Την προηγούμενη Δευτέρα σας είχα αναφέρει την ιστορία με την Πολωνέζα τουρίστρια που γνώρισα στις διακοπές.
Κέρασα ποτό, την επόμενη φαγητό και εν τέλει ρίσκαρα κλείνοντας δωμάτιο σε ξενοδοχείο, επειδή το δικό μου ήταν στην άλλη άκρη του νησιού. Τελικά πέτυχα τον στόχο μου. Σεξ με τουρίστρια και ένα ακόμη τρόπαιο. Βέβαια επειδή όπως ξέρετε είμαι σχεσάκιας, ας περάσουμε στη δεύτερη φάση για να δούμε μαζί τι έγινε. Έχω γυρίσει Αθήνα, είναι μέσα προς τέλη Αυγούστου, δουλεύω και αυτή βρίσκεται ακόμη στις διακοπές.
Μιλούσαμε στο Viber, την ρωτούσα πως περνάει κτλ. Της είπα λοιπόν "Άλλαξε το αεροπορικό σου εισιτήριο και αντί για Πολωνία έλα Αθήνα". Επειδή είχαν κλειστεί ομαδικά εισιτήρια από πρακτορείο η αλλαγή δεν επιτρεπόταν. Επομένως της πρότεινα είτε να πάρει πλοίο, είτε να πάρει αεροπλάνο. "Οκ μπορεί να ξοδευτείς αλλά εδώ δεν θα ξοδέψεις κάτι άλλο. Θα σου μαγειρεύω και θα τα έχεις όλα κερασμένα από μένα". Αυτό μπορεί να δείχνει λίγο needy αλλά -πιστέψτε με-:
1ον)Επειδή την έχω πατήσει ΑΠΕΙΡΕΣ φορές με γκόμενες, δεν θα είχα καμία όρεξη να της βγάλω αεροπορικό και μετά να πάρω τ'@@ μου και τελικά να γυρίσει πίσω.
2ον)Όσο κοστίζει το αεροπορικό που θα το έβγαζε τελευταία στιγμή άλλο τόσο θα κόστιζαν και τα έξοδά της εδώ που θα καθόταν μία εβδομάδα. Οπότε δίνω-δίνεις. Έτσι πάει.
Εν τω μεταξύ μιλούσαμε καθημερινά στο Viber, κάναμε κλήσεις για αρκετή ώρα, λέγαμε κοπλιμέντα κτλ. Το πράγμα ζεσταινόταν. Την έψηνα σιγά-σιγά να έρθει.
(Ακολουθεί μετάγραφη από αγγλικά)
Με τα πολλά και ενώ μου έλεγε κάθε μέρα "Οκ θα το κανονίσω" το ανέβαλε διαρκώς.
HB 8.5: Δεν μπορώ να αλλάξω το εισιτήριο ούτε να πάρω επιστροφή χρημάτων. Δεν ξέρω, μπορεί να μην το έχει η μοίρα μας.
Ξ: Πήγαινε σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο. Σου στέλνω link με αυτά που έχει στην περιοχή σου, είναι πέντε. Πάρε την πιο φθηνή πτήση και έλα. Σε θέλω εδώ μαζί μου.
HB 8.5: Δεν είμαι σίγουρη. Το θέλουμε στα αλήθεια αυτό; Και τι θα βγει από την όλη ιστορία;
Ξ: Ναι φυσικά και το θέλουμε. Περάσαμε καλά και έχουμε καλό συναισθηματικό δέσιμο. Πρέπει να περάσουμε άλλη μια εβδομάδα μαζί μέχρι το τέλος της άδειάς σου, τώρα που είσαι ακόμα στην Ελλάδα. Κι αν όλα πάνε καλά μπορούμε να συνεχίσουμε. Την χώρα όπου θα συνεχίσουμε την συζητάμε. Με τις δουλειές που κάνουμε μια αλλαγή χώρας είναι εύκολη.
Καλύτερα να κάνουμε κάτι και να το μετανιώσουμε παρά να μην κάνουμε κάτι και να το μετανιώσουμε μετά. Σε σκέφτομαι όλη μέρα να ξέρεις. Και βλέποντας τα μάτια σου διακρίνω ότι είσαι ευαίσθητος άνθρωπος και θέλω να σε γνωρίσω περισσότερο. Πιστεύω ότι μπορούμε να ταιριάξουμε. Αν δεν ταιριάξουμε τότε απλά θα γνωρίσεις και την Αθήνα. Αν ταιριάξουμε τότε να ξέρεις ότι δεν θα σε αφήσω. Είμαι σίγουρος για τις επιλογές μου.
HB 8.5: Γράφεις όμορφα βλέπω. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
(στη συνέχεια μιλήσαμε με φωνητική κλήση γιατί η βιντεοκλήση δεν έπιανε με το Wi-Fi του ξενοδοχείου της. Η κλήση έπεφτε συνέχεια Δοκίμασα να την καλέσω κι άλλες φορές αλλά δεν απαντούσε και αυτή έλεγε "Sorry απλά με έχει χτυπήσει ο ήλιος και δεν είμαι καλά". Ξαναπροσπαθούσα να την καλέσω, το σήκωνε, άκουγα τον ήχο του δωματίου της, δεν μιλούσε.).
Ξ: Μπορείς να με ακούσεις; Γιατί εγώ σε ακούω κανονικά.
(Το διαβάζει και δεν απαντάει).
Ξ: Τέλος πάντων, έχω στείλει αρκετά μηνύματα αυτές τις ημέρες και σε κάποια δεν απαντάς. Η πτήση σου είναι αύριο οπότε καλύτερα να αποφασίσεις σήμερα. Υπάρχουν ακόμη μερικά εισιτήρια για Αθήνα με τιμές όπως 70€. Είσαι ένα κλικ μακριά από μια ευκαιρία που έχουμε και οι δυο μας και δεν θα έχουμε στο μέλλον. Διαφορετικά...η ζωή μας θα συνεχίσει όπως ήταν. Αυτό είχα να σου πω και πραγματικά ευελπιστώ να σε δω αύριο.
HB 8.5: Το ξέρω και συγγνώμη αν δεν απαντάω. Δεν έχω ταλέντο στη γραφή όπως εσύ και δεν μου αρέσουν οι συζητήσεις που διαρκούν πολύ. Και ναι, έχω ακόμα χρόνο.
Ξ: Δεν με ενδιαφέρει η γραφή σου ή το πόσο καλά αγγλικά ξέρεις. Αυτό που θέλω είσαι εσύ! Ως εμφάνιση, ως άτομο, για τα αισθήματά σου, και σε θέλω πολύ ακριβώς όπως είσαι. Πήγαινε σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο τώρα και κλείσε αυτό το εισιτήριο για αύριο!
HB 8.5: (Μία ώρα μετά) Μόλις αγόρασα ένα εισιτήριο και φοβάμαι. Δεν είσαι κανένας μανιακός δολοφόνος, έτσι;
Ξ: Χαχά, όχι βέβαια! Με τόσους φίλους στο Facebook και τόσο γνωστός, λες να έκρυβα κανένα δολοφόνο μέσα μου; :-) Τα λέμε αύριο, θα χαρώ να σε δω.
ΠΟΥΣΤΗ ΙΝΔΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ
Την επόμενη ημέρα πάω στο αεροδρόμιο να την πάρω. Πήγαινα πατημένος στην Βάρης-Κορωπίου με 120χλμ. για να είμαι στην ώρα μου. Τι το θελα. Πετάγεται ένας Ινδός από το απέναντι ρεύμα και ενώ μας χωρίζει μια νησίδα με δέντρα, κάνει ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΣΤΡΟΦΗ 180 ΜΟΙΡΩΝ ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΤΟΥ και όταν με βλέπει να έρχομαι πατημένος και μυρίζεται σύγκρουση ΚΟΚΚΑΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΦΡΕΝΑΡΕΙ! Τον χτυπάω στην πλαϊνή πόρτα. Μου γαμιέται για καμιά 25αριά εκατοστά το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου κι αυτουνού μπαίνει η πόρτα μέσα σε διπλάσιο βάθος. "Καλά ρε φίλε την παλεύεις? Με κόκκινο στην Ινδία έτσι οδηγάτε;" του λέω
Και καταλήγω μετά να κάνω φιλική δήλωση και τρέχω με τον χρόνο να προλάβω την πτήση της κάπως έτσι (δείτε στο 1:35).
Δεν ακούω πολύ ελληνική μουσική και μου πήρε κάτι ώρες να βρω από φίλους πως λένε το βίντεο γιατί το θυμόμουν μικρός. Τεσπα, φτάνω στο αεροδρόμιο, την παραλαμβάνω και παίρνω την βαλίτσα της. Αυτή κρατούσε την τσάντα της με το χέρι της παρατεταμένο προς τα έξω 45 μοίρες, με στυλ που θυμίζει top model. Δούλευε σε νοσοκομείο αλλά ήθελε να ασχοληθεί με την αισθητική. Αυτό στα αυτιά μου ακουγόταν κάπως "ψωνισμένο", γενικά το επάγγελμα της αισθητικού, που θα καταλήξει να περιποιείται κανένα χούφταλο με χρήμα. Αλλά δεν έδωσα σημασία. Επίσης την ζημιά με τον Ινδό θα την έφτιαχνα την άλλη εβδομάδα για να έχουμε χρόνο να περάσουμε μαζί. Της είπα το σκηνικό και φάνηκε κάπως ατάραχη (οκ...βόρειες είναι αυτές). Μετά περάσαμε ένα δράμα μέχρι να βγάλουμε εισιτήριο. Της κέρασα το εισιτήριο της επιστροφής που μου πήγε κάνα 250άρι ευρώ. Περίμενα να με σταματήσει και να πει "Θα το πληρώσω εγώ" ή "Άσε να βάλω τα μισά". Αλλά επειδή ξέρω ότι από χρήματα δεν έπαιρνε κανένα τρελό μισθό και ο βασικός στη χώρα της είναι πιο κάτω από εδώ, εννοείται ότι έκανα τα στραβά μάτια γιατί μπορεί τα λεφτά της να της έφταναν ίσα-ίσα για μία εβδομάδα στο νησί.
Πάμε σπίτι, τρώμε. Στο τέλος του φαγητού ήθελε να πλύνει τα πιάτα. Τα έπιασε μόνη της και έκανε πως πάει στην κουζίνα. Της λέω "Αυτό δεν παίζει". "Μα γιατί; Έτσι πρέπει;" "Είσαι φιλοξενούμενη και κάνεις διακοπές. Οπότε άστο σε μένα". Γενικά στις βόρειες χώρες να ξέρετε ότι οι γυναίκες περιποιούνται τους άντρες τους και δεν τους αφήνουν να κάνουν δουλειές (κάνουν λίγες ή καθόλου). Ακολουθεί τρελό σεξ και το βράδυ βόλτα.
Την επόμενη ημέρα της έδειξα τα αξιοθέατα της Αθήνας. Γενικά την εβδομάδα που έμεινε στην Αθήνα πηγαίναμε το πρωί σε αξιοθέατα και το βράδυ για ποτό. Τρώγαμε στο σπίτι μου. Αν θυμάμαι καλά άντε να την έβγαλα μία φορά έξω για φαγητό. Και μην πλακωθείτε στα σχόλια "Ρε τσιγκουνη" απ' τη μία και "Γιατί της κέρασες το εισιτήριο και όλα τα έξοδα" απ' την άλλη, γιατί δεν σας βρίσκουνε πουθενά κάποιους. Έπαιξα με ενδιάμεση λύση.
Το κάναμε σχεδόν κάθε μέρα και το βράδυ κοιμόμασταν αγκαλιά, με την διαφορά ότι δεν την βόλευε να κοιμάται στο στήθος μου (όπως παραδόξως όλες οι προηγούμενες) αλλά ήθελε να γυρνάει πλευρό για να μπορεί να αναπνέει. Οκ και εγώ θέλω χώρο να αναπνέω αλλά το ανάσκελα με την κοπέλα στο στήθος είναι το κάτι άλλο. Τεσπά, το προσπερνάμε. Ξαναλέω, βόρειος λαός, άντε, ας συνηθίσω.
Την εβδομάδα αυτή που ήταν Αθήνα είδα ότι σιγά-σιγά "λύθηκε". Της έφυγε αυτή η κρύα συμπεριφορά που έχουν οι βόρειες και η διάθεσή της έφτιαξε. Πηγαίναμε και για μπάνιο μιας και τότε δεν είχε γίνει η μαλακία με το πλοίο που γέμισε με μαζούτ και πετρέλαιο τις παραλίες της Αθήνας.
Συμφωνούσαμε σε πολλά θέματα, με μόνη εξαίρεση μια φορά που απλά της είπα ότι αντί για ένα φόρεμα γεμάτο λουλούδια, θα μπορούσε να φορέσει κάτι μονόχρωμο. Τελικά φόρεσε αυτό με τα λουλούδια (shit test) και κάτι πέδιλα, ενώ στην αρχή ήθελε να φορέσει ψηλά τακούνια. Τελικά ξεκινάω με το αυτοκίνητο και στα 50 μέτρα επειδή ξέχασα κάτι γυρνάμε πίσω. Εκεί λέει "Μιας και θα γυρίσουμε καλύτερα να αλλάξω" και βάζει ένα μαύρο μονόχρωμο φόρεμα που της πήγαινε τέλεια, ενώ της λέω "Κοίτα, αν θέλεις βάλε τα τακούνια". Μου λέει "Σίγουρα; Θα σου ρίχνω". Επειδή είναι 1.72, με το 10ποντο ήταν σχεδόν στα ίδια με μένα, με περνούσε για κάτι εκατοστά. Της λέω "Αν είσαι άνετα βάλε". Μου λέει "Οκ, δεν έχω πρόβλημα".
Μία ημέρα πριν φύγει ακολούθησε σοβαρή συζήτηση.
Ξ: Έχεις σκεφτεί ποτέ πως θα ήμασταν αν συνεχίζαμε.
HB 8.5: Ακόμα είναι νωρίς, αλλά το έχω σκεφτεί, ναι.
Ξ: Περνάς καλά μαζί μου;
HB 8.5: Ναι πολύ καλά. Είμαι χαρούμενη.
Ξ: Απλά έχω μία απορία. Έχεις πει ότι ένας από τους πρώην σου ήταν πλούσιος. Θα μπορούσες να είσαι με κάποιον που βγάζει σίγουρα παραπάνω από τον βασικό αλλά δεν είναι πλούσιος;
HB 8.5: Ναι, φυσικά. Για να είμαι μαζί σου πάει να πει ότι έχω κάνει την επιλογή μου και δεν θα είχα θέμα.
Ξ: Είμαι όμως ο χαρακτήρας που ψάχνεις;
HB 8.5: Μέχρι τώρα η αλήθεια είναι ότι τα είχα με τύπους που ήταν μυώδεις και άγριου παρουσιαστικού. Αλλά επειδή και στις τρεις σχέσεις μου η κατάληξη δεν ήταν καλή, ίσως επέλεγα λάθος άτομα. Με σένα βρήκα κάτι το διαφορετικό και θέλω να το δοκιμάσουμε μαζί να δούμε πως θα πάει.
Πως ήταν στο σεξ
Σας το είχα περιγράψει και στο πρώτο μου άρθρο αλλά θα το επαναλάβω και εδώ. Στο κρεβάτι οι βόρειες είναι απίστευτες. Το βελούδινο δέρμα, το ότι ξέρουν όλα τα κόλπα, το ότι κάνουν ότι τους πεις χωρίς αντίρρηση, οι απίστευτες ματάρες τους που σε κάνουν να τελειώνεις, το ότι είναι απόλυτα περιποιημένες, στην τρίχα και γενικά όλο το πακέτο αποτελεί εγγύηση. You never go back.
Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές τελείωσα και πόσες τελείωσε. Την ξεζούμιζα για ώρες. Και αυτή τη φορά είχα για σύμμαχο το air-condition που έπαιζε στο τέρμα και όχι τον τσιγούτη πορνόγερο του ξενοδοχείου που έκανε το δωμάτιο σάουνα. Η τύπισσα ήτανε τρέλα. Το κάτι άλλο. Δεν την χόρταινα. Γενικά μπορώ να πω ότι διανύω την καλύτερη περίοδο της ζωής μου. Οι τρεις πρώην μου ήταν μουνάρες και τώρα αυτή άλλο ένα υπερ-μουνο το οποίο δεν βαριέσαι με τίποτα. Οι μετοχές μου μετά ήταν λογικό να ανέβουν. Ήθελα ένα HB 8.5-10, πέτυχα όντως ένα HB 8.5 και δικαιώθηκα για την υπομονή μου. Στο κρεβάτι ήταν κομπλέ σε όλες τις στάσεις, απλά λίγο στο από πάνω δεν βολευόταν. Και ελπίζω να μην έφταιγαν τα 20 εκατοστά γιατί αν θυμάμαι καλά και με τους πρώην της που τον είχαν μικρότερο πάλι γενικά μου έλεγε ότι δεν την βόλευε το από πάνω. Γενικά στο κρεβάτι απ' τη μία ήταν άγρια και από την άλλη υπάκουη. Έπαιζε όμως ανάλογα με τις διαθέσεις της ημέρας. Σε κάποια φάση κάναμε τόσο πολύ σεξ που μου έλεγε "Πάλι σεξ; Ουφ, θα με ξεκάνεις." και είχα την εντύπωση ότι δεν είχε συνηθίσει στο μεσογειακό ταπεραμέντο και ότι όντως με τους πρώην της έκανε λιγότερο σεξ. Βέβαια...απ' την άλλη δεν είχε συζήσει ποτέ και με κάποιον και είναι λογικό με τους πρώην της να έβγαινε κάποιες φορές την εβδομάδα και όχι να τους βλέπει όλο το 24ωρο. Εδώ την είχα πάει κάπως σερί και θα της είχε έρθει λίγο απότομη η όλη φάση.
Το γεγονός βέβαια ότι μια τόσο όμορφη γκομενάρα ήταν ελεύθερη και είχε μόλις 3 σχέσεις με διάρκεια κάτω του ενός έτους μου ξύνιζε. Όπως και το ότι ένας από αυτούς ήταν πλούσιος. Θεώρησα λοιπόν ότι απλά έπεφτε σε μαλάκες. Την επόμενη ημέρα ξύπνησα ξημερώματα για να την πάω στο αεροδρόμιο. Είχαμε βγει για ποτό και έτσι επέλεξα να κοιμηθώ δύο ώρες ενώ αυτή το πήγε σερί. "Έλα να κοιμηθούμε αγκαλίτσα" της είπα. "Καλύτερα όχι γιατί φοβάμαι μην χάσω την πτήση" μου είπε γιατί την έχει πατήσει πολλές φορές με τα ξυπνητήρια. Επειδή την έχω πατήσει και εδώ δεν επέμεινα. Πήρα έναν δίωρο υπνάκο, με ξύπνησε το ξυπνητήρι μου και όχι η ίδια, την πήγα στο αεροδρόμιο και της έδωσα ένα γερό φιλί πριν φύγει.
Ξ: Θα μιλάμε κάθε μέρα. Κανόνισε.
HB 8.5: Κάθε μέρα; Χαχά, οκ!
Είπε, χαμογέλασε και έφυγε. Περίμενα μια πιο θερμή χαιρετούρα είναι η αλήθεια και δεν με έπεισε ότι θα την ξαναδώ. Οκ, στο θέμα συναισθημάτων μπορώ να πω ότι τουλάχιστον οι ελληνίδες μας καταλαβαίνουν καλύτερα και είναι πιο εκδηλωτικές. Έτσι πρέπει άλλωστε.
(Συνεχίζεται...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου