Αν ήταν η ζήλια ψώρα...

…θα γέμιζε όλη η χώρα.

(Κείμενο του συνεργάτη Acid Arrow)

Όταν η Πανδώρα (ναι η γνωστή καριολά) άνοιξε το κουτί με τις μαγικές φάπες μαζί με όλα τα άλλα κακά του κόσμου, βγήκε και η ζήλια. Η ζήλια έβαλε τα καλά της και είπε ας πάω να τους κάνω να φαγωθούν. Έλα όμως που είναι λεσβία και τους άντρες απλώς τους άγγιξε ενώ στις γυναίκες πήγε και μπαστακώθηκε!

Λίγο πολύ όλοι κάτι έχουμε να ζηλέψουμε. Κοινό συναίσθημα. Για το αντίθετο φύλο όμως καθημερινό και απαραίτητο. Τα δικά μου ,δικά μου και τα δικά σου ΠΑΛΙ δικά μου.

Η ζήλεια φέρνει τον φθόνο

Ο φθόνος φέρνει το μίσος

Το μίσος φέρνει τον πόνο

Και ο πόνος σε κάνει να υποφέρεις

Δεν είναι ψέμα που ο μεγάλος δάσκαλος Yoda έχει αναφέρει κάτι παρόμοιο. Και το απορίας άξιο είναι: Πως μπορείτε να ζείτε κάθε μέρα έτσι εσείς οι γυναίκες; Με όλα αυτά μέσα σας δεν σκάτε;

Ας δώσω ένα παράδειγμα πραγματικότητας που το έζησα εγώ και ένας κολλητός μου στο πετσί του για να καταλάβετε τι εννοώ.

Ο κολλητός μου είναι σε ορολογία PUA είναι καθαρό 10ρι. Πρώην μοντέλο γνωστής εταιρίας κουστουμιών και φιγουράριζε σε πολλές διαφημίσεις περιοδικών, και όχι μόνο, για αρκετά χρόνια. Αφού σιχάθηκε πλέον την δυσωδία του “glamorous κόσμου” επέστρεψε στην γενέτειρα του. Φιλήσυχο και συνεσταλμένο παιδί και γενικά ήσυχος και καλόβολος. Παρά την εξωτερική του ομορφιά στο θέμα γυναίκα είναι ακόμα συνεσταλμένος και ντροπαλός αλλά όχι AFC. Το μερίδιο του στις γυναίκες το έχει.

Τον τελευταίο καιρό έχουμε κάνει δυνατή τριάδα εγώ, ο κολλητός και μια κοπέλα. Και αυτή είναι λίγο στην φιλοσοφία PUA, ψάχνεται αρκετά και σαν παρέα γαμώ τα ατομάκια και με την παρουσία της φροντίζει για το DHV μας.

Πριν λίγο καιρό μας είπε ότι την έχουν πρήξει 2 φίλες της από το γυμναστήριο να βγουν μαζί. Και έτσι έγινε, βγήκαμε. Εγώ έτυχε να έχω και ένα άλλο HB μαζί μου και στην παρέα το βάρος της προσοχής μου έπεφτε σε αυτήν και την φίλη μου που είχαμε και ένα θεματάκι που έχρηζε ανάλυσης. Το λοιπόν ο δικός μου ανέλαβε δράση. Και Ω (!) του θαύματος -τι παράξενο- η μια από τις δύο (ένα ΗΒ 8 δυνατό λίγο κοντούλα, 27 χρονών) του έριξε πολύ αδιαφορία και σχετικά μια κρυάδα. Δεν πτοήθηκε όμως και με το άγρυπνο μου μάτι πάνω του στράφηκε στην άλλη. Η άλλη ήταν ένα καλό κοριτσάκι ΗΒ 5 προς 6. (σ.σ.. Αργότερα μάθαμε ότι είναι μοναχοκόρη, ελεύθερη, με δικό της σπίτι, μένει μόνη της, με περιουσία, και 100% παρθένα εδώ και 27 συναπτά έτη, τρέχτε να προλάβετε ένα πράμα!). Αυτήν ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό και μάλιστα με εμφανή σημάδια ότι ο κολλητός της άρεσε. Kino και IOI δίνανε και πέρνανε. Για μένα κλεισμένη δουλειά.

ΑΜ ΔΕ. Από εκείνη την στιγμή η 8 σκύλιασε. Χώνονταν στις συζητήσεις, τρελό discredit στην φίλη της και γενικά ένας κακός χαμός. Δεν τους άφηνε να μιλήσουν παρ' ότι χώθηκα να σώσω την κατάσταση και προσπάθησα να την βάλω στην κουβέντα που είχαμε προσπαθώντας να δώσω χώρο στον φίλο μου. Αυτή την βιολάρα της. Εκεί να χωθεί να κάνει σπάσιμο. Δεν τους άφηνε σε ησυχία.

Τελικά ο καφές έφτασε στο τέλος του και η 8 από μόνη της επέμενε ότι η παρέα είναι φοβερή και ότι θα έπρεπε να βγούμε για ποτό το βράδυ. Το κανονίσαμε φυσικά και έπονταν και συνέχεια.

Το βράδυ μαζευτήκαμε σε ένα μπαράκι για να ξεκινήσει η βραδιά. Πρώτοι ήμασταν εγώ με τον κολλητό, μετά η θηλυκή version μας (καρακατακαυλάρα όπως πάντα). Τέλος ήρθαν τα νούμερα. Η 6 ντυμένη απλά και ένα χαμόγελο. Η 8 ντύθηκε λατέρνα και βγήκε. Τα κουδούνια και το ντέφι έλειπαν να γυρίσουμε το Λατέρνα φτώχια και φιλότιμο 2: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ.

Το μοτίβο ίδιο μέχρι το πρωί. Ο κολλητός να προσπαθεί να ανοίξει συζήτηση και η λατέρνα να κολλάει σαν το κολαούζο πάνω του. Ε αφού είδε και απόειδε η 6 είπε να αφήσει τα παιδιά να τα ποιουν και ήρθε προς το μέρος μου να γνωριστούμε καλύτερα. Αφού βρήκαμε κάποια σημεία κοινά έφτασε η συζήτηση σε έναν κοινό γνωστό λίγο περίπτωση και αρχίσαμε να γελάμε κάπως μεγαλόφωνα ομολογώ. Δεν περνάνε δυο λεπτά να σου η δικιά σου να αρχίζει τα –Επ τι λέτε εσείς εδώ- και με εμφανή κρυάδα αλλά φοβερό θέατρο να προσπαθεί να χωθεί μεταξύ εμού και της 6.

Το βράδυ συνεχίστηκε σε άλλο μπαράκι με πολύ χορό και έσμιξε η “παρέα”. Εγώ έκανα χώσιμο στην 8 η οποία μόνο παρούσα δεν ήταν. Κριτικό βλέμμα προς τους πάντες και μια ένα μιδίασμα στην μούρη σαν να της ξίνιζαν τα πάντα. Το μόνο που την ένοιαζε είναι να κοιτάζει τα ζευγαράκια δίπλα μας και να σχολιάζει σε στυλ "Τι της βρήκε, και πως είναι έτσι αυτός". Αλλά το πινγκ-πονγκ μεταξύ εμού και του κολλητού έδινε και έπαιρνε προκειμένου να κάνει σπάσιμο στην κατά τα άλλα φιλενάδα της. Η κολλητή μας το κατάλαβε αλλά δεν θα τις χαλούσε κανένας την βραδιά όπως και ίσχυε για όλους μας. Κάποια στιγμή ζήτησα το τηλέφωνο  της 8. Η απάντηση ήταν έλα μωρέ δεν χανόμαστε. (Όχι, "Εσύ θα χάσεις" but anyway).

Αφού τις αφήσαμε σπίτι στον γυρισμό η κολλητή μας έκανε πλήρης ανάλυση. Ότι εάν ήμασταν μόνοι μας δεν υπήρχε ούτε καν να μας μιλούσε η 8 αλλά και μαζί και η 6. Μας είπε χαρακτηριστικά:

-         Δεν είναι θέμα ότι της άρεσες η όχι. Είναι θέμα ότι ήθελε αυτό που είχε η φίλη της. Δεν μπορεί ούτε η ίδια να το καταλάβει, το κάνει ασυναίσθητα. Εάν ήσουν μόνος σου και της έκανες κίνηση θα σε περνούσε για λιγούρη. Δεν φταις εσύ είναι το μυαλό της έτσι. Δεν το καταλαβαίνει. Θέλει αυτά που έχουν οι άλλοι. Ακόμα και στον μπάρμαν που με έπαιζε έκανε ματιές. Αρκεί να μου έπαιρνε κάτι. Άσχετα εάν ο άντρας της άλλης είναι καλός η όχι. Θέλει αυτόν. Το κάνει και στο γυμναστήριο με τους γυμναστές.

Το θέμα με αυτές τις δύο πήρε άλλη τροπή τις επόμενες μέρες. Γενικά και εγώ και ο κολλητός είχαμε ξενερώσει άσχημα. Η 6 για κάποιο λόγο αγνόησε τα δύο τηλεφωνήματα του και μάλιστα όταν την τράκαρε τον απέφυγε γυρίζοντας το κεφάλι, κάτι που μας παραξένεψε. Φαίνεται είπε να κρατήσει την παρθενιά της άλλα 27 χρόνια. Η πολύ απλά η 8 έκανε την δουλειά της κατά πως ήθελε. Να έχει την φιλενάδα της ελεύθερη μέχρι να βρει τον γκόμενο και να πετάξει την φιλενάδα της σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Απλά τα μαγείρεψε στο μυαλό της φίλης της. Και φυσικά η 8 δεν παρέλειψε να κάνει παραπόνα στην κολλητή μας για το πόσο ξενέρωτοι ήμασταν εμείς και ότι ο μόνος σωστός άντρας στην ζωή της ήταν ο πρώην της. Με τον οποίο έχουν χωρίσει εδώ και 2 χρόνια! Δηλαδή είχε την επιλογή να επιλέξει σε κάτι καινούργιο και να προχωρήσει αλλά προτίμησε να κάτσει στο παρελθόν τραβώντας και την άλλη την κακομοίρα.

Το έλεγα στον εαυτό μου, το λένε οι μεγάλοι, το λένε οι παλιοί. Και ακόμα όμως δεν μπορώ να το χωνέψω. Εγώ δεν το έκανα ποτέ, δεν το κάνω και ούτε πρόκειται. Και όμως ακόμα και υποσυνείδητα έχετε αυτόν τον ανταγωνισμό. Και αυτό θα είναι η καταδίκη σας ακόμα και εάν πάρετε όλο τον πλανήτη στο λαιμό σας. Δηλαδή ποιο το κέρδος; Αρκεί να φιγουράρετε ένα ακόμα τρόπαιο; Αλλά χωρίς να το καταλάβω το χρησιμοποιώ και εγώ. Έχω μια γυναίκα στην παρέα. Γιατί απλά μου προσδίδει κυρός και δεν με κάνει να φαίνομαι λιγούρης; Δηλαδή η αξία μου δεν φαίνεται; η απλά ανάβει κάποια πινακίδα που γράφει προσοχή μπακούρης δαγκώνει, και αμέσως αμέσως αλλάζετε γωνία; Με βάση τα δικά μου δεδομένα και εμπειρίες δεν θα έλεγα ότι είμαι κάτω από 8,5 χαλαρά. Μου κόβει πόντους το ύψος (1.73) αλλά δεν με πτοεί καθόλου. Είμαι συγκροτημένος, 30άρης, με επιτυχημένη καριέρα από πίσω μου και τον έχω τον τρόπο μου. Δηλαδή όσο είμαι ελεύθερος είμαι ανάξιος λόγου; Εάν εμφανιστώ με συνοδό κάπου τότε φαίνονται τα χαρίσματα μου;

Αλλά θα μου πεις το συγκεκριμένο είδος γυναικών κατάφερε να υποβιβάσει σε επίπεδο ξενέρωτου και προφανώς και μη κατάλληλου υλικού για σχέση άνδρα ο οποίος ήταν επί 10 συναπτά έτη μοντέλο σε μεγάλες εταιρίες. Άρα μάλλον στραβά αρμενίζετε κυρίες μου.

Το συγκεκριμένο θέμα ίσως να είναι εξαίρεση ίσως όχι. Όπως και να έχει φανερώνει πολλά και ένα από αυτά είναι μια αρρωστημένη άποψη για την ζωή. Και σε συνεργασία με τον υπερκαταναλωτισμό σας κάνει να νιώθετε άδειες και φτηνές. Το κακό είναι ότι δεν έχετε δει τι αφήνετε πίσω σας.

Το καμάκι του μαλάκα

Η "το καμάκι του γλίτσα", πείτε τον όπως θέλετε.

Πριν από λίγες μέρες ήμουνα στο Γκάζι. Ήταν απογευματάκι γύρω στις 6-7, όταν έκατσα για λίγο στον πεζόδρομο απ' την πλευρά που είναι οι καφετέριες και περίμενα ένα φίλο.

Καθόντουσαν σε ένα τραπέζι τρεις γκόμενες, HB7.5, HB8 και HB8.5, ηλικίες περίπου 19-20. Ακριβώς δίπλα τους περίπου στο ένα μέτρο είναι δύο τύποι. Ο ένας φαινότανε νορμάλ κι ο άλλος ξυρισμένο κεφάλι και έδειχνε για βλακάκος. Η διαφορά τους με αυτές ήταν ότι ενώ η κοριτσοπαρέα καθότανε σε τραπέζι, αυτοί ήταν σε θέση για μπαρ. Οπότε ούτως ή άλλως για να τους μιλήσουν θα έπρεπε να σκύψουν, άρα σύμφωνα με την θεωρία του PickUp να χάσουν value. Κάτι ανάλογο ισχύει και στο club όταν είσαι όρθιος και σκύβεις προς το τραπέζι κάποιας ή αν την πλησιάζεις κολλητά στο αυτί για να της μιλήσεις ενώ παίζει δυνατά η μουσική.

Η ώρα περνούσε, ώσπου μετά από κάνα μισάωρο βλέπω τον τύπο με το ξυρισμένο κεφάλι να γυρνάει προς την παρέα που ήταν οι κοπέλες και να λέει κατά λέξη στη μία απ' τις τρεις:

"Να σας ρωτήσω κάτι; Κοπελιά, να σου κάνω μια ερώτηση; Δε μου λες, σου αρέσει ο πουρές;"

Η τύπισσα έμεινε ΚΑΓΚΕΛΟ! WTF! Ήταν λες και είχε κατέβει ο βλάχος από το χωριό, με χιούμορ 20ετίας και βάλε και πέταξε ότι παπαριά του ήρθε. Η κοπέλα πήρε ένα ύφος απορίας και συνέχισε να τον κοιτάει μήπως πει κάτι παραπάνω. Κι ο τύπος είπε προς το φίλο του:

"Κοίτα 'δω ρε μαλάκα, δεν τους άρεσε!"

Οι κοπέλες γύρισαν στη συζήτησή τους, ώσπου 2-3 λεπτά μετά οι τύποι ετοιμάστηκαν να αλλάξουν τραπέζι (για να συνεχίσουν προφανώς αυτό το "epic" καμάκι και σε άλλη παρέα) και φεύγοντας ο καράφλας τελείωσε το show καθώς είπε το μυθικό με φωνή αλά Σωτήρη Καλυβάτση από ΑΜΑΝ:

"ΓΓΓΓΓειαααααααα σας!"

Μετά από αυτό το mini story τι άλλο μένει να σχολιάσουμε. Αν με αυτή τη μαλακία που δέρνει κάποιους από εσάς περιμένετε πραγματικά ότι θα σας πάρει στα σοβαρά γκόμενα, τότε καλύτερα μη βγαίνετε έξω. Καθίστε μέσα και βαρέστε μια μαλακία στο YouPorn. Πραγματικά δεν αξίζει.

Αντίστοιχα οι γυναίκες έχουν κάθε λόγο να αγανακτούν, αλλά το ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είμαστε όλοι έτσι κι ότι τουλάχιστον οι τόσο μαλάκες είναι μειοψηφία. Οπότε όσο φάουλ είναι αυτοί που λένε τέτοιες μαλακίες, άλλο τόσο φάουλ είναι κι οι ίδιες αν μας βάλουν όλους στο ίδιο τσουβάλι.

Όσο για την παραπάνω περίπτωση, η μόνη καλή αφορμή να ανοίξει το συγκεκριμένο 3 set ήταν όντως ένα κλασικό opener (εδώ ίσως και opinion opener μολονότι δεν τα γουστάρω και πολύ). Πάντως, πριν ανοίξετε ένα set απλά θυμηθείτε το εξής: Κάθε γυναίκα δέχεται μέσο όρο στη χειρότερη περίπτωση 5-10 πεσίματα την εβδομάδα. Το τονίζω, στη χειρότερη (που δέχεται περισσότερα και το ξέρετε). Σύνολο 260-365 το χρόνο. Σε 5 χρόνια, δηλαδή από τα 15 μέχρι τα 20, έχει δεχτεί 1.300-1.460.

Σκεφτείτε λοιπόν ότι την πέφτετε σε μία 22άρα και είστε στη σειρά ο Νο. 1850. Πιστεύετε ότι θα σας δώσει σημασία; Όχι! Γιατί έχει μάθει πως της την πέφτουνε, τι σκέφτεστε, πως θα σας αποφύγει κτλ. Οπότε θα πρέπει να είστε πραγματικά ξεχωριστός και πραγματικά πρωτότυπος.

Τι να κάνουμε. Παίζουμε με άνισους κανόνες.

PickUp: Τελικά αξίζει?

Βίντεο, τεχνικές, βιβλία...τελικά αξίζει τον κόπο ή όχι;

(e-mail αναγνώστη)

Την πέρασα και εγώ τη φάση με το PUA. Τέλη 2010- άρχες 2012 είχα και εγώ αυτό το θέμα με την όλη ιδέα της προσποίησης και το να είσαι μέσα στο μυαλό σου("κάνω αυτό σωστά","λέει έτσι το βιβλίο" κτλ).

Διάβασα David De Angelo (Double your Dating, Body Language),Vin Di Carlo (Attraction Code,Pandora's Box),Dating to Relating From A to Ζ. Γενικότερα μου άρεσαν τα βιβλία και DVD μέ Natural Game κάτα ένα τρόπο, παρόλο που και πάλι δε θα τα έλεγα και πολύ "natural". Neil Strauss και Mystery ήταν πολύ παρεμβατικοί για μένα για το πως θα ντύνεσαι, σε πόσες μοίρες γυρνάς το κεφάλι κτλ.(Όλα torrent αλλιώς 1000$ θα έδινα.)

Τελικά δέ ένιωσα πολύ γεμάτος με αυτά και κατέληξα στα εξής συμπεράσματα. Είδα αυτό το βίντεο απο ένα τύπο που έχει ασχοληθεί με NLP όχι μονο μέ γκόμενες αλλά και γενικότερα. Πολύ καλός αλλά όχι αρκετός για μένα.

Σου έχω και άλλο βίντεο. Αυτός ο pua είναι ο πιο καλός κατα τη γνώμη μου χωρίς τις παλαβομάρες Mystery με περίεργα ρούχα καί piercings.

Μάλιστα αυτός ο pick up artist παραδέχεται οτι το νά είσαι ο εαυτός σου είναι το ισχυροτερό σου όπλο. Πάλι δέ μου έφτανε αυτό.

Τελικά κατέληξα σε αυτό το site και κατέβασα το δωρεάν ebook και πραγματικά μου άνοιξε τα μάτια! Όχι μονο στο θέμα γυναικών αλλά και σε άλλα πραγματα στη ζωή. Κατέβασε το ebook ειλικρινά σου λέω θα δείς πόσο αξίζει και είναι τσάμπα.

Aπλά βάζεις email και θα σου στέλνουν και newsletter απο το οποίο μπορείς να κάνεις unsubscribe.

"Για σένα πάω όπου θες!"

"Που θα φτάσω, που, μαζί σου πάω παντού;"

Η παρακάτω ιστορία είναι με μία λέξη ΕΠΟΣ! Μετά το "Σου χρωστάω ποτό", τώρα τα cockteasers προχωρούν ένα βήμα παραπάνω και..."το χοντραίνουν" το πράγμα.

Η πρώτη ξαδέρφη μου (απ' το σόι της μάνας μου) δουλεύει σε μια εταιρεία. Με την ξαδέρφη δεν έχουμε μεγάλη οικειότητα, όμως 2-3 φορές το χρόνο βρισκόμαστε σε οικογενειακά τραπέζια. Σκεφτείτε δηλαδή ότι με έχει κάνει delete απ' το Facebook. Για τέτοιο ζωντόβολο μιλάμε.

Τέλος πάντων, έτυχε να περάσω από την εταιρεία της μια μέρα να της δώσω κάτι απ' το θείο μου και βλέπω στο διπλανό της γραφείο ένα ατελείωτο μελαχρινό, HB9 να με παίζει με τα μάτια και με το χαμόγελο. "Από εδώ η τάδε" κάνει η ξαδέρφη μου. Ρωτάω τάχα μου διάφορα για τη δουλειά, πιάνουμε κουβέντα και περνάει κάνα μισάωρο εκεί.

Δύο μήνες μετά κανονίζουμε meeting με αφορμή μια συνεργασία (η εταιρεία που δουλεύω και η δικιά της σχετίζονται). Βρισκόμαστε πέντε άτομα σε meeting room, αλλά πριν από αυτό, ΤΣΟΥΠ πρώτο στο meeting room το 9άρι! Μου λέει "Καλησπέρα, τι κάνεις?" την χαιρετάω με αμηχανία. Μου λέει "Με θυμάσαι φανταζομαι". "Θύμησέ μου" (neg). "Καλά την τελευταία φορά που ήρθες εδώ δεν μιλήσαμε;" "Α ναι, έχεις δίκιο". Πριν προλάβουμε να πούμε μερικές κουβέντες έρχονται οι συνάδελφοι, κάνουμε το meeting και η συζήτηση τελειώνει κάπου εκεί. Χαιρετιόμαστε με χειραψία και μου κάνει "Ελπίζω να τα ξαναπούμε" και να 'σου το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

Λέω λοιπόν στην ξαδέρφη να κανονίσουμε για ποτάκι τετράδα και να φέρω και κανένα φίλο μου. Αλλά επειδή δεν είχε οικειότητα μαζί της (καθ' ότι η ξαδέρφη μου είναι μόλις τέσσερις μήνες στην εταιρεία) είπε ότι δυσκολεύεται να της το προτείνει. Μου έδωσε όμως το τηλέφωνο του γραφείου της να της μιλήσω.

Έτσι κι έκανα. Την παίρνω στο σταθερό, βρίσκω αφορμή να της θυμήσω...ας πούμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο διαχείρισης για την εταιρεία της το οποίο συζητάγαμε στο meeting (bullshit δηλαδή) και της πιάνω την κουβέντα. Μιλάμε 3-4 λεπτά για διάφορα θέματα, τα ενδιαφέροντά της κτλ. και της λέω παράλληλα στο τέλος "Λέγαμε ρε συ και με την ξαδέρφη να κανονίσουμε για ποτάκι". Θα σε έψηνε; Για να λάβω την απάντηση "Όποτε είναι κανονίστε και πείτε μου. Μόνο μην είναι προς τα μέρη σας (ΥΓ. Μένει αρκετά μακριά μας). Αν και για σένα...θα πήγαινα όπου θέλεις!

WTF!!! Η μου κάνει πλάκα ή είναι fake IOI αυτό! Εκεί ήθελε την απάντηση: "Πολύ εύκολα το λες σε κάποιον που δεν ξέρεις!" αλλά εγώ αρκέστηκα στο να πω "Αχμ...μάλιστα" και να της πω α[΄'α ότι θα την ειδοποιήσω κάποια στιγμή.

Την επομένη παίρνω πάλι την ξαδέρφη, να επιμείνω για το ποτό, μη φανώ και λιγούρης. Ήθελα να το πάω μέσω κοινωνικού κύκλου: "Λοιπόν της μίλησα, μου πέταξε τρελή σπόντα ότι ψήνεται και μένει να κανονίσεις λεπτομέρειες!" Κι εκεί λαμβάνω ένα τρελό shit test απ' το ίδιο μου το αίμα: "Μου φαίνεται ότι θέλεις να με χρησιμοποιήσεις, έτσι? Δεν είναι και τόσο καλή ιδέα αυτό. Γιατί θα μου πει ότι πάω να της κάνω προξενιό. Θα φανεί τρελά δηλαδή. Σου λέω, κανόνισε μόνος σου ρε συ." Τι να πεις, shit test κι απ' το ίδιο μας το σόι ρε πούστη μου; Που καταντήσαμε δηλαδή.

Μετά από τρεις μέρες την ξαναπαίρνω στο σταθερό. Αφού μιλάμε πάλι ένα 5λεπτο της προτείνω ποτάκι. Μου λέει "Ναι, γιατί όχι". Της λέω "Οκ, οπότε θα σε πάρω τηλέφωνο μεθαύριο το μεσημέρι να κανονίσουμε λεπτομέρειες".

Έρχεται λοιπόν η πολυπόθητη μέρα. Την καλώ και το σηκώνει με τη μία:
HB9: Καλησπέρα, τι κάνεις;
A: Καλησπέρα...καλά, μια χαρά. Έχει βαβούρα πάντως, δεν σε ακούω καλά.
HB9: Ναι, είμαι έξω για καφέ με μια κολλητή μου. Έχει απίστευτο καιρό. Εσύ που είσαι;
A: Σπίτι, έχω δουλίτσα
HB9: Καλέ με τέτοιο καιρό και δεν είσαι έξω; Χάνεις...
(τώρα άρχισα να φορτώνω από μέσα μου αλλά τεσπά, γέλασα όμως για να προσπεράσω άλλο ένα γαμο-shit test)
Α: Σε πήρα για σήμερα, για το ποτάκι που είχαμε πει.
HB9: Ναι, απλά επειδή δεν ξέρω τι ώρα θα σε ξεμπερδέψω, θα σε πάρω να σου πω πιο μετά.

Όπως καταλάβατε...ακόμα με παίρνει.

Η ιδανική απάντηση στην παραπάνω περίπτωση είναι "Κοίτα, εγώ σε πήρα να πούμε μια ώρα. Αν δεν θέλεις άστο, δε πειράζει". Και εκεί το παίζεις 50-50.

Τα πράγματα είναι απλά. Έχετε φτάσει στο σημείο να μας δουλεύετε μπροστά στα μούτρα μας. Ξεκαθαρίστε λοιπόν τι θέλετε από την αρχή για να τα έχουμε καλά. Διαφορετικά το blog αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει τουλάχιστον...για καμιά 50αριά χρονάκια ακόμα.

Οι τίμιες γυναίκες

Γυναίκες-κυνηγοί (επιτέλους).

(Κείμενο του συνεργάτη TzegiosBreimas)
Συμφωνώ απολύτως με αυτό που λέει ο Ξενερωμένος: αυτό που πάντα κοιτάζει ο άντρας σε μία γυναίκα αμέσως ήταν, είναι και θα είναι η εμφάνιση. Τα υπόλοιπα ακολουθούν και, ανάλογα με τον χαρακτήρα του άντρα, τον κάνουν να συμπαθεί περισσότερο ή λιγότερο μία γυναίκα. Αυτό όμως ισχύει μόνο στην περίπτωση που θέλεις κάτι μακροχρόνιο. Τι γίνεται όμως αν δεν ψάχνεις αυτό αλλά κάτι με χρονική διάρκεια δελτίου καιρού του Σάκη Αρναούτογλου; (σ.σ. διαρκεί ένα μισάωρο, ότι πρέπει χρόνος για έναν "κρύο") Τι παίζει ρόλο εκεί;

Πασχαλινές διακοπές και όλοι οι φίλοι που απουσιάζουν από την έδρα (στην οποία έχω ξεμείνει εγώ) είτε λόγω δουλειάς, είτε λόγω σπουδών, είτε λόγω ερωτικής μετανάστευσης (άλλο μεγάλο θέμα το "τύλιγμα της ξενέρωτης"), επιστρέφουν για λίγο σ´ αυτήν. Όπως είναι λογικό προσπαθούν να δουν όσους περισσότερους μπορούν σε όσο το δυνατόν λιγότερο διάστημα καταλήγοντας να δημιουργούν παρέες "πρώτου έτους" δηλαδή 15 ατόμων που τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζονται και μεταξύ τους. Σε μία τέτοια παρέα βρέθηκα κι εγώ αποτελούμενη από 7 άντρες (μαζί μ´ εμένα) και 1 γυναίκα που όπως έμαθα μετά από την ερώτηση "Ποιο είναι αυτό το μπάζο;" ήταν η αδερφή ενός από τους 4 τύπους της παρέας που έβλεπα πρώτη φορά στη ζωή μου. Και την ερώτηση την έκανα γιατί η δεύτερη κουβέντα που μου είπε μετά το όνομά της όταν γνωριστήκαμε ήταν "γάμησέ με κι εσύ τώρα, δεν βλέπεις τι τακούνι φοράω;" αφού πρότεινα να πάμε σε μία μπυραρία λίγο μακριά από το σημείο συνάντησης. Ευτυχώς δεν της απάντησα "ούτε με ξένο πούτσο" γιατί θα κατέληγα μεγάλος ψεύτης μόλις λίγες ώρες αργότερα.

Η τύπισσα είχε βαμμένα κόκκινα μαλλιά αλά “Σίσσυ Χριστίδου”, ματάκια κουμπότρυπες (χρειαζόμουν μικροσκόπιο για να τα δω), μικρά χειλάκια βαμμένα κόκκινα, πεταχτά μπροστινά δοντάκια και μάλλον συγγένεια πρώτου βαθμού με τον Μπαγκς Μπάνυ, μάγουλα που τρέφονταν με κρέπες μερέντα - μπισκότο - φράουλα, κόκκινα ψεύτικα νύχια στο μήκος μέσου όρου ασιατικής ψωλής, σωσίβιο στη μέση που θα έσωζε τον Ντι Κάπριο από τον πνιγμό στον Τιτανικό αλλά, να τα λέμε κι αυτά, ολόστητο βυζί μεσαίου μεγέθους. Το πόρισμα έβγαλε ΗΒ 6. Χωρίς να δίνει σημασία στα διακριτικά βηξίματά μου, λόγω του καπνού από το ηλεκτρονικό της τσιγάρο που φυσούσε σχεδόν πάνω μου, αγνοώντας το ότι την έδειχνε ακόμη πιο γελοία, συνέχιζε να βγάζει μπάζο και ανοργασμική κάθε γυναίκα που αναφερόταν στην κουβέντα. Κι ενώ σκεφτόμουν να την ρωτήσω πως είναι να δουλεύεις στο τσίρκο γιατί με βάψιμο κλόουν και ισορροπία του 1,60 της πάνω σε 20ποντα μάλλον εκεί θα δούλευε, την ματιά μου έκλεψε ένα ξανθό ψηλό αδύνατο νέτο ΗΒ 9 το οποίο και άρχισα να καρφώνω. Και εκεί που είμαι απορροφημένος με το νέτο ακούω το παρακάτω από την διπλανή:

 - Και σιγά τις ψηλές, ότι και να λέτε το καλύτερο σεξ το κάνουν οι κοντές. Είναι πιο εύκολες στο να τις μανατζάρεις ρε παιδί μου. Εσύ τι λες;

 Έχω την ίδια ακριβώς άποψη, πιστεύω πως οι κοντές βολεύουν πιο πολύ στο κρεβάτι όπως και το ότι οι ασχημούλες είναι κομμάτι πιο φιλότιμες στο σεξ. Θα της έδινα μία διπλωματική απάντηση για να αποφύγω περαιτέρω συζήτηση αλλά για καλή μου τύχη ήμουν τόσο υπνωτισμένος από το εννιάρι που απάντησα πως είχε δίκιο.

 - Και τότε γιατί κοιτάζεις αυτήν κι όχι εμένα; Αυτά που μπορώ να σου κάνω εγώ στο κρεβάτι αυτή ούτε τα έχει φανταστεί.

 Πάγωσα για λίγο είναι η αλήθεια από την μετατροπή του opener σε κρύο καμάκι αλλά προσπάθησα να το γενικεύσω και να αλλάξω τη συζήτηση προτρέχοντας ένα φίλο να ξεκινήσει μία ιστορία για μία παλιά σχέση του που ήταν κοντή. Οι υπόλοιποι τον άκουγαν με προσοχή αλλά το 6 με είχε ψιλοδιπλαρώσει και με παίδευε. Μου έλεγε για στάσεις στο αυτοκίνητο, της έλεγα ότι κάνει λάθος και στάσεις κάνουν μόνο τα λεωφορεία, μου έλεγε για ξεπέτες με αγνώστους και της εξιστόρουσα όλη την ιστορία της ζωής μου για να με θεωρήσει γνωστό και γενικά έκανα ότι μπορούσα για να αποφύγω το πέσιμο. Τελικά με ρώτησε αν είχα να χάσω κάτι με μία δοκιμή και αφού γέλασα, πήρα σοβαρό ύφος, κοίταξα τον φίλο μου που μου έλεγε να χωθώ, τον αδερφό της που πέρα βρέχει και όλους τους άλλους που άκουγαν ακόμη τις ιστορίες του αλλού φίλου μου και έγραψα το τηλέφωνό μου στο δικό της. Κανονίσαμε συνάντηση, αφού θα φεύγαμε από το μαγαζί που δεν ήταν η μπυραρία που πρότεινα. Κακώς, έπρεπε να πάμε στην μπυραρία γιατί την γάμησα τελικά.

Έκανα σεξ για hall of fame. Η τύπισσα έβγαλε τόση ενέργεια και τόση θέρμη στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου σε σημείο που έπαθα πλάκα. Δεν είπε όχι σε ότι κι αν ζήτησα (δεν με ενδιαφέρει η άλλη τρύπα από τότε που με κέρασε καφέ παστάκι) με αποκορύφωμα μία ποδομαλακία. Η τύπισσα ήταν μέτρια. Ήταν κοντούλα, χοντρούλα (όχι και τόφαλος, απλά αρκετά χαλαρή) και με πρόσωπο που δεν με ενέπνεε. Παρόλα αυτά την πήρα και δεν το μετάνιωσα. Ακόμη κι αν η εμφάνιση της ήταν μέτρια και ο χαρακτήρας της χάλια έκανα κάτι μαζί της. Αλλά θα έκανα κάτι πιο πολύ; Όχι. Κι αυτό γιατί όπως και να το κάνουμε η εμφάνιση παίζει μεγάλο ρόλο ειδικά αν ψάχνεις κάτι μακροπρόθεσμο. Σίγουρα μπορεί να σε τραβήξει κάτι άλλο σε μία γυναίκα. Ο χαρακτήρας, τα ενδιαφέροντα, η εξυπνάδα, η μαστοριά στο σεξ καλή ώρα, αλλά πάντα η εμφάνιση είναι η αρχή.

Το στήσιμο

Ραντεβού...στον αέρα!

Οκ, ξέρουμε ότι ένα ποσοστό γυναικών είναι τα λεγόμενα cockteasers. Δηλαδή τους αρέσει να παίζουν χωρίς να κάνουν τίποτα. Μπορεί και να κάνουν κάτι με κάποιον, αρκεί να περάσει πρώτα από έναν κουβά shit tests, να τις δουλέψει χοντρά και να μην πάρει στα σοβαρά αυτά που λένε.

Πέρυσι το φθινόπωρο λοιπόν μου έτυχε ένα εντελώς κουφό σκηνικό. Σε ένα online ραδιόφωνο όπου κάνει εκπομπή ένας φίλος μου, είχε φέρει καλεσμένη μια ακροάτρια. Έτσι όπως τσεκάριζε τα προφίλ των φίλων του, το μάτι της πέφτει πάνω στο δικό μου (το κανονικό προφίλ, όχι του Ξενερωμένου). Με κάνει Add, το βλέπω, τον ρωτάω τι και πως και μου απαντάει (ενώ ήταν στον αέρα μαζί της) ότι είναι η ακροάτρια και φίλη του εδώ και λίγους μήνες. Την κάνω add και όταν επιστρέφει σπίτι η γκόμενα με αρχίζει "στις γρήγορες" στο chat. Και "τι ωραία μάτια που έχεις" και "τι ενδιαφέρουσα που είναι η δουλειά σου" και πάει λέγοντας.

Μιλάμε για ένα ξανθό HB8 το οποίο μου έριχνε κάνα χρόνο. Οκ, ας πούμε ότι εγκρίνεται. Αυτό που δεν εγκρίνεται είναι ότι το προφίλ της ήταν πολύ ύποπτο. Είχε μόλις 7-8 φωτογραφίες στις οποίες ήταν μόνη της. WTF, φίλες δεν έχει; Δεν βγαίνει έξω; Είναι δεύτερο προφίλ; Είναι fake οι photos; Τι παίζει;

Την άλλη μέρα παίρνω τον φίλο μου τηλέφωνο: "Ρε μαλάκα, η γκόμενα είναι υπαρκτό πρόσωπο; Είναι όντως αυτό που βλέπω στις photos; Η μου κάνετε κι οι δύο πλάκα;" και μου λέει "Ναι ρε, εννοείται, κανονικές είναι οι photos, μη μασάς". Έτσι λοιπόν συνεχίζω την κουβέντα στο chat. Επειδή όμως με τόσα που είχα να κάνω στη δουλειά δεν πολυασχολιόμουν και πάντα άρχιζε πρώτη την κουβέντα, μια μέρα τα ψιλοπαίρνει που την έγραφα και μου αρχίζει στεγνή επίθεση:

"Τι θα γίνει, θα σε δούμε ποτέ;"

Ποιος ήρθε; Τι; Οκ, πάμε λοιπόν. Ας παίξουμε το παιχνίδι σου (κακώς βέβαια). Αυτό δεν μου φάνηκε και τόσο σαν shit test και αντί να της πετάξω ατάκα-neg όπως: "Βιάζεσαι, ακόμα καλά καλά δεν γνωριστήκαμε" ή κάτι παρόμοιο, δεν προλαβαίνω και με πιάνει απ' το λαιμό: "Σήμερα στις 12 θα είμαστε στο τάδε μαγαζί με φίλες μου, αν είναι πέρνα" (το οποίο μαγαζί είναι της γειτονιάς οπότε δεν είχα πρόβλημα στο να περάσω να τσεκάρω). "Οκ, έχω να πάω για ποτό τάδε ώρα, μάλλον θα περάσω μετά με ένα φίλο" της κάνω και συμπληρώνω: "Επειδή όμως δεν δίνω ραντεβού στα τυφλά, πες μου μία το τηλέφωνό σου". Τότε μου λέει το εξής: "Επειδή το τηλέφωνό μου χάλασε θα σου δώσω της φίλης μου που θα είμαστε μαζί. Γράψε...69...".

Το γράφω και στο καπάκι παίρνω τον φίλο μου: "Ελα, άλλη μια ερώτηση. Όντως έχει χαλάσει το κινητό της ή μου λέει παπαριές;" "Ναι ρε, αφού την έπαιρνα προχθες, ήταν κλειστό κι όταν βρεθήκαμε την ρώτησα και μου είπε ότι το άφησε σε μαγαζί για service". Oκ λέω, πάει κι αυτό, το εξακριβώσαμε.

Έρχεται λοιπόν ή ώρα της συνάντησης. Φεύγουμε απ' το bar όπου ήμασταν με ένα ξάδερφό μου για ποτό και ξεκινάμε κατά τις 12 παρά προς το bar όπου θα μας περίμενε μια κοριτσοπαρέα μαζεμένη. Βγάζω το κινητό μου και παίρνω πρώτα στο νούμερο που μου έδωσε η λεγάμενη για να σιγουρευτώ ότι είχαν πάει εκεί. Και ξαφνικά διαπιστώνω ότι ο αριθμός δεν ισχύει. Κι όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά μου είχε δώσει...11 ψηφία!

Πηγαίνουμε λοιπόν κατευθείαν στο club, θεωρώντας ότι στην πληκτρολόγηση του Facebook θα έγινε μαλακία (shit happens τέλος πάντων) και....guess what, ανοίγουμε την πόρτα και βλέπουμε ότι δεν υπήρχε κανείς στο μαγαζί παρά μόνο μία παρέα!

WTF!! Epic στήσιμο και μάλιστα από κοινωνικό κύκλο. You got PWNED!

Σκέφτηκα να ρωτήσω τον φίλο μου το τηλέφωνο του σπιτιού της να της ρίξω ένα μπινελίκι αλλά θεώρησα ότι θα ήτανε πολύ needy. Και το άφησα έτσι.

Το επόμενο βράδυ ήταν online στο chat του Facebook.
Α: Το 'χεις βλέπω στο στήσιμο.
ΗΒ8: Ελα sorry, τελικά δεν πήγαμε.
Α: Πολύ ωραία. Κι εμένα γιατί δεν μου το είπες;
ΗΒ8: Δεν το σκέφτηκα. Δεν είχες το τηλέφωνο της φίλης μου να μας καλέσεις;
Α: Το τηλέφωνο που μου έδωσες είχε 11 ψηφία. Είναι το (τάδε)
ΗΒ8: Οκ.
Α: Αλήθεια, το σωστό τηλέφωνο ποιο είναι; Για να δω αν ισχύουν όσα λες.
ΗΒ8: Δε μπορώ να σου μιλήσω τώρα γιατί ετοιμάζομαι για έξω. Θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή.
Α: Οκ, πάρε ένα block για να ετοιμαστείς με την ησυχία σου.

End of story.

Το πράγμα είναι απλό. Ειδικά σε αγοράκια της περιοχής σας μην κάνετε μαλακίες. Αν θέλετε να παίξετε, παίξτε μέχρι το Λύκειο. Μετά θα σας παρεξηγήσουν. Κι όχι τίποτα άλλο. Αν διαδοθεί στην περιοχή σας ότι είστε cockteasers και δουλεύετε κόσμο, τότε θα πρέπει να κοιτάξετε για άλλες περιοχές.

Θα μας πειτε: "Η Αθήνα έχει 2 εκατομμύρια άντρες, άρα σας παίζουμε και σας γράφουμε στις παλιές μας τις γόβες". Οκ, ισχύει και αυτό. Δυστυχώς.

Ιστορίες από το μετρό

Δύο μεγάλα ηθικά διδάγματα.

Το να κάνεις game στα μέσα μαζικής μεταφοράς θεωρείται πιο δύσκολο απ' την προσέγγιση στα bar. Καθ' ότι (θεωρητικά) εκεί κάποιες πάνε για να γνωρίσουν άντρες και βέβαια το ποτό τις βοηθάει σε αυτό. Υποσυνείδητα όμως, έχω και μια άλλη θεωρία. Ότι στα ΜΜΜ δεν έχουν ιδέα ότι μπορεί κάποιος να τους την πέσει.

Σήμερα θα σας πω κάποιες ιστοριούλες οι οποίες έχουν σημαντικά ηθικά διδάσματα. Προέρχονται απ' το μετρό, που για μένα αποτελεί το ιδανικό μέρος, καθώς έχει καλύτερη ατμόσφαιρα από λεωφορεία, ηλεκτρικό κτλ.

Αν σε κοιτάει μίλα της
Πριν από περίπου 7 χρόνια έτυχε να δω στο μετρό μία απίστευτα όμορφη κοπέλα η οποία μου έχει μείνει ακόμα και σήμερα. Η χρονιά θα ήταν κάτι ανάμεσα σε 2003 και 2005. Ήταν ένα HB10 το οποίο στο πρόσωπο ήταν ολόιδια η Έλλη Κοκκίνου αλλά με αδύνατο σώμα! Παίρνω το μετρό από Δουκίσης Πλακεντίας και κατευθύνομαι προς Σύνταγμα. Κάθομαι σε θέσεις 4 ατόμων, κολλητά στο τζάμι. Αυτή κάθεται απέναντί μου. Στο μετρό παίζει λίγος κόσμος. Τότε πρέπει να ήμουν εγώ 22 κι αυτή 19. Στο περίπου. Με κοιτάει, την κοιτάω. Δεν μπορούσα να την κοιτάξω για πάνω από 3 δευτερόλεπτα. Τόσο πολύ κόμπλαρα. Άλλαζα το βλέμμα μου κι αυτή επέμενε να με κοιτάζει.


Εν τω μεταξύ τις χρονιές εκείνες δεν μπορούσα να θυμηθώ αν ήμουν σε σχέση γιατί θυμάμαι πολύ καλά ότι από τα 21 μέχρι τα 26 έκανα τρεις σοβαρές σχέσεις σερί και δεν ήμουν μόνος για πάνω από τρεις μήνες. Μπορεί να έτυχε να ήμουν ελεύθερος, μπορεί και όχι. Αν όντως ήμουν ελεύθερος τότε εκείνη τη μέρα έκανα μεγάλη μαλακία. Και θα δείτε παρακάτω τι εννοώ.

Με κοιτούσε σε ποσοστό 70% και κατά 30% τον χώρο γύρω της. Μιλάμε για το άπειρο κάρφωμα. Κι εγώ δεν έβρισκα opener! Τότε ούτε το βιβλίο The Game υπήρχε, ούτε είχε βγει η σειρά PickUp Artist, ούτε τίποτα. Κι ενώ έκανα cold approach από τα 20 (τότε μόνο όταν είχα eye contact και με αφορμή κάτι που θα έβλεπα πάνω της, κάτι που θα γινόταν στο μαγαζί κτλ.) ε εκεί είχα κολλήσει και δεν ήξερα τι να πω. Δεν έβρισκα ατάκα! Είχα μάθει κιόλας ότι αν λες σε μια γυναίκα ότι μοιάζει με την τάδε διάσημη, αυτό δεν την κάνει να αισθάνεται μοναδική. Κούφια η ώρα που το διάβασα. Και γαμώ τα negs θα ήτανε το: "Ξέρεις τι? Μοιάζεις με την Έλλη Κοκκίνου!" Τι πιο γαμάτη ευκαιρία να ανοίξεις κουβέντα! Πολύ καλύτερη από οποιοδήποτε opinion opener του στυλ "Δεν ήρθε περίοδος στην ξαδέρφη μου και φοβάται" ή "Ο σκύλος του φίλου μου δάγκωσε την κοπελιά του". Χεστήκαμε με τα opinion openers. Μπορείς να ξεκινήσεις με κάτι που να αφορά εκείνη; Η ακόμα και negs του στυλ: "Τι έχετε πάθει οι γυναίκες και κόβετε το μαλλί σας κοντό;" ή "Αυτή η μπλούζα σου είναι ίδια με της κοπελιάς απέναντι". Η συζήτηση αρχίζει όπως να 'ναι. Αρκεί να πείτε κάτι για να αρχίσει.

Η ώρα περνούσε, το μετρό ξεκίνησε. Η γκόμενα συνέχιζε να με κοιτάει κι εγώ είχα κολλήσει στο ότι αυτό το opener θα την προσέβαλε. Κατεβαίνουμε Σύνταγμα, μπαίνουμε στην κόκκινη γραμμή. Μπαίνω στο βαγόνι κι αυτή...τσουπ, δίπλα μου. Ήμασταν κι οι δύο όρθιοι κι αυτή συνέχιζε να με κοιτάει και να μου χαμογελάει. Εγώ εκεί, σαν μαλάκας, δεν έβρισκα opener. Τελικά το μόνο που την ρώτησα ήταν το "Έχεις ώρα;". Μου είπε, μου χαμογέλασε, αλλά δεν συνέχισα την κουβέντα. Κι αυτή κατέβηκε Συγγρού-Φιξ. End of story.

Αν σε κοιτάει μίλα της - Part 2
Έγινε φέτος σε ημέρα όπου το θυμάμαι ότι ήμουν ελεύθερος. Οπότε εδώ δεν δικαιολογούμαι με ίποτα. Παίρνω το μετρό για να κατέβω κέντρο. Στην αποβάθρα είναι μια τύπισσα και μιλάει με το κινητό της. Μου άρεσε οπότε έκατσα ακριβώς μπροστά της. Αυτή έκοβε βόλτες και μίλαγε. Μετά από 3-4 λεπτά το κλείνει. Παράλληλα, την κοιτούσα τόσο εγώ όσο και αυτή αλλά με πολύ διακριτικές ματιές (περισσότερο εγώ την κοιτούσα μπορώ να πω). Ένα HB8 με καστανό ίσιο μαλλί, γύρω στα 20.

Μπαίνω στο βαγόνι και ενώ το μετρό προχωράει κι είμαι στην κοσμάρα μου, μετά από κάνα 5λεπτο στρίβω το κεφάλι μου και την βλέπω ακριβώς δίπλα μου με την γλώσσα του σώματός της να είναι στραμμένη προς εμένα! Πάλι κολλάω γιατί δεν είχα opener. Αν έμπαινα με opinion opener στις 14:00 μέσα σε βαγόνι του μετρό θα μου έλεγε "Τόσους έχει γύρω, εμένα βρήκες να ρωτήσεις;" Κι έτσι κοντοστάθηκα. Τι να της έλεγα για πρώτη κουβέντα; Το μόνο που είχε πάνω της και που θα μπορούσα να βρω αφορμή ήταν μια μεγάλη μπλε τσάντα. Τόσο μεγάλη που είχα το neg έτοιμο: "Να σε ρωτήσω, γιατί έχεις τόσο μεγάλη τσάντα; Και γενικά γιατί μερικές γυναίκες κουβαλάτε τσάντες που μοιάζουν με βαλίτσες ταξιδίου?" Φυσικά όλο αυτό με χαμόγελο.

Το neg όμως δεν το είπα, γιατί θεωρούσα ότι δεν ήταν σωστό για opener. Γιατί έτσι είχα διαβάσει. ΜΑΛΑΚΙΕΣ. Οτιδήποτε είναι σωστό για opener, αρκεί να κολλάει στην περίπτωση! Διαφορετικά θα ανοίξεις μία 20άρα, διαφορετικά μια 27άρα και διαφορετικά μία που ντύθηκε περίεργα. Κάθε γυναίκα έχει τα κουμπιά της. Ακόμα και το neg λοιπόν πιάνει και δε πα να λένε μερικοί AFC...

Το ηθικό δίδαγμα:
Ειδικά όταν σας κοιτάει, ΜΙΛΗΣΤΕ. Και πείτε ΟΤΙ ΝΑ' ΝΑΙ. Αλλά ΜΙΛΗΣΤΕ! Δεν έχετε να χάσετε απολύτως τίποτα. Πάνω κάτω 20.000 ημέρες ζωής έχουμε ακόμα. Πρέπει να τις αξιοποιήσουμε.


Phone close σε 10 λεπτά
 Πάμε στο τελείως αντίθετο παράδειγμα. Μια φίλη μου (ετών 22 σήμερα) περιμένει το μετρό στο Σύνταγμα. Ήταν τσαντισμένη εκείνη τη μέρα με έναν απ' τη σχολή κι είχε τα νεύρα της. Βλέπει δύο παιδιά, ο ένας της άρεσε και την κοιτούσε κιόλας. Περπατούσε διαρκώς πάνω-κάτω. Ξαφνικά η διάθεσή της άρχισε να αλλάζει. Αυτή του έριχνε διακριτικά βλέμματα όσο μπορούσε, με μέτρο και για να μην καρφωθεί. Αυτό να το ξέρετε ότι το κάνουν οι γυναίκες. Όσο τις κοιτάτε μπορεί να κομπλάρουν και να γυρίζουν αλλού αλλά όταν δεν τις κοιτάτε μπορεί να σας ρίχνουν βλέμμα και να μην το παίρνετε χαμπάρι.

Μπαίνει λοιπόν στο μετρό. Ο τύπος αφήνει τον φίλο του στην άλλη άκρη του βαγονιού και πάει προς το μέρος της. Αυτή κάθεται, αυτός είναι όρθιος. Την κοιτάει και δεν παίρνει το βλέμμα της από πάνω του. Η φίλη μου του χαμογελάει: "Τι είναι;" του κάνει. Της πλησιάζει και της συστήνεται. Έτσι απλά. Του απαντάει κι αυτή. "Που κατεβαίνεις;" την ρωτάει. "Αμπελόκηπους" του λέει. Μόλις τρεις στάσεις. Για να μην τα πολυλογώ πρόλαβε σε 6-7 λεπτά να την ρωτήσει με τι ασχολείται, που συχνάζει κτλ. και να της κάνει phone close βρίσκοντας αφορμή κοινό ενδιαφέρον.

Επειδή όμως αυτό ήταν κάπως απότομο, ο τύπος το χειρίστηκε άψογα και με υπομονή. Μετά από μία εβδομάδα...της στέλνει μήνυμα. Του στέλνει κι αυτή. Ανταλλάσσουν μερικά μηνύματα. Ύστερα από μία εβδομάδα πάλι της στέλνει μήνυμα. Γίνεται παιχνίδι. Ε την τρίτη εβδομάδα την παίρνει τηλέφωνο και κανονίζουν. Το αποτέλεσμα; Τα έχουν εδώ κι ένα χρόνο κι είναι μια χαρά.

Το ηθικό δίδαγμα:
Ποτέ δεν ξέρετε ποια βρίσκεται δίπλα σας αν δεν της μιλήσετε πρώτα!
Άλλος ένας λόγος για να κάνετε κίνηση. Ακόμα κι αν φάγατε μαζεμένες ξενέρες, θα κοιτάξετε να κυνηγήσετε αυτό το μικρό ποσοστό γυναικών που αξίζουν και που δεν είναι ξενέρωτες.



Ελπίζω τα παραπάνω να τα συγκρατήσετε και να σταματήσετε να κομπλάρετε. Δεν έχει σημασία το μέρος που θα συναντήσετε κάποια. Σημασία έχει να κάνετε κίνηση, ειδικά όταν σας κοιτάει.

Και προς γυναίκες: Όταν ενδιαφέρεστε, φροντίστε να μας κοιτάξετε καλά ώστε να το καταλάβουμε. 1ον δεν δαγκώνουμε.
2ον δεν πρόκειται να σας παρεξηγήσουμε.

Ξενέρωτες στην παραλία

Αρχίζει να ανοίγει ο καιρός...

(e-mail του συνεργάτη Wolfman)
Βρισκόμαστε πια αρκετά κοντά στην αμιγώς θερινή σεζόν, γι΄αυτό είπα και να μοιραστώ μαζί σας μία δική μου καλοκαιρινή ιστορία. Μήπως και βοηθήσω από την πλευρά μου στην αποφυγή...κακοτοπιών (βλ. Ksenerotes) και λοιπών ιδίων περιπτώσεων.

Αραχτός στην παραλία με τον κολλητό μου, σε γνωστό νησί των Σποράδων-πέρυσι το καλοκαίρι- και ασφαλώς το...περισκόπιο κάνει ανίχνευση χώρου. Το βλέμμα καρφώνεται αυτόματα σε θηλυκή εξάδα κορασίδων (19-21 χρονών), οι οποίες λίγα μέτρα μπροστά μας, κάνουν ηλιοθεραπεία με μαγιώ brasilian, ξαπλωμένες νωχελικά και μάλλον...βαριεστημένα.

Χωρίς υπερβολή, μιλάμε για πλάσματα- «ζωγραφιές» με σφικτά και λεπτά σώματα (μέσος όρος ΗΒ 8.0-8.5) και πολύ όμορφα γενικά χαρακτηριστικά. Ελληνίδες. Άραζαν σε δυάδες, η μία πίσω από την άλλη. Από την...σύναξη δεν μπορούσες να μην ξεχωρίσεις ένα μελαχρινό-σοκολατάκι (από τον ήλιο), η οποία είχε ξαπλώσει μπρούμυτα και κατά διαστήματα λύγιζε επιδεικτικά και προς τα πάνω τα πόδια της ( μία στάση που κατά τους ειδικούς μαρτυρά ότι το θηλυκό, προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή ελέω αυξημένων σεξουαλικών ορέξεων). Την «κάρφωσα» στα γυαλιά που φορούσε. Εκείνη έριχνε κλεφτές ματιές τριγύρω της και σε αντίθεση με τις άλλες, οι οποίες μπορεί και να είχαν...πεθάνει από ανία, φαινόταν ανήσυχη.

Κλασικά cock-teasers;
Η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό ήταν η εξής: « Κλασικά cock-teasers φαίνονται, μην ασχοληθείς μαλάκα», αλλά δεν σας κρύβω ότι ήθελα σαν τρελός να ξεκινήσω opener με την συγκεκριμένη. Αφού απέρριψα όλες τις ατάκες που μου ήρθαν στο μυαλό, ως χιλιοειπωμένες που μάλλον θα έχει βαρεθεί να ακούει, προσεγγίζω, κάθομαι δίπλα της και της λέω: «Θα μπορούσα να δανειστώ το αντιηλιακό σου, γιατί το δικό μας τελείωσε και έχουμε ψηθεί σαν κουλούρια με τον φίλο μου;». Σημείωση: Λίγο πριν είχα φροντίσει να δείξω στον φίλο μου το δεύτερο άδειο μπουκάλι του αντιηλιακού που είχα στην τσάντα, κάνοντες χαρακτηριστικές κινήσεις και αφού βεβαιώθηκα ότι το νέτο είδε τη σκηνή, κατευθύνθηκα στην...σέντρα.

Προς μεγάλη μου έκπληξη και πριν προλάβει η συγκεκριμένη (ας την λέμε «Ε») να απαντήσει, ανασηκώνεται από την ξαπλώστρα, η ξανθιά φίλη της. Η οποία άκουσε ομιλία, ξύπνησε από τον λήθαργο και αφού μου έριξε ένα περιφρονητικό βλέμμα, απάντησε: «Ε, δεν έχουμε»...Πριν προλάβω να ξεπεράσω το πρώτο σοκ, η «Ε» μίλησε: «Βασικά, έχω αντιηλιακό και λάδι. Τί θέλεις να σου δώσω;» Οι ελπίδες μου αναπτερώθηκαν. «Όχι εντάξει μην σηκώνεσαι, θα βάλω από το αντιηλιακό σου» της είπα, προσπαθώντας να κερδίσω χρόνο μήπως και αλιεύσω κανένα IOI. Μπα, το αμίλητο νερό ήπιε. Λίγο πριν την αποχώρηση από το...γήπεδο, κάνω μία τελευταία αντεπίθεση με την φράση: « Ευχαριστώ πολύ. Πάω για βουτιά γιατί έχω ψηθεί. Νομίζω και εσύ χρειάζεσαι, γιατί έχεις αρπάξει» και μπαίνω στο νερό. Για να μην σας κουράζω, η τύπισσα ούτε που κουνήθηκε. Λες και ήταν βιδωμένη στην ξαπλώστρα, συνέχισε να προκαλεί ανασηκώνοντας τα πόδια της και με εμένα να αναρωτιέμαι τι διάολο πήγε στραβά πάλι. Αμ δεν είναι στραβός ο γυαλός, στραβά αρμενίζετε εσείς κορίτσια.

«Βλεφάρισμα» και γράψιμο
Δεν σας κρύβω ότι βγήκα από το νερό ξενερωμένος και περνώντας από δίπλα της, άραξα στην ξαπλώστρα μου, χωρίς να της γυρίσω καν το κεφάλι μου. Μετά από λίγα λεπτά την έπιασα να με κοιτάει επίμονα. «Βρήκες άτομο να παίξεις» είπα μέσα μου «αλλά δεν θα σου δώσω την ευχαρίστηση». Τσίτωσε. Σηκώνεται και πηγαίνει στην ξαπλώστρα άλλης φίλης της (θυμηθείτε είναι εξάδα όπως είπα στην αρχή και κάθονται ανά δυάδες η μία πίσω από την άλλη), πιο κοντά σε εμένα και συνεχίζει να κοιτάει. Η ξανθιά πήρε πρέφα ότι κάτι παίζει και αναφωνεί άκουσον-άκουσον: « Ε (το όνομα της). Μωρή γαμιόλααααααα. Πού είσαι; » Kάγκελο εγώ. Τί θέλει να πει ο...ποιητής; Η «Ε» την γράφει, σηκώνεται και έρχεται ακριβώς από κάτω μου, στην τελευταία σειρά με τις ξαπλώστρες. Πηγαίνει πάνω από άλλη φίλη της και αρχίζει και καλά να την πειράζει, της έδειχνε τα μέρη στο σώμα της που είναι άσπρα, επειδή την κάλυπτε το μαγιώ και χαχάνιζαν. Συνέχιζε πάντως το...βλεφάρισμα για να κόψει αντιδράσεις. Εγώ παρακολουθούσα διακριτικά, αλλά είχα πάρει την απόφαση να μην συμμετάσχω στο πάρτι επιβεβαίωσης που είχαν στήσει τα νέτα. Και πραγματικά το χάρηκα που απήχα. Μετά από λίγο, σηκωθήκαμε με τον φίλο μου και αράξαμε για ποτάκι στο beach bar, κόβωντας κάθε οπτική επαφή με τις ξενέρωτες.

Συμπέρασμα: Τί θέλετε επιτέλους από την ζωή σας ρε κορίτσια; Πείτε μας και εμάς, μήπως σας διευκολύνουμε δηλαδή... Γιατί εγώ πιστεύω ότι η «Ε» γούσταρε να γίνει φάση μεταξύ μας, αλλά πού να την αφήσουν τα ξενέρωτα, ημιθανή όντα, που την περιβάλλουν στην παρέα της και έχουν πρόωρη εμμηνόπαυση. Η απλά γουστάρουν μόνο επίδειξη και επιβεβαίωση. Και δεν ήταν λεσβίες, όλες έψαχναν για κατάσταση. Πιτσιρίκες εξάλλου, δεν είναι και εύκολο να κρυφτούν. Απλά έχουν τον εγκέφαλο...τυλιγμένο σε ζελατίνη! 

Γιατί οι άντρες θέλουν τις όμορφες γυναίκες

Η ωμή αλήθεια.

Έχουμε αναλύσει πολλές φορές σε αυτό το blog τι ψάχνουν τα δύο φύλα. Οι άντρες θέλουν κυρίως εμφάνιση και οι γυναίκες κυρίως χαρακτήρα, ασφάλεια και όλα τα παρελκόμενα.

Το "Γιατί έχουμε αυτή τη νοοτροπία" έχει αναλυθεί μόνο απ' τη δική σας πλευρά στο άρθρο "Θέλουν τον Αρχηγό". Τώρα λοιπόν θα σας σερβίρω την δική μας πλευρά για να καταλάβετε τι θέλουν οι άντρες και γενικά γιατί είμαστε έτσι. Γιατί όπως εμείς δεν σας ξέρουμε, έτσι κι εσείς...νομίζετε ότι μας ξέρετε.

Τα κριτήρια ενός άντρα για μια γυναίκα περνούν από διάφορα στάδια αξιολόγησης. Αυτά διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Το μόνο βέβαιο όμως είναι ότι στα κριτήριά μας, σας περνάμε από διάφορα στάδια. Αν δεν περάσετε από ένα στάδιο δεν μπορείτε να προχωρήσετε στο επόμενο κι έτσι "μένετε μετεξεταστέες" στην τελική επιλογή που θα κάνουμε για μόνιμη σχέση. Τα στάδια έχουν ως εξής:

Στάδιο 1: Εμφάνιση
Αν η γυναίκα δεν περάσει από αυτό το στάδιο δεν πάει στο δεύτερο σε καμία περίπτωση. Γιατί λοιπόν θέλουμε τις ωραίες γυναίκες; Γιατί πολύ απλά υποσυνείδητα για να δούμε σε κάποια την μητέρα των μελλοντικών μας παιδιών, θα πρέπει να έχει ωραία χαρακτηριστικά για να βγουν και τα παιδιά μας ωραία. Μας ενδιαφέρει δηλαδή τι απογόνους θα έχουμε.

Προσέχουμε λοιπόν ώστε η γυναίκα να είναι αυτό που λέμε "υγιής". Να έχει ωραίο σώμα και ωραίο πρόσωπο. Στο πρόσωπο μετράνε πολύ τα μάτια, το κολλαγόνο στα χείλια και τα μαλλιά. Στο σώμα μετράει να είναι αδύνατη γιατί πολύ απλά αν είμαστε με κάποια παχύσαρκη τότε το επακόλουθο θα είναι και τα παιδιά μας να βγουν έτσι! Οπότε προτιμούμε κάποια αδύνατη και...με στήθος, ώστε να μπορεί να τα θηλάσει κιόλας (την βρήκαμε την δικαιολογία πάλι).

Αυτός είναι κι ο λόγος που ένας άντρας μπορεί να σηκωθεί και να φύγει και να κοιτάξει μια άλλη. Αν αυτή που έχει δεν τον καλύπτει εμφανισιακά για μητέρα των μελλοντικών του παιδιών τότε δεν θα την δει σοβαρά. Οπότε θα πρέπει να υπάρχει και μια αναλογία εμφάνισης. Δεν μπορεί δηλαδή ένας του 8 να είναι με ένα HB5. Αν βρει κάτι καλύτερο τότε το πιθανότερο είναι να σηκωθεί να φύγει. Κατά μέσο όρο πάντως, οι άντρες είμαστε ικανοποιημένοι με HB 7.5-10.

Στάδιο 2: Χαρακτήρας
Οι άντρες έχουν την τάση να "κολλάνε" με ευχάριστους χαρακτήρες, που έχουν την αίσθηση του χιούμορ και που είναι πιο φιλικές και ανοιχτές προς συζήτηση. Απεχθάνονται τα ψώνια και δεν αισθάνονται ασφάλεια μαζί τους γιατί θεωρούν ότι ως ψώνια θα έχουν αντίστοιχα και υψηλότερες απαιτήσεις τις οποίες ενδεχομένως δεν θα μπορέσουν να καλύψουν. Αν μια γυναίκα είναι φιλική τότε δεν θα ταράξει και την ισορροπία στους φίλους του άντρα και δεν θα βγάλει ζήλια, κακία ή παράπονο. Στα plus συμπεριλαμβάνεται και το να είναι βολική και ανοιχτή σε προτάσεις. Γενικά οι φιλικές γυναίκες και όσες έχουν καλή ψυχολογία, θα είναι αντίστοιχα και καλές μητέρες κι αυτό είναι κάτι πολύ βασικό που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε.

Τα αρνητικά που ορισμένοι άντρες κοιτάνε είναι οι "πολύ social" γυναίκες. Δηλαδή αν κάποια θέλει οπωσδήποτε να πηγαίνει στα clubs με τις φίλες της τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και να κουνάει το κωλαράκι της φορώντας μίνι κι απαιτώντας εσύ να μην έρθεις λόγω "γυναικοπαρέας" (κι αυτό επαναλαμβάνεται διαρκώς) τότε το μόνο βέβαιο είναι ότι το αγόρι της θα αρχίσει γρήγορα να ανησυχεί. Δεν λέμε φυσικά να την κλείσει μέσα ή να μην την αφήσει να βγαίνει μόνη της, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ.

Αν στο μυαλό της έχει το πως θα καυλαντίσει, τότε ο άντρας υποσυνείδητα σκέφτεται ότι όταν θα κάνει οικογένεια, τότε θα υπάρξει θέμα αδιαφορίας προς το σύζυγο και τα παιδιά, τα οποία αντίστοιχα θα πάρουν το λεγόμενο "κακό παράδειγμα". Αντίστοιχη νοοτροπία φυσικά πρέπει να έχει κι ο άντρας αν θέλει να γίνει καλός πατέρας, με τη διαφορά ότι στη μητέρα δίνεται περισσότερη βάση γιατί αυτή είναι που συνήθως περνάει περισσότερες ώρες με το παιδί. Από τα αρχαία χρόνια, οι γυναίκες πρόσεχαν τα παιδιά στο σπίτι κι ο άντρας έβγαινε έξω για κυνήγι κι αυτό υπάρχει υποσυνείδητα στο DNA μας.

Στάδιο 3: Μόρφωση/Εξυπνάδα
Πως θα αντιδρούσατε αν σας έλεγε κάποιος ότι δουλεύει τυλιχτής σε σουβλατζίδικο; Προφανώς όπως θα αντιδρούσαμε κι εμείς αν μας έλεγε κάποια ότι δουλεύει σε υπηρεσίες καθαρισμού. Το value δεν έχει αξία μόνο για τον άντρα αλλά και για την γυναίκα. Αυτό που ζητάμε είναι αυτές που έχουν τελειώσει μία σχολή και που μπορούν να σταθούν επαγγελματικά. Γιατί πλέον με τα σημερινά δεδομένα, σε μια οικογένεια πρέπει να δουλεύουν οπωσδήποτε και οι δύο.

Αντίστοιχα, το επίπεδο εξυπνάδας κάποιας θα καθορίσει το πως θα μεγαλώσει τα παιδιά μας. Αν είναι στόκος και δεν μπορεί να τους λύσει απορίες, να τα εκπαιδεύσει και να τα συμβουλεύσει (χωρίς να παραλείψει κάτι), τότε αντίστοιχα και τα παιδιά ενδέχεται μελλοντικά να έχουν κάποιο θέμα κατανόησης, ομιλίας, ψυχολογίας και γενικότερα συμπεριφοράς.

Στάδιο 4: Sex
Το έβαλα τελευταίο γιατί εδώ οι απόψεις διίστανται. Άλλοι θέλουν η γυναίκα να ξέρει να κάνει καλό sex κι άλλοι δεν έχουν πρόβλημα ακόμα κι αν στο κρεβάτι είναι "αγγούρι". Εγώ ανήκω στην δεύτερη κατηγορία, παρότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι θα πρέπει η κοπέλα τους να ξέρει ένα μεσαίου επιπέδου sex. Δηλαδή για να το πω ωμά: "ούτε να συμπεριφέρεται σαν πουτάνα, αλλά ούτε και σαν παρθένα". Στην πρώτη περίπτωση πιστεύουν ότι θα έχει πάει με πολλούς και τους βγαίνει ζήλια κι ανταγωνισμός, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ίσως ξενερώσουν γιατί δεν θα ξέρει να τους κάνει τα βασικά, θα ντρέπεται κ.ο.κ.

Τώρα για να μην κρυβόμαστε, ξέρουμε να δικαιολογούμε κάποια από την ηλικία της. Δηλαδή αν είναι π.χ. 20άρα και δεν ξέρει τα βασικά δεν τρέχει και τίποτα. Αν όμως είναι 30άρα και δεν ξέρει "πως να τον πιάνει" τότε σίγουρα θα μας μπουν ψήλοι στα αυτιά για το τι έκανε τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής της κι έχει μείνει πίσω.

Συμπεράσματα
Όπως βλέπετε τα κριτήρια των ανδρών διαφέρουν πολύ από αυτά των γυναικών. Μπορεί το μυαλό μας να περιστρέφεται γύρω από το sex, γιατί έχουμε και ένα πράμα να κουμαντάρουμε που προεξέχει, αλλά τα στάνταρ μας δεν έχουν να κάνουν με την συμπεριφορά μας. Όλα τα παραπάνω στάδια ισχύουν σχεδόν για όλους τους άντρες και καμία δεν μπορεί να μας κρίνει σαν χαρακτήρες επειδή π.χ. "κοιτάμε επιφανειακά" ή "την θέλουμε μόνο για την εμφάνιση". Ξέρουμε πολύ καλά τι θέλουμε, περισσότερο από εσάς και το ανέλυσα παραπάνω όσο καλύτερα μπορούσα χωρίς περιττές σάλτσες. Οπότε...deal with it.

Αθηναίες vs Επαρχιώτισσες reloaded

Στην καρδιά μου βάζω αμπάρες...

(Κείμενο του συνεργάτη Gaius Allenatorius)
Σιγά μην άφηνα το κείμενο του αγαπητού Ξενερωμένου χωρίς αντίλογο. Η αντεπίθεση θα είναι αιματηρή και στους δρόμους έχουν ήδη βγει επαναστάτες ζωσμένοι με εκρηκτικά και φωνάζουν viva ksenera. "Η ξενέρα τόπο δεν κοιτά", όπως λένε για τον έρωτα που δεν κοιτάει χρόνια (κοιτάει όμως τσέπη και όποιος πεί το αντίθετο θα ρουφήξει αυγό πασχαλιάτικο με το τσόφλι). Vamos λοιπόν.

Ζω 2.5 δεκαετίες στην επαρχία. Στην Αθήνα έχω ζήσει λίγο αλλα αρκετά ώστε να αποκτήσω μέτρο σύγκρισης. Δεν θα καταρρίψω τίποτα απο τα γραφόμενα απλά θα προσθέσω μια άλλη οπτική στα καλά και ηθικά κορίτσια της επαρχίας (what??). Απο τις 20 (λέμε τώρα) σχέσεις μου η 1 ήταν με Αθηναία και δεν νομίζω οτι τυχαία ήταν η καλύτερη απο όλες σε όλους τους τομείς. Μπορεί να βρήκα όμως το κρυμμένο διαμάντι του μετρό γι' αυτό θα μιλήσω με στοιχεία.

Το αντίθετο φύλλο στα μέρη μου πραγματικά έχει ξεφύγει τα τελευταία χρόνια, σε θέματα ψωνισμού και πουτανιάς κυρίως. Το θέμα δεν είναι πόσο έχουν ξεφύγει αλλα πόσο γρήγορα το έκαναν. Αν έβλεπε κάποιος ξενιτεμένος πριν 2-3 χρόνια πως ήταν τα πράγματα και πως είναι τώρα, είτε θα ένιωθε βαθιά θλίψη είτε θα άνοιγε ένα μπουρδέλο να κονομήσει χοντρά.

Όταν το γίδι και το πρόβατο ανακάλυψαν το Ιντερνετ, την μόδα και τα αστικά πρότυπα γαμήθηκε το σύμπαν δίχως προηγούμενο. Φανταστείτε μια κοπέλα που μέχρι τα 20 της ζει σε κλειστό κύκλο, και oι λέξεις όπως club, facebook, πέος της είναι άγνωστες ή τις γνωρίζει μόνο μέσα απο αφηγήσεις ξαφνικά να τις ανακαλύψει μονομιάς και σε κυριολεκτική έννοια. Ξεφεύγει πραγματικα και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Θέλει να τα ζήσει όλα στον υπερθετικό βαθμό για να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο.
Θα κάνει σέξ με 4ψήφιο αριθμό εραστών. Θα κάψει όλα της τα εγκεφαλικά κύτταρα στο internet κάνωντας add 999.678 φίλους και με τα ρέστα θα πιει τόσο πολύ που θα ανακυρηχθεί επίσημη διάδοχος του George Best (και όχι γιατί παίζει καλή μπαλίτσα).

Σύμφωνα με την δική μου γνώμη οι επαρχιώτισσες είναι τρισχειρότερες απο τις Αθηναίες. Τουλάχιστον στην Πρωτεύουσα δείχνουν την κλίση και τα ταλέντα τους απο μικρή ηλικία. Με τις επαρχιώτισσες δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει και ποια μέρα θα τους γυρίσει το μυαλό για να μεταμορφωθούν σε πουτάνες, ξενέρωτες, ψώνια, ταγιεροφορούσες ή tech-freaks. Ο συνδυασμός επαρχιώτικων προτύπων με αστικό τόπο ζωής είναι θανατηφόρος. "Κάνε με add στο facebook" ακούς συχνά εδωπέρα απο την κάθε ξενέρωτη που δεν θέλει να δώσει τηλέφωνο. Αν τη ρωτήσεις στα καπάκια τι browser χρησιμοποιεί θα σε κοιτάξει σαν να ήρθες απο το σύμπαν του George Lucas ή θα νομίσει οτι της ξεστόμισες καμια ξενόφερτη βρισιά. Kλασικό παράδειγμα απο ντόπιες ξενέρωτες που το παίζουν εξοικειωμένες με όλα όσα βλέπουν στα μεσα μαζικής ενημέρωσης, ενω έχουν κολλημένα μυαλά είναι το παρακάτω σκηνικό.

Πριν δύο Σάββατα κανονίζω με την παρέα να πάμε για ποτό σε πιπινοκρατούμενο club. Οι πιο πολλοί λάκισαν και έτσι κατέληξα να βγώ μόνο με τον κολλητό. Μπήκαμε στο τιγκαρισμένο απο πιπινάκια μαγαζί και κάτσαμε σε ένα τραπεζάκι. Με μια γρήγορη ματία τριγύρω υπήρχαν σχεδόν μόνο γυναίκες, ομολογουμένως καμία δεν μας κοίταζε ιδιαίτερα μέχρι να παραγγείλουμε. Όταν ήρθε ο σερβιτόρος όχι με δύο ποτά αλλα με ένα μπουκάλι τα βλέμματα έπεσαν πάνω μας σαν στιλέτα. Πάρε και χαμόγελα, πάρε και κουνήματα τσίμπα και eye contact να γουστάρεις. Βρε πως αλλάζει η γυναίκα μόλις μυριστεί πορτοφόλι. (για να το ξεκαθαρίσω κι αυτό δεν είμαστε τίποτα λεφτάδες απλά δεν βγαίνουμε συχνά και όποτε βγαίνουμε πίνουμε όσο χρειάζεται για να μας πιάσει. Εννοείται πως οι τιμές εδώ είναι ασύγκριτα χαμηλότερες απο τις μεγάλες πόλεις).

Η βραδιά συνεχιζόταν και τα θηλυκά με τα μισοφορέματα κουνιόντουσαν όλο και περισσότερο. Ώσπου συνέβει κάτι που στα χωριά τους δεν γίνεται κάθε μερα. Μπαίνουν στο μαγαζί τρεις δίμετρες γυναικάρες απο Great Britain μεριά και τυχαία πραγματικα ο μόνος ελευθερος χώρος να σταθούν ήταν δίπλα στο τράπέζι μας. Όλο το μαγαζί άντρες-γυναίκες κοιτούσαν αυτές, το ντύσιμό τους μπορεί να θεωρηθεί αρκετά προκλητικό (για τους μη εξοικειωμένους) και περιελάμβανε μίνι και ζαρτιέρες (φάτσα-φόρα!).

Ο στρατός απο τερακότα μπορεί να είναι στην Κίνα αλλα εκείνο το βράδυ έκανε την εμφάνιση του και στο μέρος που βρισκόμουν. Γέμισε το μαγαζί με πήλινες και μαρμαρωμένες γκόμενες που ξαφνικά και για ανεξήγητο λόγο έπαψαν να χορεύουν και να κουνιούνται στον ρυθμό. Κοίταζαν τα δίμετρα τούμπανα και ψιθύριζαν γεμάτες μνησικακία. 2 ώρες τους πήρε να συνέλθουν.

Φαντάζομαι σε καμία μεγαλούπολη του κόσμου μια εξεζητημένη εμφάνιση δεν προκαλεί τέτοια ταραχή. Γι' αυτό στην επόμενη χωριατοπούλα που θα σας πεί "κάνε με add" όταν της ζητήσετε τηλέφωνο, απαντήστε με το εξής neg: "ανακαλύψατε το Ιnternet στο χωριό σου?" Aν γελάσει θα είναι ένα καλό βήμα, αν στραβώσει θα της περάσει όταν πιάσει πάλι την γκλίτσα.

Sites Γνωριμιών

Ότι πρέπει για χάσιμο χρόνου.

Όταν ξεκίνησε το Internet και μπαίναμε όλοι την δεκαετία του '90, θα θυμάστε ότι ήταν παιχνιδάκι να γνωρίσεις κάποια μέσω mIRC. Έπιανες κουβέντα, έστελνες φωτογραφία, δούλευε πιο πολύ το chat...άλλες εποχές τότε. Αργότερα ήρθε το Facebook, απ' το οποίο όλοι μας έχουμε "φάει καλά". Ειδικά απ' το 2008 κι έπειτα, το δημοφιλές social network άρχισε να διαδίδεται ραγδαία στην Ελλάδα. Πριν καν το καταλάβουμε, φτιάξανε προφίλ μέχρι και τα ανήψια μας, οι γονείς μας κτλ. Σε βαθμό που αν κάποιος δεν έχει Facebook να θεωρείται σήμερα..."ανώμαλος"!

Το Facebook είναι το κλασικό στέκι που θα ξέρεις ότι θα βρεις κάποιον, είτε είναι γνωστός του γνωστού σου, είτε κάποιος διάσημος ή ακόμα και η παλιά συμμαθήτρια (δόξα το Θεό "έφαγα καλά" με το FB από παλιές συμμαθήτριες, από Δημοτικό μέχρι Λύκειο!) Αλλά πέραν αυτού υπάρχουν ένα σωρό άλλα sites τα οποία έχουν φτιαχτεί για γνωριμίες. Αναγκαστικά δηλαδή, γιατί αν επιχειρούσαν να χτυπήσουν το Facebook, όπως το Hi5 ή το Netblog, θα κατέληγαν να πάρουν τ'@@ τους.

Από όλα αυτά τα Dating Sites, Flirt Sites, όπως θέλετε πείτε τα, ποια πραγματικά αξίζουν; Προσπάθησα να τα βάλω κάτω και να κάνω μια ανάλυση για να σας δώσω μια όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα. Τελικά μόνο αυτά...έβαλα κάτω, γιατί το να βάλεις κάτω γκόμενα από εκεί μέσα, έχει τις ίδιες πιθανότητες με το να πετύχεις φώκια ή καρχαρία σε ελληνική παραλία.

Οι κλασικές ελληνίδες δεν μπαίνουν στα dating sites για να κάνουν γνωριμίες αλλά κυρίως για να περάσουν την ώρα τους. Δηλαδή για να "μαλακιστούν" και να ρουφήξουν την επιβεβαίωση με το μπουρί της σόμπας. Γιατί διαφορετικά αν γνώριζαν έτσι εύκολα κάποιον θα έπρεπε μετά να "αυτομαστιγώνονται". Είναι το κλασικό Bitch Shield που τους λέει:
- "Είμαι τόσο απελπισμένη για να γνωρίσω έναν άγνωστο;" ή
 - "Τι θα πω στις φίλες μου; Ότι τον γνώρισα απ' το Internet;"
Ενώ εμείς τους απαντάμε στους φίλους μας:
- "Στ'@@ μου ρε μαλάκα, αφού είναι γκομενάρα. Φυσικά και θα την γνώριζα μέσω Internet! Θα καθόμουνα με το πουλί στο χέρι σαν εσένα;"

Βλέπετε την διαφορά νοοτροπίας; Δείτε λοιπόν και τι σας περιμένει. Ξεκινάμε το touring...

Badoo: 2/5
Το σκέκι των τρανσέξουαλ, των βιζιτούδων, των αλλοδαπών και των ψευτοφωτογραφιών. Αν δεν με απατάει η μνήμη μου πρέπει να έχω βγει από εκεί με μία χοντρή πατσαβούρα που δεν βλεπότανε, μία Ουκρανίδα και μία Ρουμάνα (τις 2 τελευταίες έπρεπε πάντα να τις κεράσω σε όλες τις εξόδους). Κι όσες ελληνίδες υπάρχουν εκεί μέσα δεν πρόκειται να κάτσουν να σου μιλήσουν ανεξαρτήτως ηλικίας.

Το αποτέλεσμα είναι να μαζεύονται ίσα με 12-15 σελίδες με προφίλ από γκόμενες, οι οποίες είναι κάθε μέρα εκεί επί μήνες αλλά δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Η συχνότητα που λαμβάνουν μηνύματα είναι περίπου μία φορά ανά 5 λεπτά Αν τους στείλεις μήνυμα πολύ απλά δεν θα απαντήσουν. Όχι μόνο δεν θα απαντήσουν. Δεν θα το διαβάσουν και δεν θα μπουν καν στο προφίλ σου για να δουν ποιος είσαι! Ότι μα ότι κι αν τους πεις, από "Καλησπέρα" μέχρι κάτι άσχετο για opener, θα σε αγνοήσουν. Συνεπώς το site αποδεικνύεται τεράστια πατάτα και παρ' ότι είναι Κυπριακό και πρέπει πάντα να στηρίζουμε τα ελληνικά προϊόντα, καταλήγουμε στο ότι μια επίσκεψη το μήνα το πολύ είναι ΟΚ, έτσι για να "ανακυκλώνεται" ο κόσμος.

Διαβάστε το αναλυτικό άρθρο του Badoo για τις ξενέρωτες.

Foursquare: 1.5/5
Δεν είναι site γνωριμιών αλλά είπα να το βάλω στη λίστα. Αφορά τους κατόχους iPhone. Είναι η πιο διάσημη εφαρμογή με την οποία κάνεις Check In σε ένα μέρος. Εκεί βλέπεις τον "Mayor", δηλαδή τον τύπο ή την τύπισσα που έχει κάνει εκεί Check In τις περισσότερες μέρες για το διάστημα των τελευταίων 30 ημερών. Αν γουστάρεις χτυπάς κι ένα add.

Μπορείς επίσης να κάνεις add όλους τους φίλους σου από το Facebook καθώς τους βρίσκει με τη μία. Κι από εκεί να δικτυωθείς και να γνωρίσεις περισσότερο κόσμο. Η ακόμα καλύτερα, αν κυκλοφορείς πολύ έξω, μπορείς να τσεκάρεις ποιος βρίσκεται στο μέρος που είσαι κάθε φορά και έχει iPhone και Foursquare. Κι αν δεις κανένα καλό μωρό και το εντοπίσεις γύρω σου, μπαίνεις με opener: "Καλησπέρα, έχεις iPhone και Foursquare?" (θα σου πει "Ναι") "Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι?" και έχεις προετοιμάσει 2-3 ερωτήσεις για να πιάσεις κουβέντα.

Matchmaker: 0/5
Δεν αφήνει καν να στείλεις μήνυμα, έχει απειροελάχιστες γυναίκες οπότε...FAIL!

Netlog: 1/5
Ένα Facebook wannabe κατεστραμμένο site που δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Έχει μείνει εδώ και χρόνια το ίδιο, αντί για ονοματεπώνυμο σε βάζει να συμπληρώσεις nickname και είναι τελείως για τον πούτσο όχι μόνο γιατί δεν έχει κόσμο αλλά γιατί δεν σου προσφέρει ούτε τα βασικά. Το σύστημα αναζήτησης δεν λειτουργεί, στις προτάσεις φίλων εμφανίζει διπλά και τριπλά προφίλ και εκτός απ' όλα αυτά έχει και συνδρομητικά μέλη με το "Backstage Pass". Ρε τι backstage και μαλακίες; Σε οντισιόν είμαστε; Να πω ότι προσφέρεις ένα άλφα οφθαλμόλουτρο τύπου Badoo πάει στο διάολο. Αλλά επειδή έχεις να μας σερβίρεις πατσά δε πάει να πει ότι θα στον πληρώσουμε κιόλας.

Tώρα ανοίξανε και νέο site παράρτημα μπας και πιάσει. Το "Twoo". Στο οποίο κάνεις εγγραφή και δεν έρχεται καν e-mail επιβεβαίωσης. Άκου "Twoo". Σαν κραυγή λύκου σε πανσέληνο μου κάνει.

Skout: 3/5
Έχω και iPhone, πάμε μια βόλτα?

Το Skout το ανακάλυψα όταν πρωτοπήρα iPhone όμως είναι κανονικά προσβάσιμο και από το Skout.com. Μαζεύει κάθε φορά τις λιγότερες γκόμενες από όλα τα άλλα δίκτυα (περίπου 6-7 online απ' τις οποίες άντε 2-3 να αξίζουν). Αυτό ταυτόχρονα σημαίνει ότι έχετε πιο πολλές πιθανότητες να χτυπήσετε κάτι καλό γιατί με λιγότερη προσφορά (οι άντρες είναι επίσης σχετικά λίγοι) υπάρχει και περισσότερη ζήτηση. Δηλαδή όσο δεν τους φλερτάρει κανείς τόσο περιμένουν περισσότερα μηνύματα.

Το Skout πρέπει οπωσδήποτε να χρησιμοποιείται καλοκαίρι. Ειδικά οι τουρίστριες που θέλουν να έρθουν Ελλάδα το χρησιμοποιούν συχνά για να κάνουνε κονέ και να έχουνε παρεούλα στις διακοπές τους, οπότε μην ξεχνάτε τους θερινούς μήνες να μπαίνετε σε καθημερινή βάση και...ποτέ δεν ξέρετε τι θα κάτσει. Ναι, δεν κάνω πλάκα, αν έχετε καλό προφίλ έρχονται και σας μιλάνε κι από μόνες τους αν σας δουν online! Μελλοντικά αν αποκτήσει περισσότερο κόσμο, το Skout σίγουρα θα έχει μεγαλύτερη απήχηση. Επίσης αν συνδέεστε από iPhone, ρωτήστε τις αν συνδέονται κι αυτές μέσω κινητού κι αντίστοιχα απαντήστε ότι μπαίνετε από iPhone έτσι για να πουλήσετε και λίγο DHV. Ειδικά αν έχετε το iPhone 4, πείτε ότι συνδέεστε απ' το 4S. Ίδια είναι τα γαμημένα. Ακόμα κι αν τις γνωρίσετε από κοντά σιγά μην σας πάρουν πρέφα.

taggalicious: 2.5/5
Εφαρμογή του Facebook, η οποία μαζεύει ίσα με 10-15 γκόμενες από Ελλάδα και περί τις 2.000 παγκοσμίως κι αυτές με το ζόρι. Είναι το μόνο site που αποκαλύπτει τα νούμερα αυτά. Κατά τα άλλα το Facebook αναφέρει "70.000 actives" οπότε καταλαβαίνετε πόσο μούφα είναι οι αριθμοί αυτοί.

Από αυτές τις 10-15 ελληνίδες είναι ζήτημα αν 3-4 είναι κάθε φορά καινούργιες. Οι περισσότερες είναι οι ίδιες και μόνος τους στόχος είναι να "παίξουν". Γιατί στη συγκεκριμένη εφαρμογή στέλνεις "Flirt", "Wink" και γενικά κάνεις "Tag" όποια θες και της βάζεις δίπλα ένα χαρακτηριστικό (π.χ. "Beautiful", "Cute" κτλ.). Όποτε το κάνεις σε κάποιον του δίνεις πόντους. Οπότε το αποτέλεσμα είναι να διαγωνίζονται η μία την άλλη για το ποια θα μαζέψει τους περισσότερους πόντους. Προσοχή λοιπόν. Ακόμα κι αν το κάνουν σε εσάς, εσείς ρίξτε τους ένα κλάσιμο! Στο τέλος θα φάνε το ξενέρωμα της ζωής τους και θα ασχοληθούν με το chat.

Τα κλασικά openers του στυλ "Που τράβηξες αυτή τη φωτογραφία" ή "Τι ράτσα είναι ο σκύλος σου" δεν δουλεύουν που να χτυπάτε τον κώλο σας κάτω. 4 στις 5 φορές δεν θα λάβετε καμία απάντηση. Το μόνο καλό είναι ότι μπορείτε να δείτε απευθείας το προφίλ της κάθε γκόμενας στο Facebook και να τσεκάρετε κοινούς φίλους. Οπότε αν έχετε μια 1.000άρα φίλους έχετε καλές πιθανότητες να βρείτε κοινούς γνωστούς και να αρχίσετε από αυτούς την κουβέντα. Αλλά και πάλι, μετά από λίγα λεπτά διαλόγου, θα είναι σαν να μην υπάρχετε. Είπαμε, οι γκόμενες μαζεύουν πόντους, δεν μπήκανε για γνωριμία.

Hi5/Tagged: 2/5
Έχετε ακούσει που λένε "Έκλασε το Facebook και βγήκε το Tagged"? Ε κάτι τέτοιο ισχύει κι εδώ. Είναι το μεγαλύτερο copy-paste που έχουμε δει ever απ' το Facebook. Τα προφίλ είναι παρόμοια με το Netlog κι από εκεί και πέρα υπάρχουν games τύπου Facebook τύπου Pets, Mafia Wars, Cafe, Buy Friend και ότι άλλη μαλακία μπορείτε να φανταστείτε. Οι άνθρωποι καθήσανε και τα φτιάξανε μόνοι τους δηλαδή γιατί ποιος προγραμματιστής θα αφιέρωνε χρόνο για ένα...νεκρό site?

Το Tagged δε σταματάει εκεί και σου spamάρει τις μπάλες με ατελείωτα notifications και e-mails τα οποία θα πρέπει να τρέχεις σαν μαλάκας να απενεργοποιήσεις. Και πάμε στη ταμπακέρα. Από γκόμενες λίγα πράματα. Το βράδυ ψιλομαζεύονται αλλά μη φανταστείτε τίποτα τρελό. Το site είναι τίγκα στα ψεύτικα προφίλ, με κάτι τουρκάλες, αμερικανίδες και ένα σωρό άλλες που και μόνο απ' την περιγραφή των προφίλ κάνει μπαμ ότι φτιάχτηκαν απ' τους διαχειριστές. Και καλά να πας να φτιάξεις προφίλ για Αυστραλία, Καναδά ή Νέα Ζηλανδία. Αλλά προφίλ ελληνίδας; Που πάτε ρε γατάκια;

Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Tagged ενώθηκε με το Hi5. Οπότε ότι προφίλ είχατε στο Hi5 ισχύει και εδώ. Επίσης υπάρχει συνεργασία και με το Zoosk στο οποίο έχετε άμεση πρόσβαση. Οπότε μπαίνοντας σε ένα site έχεις με ένα σμπάρο τρία τριγώνια. Υπάρχουν και εφαρμογές flirt όπως η "Meet Me" που τσεκάρεις profiles σε ένα minigame του τύπου "Are you interested". Μόνο που εδώ ευτυχώς δε πληρώνεις φράγκο και κάνεις όσες θέλεις Add, χωρίς να κινδυνεύεις από τον Zucherberg.

Zoosk: 3.5/5
Είναι προσβάσιμο τόσο απ' το Zoosk.com όσο και από το Facebook κι είναι ίσως το μόνο dating site που αξίζει για τον απλό γαμημένο λόγο. Το Zoosk έκανε την εξής πατέντα και άθελά τους οι τύποι έγιναν αποδοτικοί. Βασικά δύο πατέντες. Πρώτον επέτρεψε τα Winks. Αν γουστάρεις μία της κλείνεις το μάτι όπως θα της το έκλεινες χαμογελαστός αν σε κοιτούσε στο μπαρ. Αν σε γουστάρει τότε ανταποδίδει και το φλερτ ξεκινάει από μια ανώτερη βάση.

Δεύτερον, το site έκοψε τα μηνύματα μεταξύ των μελών του! Αν θες να στείλεις μήνυμα πρέπει να γίνεις συνδρομητής. Παπάρια μάντολες. Οπότε τι έμενε από εκεί και πέρα; Να postάρει ο καθένας το προφίλ του στο Facebook. Επόμενο βήμα του Zoosk ήταν να κόψει την λέξη "Facebook"! Άρα ο κόσμος άρχισε να βάζει "FB" "φατσοβιβλίο" κι άλλα τέτοια χαριτωμένα.

Εν ολίγοις τα δεδομένα εδώ είναι απλά. Κάθε γκόμενα που μπαίνει εκεί, αν θέλει να βρει γκόμενο θα γράψει στο προφίλ της π.χ. "Θα με βρείτε στο φατσοbook maria koukouroukou". Βέβαια οι περισσότερες ΔΕΝ βάζουν Facebook οπότε αν βάλουμε εμείς, το μόνο που μας παίρνει να κάνουμε είναι ένα Wink κι αν θέλουν μας κάνουν αυτές. Ώς εκεί παίδες. Ούτε φράγκο για πήδημα.

Αν λοιπόν η τύπισσα γράφει το προφίλ της, πας κατευθείαν και την κάνεις add λέγοντάς ότι βρήκες το προφίλ της από το Zoosk. Άρα της πέφτει το BS. Βέβαια αυτό θέλει προσοχή γιατί αν η άλλη έχει προλάβει να βρει γκόμενο κι απορρίψει το αίτημα φιλίας, τότε το Facebook θα σου μπλοκάρει τα friend requests για 1-2 εβδομάδες και μετά θα τρέχεις. Οπότε μπορείς απλά να στείλεις ένα μήνυμα για το αν μπορείς να την κάνεις add, το οποίο μήνυμα θα καταλήξει στα "Others" (Άλλα μηνύματα) και να ποντάρεις στην παρατηρητικότητα της εκάστοτε γκόμενας. Συνήθως έτσι πας πιο safe.

Σε θέμα κόσμου, το Zoosk έχει πολύ λαό, περίπου το ίδιο ίσως και περισσότερο απ' το Badoo, αν και οι περισσότερες μπαίνουν μόνο για λίγα λεπτά online. Πλέον το site έχει αρχίσει να αντιγράφει το Facebook καθώς έβαλε friend requests. Σίγουρα δεν είναι Facebook όπου παίζουμε όλοι μπάλα μέσω κοινωνικού κύκλου αλλά τουλάχιστον θα βρείτε περισσότερες γυναίκες με ονοματεπώνυμο, άρα -εν κατακλείδι- λιγότερες ξενέρωτες. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι όταν τους κάνεις wink σου κάνουν κι αυτές wink. Αν τους ξανακάνεις σου ξανακάνουν και πάει λέγοντας, ώσπου δεν καταλαβαίνουν πια ότι: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ADD ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΜΕ *FACEBOOK* ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΕΣΑΣ!
Ευχαριστούμε για την προτίμηση.

Οι ξενέρωτες των Dating sites
Κλείνοντας δεν θα πρέπει να ξεχάσω να κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε όλες τις καριόλες που κυκλοφορούν στα dating sites. Λοιπόν Internetο-ξενέρωτες, ακούστε με καλά. Σας βλέπουμε κάθε μέρα στο Badoo, στο taggalicious, στο Zoosk, και όπου υπάρχει dating site. Για την ακρίβεια σας βλέπουμε στα sites αυτά για χρόνια ολόκληρα! Απ' όποιο προφίλ κι αν σας στείλουμε μήνυμα είστε...τρία πουλάκια κάθονται. Δεν απαντάτε ούτε με σφαίρες.

Οπότε ισχύουν δύο ενδεχόμενα:
α)Γεννηθήκατε και θα πεθάνετε ξενέρωτες. Γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να σας την πέφτουν 20 άντρες τη μέρα, σύνολο 20x365=πάνω από 7.000 το χρόνο και να μην είστε με κάποιον. Είναι αδύνατο. Έπρεπε στη βδομάδα, το πολύ στο μήνα πάνω να έχετε βρει γκόμενο και να έχετε εξαφανιστεί.
β)Αν έχετε ήδη γκόμενο τότε αν ήμουνα στη θέση του θα σας τράβαγα ένα μπινελίκι να ισιώσετε. Γιατί όταν είμαι με κάποια, δεν μαλακίζομαι ούτε στο Badoo, ούτε στο taggalicious. Και μη νομίζετε ότι κολλάμε μπρίκια και δεν ξέρουμε τι κάνετε. Ο ρουφιάνος του Facebook πάνω δεξιά τα λέει όλα. Μετά λοιπόν, άμα θα φάτε ένα κέρατο δύο μέτρα, μη το παίζετε αθώες περιστέρες του στυλ "εγώ απλά φλέρταρα", γιατί τότε θα γελάσουν ακόμα και οι servers.

Προς το παρόν γελάμε εμείς. It's payback time bitches!

Χάσμα γενέων

Kαι παραλίγο παρτούζα.

(Κείμενο του συνεργάτη TzegiosBreimas)

Καταρχήν Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη και όλες τις άλλες κλισεδιάρικες ευχές που έχετε ακούσει χιλιάδες φορές αυτές τις μέρες. Για κάτι που νομίζω ότι δεν έχετε ξανακούσει, συνεχίστε παρακάτω.

Δεν ξέρω τι γνώμη έχετε για τις γυναίκες μικρότερων ηλικιών αλλά προσωπικά έχω την άποψη ότι η ηλικία είναι αντιστρόφως ανάλογη με την πουτανιά: όσο μικρότερη είναι η πρώτη τόσο μεγαλύτερη (για να μη πω υπερβολικά μεγαλύτερη) είναι η άλλη. Ίσως να βρίσκομαι σε περίεργη περιοχή και το νερό να περιέχει βρωμιούχο κάλιο που σε μικρότερες ποσότητες μέσω του πόσιμου νερού να προωθεί την πουτανιά γενικά αλλά αυτή η μικρή ποσότητα είναι αρκετή για την περιοχή μου ώστε η πλειοψηφία των κοριτσιών εδώ γύρω να είναι πουταναριά. Δυστυχώς είναι σχεδόν σίγουρο ότι όταν μεγαλώσουν, εκτός από τις δηλωμένες ερωτευμένες με τον πέο, θα αλλάξουν εντελώς, προσπαθώντας να το παίζουν κυρίες με τα γνωστά επακόλουθα για το γκρουπ των ξενερωμένων.

Εδώ και ένα χρόνο νταλαβερίζομαι με ένα 17χρονο. Όχι και πολλά πράγματα. Ίσα ίσα να συναντιόμαστε 1 φορά την εβδομάδα να φεύγουν τα χοντρά και από τη δική μου πλευρά και από τη δική της. Δεν είμαι περήφανος γι' αυτό. Εγώ εδώ κι ένα μήνα πάτησα τα 24, αυτή είναι για τα καλά στα 17, από τα γενέθλιά μου και μετά (τα οποία θυμάμαι πως ξεκίνησαν με ένα σέικερ μπροστά μου αλλά δεν ξέρω πως κατέληξαν) έχουμε βρεθεί τουλάχιστον 5 φορές μόνο για σεξ. Τίποτε άλλο. Η σύνδεση μας είναι ότι ψάχνει το αντρικό φύλο από τότε που ο Αδάμ δάγκωσε το μήλο και ο Κάιν με τον Άβελ στέλνανε σφηνάκια στα μπαράκια που σύχναζαν για να βγάλουν καμία γκόμενα: αυτή έψαχνε κάποιον να της μάθει τα κόλπα στο σεξουαλικό κομμάτι παίζοντάς το ταυτόχρονα όσο πιο έμπειρη μπορούσε για να κερδίσει αυτοπεποίθηση ενώ κεράτωνε το συνομήλικο αγόρι της κι εγώ βρήκα μία γκόμενα που θα μπορούσα να έχω οπότε ήθελα, όπως ακριβώς ήθελα (κωλαράκι μικρό αλλά σφιχτό, χειλαρες, μικρο στήθος και απίστευτη ενέργεια στο κρεβάτι) και χωρίς καμία δέσμευση. Όλα κυλούσαν ρολόι μέχρι τη στιγμή που θα με έκανε να αναθεώρησω το σύμπαν όπως μέχρι τότε αντιλαμβανόμουν, την γυναικεία φύση και το πόσο πουταναριό μπορεί να είναι μία γυναίκα (μη τη ψάχνεις, ακόμη και η απάντηση "πολύ" δεν το εκφράζει επακριβώς). 

Το στέκι στο οποίο ξημεροβραδιάζομαι με την παρέα μου και από ότι έχω υπολογίσει έχω συμβάλλει στην ανοικοδόμησή του τουλάχιστον για όλη τη δεξιά πλευρά με τα τόσα ποτά που έχω πιει, διοργανώνει λαϊκή βραδιά και αναμένεται να είναι γεμάτο. Δεν ήξερα με τι επρόκειτο να γεμίσει, και δεν με ενδιέφερε κιόλας, αλλά ένα μικρό κομμάτι του γεμάτου μαγαζιού θα ήταν και η μικρή μαζί με μία φίλη της. Οπότε αποφάσισα να περάσω μία βόλτα γιατί το λιγότερο που θα μπορούσα να περιμένω θα ήταν ένα χάπι εντ. Κολλούσα κομμάτι με την ηλικία είναι η αλήθεια (αν και η ίδια μόνο που δεν με βίαζε κάθε φορά που συναντιόμασταν) γι' αυτό πήρα μαζί έναν φίλο μου ώστε να κάτσουμε μαζί κάπου σε ασφαλή απόσταση από τη μικρή για να μη δίνουμε στόχο και έχουμε το ηθών να μας ψάχνει και στον ύπνο μας. 

Καθόμαστε λοιπόν και η μικρή (ΗΒ 7.5) σκάει με ένα κολλητό τζιν, που ο μόνος τρόπος να το βγάλει ήμουν σίγουρος πως ήταν να το κόψει με ψαλίδι κι ένα περίεργο πουκάμισο το οποίο πρόσεξα για 2-3 δευτερόλεπτα καθώς το χαρακτήριζε μία ασυνήθιστη απώλεια υφάσματος στο σημείο του στήθους που δεν άφηνε περιθώρια για χάσιμο χρόνου κοιτάζοντας αλλού (αυτά τα γαμημένα τα σουτιέν-πατατάκια φταίνε: όπως όταν ανοίγεις μία σακούλα πατατάκια και νομίζεις ότι είναι τίγκα στο πατατάκι αλλά τελικά είναι γεμάτα αέρα, έτσι και τα σουτιέν αυτά, νομίζεις ότι είναι τίγκα στο βυζί αλλά παπάρια). 

Κάθεται λοιπόν ακριβώς απέναντι με μία φίλη της (ΗΒ 6) και με μόνο μία παρέα τριών καραφλών τύπων να μας χωρίζει. Τα παλικάρια χόρευαν ζεμπεκιές ξοδεύοντας τα χρήματα που κέρδισαν από το παρκάρισμα αυτοκινήτων σε κέντρα διασκεδάσεως. Η βραδιά κυλάει χαλαρά χωρίς κάτι να αναστατώνει εμένα, αλλά τον τραγουδιστή που τραγουδούσε για κάποια που ήταν πρώτο θέμα και τον αναστάτωνε και δεν τον λυπόταν πάνω από τέσσερις φορές. Ώσπου έρχεται το SMS. Ήταν η μικρή και μου έκανε παράπονα για το ότι δεν είπαμε ούτε γεια. Δεν απαντάω αλλά παρατηρώ με την άκρη του ματιού μου και τις δύο οι οποίες μας τσεκάραν συνεχώς. Δεν περνάνε τρία λεπτά και ξαναέρχεται μήνυμα: Είδα που παρκαρες, σε πέντε λεπτά εκεί. Δείχνω στο φίλο μου το μήνυμα, γελάμε και ετοιμάζομαι να φύγω ενώ ρώτησα τον μπάρμαν ποιος είναι ο κωδικός του Wi-Fi για να μην έχω και τύψεις που θα τον αφήσω έτσι. 

Φτάνω στο αυτοκίνητο και η μικρή έρχεται μετά από δύο λεπτά. Ανοίγει την πόρτα, μπαίνει και πριν προλάβω να μιλήσω μου λέει:

- Άρεσες πάρα πολύ στη φίλη μου. Της είπα κι εγώ κάτι ιστορίες από αυτά που κάναμε και σε θέλει σήμερα.

Εντελώς σοκαρισμενος απο αυτά που άκουγα από το κοριτσάκι δεν ήξερα τι να απαντήσω και απλά την ρώτησα τι θα κάνει αυτή για να πάρω άλλη μία αποστομωτική απάντηση. 

- Εμένα μου άρεσε ο φίλος σου. Δεν πιστεύω να σε πειράζει!

Γνέφω όχι και κανονίζουμε (ή μαλλον με διατάζει γιατι τα ειχε σχεδιασει ολα η ψωλού) να μαζέψω εγω τη φίλη απο συγκεκριμένο σημείο και ο φίλος μου αυτήν απο άλλο σημείο την ίδια ώρα και αφού γίνει ότι είναι να γίνει να τις αφήσουμε στα ίδια σημεία. Φεύγοντας, μου είπε να περιμένω λίγο πριν μπω για να μη δώσουμε στόχο αλλά εγώ συνέχιζα να σκέφτομαι αυτά που μου είπε. 

Επιστρέφοντας στο μπαρ τα εξήγησα όλα στον φίλο μου ο οποίος αντί να έχει την ίδια αντίδραση με εμένα, με έβρισε! Και το χειρότερο ήταν ότι είχε και δίκιο! Κοτζάμ γαιδούρι 24 χρόνων να σου λέει το κοριτσάκι τι να κάνεις και εσύ να μένεις μαλάκας; Να το αφήνεις να σε καθοδηγεί και να συντονίζει; Ε όχι ρε φίλε, δεν το δέχεσαι! Και τότε ήταν που αποφασίσαμε να το χοντρυνουμε λίγο και να προτείνουμε με μήνυμα το εξής:
"Η όλοι μαζί σε ένα αυτοκίνητο ή τίποτα."

Έτσι κι αλλιώς οι πιθανότητες ήταν με το μέρος μας γιατί τέτοια ψωλάκια που ήταν μπορει και να έφταναν στο σημείο να μας κεράσουν κιόλας για να τις πηδήξουμε. Τελικά η απάντηση ήταν αρνητική και το σχέδιο εκτυλίχθηκε όπως ακριβώς το είχε σκεφτεί η μικρή. Δηλαδή εγώ με την κολλητή της κι ο φίλος μου με αυτήν.

Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα είναι ξενέρωτες και ψυχρές και κρύες και άδειες όσον αφορά εμπειρίες αλλά γεμάτες όσον αφορά σε κόμπλεξ και ανασφάλειες αλλά πάντα θα υπάρχει κάποια που θα είναι η εξαίρεση. Θα μου πεις η μόνη διάφορα αυτής της κάποιας είναι το ότι σε αυτήν δεν πληρώσες 30€ αλλά δεν έχει σημασία. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί και πότε θα συμβεί. Και θαύματα συμβαίνουν.

Πεθαίνεις μόνος σου

Το μαχαίρι στο κόκκαλό σας μέχρι τελικής πτώσης.

Μέρες που 'ναι είπα να το προχωρήσω παραπέρα το θέμα. Βασισμένος στην έρευνα που λέει ότι το 69% των γυναικών δεν έχουν σύντροφο κι ακόμη περισσότερο στην υπογεννητικότητα που σας άρεσε, θα σας περιγράψω το πως θα είναι η ζωή σας σε μερικά χρόνια από τώρα, αν φυσικά είστε στην Ελλάδα.

Καταρχήν τα ποσοστά γεννήσεων που είδατε στο άρθρο της υπογεννητικότητας αφορούν το ετήσιο ποσοστό ανά 1.000 άτομα. Δηλαδή για παράδειγμα το 0.2 (οριακά βιώσιμος πληθυσμός) σημαίνει ότι ανά 1.000 άτομα έχουμε 20 γεννήσεις το χρόνο.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα εικονικό κράτος με 1.000 άτομα πληθυσμό και στο οποίο ο συντελεστής μένει μονίμως στο 0.2 και δεν αλλάζει ποτέ. Ανά χρόνο θα έχουμε 20 γεννήσεις. Το θέμα είναι πόσους θανάτους θα έχουμε. Ας πούμε ότι κατά μέσο όρο οι άνθρωποι πεθαίνουν στα 80 (κάτι που με βάση το παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής είναι λογικό). Στα 1.000 άτομα, με το 1/80 (υποθετικά οι ηλικίες είναι μοιρασμένες) θα έχουμε 12.5 θανάτους σύνολο. Δηλαδή μια χώρα με 0.2 συντελεστή αυξάνει τον πληθυσμό της κατά 7.5 ανθρώπους ανά 1.000 άτομα. Αν δεν καταλαβαίνετε κάτι αφήστε comment να σας το κάνω νιανιά.

Η Ελλάδα κατέγραψε πέρυσι το μικρότερο ποσοστό γεννήσεων στην ιστορία της, δηλαδή 0.08 άρα 8 γεννήσεις ανά 1.000 άτομα. Tragic! Αν το συνδυάσουμε με τους 12.5 θανάτους αυτό σημαίνει ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται κατά 4.5 άτομα ανά 1.000 άτομα, χωρίς να συνυπολογίσουμε όσους φεύγουν στο εξωτερικό, δολοφονίες, τροχαία ή αυτοκτονίες. Ο συντελεστής μπορεί να μικρύνει κι αυτό γιατί οι ξενέρωτες μας έχουν πρίξει τα συκώτια προτίστως από την πρώτη δεκαετία της χιλιετίας κι έπειτα. Τα ψώνια αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, με αποτέλεσμα οι γκόμενες 30+ να "χάνουν το τρένο" γιατί γλεντάνε την ζωή τους κυρίως μόνες τους και στο τέλος καταλαβαίνουν ότι πλέον με τόση ρυτίδα η μπογιά τους δεν περνάει.

Για την Ελλάδα λοιπόν, στην πράξη δεν ξέρουμε από τις 8 γεννήσεις των 1.000 ατόμων πόσες αντιστοιχούν σε μία οικογένεια (γιατί κάποιες οικογένειες μπορεί να κάνουν και 2 και 3 παιδιά). Ξέρουμε όμως ότι κάθε οικογένεια πρέπει να κάνει δύο παιδιά για να διατηρηθεί ο πληθυσμός ακριβώς στα ίδια νούμερα. Σε εμάς οι γεννήσεις είναι στα 2/3 των θανάτων άρα έχουμε 2 x 2/3=1.2 παιδιά ανά οικογένεια. Οπότε αν το ένα παιδί ανά οικογένεια είναι ο μέσος όρος, με έναν πρόχειρο υπολογισμό, για όσες οικογένειες κάνουν 2 παιδιά υπάρχουν αντίστοιχα 2 άτομα τα οποία δεν πρόκειται να παντρευτούν ποτέ.

Σε όλα αυτά δεν φταίει μόνο το κλούβιο μυαλό τους. Φταίει η κρίση, που προκαλεί χαμηλή ποιότητα ζωής, άρα χαμηλό προσδόκιμο ζωής, άρα χαμηλότερο κοινωνικό status για τις γυναίκες, πολλές απ' τις οποίες αλλιώς είχαν μάθει απ' τους γονείς τους κι αλλιώς τα βλέπουνε στην πράξη. Ladies...λυπάμαι χάσατε. Θα πρέπει να μάθετε να ζείτε κι έτσι, όπως επίσης θα πρέπει να μάθετε όταν κυκλοφορείτε να είστε πιο ανοιχτές σε συζήτηση και κυρίως σε Day 2. Οκ, και άνεργες να είστε, δεν θα σας καταδικάσουμε οπότε μην ψάχνετε πρόφαση για να την "πουλέψετε".

Το θέμα του άρθρου λοιπόν είναι το τι θα κάνουμε μέχρι το τέλος της ζωής μας. Τα σενάρια που υπάρχουν είναι τέσσερα:

Σενάριο 1
Παντρεύεσαι, κάνεις τουλάχιστον ένα παιδί και ζεις ευτυχισμένα μέχρι το τέλος. Αν ένας απ' τους δύο συζύγους πεθάνει πρώτος τότε του κάνουν συντροφιά τα παιδιά του.

Σενάριο 2
Παντρεύεσαι, κάνεις τουλάχιστον ένα παιδί και χωρίζεις. Σε αυτή την περίπτωση το πιθανότερο είναι να σου κάνει παρέα το παιδί σου μέχρι να "τινάξεις τα πέταλα". Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα διαζύγια αυξάνονται στην Ελλάδα. Το 2008 είχαμε 13.000 διαζύγια και για να μπείτε καλύτερα στο κλίμα, αν το 2005 είχαμε διαζύγια στο 24% των γάμων, τότε με τις διαρκείς ετήσιες αυξήσεις σε λίγο θα φτάνουμε στον τραγικό αριθμό 1 στα 3 ζευγάρια που παντρεύονται να χωρίζουν.

Σενάριο 3
Δεν παντρεύεσαι αλλά παντρεύεται τουλάχιστον ένα από τα αδέρφια σου. Στην περίπτωση αυτή, από μια ηλικία κι έπειτα μέχρι να γεράσεις (συνήθως στα 35 χρόνια όπου φεύγει το "παιδί" απ' το σπίτι αφού δεν παντρεύτηκε) θα είσαι μόνος σου κι αν πάθεις κάτι θα σε κοιτάξουν είτε τα αδέρφια σου, είτε (αν δεν ζουν) τα ανήψια σου. Κατά βάση όμως, για πάνω απ' το μισό της ζωής σου θα είσαι σε ένα σπίτι μόνος σου.

Σενάριο 4
Αν είσαι μοναχογιός/μοναχοκόρη και κάνεις την παπαριά και δεν παντρευτείς, τότε εκεί συγγνώμη που θα στο πω ωμά αλλά την γάμησες. Δεν θα έχεις αδέρφια, δεν θα έχεις ανήψια και για τα τελευταία 30 περίπου χρόνια της ζωής σου θα είσαι ολομόναχος. "Καλή φάση", έτσι;

Το συμπέρασμα της ημέρας:
Ο δείκτης γεννήσεων από το 0.08 που ήταν πέρυσι σκεφτείτε ότι μπορεί να μειωθεί κι άλλο. Το ότι το 69% των γυναικών είναι μόνες στις ηλικίες 18-34 δίνει από μόνο του το μεγαλύτερο μήνυμα. Όταν οι νεότερες γυναίκες αυτού του target group μεγαλώσουν, δεν βάλουν μυαλό και δεν παντρευτούν, τότε θα αρχίσουν να μετράνε αρνητικά στο 0.08 του ποσοστού, το οποίο θα πέσει κι άλλο. Άρα αν δεν αλλάξουν δραστικά μυαλά, η κατάσταση στην Ελλάδα θα χειροτερέψει με γεωμετρική πρόοδο.

Εν ολίγοις:
Για να γίνει γάμος θα πρέπει να γίνει πρώτα σχέση.
Για να γίνει σχέση θα πρέπει πρώτα να κατεβάσετε τα στάνταρ σας.
Για να κατεβάσετε τα στάνταρ σας θα πρέπει να γαμηθεί ο Δίας.

Εμείς ξέρουμε τι θέλουμε. Εμφάνιση. Αν την βρούμε τότε μένουμε.
Εσείς ξέρετε τι θέλετε; Όχι! Τα νούμερα μιλήσανε από μόνα τους.

Καλό Πάσχα

Εύχομαι σε ξενέρωτες, ξενερωμένες και ξενερωμένους (ξενέρωτοι δεν υπάρχουν) Καλό Πάσχα και ότι επιθυμείτε. Ελπίζω να ξεκουραστείτε όσο μπορείτε αυτό το τετραήμερο, αλλά και να βγείτε να το γλεντήσετε. Καθ' ότι αν δεν το κάνουμε τώρα που μας έτυχε κελεπούρι τέτοια αργία πότε θα το ξανακάνουμε; Τα Χριστούγεννα με το διήμερο 25-26; Ξεκουραστείτε όσο μπορείτε και βγείτε όσο μπορείτε. ΒΓΕΙΤΕ! Πραγματικά όμως.

Με αφορμή τις άγιες μέρες σκέφτηκα πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν ήμασταν όλοι ειλικρινείς και λέγαμε την ξερή αλήθεια. Να δηλαδή για παράδειγμα:

Γυναίκα: "Μου φαίνεσαι συμπαθητικός αλλά πιστεύω ότι θέλεις μόνο να με πηδήξεις και να φύγεις. Με πόσες γυναίκες έχεις πάει, από πότε έχεις να βάλεις γκολ και πόσες φορές την έχεις πέσει σε κάποια; Έτσι ενημερωτικά ρωτάω για να σε κόψω λίγο. Επίσης τραβιέμαι με κάποιον τελευταία αλλά με έχει στο φτύσιμο κι αναρωτιέμαι αν εσύ θα μπορούσες να μου φερθείς καλύτερα. Απλά κόλωνα να στο πω. Ψάχνω για κάτι σοβαρό και όχι για να περάσω την ώρα μου. Αλλά να, επειδή χαθήκανε κι οι φίλες μου, μόνο αυτόν έχω και βγαίνω."

ή

Άντρας: "Είσαι ένα HB7 που οριακά με καλύπτει. Έχεις ωραίο πρόσωπο αλλά τα πόδια σου είναι λίγο χοντρά και θα πρέπει να σε δω γυμνή για να σε κόψω καλύτερα. Πάντως μου αρέσει η παρέα σου, έχεις ωραίο χαμόγελο και θα ήθελα να βγούμε για ποτό οι δυο μας. Βλέπω επίσης ότι καπνίζεις κάτι που δεν μου αρέσει και γενικά δεν ξέρω αν θα το πάμε σοβαρά. Αλλά δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα να προσπαθήσουμε. Ξέρω ότι δεν θες να μετρήσεις άλλον έναν στο κοντέρ σου γιατί οι φίλες σου θα σε θεωρήσουν πουτάνα, αλλά επειδή είσαι συμπαθητικό κορίτσι θα με έψηνε να κάνουμε κάτι."


Και κάτι ακόμα. Δεν μου αρέσει όλη αυτή η αρνητικότητα που υπάρχει. Ξεκινάς δηλαδή να κάνεις κάτι με μία και τις περισσότερες φορές σου τυχαίνουν οι δύο ακραίες περιπτώσεις. Δηλαδή:

α)Δεν ξέρει τι θέλει. Μετά το πρώτο φιλί ή το πρώτο sex είναι στο 50-50 (σημείωση: Μιλάμε υπό νορμάλ συνθήκες δηλαδή ξέρεις να φιλάς και να κάνεις καλό sex! Εγώ π.χ. τον έχω 20 πόντους άρα τις φευγάτες δεν τις δικαιολογώ με τίποτα). Οπότε αφού είναι σε ντεμί φάση, θα πρέπει να κάτσεις να "παίξεις το παιχνίδι" της, να μην την πιέσεις, να θεωρήσεις ότι τον πρώτο μήνα θα είστε σε κατάσταση "open relationship" και κάθε είδους συνώνυμη μαλακία, τουλάχιστον μέχρι να στρώσει το νέτο. Φίλες της δεν θα δεις, φίλους σου δεν θα δει. Μπορεί να είσαι αυτός που θέλει, μπορεί και όχι. Άμα την πιέσεις την έχασες. Γιατί έχει συνηθίσει οι προηγούμενοι 5 μαλάκες να είναι έτσι "ελεύθεροι" οπότε σε βάζει στο frame της. Nοοτροπία "Ότι να 'ναι"!

β)Δεν έχει υπομονή. Μετά από μήνες κι αφού βλέπεις ότι πάει σοβαρά ξαφνικά αρχίζουν οι πρώτες γκρίνιες και τα παράπονα. Άντε να τα δεχτούμε σε ένα λογικό βαθμό. Όταν όμως δει η γκόμενα ότι υπάρχουν 2-3 διαφωνίες που μεταφράζονται σε 2-3 τσακωμούς, αμέσως κοιτάει να σηκωθεί να φύγει. Λες και "κλείνει μια πόρτα κι ανοίγει την επόμενη". Αυτό το έχω δει και σε σχέσεις φίλων μετά από 4, 5 και 6 χρόνια, όπου οι γκόμενες φεύγανε μετά από τσακωμό ο οποίος ήταν καθαρά για παπαριές και όχι για σοβαρά θέματα. Κι όσο δεν υπάρχει υπομονή, δεν υπάρχει τίποτα. Τι να πει δηλαδή κι ένας παιδικός μου φίλος που παντρεύτηκε μετά από 7 χρόνια και τσακώνεται τουλάχιστον μια φορά το τρίμηνο κι όμως είναι μια χαρά; Αν "δεν το 'χεις" για κάτι σοβαρό τότε άστο, κάτσε μόνη σου.


Άντε πολλά είπα. Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση.
Και προσοχή στο αρνί. Σας θέλω fit.

Υπογεννητικότητα στην Ελλάδα!

Πάμε ολοταχώς για αφανισμό!

Στην έρευνα που αναρτήσαμε προχθές και που λέει ότι το 69% των ελληνίδων είναι χωρίς σύντροφο δεν αναλύθηκε κάτι πολύ βασικό. Το ποιος φταίει γι' αυτό.

Όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο, η Ελλάδα έχει τον χαμηλότερο δείκτη υπογεννητικότητας στην Ευρώπη! Και "Όχι, δεν φταίει η γαμημένη κρίση" αγαπητές ξενέρωτες. Φταίει ότι πολύ απλά:
α)Έχετε βάλει ψηλά τον πήχη κι έχετε τεράστιες απαιτήσεις.
β)Δεν ξέρετε τι θέλετε.
γ)Είστε απλησίαστες/ανέραστες.
δ)Έχετε φτάσει στο σημείο, σε μεγάλο ποσοστό, να κάνετε πρώτη φορά sex στις ηλικίες 20-30.
ε)Για να παντρευτείτε περιμένετε προίκα...στην τσέπη του άντρα.
ζ)Έχετε ξενερώσει απ' τις προηγούμενες σχέσεις σας και απλά απέχετε.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται λιγότεροι γάμοι, άρα και λιγότεροι απόγονοι για την Ελλάδα. Για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σε κατάσταση συντήρησης χρειάζεται όλοι να παντρευτούμε και να κάνουμε από δύο παιδιά. Ακόμα κι αν παντρευτούμε όλοι και κάνουμε από ένα παιδί, η υπογεννητικότητα θα συνεχίσει να υπάρχει.

Με το λεγόμενο "πείραμα του καμακιού" μπορώ να στηρίξω το επιχείρημα αυτό άνετα. Δοκιμάστε να πάρετε έναν φίλο και μία φίλη σας που να είναι...μοντέλα και να τους βάλετε στο ίδιο μπαρ να την πέφτουν σε άτομα του αντίθετου φύλου. Η γυναίκα θα φύγει με 5-10 τηλέφωνα κι ο άντρας με 0-1. Αυτό από μόνο του δείχνει ποιος απ' τους δυο μας γουστάρει και ποιος όχι. Και δεν μιλάω απλά για "πήδημα", έτσι; Μην ψάχνετε να βρείτε δικαιολογία για τις προθέσεις μας. Έχετε ένα bitch shield για να μας τσουβαλιάζετε όλους στο ίδιο καζάνι, ενώ στην ουσία πρόκειται για τη τιτανομεγιστοτεραστιότερη μαλακία που έχουμε ακούσει ever. Δεν πάμε όλοι για να γαμήσουμε και να φύγουμε. Αντίθετα, η μειοψηφία το κάνει.

Το ότι θέλουμε κάτι σταθερό μπορεί να φανεί από ένα ακόμη πείραμα. Βάλτε ένα φίλο σας να πάρει τηλέφωνο 3 ελεύθερους φίλους του και να τους ηχογραφήσει. Θα ακούσετε ότι κατά μέσο όρο 2 στους 3 θέλουν κάτι σταθερό -αρκεί να βρουν αυτό που ψάχνουν- κι ο ένας θα θέλει απλά να περάσει την ώρα του.

Προχωράμε τώρα στους πίνακες υπογεννητικότητας από επίσημα στοιχεία του indexmundi.com.

Ξεκινάμε πρώτοι:

Χώρα 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Ελλάδα 0.21 0.21 0.2 0.19 0.2 0.19 0.18 0.16 0.15 0.13 0.11 0.08

Από το 2000 η υπογεννητικότητα ήταν στο 0.21. Πολλαπλασιάστε το από τότε μέχρι το 2011 με τον πληθυσμό της χώρας και θα καταλάβετε πόσο χάνουμε κάθε χρόνο. Σύμφωνα με τις απογραφές, το 2010 ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν στα 11.3 εκατομμύρια και το 2011...έπεσε στα 10.7 εκατομμύρια! Το Wikipedia μας εμφανίζει μείον 600.000, οπότε το Indexmudi άντε να έχει πέσει έξω για 0.3 μονάδες (0.11 αντί για 0.08). Μικρό το κακό. Εδώ υπάρχει θέμα!

Σίγουρα ο σημερινός αριθμός υπογεννητικότητας είναι περίπου ο μισός σε σχέση με το πρώτο μισό της δεκαετίας. Αλλά μεταξύ μας, ποια κρίση και μαλακίες? Βρήκατε όλοι αφορμή να μιλήσετε για την κρίση και ότι αυτή φταίει που δεν γίνονται γάμοι. Για σταθείτε ρε ελληναράδες. Στις Αραβικές χώρες που δεν έχουν δεύτερο βρακί να φορέσουν, πως γίνεται να κάνουν 3 και 4 παιδιά ανά οικογένεια; Πολύ απλά δεν πάνε στα μπουζούκια, δεν αγοράζουν νέο κινητό κάθε δύο χρόνια, δεν παίρνουν το αμάξι για να βγουν βόλτα στο κομμωτήριο και το περίπτερο της γειτονιάς, δεν αγοράζουν είδη πολυτελείας στα σούπερ-μάρκετ, δεν ψωνίζουν από κάτι...Attica και Golden Hall και δεν πάνε διακοπές ένα μήνα και μάλιστα σε ξενοδοχεία. Καταλάβατε ελληναράδες;

Αντιθέτως, οι άνθρωποι μαζεύουνε λεφτά για να παντρέψουν τα παιδιά τους. Κι όταν παντρευτούν τα παιδιά αυτά μαζεύουν αντίστοιχα λεφτά για τα μελλοντικά παιδιά τους. Και κάπως έτσι προχωράει το πράμα. Δικαιολογίες και μαλακίες δεν έχει λοιπόν. Αλλά πάνω απ' όλα, οι άνθρωποι είναι πιο ανοιχτοί από εμάς και κάνουν σοβαρές σχέσεις. Και για να σας το αποδείξω, δείτε τους αντίστοιχους πίνακες άλλων χωρών.

Ας δούμε πρώτα χώρες με την ίδια νοοτροπία με εμάς. Πρώτα απ' όλα η γειτονική Ιταλία, όπου βρίσκονται οι πιο δύσκολες γυναίκες στον κόσμο (ελληνίδες είστε δεύτερες, αλλά όχι για πολύ).

Χώρα 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Ιταλία 0.09 0.07 0.05 0.11 0.09 0.07 0.04 0.01 -0.02 -0.05 -0.08 0.42

Βλέπετε ότι ξαφνικά πέρυσι οι Ιταλοί ξυπνήσανε ως δια μαγείας! Πάμε σε άλλες δύο μεσογειακές χώρες.

Χώρα 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Ισπανία 0.11 0.1 0.09 0.16 0.16 0.15 0.13 0.12 0.1 0.07 0.49 0.57

Χώρα 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Πορτογαλία 0.18 0.18 0.18 0.17 0.41 0.39 0.36 0.33 0.31 0.28 0.24 0.21

Η κρίση όπως βλέπετε δεν επηρέασε την Πορτογαλία, η οποία επίσης είναι υπό καθεστώς ΔΝΤ.

Αρκετά όμως με τα "γατάκια", πάμε στις πολιτισμένες χώρες.

Χώρα 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Αγγλία 0.25 0.23 0.21 0.3 0.29 0.28 0.28 0.28 0.28 0.28 0.56 0.56

Country 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Αμερική 0.91 0.9 0.89 0.92 0.92 0.92 0.91 0.89 0.88 0.98 0.97 0.96

Χώρα 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Γαλλία 0.38 0.37 0.35 0.42 0.39 0.37 0.35 0.59 0.57 0.55 0.53 0.5

Και τέλος θα κλείσουμε με τις μουσουλμανικές χώρες. Γιατί σύμφωνα με το Ισλάμ μια γυναίκα πρέπει να μένει παρθένα μέχρι τον γάμο, δεν πρέπει να φιληθεί καν μέχρι τον γάμο (!), δεν πρέπει να βγαίνει με άλλους άντρες κτλ. Αλλά απ' ότι φαίνεται ακόμα κι εκεί βρίσκουν τον δρόμο τους πολύ πιο εύκολα, ειδικά σήμερα που δεν υπάρχουν πια τα καταναγκαστικά προξενιά που είχαμε κάποτε και κάθε γκόμενα επιλέγει τον γαμπρό με μεγαλύτερη ελευθερία,.

Χώρα 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Τουρκία 1.27 1.24 1.2 1.16 1.13 1.09 1.06 1.04 1.01 1.31 1.27 1.24

Χώρα 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Ην. Αραβικά Εμιράτα 1.61 1.59 1.58 1.57 1.57 1.54 1.52 4 3.83 3.69 3.56 3.28

Χώρα 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Αίγυπτος 1.72 1.69 1.66 1.88 1.83 1.78 1.75 1.72 1.68 1.64 2 1.9

Σίγουρα η υπογεννητικότητα είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο κι όχι μόνο ελληνικό. Δεν απαιτεί κανείς από καμία χώρα να γενάει 3 παιδιά ανά οικογένεια. Άλλες οι εποχές των παππούδων μας κι άλλες οι σημερινές. Αλλά το ότι είμαστε οι χειρότεροι στο κόσμο και το ότι έχουμε άλλη μια αρνητική πρωτιά (η επόμενη θα είναι οι αυτοκτονίες καθώς όπως πάει θα περάσουμε την Φιλανδία) δεν μας τιμάει καθόλου.

Γι' αυτό λοιπόν αγαπητές ελληνίδες το πράμα έχει ως εξής. Μάθετε τον ρόλο σας, ρίξτε τις απαιτήσεις σας τέρμα κάτω και σταματήστε να δηλώνετε παπαριές του τύπου "Δεν υπάρχουν άντρες" σαν τον ΓΑΠ που έλεγε κάποτε "Λεφτά υπάρχουν". Έχετε χάσει το μέτρημα απ' το πόσοι σας την έχουν πέσει την τελευταία εβδομάδα ή ακόμη περισσότερο τον τελευταίο μήνα που ο αριθμός θα είναι σίγουρα διψήφιος.

Επειδή λοιπόν 2 στους 3 έλληνες είναι ελεύθεροι, την επόμενη φορά που θα σας την πέσει κάποιος σκεφτείτε σοβαρά να σηκώσετε το τηλέφωνο όταν θα σας καλέσει και να του δώσετε μια ευκαιρία για καφέ. Διαφορετικά θα καταλήξουμε όλοι στους παραπάνω πίνακες.

Δηλαδή εμείς στ'@@ μας κι αν θα καταλήξουμε γιατί μέχρι τα γεράματα θα παίζουμε 5x5, Playstation και θα σερφάρουμε στο Internet. Εσάς λυπάμαι περισσότερο που θα κοιτάτε τις ρυτίδες σας στον καθρέφτη.