είναι ελεύθερη έχουμε πολλές πιθανότητες να έχει μαλακία στον εγκέφαλο. Αλλιώς θα είχε παντρευτεί.
2) Δεν μπορείς με το Game και όσο κι αν μελετήσεις PUA να κρύψεις το ότι στο μυαλό τους θέλουν έναν που θα ταιριάζουν...σχεδόν σε όλα, να είναι κοντά στο 10 σε εμφάνιση και αν είναι και χορηγός και τα πληρώνει όλα τότε μόνο τον τυλίγουμε. Αλλιώς...next.

Βασικά TYN (Thank you, Next) και συνεχίστε με τις γάτες σας.

12 σχόλια:

  1. Ρε φίλε Ξενερωμένε, η τύπισσα χωρισμένη από γάμο. Μάλλον εκεί είναι το κλειδί...
    Ισχύει αυτό του φίλου περί διαφοράς. Άσε που όταν εσύ θα'σαι 50, αυτή θα'ναι 40άρα ζουμερή. Απ' όποια πλευρά κι αν το δεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε φίλε συγνώμμη κιόλας, από τους 4 μήνες πίεζες για συγκατοίκηση; Για μένα βιάστηκες πολύ και λογικό εν μέρη η άλλη να σε αντιμετωπίζει σαν ξένο μέσα στο σπίτι της. Δεν είχε προλάβει καν να σε γνωρίσει. Δεν έχει σημασία αν κοντεύεις τα 40 ή όχι, αυτό εν μέρει είναι δική σου επιλογή.
    Επίσης κάποια θέματα αναβλητικότητας που αναφέρεις, οκ αυτός είναι ο χαρακτήρας της, ούτε κρύο ούτε ζέστη.
    Εκεί που σου δίνω δίκιο είναι ότι δεν σε βοήθησε στη μετακόμιση. Τραγική.
    Όσον αφορά ακριβά τριήμερα, ας καθόταν να εργαστεί να τα βγάλει. Ειδικά αν η γκόμενα είναι κονομημένη, δεν ισχύει οτι ο άνδρας είναι υποχρεωμένος να της τα παρέχει.
    Αναφορικά για το τέλος που εσύ έκλαιγες και η άλλη δεν δεχόταν ούτε φιλί, κλασσική γ@μοσυμπεριφορά κρύας γυναίκας.
    Εν κατακλείδι, μάλλον γλύτωσες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα ξενέρωτε,
    Σε διαβάζω καιρό. Ορίστε κάποια πράγματα από την εμπειρία μου:
    1.Παιδιά, η γκόμενά δεν ήταν αναβλητικη. Τεμπελα και κακομαθημένη ήταν.ανω τον τριάντα και ασχολείται με Social media και ταξίδακια. Λάθος επιλογή σου αφού η γκόμενά δεν ενδιαφέρεται για παιδιά και ούτε είναι κατάλληλη, θα τα στέλνει στους παππούδες.
    2.ηθελες να συγκατοίκηση στους 4 μήνες. Λάθος κατά με, αλλά γούστο σου. Αν η γκόμενά δεν ήθελε να στο έλεγε, όχι να σου έκανε ψυχολογικά κόλπα . Σκέψου να είστε παντρεμένοι και να κάνει τα ίδια.
    3.μην αγχώνεσαι για την ηλικία σου. Φρόντισε να κάνεις υγιεινη ζωή. . Απλά σταματά να ασχολησε με γκόμενές άνω τον τριάντα.
    4.για το θέμα των παιδιών φρόντισε να ξέρεις τι θέλεις από την γυναίκα σου. Όχι εμφανισιακά μόνο αλλά και από χαρακτήρα(εργατικότητα, επικοινωνία, κτλ ) . Εκτός αν στοχεύεις να έχεις γονείς /πεθερικά να μεγαλώσουν τα παιδιά.
    5.Πριν παντρευτεις/συγκατοικησεις φρόντισε να έχετε ξεκαθαρίσει το οικονομικό, πως θα μεγαλώσετε τα παιδιά και τι περιμένεις από την γυναίκα σου. Καλό είναι να την ρωτήσεις πως φαντάζεται το μέλλον της, ωστε να είναι πιο δύσκολο να σε κοροϊδέψει και να απαντήσει αυτό που θες να ακούσεις
    6.καλο είναι να ελέγξεις τις ώρες που εργάζεσαι ώστε όταν έχεις παιδιά να έχεις χρόνο να τους αφιερώσεις. Σε γενικές γραμμές όρισε πως θες να δεις την ζωή σου, δίνε το παράδειγμα και να είσαι με άτομα που σε ακολουθούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για το θέμα του ότι πίεσα για συγκατοίκηση στους 4 μήνες, οκ, πιθανόν και να βιάστηκα αλλά ξέρω ζευγάρια που από την στιγμή που η γκόμενα ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ με κεφαλαία, συγκατοικούν ακόμα πιο σύντομα. Και επίσης μόνο μέσα από την συγκατοίκηση μπόρεσα να δω ότι ήταν κλειστό άτομο και δεν ήθελε να μιλάει σε κανέναν και να μην μπαίνει κανείς στο σπίτι.

      Κάτι που φαινομενικά ήταν λάθος, τελικά ήταν σωστό. Αν δεν συγκατοικούσα δεν θα έβλεπα τι κουβαλάει στο κεφάλι της. Αφού το πρώτο 4μηνο ήμασταν μέσα στα μέλια. Αντίθετα, αν συνέχιζα απλά να ρίχνω εναν υπνο Σάββατο σπίτι της και να βλεπόμαστε 3 φορές την εβδομάδα θα περνούσαν από μήνες μέχρι χρόνια. Και στη φάση που είμαι δεν έχω χρόνο για χάσιμο!

      Μάγκες, βάλτε τα κάτω ότι άνοιξα το blog το 2011 και ήμουν 20κάτι χρονών παιδάκι. Τώρα πλέον 30κάτι. Θα περάσει καιρός μέχρι να βρω ξανά κάποια σοβαρή και μετά θα πρέπει να κάνουμε μια σχέση 3-4 χρόνια τουλάχιστον για να την μάθω πολύ καλά, αν είναι να πάμε σε παντριές. Οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.

      Αλλά ναι, συμφωνώ ότι έπρεπε να κοιτάξω για μικρότερη γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν θα πίεζα καμία συγκατοίκηση. Π.χ. τα φτιάχνω με 27άρα? Χαλαρά, το τρενάρο όοοσο πάει από μόνο του. Τουλάχιστον από αυτή τη σχέση πήρα την εμπειρία της συγκατοίκησης και πως να αναγνωρίζω τα αναβλητικά -άρα και τεμπέλικα- άτομα, που ενδεχομένως είναι ακατάλληλα για οικογένεια. Πάμε για άλλα.

      Διαγραφή
  4. [BONUS EDIT] Το έβαλα στην αρχή του άρθρου με τίτλο "Πως έγινε η προσέγγιση". Δείτε το, απλά για τα διαδικαστικά.

    Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια. Περιμένω κι άλλα.

    Επειδή ανέβασα την ιστορία αργά την Δευτέρα, προγραμματίζω επόμενη ιστορία στις 7 Μαρτίου και μετά με πρόγραμμα Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή στις 10:00.

    (Αν δεν το τηρήσω μην αγχώνεστε, εδώ είμαι πάντως).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι γυναίκες που είναι όμορφες, αν έχουν καλό χαρακτήρα δεν είναι διαθέσιμες μετά τα 25, βαριά 30. Οπότε αν θες όμορφη γυναίκα θα πρέπει να δοκιμάσεις σε μικρές ηλικίες. Όταν βλέπεις όμορφη και μεγάλη σε ηλικία να είναι ελεύθερη, αυτό σημαίνει πως είναι κακός χαρακτήρας. Επίσης, μακρυά από κοπέλες που έχουν λεφτά. Η σημερινή κοινωνία δεν βάζει στη θέση τους τις γυναίκες, και η γυναίκα που βάζει από μόνη της τον εαυτό της στη θέση της λόγω καλής ανατροφής είναι λαχείο, πολύ σπάνια. Οπότε η μόνη λύση είναι να σε έχει ανάγκη. Να κρέμεται από σένα. Τότε δε θα κάνει μαγκιές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα καταθέσω και εγώ άποψη.Βαζιζόμενη από προσωπική εμπειρία και με καλοπροαίρετη κριτική και προς εσένα.
    1)Βγάζεις απελπισία στο να παντρευτείς. Φαίνεται, το μετέδωσες, και πίστεψε με, δεν είναι και το απόλυτα διεγερτικό, όσο χρονών και να είναι η άλλη.
    Από που πηγάζει αυτή η ανυπομονησία όμως? Είμαι ένας άνθρωπος που πρόσφατα πάτησε τα 40 και θεωρεί τη δημιουργία οικογένειας με ένα σωστό άνθρωπο ότι είναι ένα πολύ ευτυχές γεγονός. Πιστεύεις πως όλοι οι παντρεμένοι είναι ευτυχισμένοι και έχουν λύσει τα προβλήματά τους? Ξέρω πολλούς άντρες που τρώνε πολύ ξύλο από τη γυναίκα τους (ακόμα και σωματικό κάποιοι) και τρέμουν να προχωρήσουν σε διαζύγιο (με τις γνωστές συνέπειες από τα δικαστήρια). Μη μιλήσω για γυναίκες συζύγους που δένουν το γάιδαρό τους και γίνονται φάλαινες από το πάχος (χωρίς να έχουν θυροειδή). Ας θες να πάμε και στο κεφάλαιο παιδιά, την ευτυχία να την θυμηθείς όταν φτάσει την εφηβεία του και αρχίζει και σου κάνει τη ζωή δύσκολη (μην πω και για μπλεξίματα όπως ένα ανηψάκι μου δυστυχώς).
    Τι κενό προσπαθείς να καλύψεις με το γάμο? Να ικανοποιήσεις την κοινωνική πίεση, τους συγγενείς/γνωστούς/συναδέλφους που σε ρωτάνε τι παίζει με εσένα και είσαι ακόμα μόνος? (λες και ενδιαφέρονται για εσένα κατά βάθος). Δεν είσαι ικανοποιημένος από τη ζωή σου σήμερα και θα καλύψει το κενό η σύντροφος και τα παιδιά? Εγώ έχω κάνει την επιλογή μου, εάν έχω να διαλέξω ανάμεσα σε μία ακατάλληλη σύντροφο ή στο ραφάκι μέχρι τα γεράματα, 100% θα προτιμήσω το δεύτερο.
    2) Το αν είναι έτοιμη να συγκατοικήσει ή να προχωρήσει είναι δικό της θέμα. Ναι ξέρω και ζευγάρι που παντρεύτηκε στο 6μηνο, so what? Καθένας έχει διαφορετικό timing, ανάλογα και την περίσταση. Είχε ακόμα τις αμφιβολίες της, δε βοηθάει η βιασύνη.
    3)Δε θα στο πει ποτέ το 2 (και άλλα που θα σου πως αργότερα). Δυστυχώς ο ρόλος μας καλέ μου φίλε είναι να διαβάζουμε πίσω από τις λέξεις, σπάνια θα μιλήσουν χύμα όπως οι άντρες. Ας το αποδεχτούμε και ας ζήσουμε με αυτό, σαν τον ήλιο που βγαίνει από την Ανατολή.
    4) Η περίπτωση σου μου θυμίζει ανάλογο μπλέξιμο μου με δεσποινίδα υψηλότατου βιοτικού επιπέδου. Σου έλεγε ότι δεν μπορείτε να προχωρήσετε ακόμη γιατί δεν εργάζεται για να πληρώνει τα μισά. Εγώ τώρα γιατί υποπτεύομαι ότι προσπαθούσε να σου πει με έμμεσο τρόπο ότι αν θες να συνεχίσετε προς αρραβώνες, γάμους και "ζήσαμε και εμείς καλύτερα", θα πρέπει να αντικαταστήσεις τον πλούσιο μπαμπά της? Κοινώς, ότι είχε την προσμονή να τα πληρώνεις όλα εσύ και αυτή να μην ρίξει cent ξανά?
    Δυστυχώς πολύ δύσκολο να αλλάξεις τον τρόπο που έχει μεγαλώσει ο άνθρωπος (πόσο μάλλον οι πριγκιποπούλες), χρειάζεται τεράστιο βαθμό ωριμότητας για να ξεφύγει από αυτή τη βάση. Υπάρχει μία γενική θεώρεια που λέει ότι τα πετυχημένα ζευγάρια είναι σχετικά κοντά στο οικονομικό status. Κάθε κανόνας έχει την εξαίρεσή του βέβαια και δεν γενικέυω.
    Να μου πεις, ένα μαστορα παντρεύτηκε και εκεί μπερδεύει λίγο το πράγμα, οπότε ας μην υποθέτω περισσότερα γιατί δεν γνωρίζω λεπτομέρειες. Πάντως και εγώ με τη λεγάμενη, με σουβλάκι,rock fm, αραλίκι και σεξ ξεκινήσαμε, και λίγους μήνες μετά απαιτούσε
    ακριβά restaurant και καλό τραπέζι στον Βέρτη. Ήμουν σε εποχές μνημονίου, όπως φαντάζεσαι αυτό τέλειωσε με κλάμα και πόνο..
    5)Συμφωνώ ότι αν μια γυναίκα έστω και λίγο άνω του μετρίου εμφανισιακού επιπέδου που έχει πατήσει τα 35 και είναι ελέυθερη, είτε έχει θέμα άσχημο με τον χαρακτήρα της είτε είναι απίστευτα απαιτητική είτε έχει φάει κάνα χοντρό κόλλημα με ιδανικό πρώην. Κοινώς θέματα θέματα..
    Ναι συμφωνώ ότι οι ηλικές κοντά στα 30 είναι ιδανικές (έχει εργαστεί και έχει ξεφύγει από τη φάση "σουρλουλου") ούτε πολύ μεγάλη να μαζέψει τα θέματα και τις κακομεταχειρίσεις από πρώην.
    Πρόσεξε όμως, ακόμα και αυτές, θα χρειαστούν 2-3 χρόνια να είναι σε σχέση με ένα τύπο για να το προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο, δεν σε βλέπω τόσο σε υπομονετική φάση. Το οξύμωρο είναι πως με μια 38άρα π.χ. θα είναι πιο εύκολο να προχωρήσεις τις διαδικασία με fast track ρυθμό.
    Ελπίζω να μην κούρασα. Καλή επιτυχία την επόμενη φορά σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ ωραίο σχόλιο. Συμφωνώ σχεδόν σε όλα. Κάποιες παρατηρήσεις:

      1) Δεν είναι απελπισία μετά τα 30 να μη θες να περιμένεις για γάμο. Ίσα ίσα είναι υπερβολικά αρνητικό για μια γυναίκα να θέλει να περιμένει μετά τα 30. Αυτό δείχνει πως δεν έχει καταλάβει τη κατάστασή της και τη πραγματικότητα. Ο γάμος έχει νόημα μόνο για να κάνεις παιδιά, οικογένεια. Αλλιώς κάθεσαι άγαμος και πηδάς ό,τι γουστάρεις όποτε γουστάρεις χωρίς δεσμεύσεις. Η γυναίκα όμως (αλλά και ο άντρας σε μικρότερο βαθμό) δε μπορεί να περιμένει όσο γουστάρει για να κάνει παιδιά. Μετά τα 30 πρέπει να βαράει συναγερμός, αν τη βλέπεις αδιάφορη και χαλαρή, δε κάνει. Πολύ απλά δε την καίει το ζήτημα, δε την ενδιαφέρει.

      2) Η συγκατοίκηση είναι φοβερό εργαλείο για να γνωρίσεις πραγματικά μια γυναίκα. Γρήγορα θα δεις τον αληθινό της χαρακτήρα, ενώ υπάρχει κι ένα μπόνους που πολλοί δεν υποπτεύονται: Όταν συγκατοικείς είναι πολύ πιο δύσκολο να κρύψει άλλους παράλληλους γκόμενους. Οι περισσότερες γυναίκες ειδικά όταν τις πρωτογνωρίζεις έχουν κι άλλους παράλληλα. Δε θα στο πουν ποτέ, αλλά έχουν. Κι αν δε μένεις μαζί τους, μπορούν πάντα να τους κρύβουν εύκολα. Αν συγκατοικείς, και πάλι μπορεί να ξεπορτίζουν αλλά γρήγορα θα τις υποπτευθείς γιατί θα φανεί.

      3) Το πρόβλημα με τις πλούσιες κοπέλες, δεν είναι τα λεφτά. Δεν είναι πως θέλουν να αντικαταστήσεις το μπαμπά τους. Αν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ έχουν λεφτά, χέστηκαν πατόκορφα ακόμη κι αν είσαι με 0 ευρώ στη τσέπη. Το πρόβλημα με τις πλούσιες είναι πως δεν έχουν μάθει το ΟΧΙ στη ζωή τους, και αισθάνονται πως ό,τι γουστάρουν πρέπει να το έχουν, και όλα πρέπει να γίνονται όπως θέλουν αυτές.Όσο κρατάει η "καινουργίλα" στη σχέση θα υποφέρουν κάποιους συμβιβασμούς, αλλά όταν αρχίσουν και βαριούνται θα αρχίσουν να πατάνε πόδι αλλιώς θα σε στείλουν. Βασικά θα σε στείλουν ούτως ή άλλως, ακόμη κι αν δεχτείς να γίνεις το σκυλάκι τους, απλά σε αυτή τη περίπτωση θα κρατήσει λίγο παραπάνω (θα χάσουν κάθε σεβασμό για σένα στο τέλος), αλλά με κόστος την αξιοπρέπειά σου.

      Το λάθος του ξενερωμένου είναι που τα βλέπει όλα ξερά, υλιστικά, "κρεατικά", τυπικά. Τόσα χρόνια ψάχνει σε λάθος μέρη και λάθος ανθρώπους. Ίσως γιατί και ο ίδιος είναι λάθος. Βλέπεις πχ, είναι 30κάτι και ξεκινάει το κείμενο με το σώμα της λεγάμενης και το βυζί της... Μυαλό κουκούτσι. Προσπαθεί να έχει μια ωραία γκόμενα-γλάστρα δίπλα του αδιαφορώντας για το αν αξίζει σαν μάνα των παιδιών του. Εγώ θα την είχα ξεσκαρτάρει τη συγκεκριμένη από το πρώτο ραντεβού με μερικές ερωτήσεις κλειδιά, δε θα έχανα χρόνο. Αλλά όταν το μόνο που κοιτάς είναι το στητό βυζί και τον λεπτό κώλο, αυτά παθαίνεις.

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.
      1)Είναι απελπισία να πιέζεις τις καταστάσεις, ειδικότερα εάν θες να επιταχύνεις τις διαδικασίες "λόγω ηλικίας".Το τελευταίο ειδικά, μπορεί να σε ωθήσει σε καταστροφικές επιλογές. Ενδεικτικά, ενώ όπως φάνηκε η τύπισσα δεν ήταν κατάλληλη, ο φίλος μας πιέζε τις καταστάσεις για ακόμα περισσότερα μαζί της.
      Ναι, να έχεις στο μυαλό σου το γάμο-οικογένεια, αλλά μόνο με τον κατάλληλο άνθρωπο, κοινώς και το ενδεχόμενο της μη εύρεσης είναι στο τραπέζι χωρίς εκπτώσεις σε αυτό. Ακόμα και η κοπέλα που από νωρίς είναι κατασταλαγμένη για οικογένεια, θα πρέπει να ζήσει και γνωριστεί ένα Χ χρονικό διάστημα με τον άλλον πριν προχωρήσει.
      2)Ποτέ δεν αμφισβήτησα την αξία της συγκατοίκησης.Εκεί αποκαλύπτεται όλη η αλήθεια.
      3)Αν και έχω πολύ σοβαρές ενστάσεις για το "χέστηκαν πατόκορφα ακόμη κι αν είσαι με 0 ευρώ στη τσέπη", δίνεις μία οπτική που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.
      4)Για τον επίλογο,είναι απόλυτα θεμιτό να προσμένεις η σύντροφός σου να σε διεγείρει ερωτικά, σε τελική ερωτική σύντροφο ψάχνουμε εκτός από μητέρα των παιδιών μας, συνοδοιπόρο στην ζωή κτλ. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν δίνεις υπέρμετρο βαθμό στο τρόπαιο και το πως θα εντυπωσιάσεις τον κοινωνικό περίγυρο και εθελοτυφλείς στα υπόλοιπα θέματα, αυτό δεν πηγαίνει ποτέ καλά..

      Διαγραφή
  7. Φίλε Ξενέρωτε, και αναρωτιόμουν που είχες χαθεί τόσους μήνες! Υποψιαζόμουν ότι κάτι έτρεχε με κανά γκομενάκι ;)

    Βασικά ήθελα να γράψω νωρίτερα αλλά με πρόλαβαν οι προηγούμενοι σχολιαστές, καθώς όσα είπαν είναι πολύ σωστά και συμμερίζομαι πλήρως τις απόψεις τους.

    Κάνεις πολλά λάθη:
    1) το καταλαβαίνω ότι νιώθεις τα χρόνια να περνάνε αλλά βγάζεις απελπισία ψάχνοντας κοπέλα για παντρειά και κάνεις λάθος επιλογές από τη βιασύνη σου. Ψάχνεις λάθος άτομα, σε λάθος μέρη και με λάθος κριτήρια. Και μόνο που ήταν διαζευγμένη η τύπισσα, έπρεπε να την είχες σουτάρει. Red flag ρε φίλε, πως να το πω… Η συγκατοίκηση δεν είναι κακό πράγμα γιατί βλέπεις το αληθινό πρόσωπο του άλλου, αλλά θα το είχα κόψει αμέσως με τους πρώτους ενδοιασμούς όταν το πρότεινες.
    2) Όπως είπαν οι άλλοι, οι όμορφες καλές κοπέλες είναι δεσμευμένες ήδη από τα 25 τους, δεν κυκλοφορούν πια στην αγορά. Οι άνω των 30 είναι κλάψτα χαράλαμπε, όλες κάποιο κουσούρι έχουν. Και όσο πλησιάζουν τα 40, υπάρχουν προβλήματα υπογεννητικότητας. Υπάρχουν ωστόσο αξιόλογες κοπέλες άνω των 30 αλλά δεν θα είναι όσο όμορφες όσο το απαιτείς (ΗΒ9 ή 10). Πρέπει να ρίξεις νερό στο κρασί σου, θα εκπλαγείς όταν δεις ότι μια ΗΒ 6 έχει μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα.
    3) ο γάμος και η οικογένεια επίσης δεν θα σε κάνουν πιο ευτυχισμένο. Στο λέω από πρώτο χέρι, από τη στιγμή που αποκτάς παιδιά ξέχασε τα όλα, ελεύθερο χρόνο, βόλτες στα μπαράκια και καφενεία, hobbies. Ειδικά τα πρώτα χρόνια, αν θες να είσαι σωστός γονιός, σε τρώνε οι υποχρεώσεις. Ξανασκέψου τι θες από τη ζωή. Πολλοί επιλέγουν να γίνουν MGTOW (δεν σημαίνει ότι δεν έχουν σχέσεις, απλά δεν παντρεύονται) και τους καταλαβαίνω απόλυτα.
    4) Σου το έχω ξαναγράψει, αλλά ζούμε πλέον σε μία κοινωνία του φαίνεσθαι και του προσωρινού. Πολλοί φίλοι μου έχουν κάνει την επιλογή του χαρεμιού. Παίζουν ταυτόχρονα με 2-3 γκομενάκια αλλά δεν δεσμεύονται ποτέ. Αλλιώς αλλάζουν την μία γκόμενα που έχουν κάθε Χ μήνες ή χρόνια. Έτσι όπως το βλέπω, θα το πάνε έτσι μέχρι να γεράσουν, λολ

    Απλά μερικές σκέψεις, καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. O παθολογικός ναρκισσισμός στο μεγαλείο του!
    Για όποιον μπονόμπο δεν έχει καταλάβει πως λειτουργούν οι γυναίκες η απάντηση είναι απλή: Οι σχέσεις για τις γυναίκες είναι θέμα ανταγωνισμού και ναρκισσιστικής/κοινωνικής κυριαρχίας, όχι θέμα ρομάντζου και πραγματικού "ερωτα". Η παρανόηση ότι οι γυναίκες είναι ρομαντικά πλάσματα είναι η μεγαλύτερη ψυχολογική προβολή/ανάγκη που έχουν προβάλλει οι άντρες προς τις γυναίκες από αρχαιοτάτων χρόνων.
    Επίσης δεν νομίζω ότι είναι θέμα βιολογικό το να αλληλεπίδρας πολύ με γυναίκες πέραν των τυπικών, αλλά απελπισίας. Και σε πατσαβούρες τα ίδια και τα ίδια κάνουν πολλοί εκεί έξω ώστε να εξασφαλίσουν πιθανότητες να χώσουν.
    Το αν θα πηδήξεις δηλαδή έχει να κάνει με τη διάθεση της άλλης όχι της δικής σου και ολοι οι άντρες συμβιβάζονται και υπακούν τη γυναικεία διάθεση, κάτι το οποίο είναι αηδιαστικό. Η διαβάθμιση στον γυναικοκεντρισμό έχει να κάνει με το status και το χρήμα. Αν δεν τα έχεις αυτά αναγκάζεσαι να γίνεις δουλοπρεπής για να γαμήσεις, αλλά το ότι το περιβάλλον επιβάλλει κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνεις κιόλας. Αν οι άντρες είχαν εγωισμό και νοοτροπία το παίζω δύσκολος και επιλεκτικός θα είχε αλλάξει η ολη στάση των γυναικών. Και δεν είναι βιολογικό το να μην το παίζεις δύσκολος, είναι καθαρά κοινωνική ρύθμιση και σύμβαση με την οποία συμβιβάζεσαι για να μην φαίνεσαι παρείσακτος. Δλδ αν δεν λειτουργεις σαν μπονομπο τοτε εχεις καποιο θεματάκι ψυχολογικό, έτσι βλέπει η κοινωνία οποιον αντρα δεν αφοσιωνει τη ζωη του στο μουνι. Γιατί εν τέλει, το φλερτ ειδικά στις μέρες μας ειναι ξεκάθαρα μια μορφη σαδιστικής γυναικείας κυριαρχίας, όταν την πέφτεις σε γκόμενες αυτόματα τις εξυψώνεις, μπορεί να μην σε νοιάζει βέβαια αλλά αυτό είναι και το κύριο πρόβλημα, ο απαθής γυναικοκεντρισμός σε συνδυασμό με τον κλασικό ιπποτικό γυναικοκεντρισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δυστηχώς απο μια ηλικία και μετά οι καλές περιπτώσεις έχουν φύγει από την πιάτσα είναι παντρεμένες η σε μακροχρόνιες σχέσεις .. και ποιες μένουν ? όλες οι περίεργες .. Αυτές που δεν ήθελε κανείς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή