"Σου χρωστάω ποτό"

Σιγά μη χρεωθείς και μπεις στο μνημόνιο.

Χαίρομαι που άνοιξα αυτό το blog και που καθημερινά επαληθεύομαι. Θα μου πείτε: "Επαληθεύεσαι που συνεχίζουν να είναι ξενέρωτες και χαίρεσαι? Μακάρι να μην επαληθευόσουνα". Ναι, οκ, δεν το σκέφτηκα έτσι. Αλλά τουλάχιστον χαίρομαι που τώρα αρχίζουν και οι PickUp Artists να συμφωνούν μαζί μου και να καταλαβαίνουν ότι οι γκόμενες πλέον μαλακίζονται και το έχουν πάρει απόφαση να κατεβάσουν ρολά. Επίσης παρατήρησα ότι δεν είμαι ο μόνος που έχει να κάνει σχέση από το 2009. Για την ακρίβεια αυτή η χιλιετία παίζει να είναι η πιο γαμημένη από κάθε άποψη. Με το που γύρισε και μας υποδέχτηκε είναι λες και γύρισε μαζί ο διακόπτης της μαλακίας και πως μας έχουνε μουτζώσει για τα καλά.

Οι τελευταίες ιστορίες μου περιγράφουν τα πράγματα πολύ συγκεκριμένα κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Αυτό λοιπόν θα κάνω και σήμερα. Θα πω τις φράσεις και τις ατάκες ως έχουν. Πλέον δεν κολώνω να τα πω όλα ακριβώς όπως είναι κι ας ξέρω ότι πολλές φίλες μου με διαβάζουν ήδη. Δεν έχω να χάσω τίποτα κι μας με πάρουν πρέφα. Χέστηκα ρε μάγκες. Και στα 30 ελεύθερος θα είμαι και στα 35 και μια ζωή. Το έχω πάρει απόφαση. Γιατί αν αρχίζω να ονειροπολώ, την γάμησα. Μετά θα με πάρει από κάτω.

Έχουμε βγει που λέτε μια μεγάλη παρέα 10 άτομα, για φαγητό. Τρία ζευγάρια, τέσσερα μπακούρια. Από τα τέσσερα μπακούρια, ο ένας φίλος, η άλλη φίλη και το καινούργιο πρόσωπο το είχα ζαχαρώσει προ πολλού στο Facebook γνωρίζοντας ότι θα έρθει. Και μάλιστα ενώ την κοπέλα την ξέρανε ίσα με...πέντε χρόνια (!) είχα φορτώσει άσχημα που δεν την είχανε ξαναφέρει ή για να είμαι πιο σαφής που όποτε ερχότανε εγώ έλειπα. Ο Μέρφι ξηγήθηκε καλά σήμερα.

Έρχομαι καθυστερημένος 20 λεπτά, οι κενές θέσεις είναι 2-3, χαιρετάω και για καλή μου τύχη κάθομαι δίπλα της. Δεν μας συστήνει κανείς. Κι εγώ βράχος, το παίζω αδιάφορος. Μετά από 2 λεπτά μου συστήνεται όλο χαμόγελο. Της απαντάω με το όνομά μου και της λέω "Χάρηκα". Ένα HB8 με απίστευτα χείλια, τρελό χαμόγελο, αδύνατο, με στητό στήθος και μαλλί ίσιο μελαχρινό. Να το πιεις στο ποτήρι. Για μένα πιάνει και 8.5, έκοβα φλέβα, ήταν ο τύπος μου γενικότερα. Και σε καλή ηλικία κιόλας, 26άρα.

Το φέρνει η κουβέντα στην παρέα και λέμε με τι ασχολείται ο καθένας. Η συγκεκριμένη δουλεύει και σε πολή καλή εταιρεία οπότε όπως καταλαβαίνετε εγκρίνεται από κάθε άποψη. Της λέω κι εγώ που δουλεύω, δείχνει ενδιαφέρον και με αρχίζει στις ερωτήσεις. Να πω περισσότερα κτλ. Μέχρι στιγμής λοιπόν η κουβέντα πήγαινε 50-50. Σε κάποια φάση πέφτει και το πρώτο IOI: "Τα μάτια είναι δικά σου ή φοράς φακούς επαφής?" Αυτό όταν μου το λέει γκόμενα η αλήθεια είναι ότι λιώνω κι ας έχω βαρεθεί να ακούω για τα μάτια μου. "Δικά μου είναι, μη φοβάσαι" της κάνω.

Η βραδιά κυλάει ωραία κι έρχεται η ώρα για after. Πηγαίνουμε για ποτάκι σε ένα μαγαζί και λίγο πριν φτάσουμε, ενώ περπατούσαμε παρέα χτυπάει το κινητό της. Έκανε 2-3 μέτρα πιο πέρα για να απαντήσει. Λέω "Οκ, το χάσαμε το κορμί πατριώτη ή γκόμενος θα είναι ή κάτι παίζει". Κατάφερα να ακούσω κάτι ψιλά και ούτε το "Φιλάκια" έπαιξε ούτε κάτι το τρομερό. Το προσπερνάω, πηγαίνουμε στο μαγαζί και η κουβέντα συνεχίζει. Κάπου εκεί κι αφού είχε γυρίσει απ' την τουαλέτα όπου είχε πάει με την φίλη της, αποφασίζω να πάω δίπλα της για να μπορώ να της μιλάω καλύτερα. Με το που κάνω κίνηση, η φίλη της αυτομάτως...φεύγει (ούτε συννενοημένες να ήτανε) και στέκομαι ακριβώς δίπλα-δίπλα. Τώρα την έχω ώμο με ώμο. Αρχίζω λοιπόν τα qualification, της πετάω και κάνα δυο neg και απο το δίωρο που καθήσαμε στο μαγαζί, παίζει να την είχα prive στο chat γύρω στη μιάμιση ώρα...και λίγη βάζω! Το τρομερό είναι ότι όποτε μου μίλαγε έβρισκε αφορμή και με ακουμπούσε κιόλας. Σε κάποια φάση έπαιξα και kino, δούλεψα και λίγο αγκαλίτσες και τσιμπίματα στα μαγουλάκια και γενικά προετοίμασα έδαφος για Day 2.

Όπως φεύγαμε, αυτή περπάτησε λίγο πιο μπροστά για να μπορούμε να μιλήσουμε. Φτιάξαμε μια απόσταση ίσα με....15-20 μέτρα απ' την υπόλοιπη παρέα κι αρχίσαμε να λέμε τα δικά μας. Φέρνει η κουβέντα φυσικά και το θέμα σχέσεων. Εκεί λοιπόν έμαθα ότι κι αυτή όπως κι εγώ έχει να κάνει σχέση κοντά δυομιση χρόνια και γενικά συμφώνησε ότι είναι δύσκολο στην εποχή μας να βρεις κάποιο σοβαρό άτομο. Εκεί της πετάω και την σπόντα για το αν είναι με κάποιον αυτή την περίοδο και μου απαντάει "Όχι, δεν υπάρχει κάτι!". Χαρά εγώ από μέσα μου...αμέσως μπορώ να πω ότι ανακουφίστηκα για το προηγούμενο τηλεφώνημα.

Ώσπου έρχεται η ώρα να πάρω το τηλέφωνο. Την γυρνάω σπίτι μαζί με τη φίλη της (φροντίζω να αφήσω τη φίλη της πρώτη και μετά αυτή) κι όταν ήρθε η ώρα να κατέβει μου κάνει "Πέρασα πολύ καλά. Σ' ευχαριστώ που με έφερες. Σου χρωστάω ποτό να ξέρεις, έτσι?" Κι η απάντηση που της έδωσα: "Οκ, γράψε το τηλέφωνό μου". Το σημειώνει και στο καπάκι μου λέει "Οκ, κάτσε να σου κάνω και αναπάντητη να έχεις το δικό μου".

"Ωραία, όλα τέλεια" σκέφτομαι. Αυτό το Day 2 δεν υπάρχει περίπτωση να το χάσω! Έλα όμως που λογάριαζα χωρίς τον παράγοντα γκαντεμιά. Μα ΠΟΣΗ γκαντεμιά επιτέλους ρε πούστη;

Την παίρνω τηλέφωνο 2-3 μέρες μετά, δεν το σηκώνει. Και μου στέλνει...SMS την επομένη. Αρχίσαμε με τα μηνυματάκια και κάτι μου βρωμάει εδώ πέρα (σκέφτηκα). Συνεχίζεται η κουβέντα με τα SMS και καταλήγει λέγοντας ότι έχει να διαβάσει για το μεταπτυχιακό της, το οποίο όμως τελείωνε σε λίγες μέρες. Οπότε, της λέω, "Να κανονίσουμε για καφέ αυτό ή το επόμενο ΣΚ?" Και μου απαντάει το τυπικό "Θα δω πως θα πάει και θα μιλήσουμε".

Είπα λοιπόν κι εγώ να μην κάνω καμία κίνηση. Όντως, ούτε τηλέφωνο, ούτε SMS, ούτε μήνυμα στο FB. Ώσπου περνάει μία εβδομάδα και είπα πλέον να πάρω τηλέφωνο...αυτή την εβδομάδα, ώστε να κανονίσουμε για αυτό το ΣΚ που μπαίνει σε λίγες ώρες. Τώρα που ήμουν σίγουρος ότι διάβασμα και παπαριές δεν είχε. Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν να εισπράξω ένα ωραιότατο άκυρο, καθώς δεν το σήκωσε για δεύτερη φορά. Και φυσικά δεν ήμουν ΤΟΣΟ μαλάκας για να στείλω μήνυμα. Να περάσει η επόμενη. Αν ήθελε έστω και λίγο, τουλάχιστον θα έπαιρνε πίσω τηλέφωνο οποιαδήποτε απ' τις δύο φορές. Δεν θα "έπαιζε" με μηνυματάκια.

Είναι πολύ απλό το πράγμα κύριοι. Έχει γαμηθεί ο Δίας. Όσα IOI κι αν εισπράξετε, η κατάσταση είναι τελειωμένη. Πλέον μας παίζουνε, μας δουλεύουνε και είναι άξιες της μοίρας τους. Και για αυτό το φαινόμενο, της ξενέρωτης, δεν υπάρχει καμία εξήγηση. Είναι καθαρά θέμα λαχείου. Δηλαδή όποιος καταφέρει και πέσει στο 3-4% που δεν είναι ξενέρωτες έχει κάνει την τύχη του. Μαλακίες του τύπου "Έτυχε" "Δεν ήσουνα του γούστου της" κτλ. που θα δω να αφήνετε μερικές από κάτω σε σχόλιο είναι απλά ΜΑΛΑΚΙΕΣ για να περνάει η ώρα.

Η σημασία του σωστού wingman

Στα πατώματα...

(Κείμενο του συνεργάτη Tzegios Breimas)
Δεν λέω. Κι εγώ με την παρέα μου για να περάσουμε καλά πρέπει να κάνουμε "τα δικά μας". Από μία συγκεκριμένη ατάκα που είπε συγκεκριμένος τραγικός τύπος καθώς προσπαθούσε να μυρίσει τα παπούτσια του γιατί κάποιος τον κατηγόρησε πως όταν πήγαν μαζί διακοπές μύριζαν τα πόδια του και αυτός πάσχιζε να αποδείξει το αντίθετο, μέχρι μίμηση του τελευταίου μεθύστακα της γειτονιάς όταν περπατάει σουρωμένος, "τα δικά μας" είναι κάφρικα αστεία συνήθως εσωτερικής κατανάλωσης που μόνο κάποιος εντός παρέας μπορεί να κατανοήσει. Και δεν ξέρω τι πιστεύεις αλλά ο Νο. 1 λόγος παρεξήγησης κάποιου ή σχηματισμού περίεργης γνώμης για κάποιον είναι το χιούμορ.

Πόσες φορές έχει τύχει να βρεθείς σε μία παρέα και κάποιος να γελάει κανά 10λεπτο με την λέξη "στρινγκιστρόνγκι" για παράδειγμα κι εσύ να τον έχεις κατηγοριοποιήσει σαν κάφρο; Γι' αυτό ακριβώς μιλάω. Η λέξη μπορεί να είχε ολόκληρη ιστορία από πίσω αλλά σε σένα φάνηκε σαν αντίδραση αγάμητου με χιούμορ δημοτικού και επίπεδο εσωτερικού πάρκινγκ εμπορικού κέντρου Σάββατο βράδυ με ελεύθερες θέσεις (-4). Σε όλους αρέσουν οι καφρίλες αλλά όταν βγαίνεις έξω για συγκεκριμένο σκοπό (στην περίπτωση μας το PU) οφείλεις να παίξεις με συγκεκριμένους κανόνες. Και ένας από αυτούς είναι πως οι καφρίλες της παρέας κόβονται μαχαίρι. Μη σου πω με χατζάρα. Μη σου πω με κατάνα.

Βέβαια θα πεις ότι "Εγώ θα βγω με την παρέα μου, θα τα γαμήσω όλα, θα κάνω ότι γουστάρω, θα κάνω το χαβαλέ μου και στα αρχίδια μου για τις γκόμενες". Δεκτό. Με σένα θα τα πούμε σε κάποιο φανάρι όταν συζητήσουν στη βουλή για την κατάργηση του επιδόματος χρόνια αγάμητου και δεν έχεις με τι λεφτά να φας. Δεν λέω ότι είναι κακό να έχεις χαβαλέ με τους φίλους σου, απλά το ιδανικό είναι να είναι σε λογικά πλαίσια ώστε κάποιος παρατηρητής να πει...ας πει ό, τι γουστάρει, στα αυτά μας. Αλλά μία παρατηρήτρια να μην πει "τι μαλάκες είναι οι τύποι; Θα ναι από αυτούς που βαφτίζουν το πατρικό του πατέρα τους στα τουρκοβούνια χειμερινό εξοχικό". Να είσαι χαβαλεδιάρης και σοβαρός. Έτσι και το παιχνίδι του φίλου σου δεν χαλάς αλλά και την δική σου τύχη δεν υπονομεύεις.

Για παράδειγμα:
Δεν έχει πολύ καιρό που βρέθηκα σε γνωστό κέντρο διασκέδασης (το οποίο θέλω να μείνει ανώνυμο για να μη του γίνει διαφήμιση) και εμφανίζεται ο Γιώργος Τσαλίκης. Από τα 8 άτομα που υποτίθεται ότι θα ήταν η παρέα, μύτη έσκασαν μόνο τα μισά, τα οποία μισά ήταν μόνο άντρες. Δεν μας χαλάει αυτό. Ειδικά σε τέτοια μέρη το ιδανικό είναι να μη συνοδεύεσαι ώστε να επικεντρώνεις την προσοχή σου στον γύρω χώρο. Ο μετρ μας παρκάρει σε τραπέζι τόσο κοντά στην πίστα ώστε να πει στον γνωστό του-μέλος της παρέας ότι τον έφτιαξε αλλά και τόσο μακριά ώστε να μην διακρίνουμε καλά το ακάλυπτο κρέας που κερνούσε το μπαλέτο τα πρώτα τραπέζια. Μετά από λίγη ώρα σκάει μύτη μία παρέα 4αδα η μία καλύτερη από την άλλη! Θα μου πεις πόσο αντικειμενικός μπορεί να είσαι μέσα στα μπουζούκια αλλά πραγματικά οι τύπισσες ήταν τοπ. Κάθονται στο ακριβώς δίπλα τραπέζι από μας και με μία, την οποία είχα πλάτη και οι καρέκλες μας ήταν κολλημένες πιάνω κουβέντα που ξεκίνησε με αφορμή το παλτό της που ήθελε να κρεμάσει στην πλάτη του καθίσματος, συνέχισε στο πόσο πανάκριβη έχει γίνει η γκαρνταρόμπα, ακολούθησε στο πως ο άτιμος ο Τσαλίκης βρίσκει τόση ενέργεια (Έλα ντε! Μάλλον θα του αρέσει το Red Bull!) και κατέληξε σε μία μικρή παύση για να γυρίσουμε και οι δύο στην παρέα μας.

Με το που γύρισα στην παρέα μου πέσαν όλοι σαν τα κοράκια πάνω μου: και τι είπατε, πως της μίλησες, οι φίλες της είναι ελεύθερες, είναι από το χωριό μου γιατί κάτι μου θυμίζουν και γενικά τέτοιου είδους μαλακίες! Κι όχι μόνο αυτό αλλά και οι δύο που κάθονταν απέναντί μου μού κάναν νοήματα με τον αντίχειρα υψωμένο, μύριζαν το μεσαίο δάχτυλο τους ενώ ο ένας (ο πιο μαλάκας) μου έκανε αναπαράσταση γλειφομουνιού! Φυσικά τα πήρα άγρια αλλά δεν μπορούσα να τους πω τίποτα την συγκεκριμένη χρονική στιγμή γιατί το κακό είχε ήδη γίνει και με το που ξαναγύρισα για να της μιλήσω ήταν κρύα και ξάφνου η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις μου ήταν "ρώτα τους φίλους σου". Μία ακόμη ευκαιρία χαμένη από το εξωτερικό περιβάλλον... της στάνης.

Δεν λέω να είσαι ο γιάπης ο ίδιος, πιο σοβαρός κι από τον Πρέκα όταν απαγγέλει ποιήματα αλλά μία στοιχειώδη σοβαρότητα να την έχεις κι αν δεν το κάνεις για εσένα τον ίδιο τουλάχιστο κάντο για το φίλο σου!

PickUp: Day 2

Ήρθαν οι γονείς απ' το χωριό...

Πριν από μερικές εβδομάδες θα θυμάστε ένα cold approach που είχα κάνει και το οποίο είχε πάει πολύ καλά. Τώρα λοιπόν θα μάθετε και την εξέλιξη της ιστορίας για να δείτε αν το γονάτισα τελικά το νέτο ή όχι.

Θυμίζω ότι μιλάμε για ένα HB 7.5. Δηλαδή της πέφτω ήδη αρκετός. Μετά από τόσα IOI κι αφού είχαμε μείνει μία ώρα να συζητάμε, κάνω #close και θεωρούσα ότι είχα πολλές σοβαρές πιθανότητες. Τι έγινε όμως τελικά; Την μεθεπόμενη που την κάλεσα δεν το σήκωσε και μετά από τρεις μέρες θυμήθηκε ότι υπάρχουμε κι έστειλε μήνυμα. Της απαντάω φυσικά με την ατάκα "όταν σε καλούν αντί να καλέσεις πίσω στέλνεις μήνυμα?" κι εκεί την ξεραίνω, μου λέει "έχεις δίκιο" μιλάμε κάνα τέταρτο και της κάνω close ότι και καλά θα την πάρω κάποια στιγμή.

Την πήρα λοιπόν το άλλο ΣΚ κι εδώ έχουμε την εξέλιξη της ιστορίας. Τελικά το σήκωσε και βγήκαμε Day 2. Την πηγαίνω για ποτό σε ένα ωραίο μπαράκι. Η κουβέντα προχώρησε σε καλό δρόμο, αρχίζει το qualification και γενικά πάει καλά. Και η γλώσσα του σώματός της να δείχνει ότι είναι θετική προς εμένα. Της έκανα πιασιάρικες ερωτήσεις, μου είπε πολλά πράγματα για τον εαυτό της, και γενικά της έδειξα αρκετή κατανόηση.

Επειδή η ατμόσφαιρα όμως ήθελε ένα άλλου είδους μαγαζί, την πάω για bounce κάπου αλλού. Εδώ μπορώ να πω ότι στάθηκα και λίγο γκαντέμης καθότι ναι μεν βρήκαμε ένα ήρεμο μαγαζί αλλά οι μόνες θέσεις που είχε ελεύθερες ήταν για να καθήσουμε απέναντι. Δεν μπορώ να πω ότι τρελαινόμουνα ιδιαίτερα (πόσο μαλακία είναι πια να έχεις τον άλλο απέναντι όταν βγαίνεις για καφέ/ποτό? Πινγκ-πονγκ θα παίξετε? Όσοι μαγαζάτορες βάζετε τραπεζάκια δύο ατόμων απέναντι είστε ΓΤΠ και το υπογράφω και με τα δύο χέρια. Sorry τώρα κλείνει η παρένθεση). Αλλά επειδή αργότερα της πρότεινα το να μεταφερθούμε μόλις δύο τραπέζια δίπλα σε ένα πιο άνετο σημείο, εκεί έφαγα ένα ωραιότατο block, προφανώς γιατί...κατάλαβε ότι ίσως οι προθέσεις μου να μην ήταν και τόσο αθώες. Τελειώνει λοιπόν η βραδιά, την πάω σπίτι με χαιρετάει, με φιλάει σταυρωτά με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και περιμένουμε την επόμενη μέρα.

Day 3: Στο ενδιάμεσο μιλούσαμε μέσω Facebook και μέσω SMS, το είχαμε ψιλοκανονίσει κι έμενε το τυπικό τηλεφώνημα για μέρος και ώρα. Την παίρνω τηλέφωνο μια μέρα πριν και....: "Ε να, ξέρεις...υπάρχει ένα πρόβλημα. Ήρθαν οι γονείς μου απ' το χωριό και θα κάτσουν 5 μέρες οπότε άστο καλύτερα". Okaaay! Failed.

Το θέμα όμως είναι ότι μείναμε εκεί. Δηλαδή έκτοτε δεν έλαβα ούτε ένα μήνυμα, ούτε ένα τηλέφωνο. Δεν νομίζω να της έπεσαν βαριές οι μηλόπιτες της μαμάς ή να της άλλαξαν τα μυαλά. Το αντίθετο θα έλεγα. Κάποτε οι παππούδες μας λέγανε στους γονείς μας να προσέχουν με ποιους θα μπλέξουν και τώρα οι γονείς μας μας λένε "Κάνε καμιά σοβαρή σχέση" (κι άντε να τους εξηγήσεις ότι οι ξενέρωτες πάνε σύννεφο). Οπότε το θέμα τελείωσε εκεί. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Όπως έχω ξαναγράψει, όταν κάτι δεν πάει καλά το έργο το ξέρουμε από την αρχή. Δεν το σήκωσε απ' την πρώτη στιγμή; Μύριζε fail. Ποτέ δεν έστειλε μήνυμα πρώτη, ποτέ δεν πήρε τηλέφωνο η ίδια. Πάντα περίμενε πρωτοβουλίες. Αυτό το γαμημένο το BS από το cold approach δεν ξεπερνιέται στην ελληνίδα. Οπότε, απέφυγα στο τσακ τον σκόπελο του Day 2 και το "στούκαρα" στο Day 3. Κι αν απέφευγα τον σκόπελο του Day 3 και έκανα kiss close πάλι κάποια στιγμή θα έτρωγα Χ.

Όσο για το ότι δεν ξαναπήρα τηλέφωνο, sorry αλλά δεν είμαστε τόσο μαλάκες να μας ακυρώσουν ραντεβού και μετά να ξανακαλέσουμε πρώτοι. Μετά είναι η σειρά σου να κουνήσεις το δαχτυλάκι κοπελιά. Έστω και σε...μήνυμα στο Facebook. Διαφορετικά δε πειράζει, έχω πάγκο.

Α btw τώρα καταλάβατε γιατί μερικοί σβήνουν τα σχόλιά τους στις photos σας.
Cock-teaser δεν το παίζετε; Photo-teaser θα εισπράξετε.

PickUp: Κωλοκατάσταση

Μιλάνε όλοι...

(Κείμενο του συνεργάτη Tzegios Breimas)
Όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές στο blog σε διάφορα post και σε διάφορες χρονικές περιόδους (αν κάνεις μια μικρή λίστα και την αφήσεις στα σχόλια θα σε ευγνωμονούμε όλοι) πλέον οι «πολιτικά ορθές» συνθήκες για να γνωρίσεις γκόμενα είναι ΔΥΣΤΥΧΩΣ είτε μέσω φίλων, είτε μέσω γνωστών, είτε μέσω οικείων προσώπων, είτε μέσω προσώπων με τα οποία έχεις συχνή επικοινωνία. Δηλαδή μόνο αν η γκόμενα μπορεί ανά πάσα στιγμή να συγκεντρώσει ένα Α ποσοστό προϊστορίας για σένα ρωτώντας απλά 2-3 κοινούς γνωστούς ώστε να ξέρει με τι έχει να κάνει.

Βέβαια ορθός-ξεορθός τρόπος τα «συνοικέσια», το PU δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ και δεν διαφωνώ ότι έχουν βγει και πολλά θετικά από ένα PU, απλά η συντριπτική πλειοψηφία των γνωριμιών σήμερα γίνεται μέσω αυτής της οδού η οποία, ας το παραδεχτούμε, είναι πιο εύκολη και τεμπέλικη από το PU. Εκτός αν διαβάζεις αυτές τις λέξεις μέσα από γκριζοπράσινα μάτια, από το ύψος 2 μέτρων, ενώ γυμνάζεσαι, ψάχνοντας τίτλο για το επόμενο βιβλίο σου, η ιδέα του οποίου σου ήρθε πλένοντας την Πόρσε  σου. Αν και πάλι κάποιες γυναίκες θα σε βρουν ελλατωματικό.

Φίλος μου μού έφαγε τα αυτιά για να βγούμε τετράδα αυτός, η γκόμενά του, μια φίλη της (λεύτερη) κι εγώ (το ίδιο λεύτερος). Ο φίλος μου ήθελε να μας τα φτιάξει για να έχει παρέα εμένα όταν βγαίνουν με δικούς της φίλους γιατί  δεν την πολυπάλευε. Στην ερώτησή μου για την εξωτερική της εμφάνιση μου απάντησε με ένα ξερό «θα δεις» οπότε μάλλον η γκόμενα ήταν λαχανοντολμάς αλλά αυτός αποφασισμένος να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να μας τα φτιάξει . Χωρίς να έχω να χάσω τίποτα, ακόμη κι αν η γκόμενα ήταν τελικά λαχανοντολμάς, αποφάσισα να πάω στη συνάντηση γιατί με τον συγκεκριμένο φίλο μου βγάζουμε τρελό χαβαλέ.

Σκάω λοιπόν στο σημείο του ραντεβού(ήσυχη καφετέρια στην γειτονιά της γκόμενάς του) με την απαραίτητη ολιγόλεπτη καθυστέρηση για να μη περιμένω σαν το μαλάκα μόνος σε περίπτωση αργοπορίας τους, και ο φίλος μου με μπάζει κατευθείαν. Αυτή: Μέτριο προσωπάκι με μικρά χειλάκια, καφετί μάτια, καφετί μαλλιά, καφετί μπλούζα και καφετί ζακέτα πάνω από τη μπλούζα που έκρυβε ή δύο καρούμπαλα από χτύπημα ή δύο σημάδια ακμής γιατί βυζιά αυτά τα πράγματα δεν τα έλεγες. Ήμουν έτοιμος να ρωτήσω πως είναι να είσαι αόρατος γιατί τόσο μέτρια που είναι στάνταρ περνάει απαρατήρητη αλλά έχασα τη μιλιά μου με το που σηκώθηκε και η ματιά μου, που θα την έχανα κι αυτή λίγο αργότερα, έπεσε πάνω στην θεσπέσια κωλάρα της. Κάθησα αναπαυτικά στην καρέκλα που μου βρήκε και άλλαξα τα σκορ: Από ΗΒ 5 (μέτρια) αναθεώρησα σε ΗΒ 7,5 (μέτρια με μια κωλάρα να!). Η βραδιά κύλησε ιδανικά, με όλους να μιλάνε ακατάπαυστα εκτός από εμένα που σκεφτόμουν πως όποιος έβγαλε την φράση «μιλάνε όλοι μιλάνε κι οι κώλοι» σίγουρα δεν βρέθηκε στην θέση μου γιατί θα προτιμούσε να μιλήσει με τον συγκεκριμένο κώλο παρά με τους συγκεκριμένους όλους.

Τελικά κλείσαμε με ανταλλαγή τηλεφώνων, πάρα πολλά ΙΟΙ, κοινό χώρο στο χιούμορ και ανανέωση του ραντεβού για ούζα το  προσεχές Σάββατο (ήταν Τετάρτη) με την προσθήκη 2 ακόμη φίλων μας.

Το Σάββατο φτάνει και, έχοντας ως παρέα τους επιπλέον 2 φίλους μας, φτάνω στην ταβέρνα σχετικά νωρίς και μετά από κανά τέταρτο φτάνει και ο φίλος-προξενήτρα. Μόνος. Το ΗΒ 7,5 παρακοιμήθηκε και ξύπνησε τελευταία στιγμή για να ενημερώσει ότι δεν προλαβαίνει να ετοιμαστεί και η γκόμενά του δεν ήθελε να έρθει μόνη με τους φίλους του δικού της.

Παραξενεμένος, την πήρα 2 φορές τηλέφωνο (την πρώτη φορά δεν το σήκωσε) και την ρώτησα γιατί  δεν ήρθε και μου απάντησε πως δεν ήταν σίγουρο ότι θα συναντηθούμε γιατί δεν την πήρα τηλέφωνο για να το σιγουρέψουμε. Όσο κι αν προσπάθησα να της πω ότι αφού το κανονίσαμε την Τετάρτη ήταν σίγουρο για το Σάββατο δεν ήθελε να ακούσει τίποτα. Την ρώτησα τι θα κάνει τελικά και μου είπε ότι θα βγει παρέα με κάτι φίλες της, της πρότεινα να περάσω έστω για κανά πεντάλεπτο για να την δω και αρνήθηκε. Όταν την ρώτησα αν αρνήθηκε επειδή δεν ήθελε να με δει ή γιατί δεν ήθελε να φύγει από τις φίλες της μου απάντησε το πρώτο. Επέστρεψα στο τραπέζι με τύψεις ότι έκανα μαλακία και ρώτησα τον φίλο μου αν έμαθε τίποτε από την δικιά του. Μου είπε πως της άρεσα και αυτό με έκανε να αισθανθώ χειρότερα γιατί νόμιζα πως έφταιγα εγώ γι’ αυτό που έγινε και πως δεν θα είχα την ευκαιρία να δω τι ταλαντώσεις προκαλεί η σφαλιάρα μου στον σφιχτό κώλο της εν τέλει.

Την επόμενη μέρα το βράδυ την ξαναπαίρνω τηλέφωνο (το σήκωσε με την πρώτη) και κανονίζουμε ραντεβού για γνωστό σημείο συνάντησης της πόλης, την Δευτέρα, 5μιση-6παρά. Αποφασισμένος να παλέψω για τον κώλο, σκάω κατά στις 6 παρά τέταρτο και την παίρνω τηλέφωνο. Μου ακυρώνει την κλήση. Την ξαναπαίρνω, το ίδιο. Περιμένω πέντε λεπτά κάνοντας βόλτα μπας και την δω πουθενά εκεί, τζάμπα κόπος, και ξαναπαίρνω. Το ίδιο. Η ώρα έχει πάει 6 και τέταρτο και επιχειρώ τελευταία κλήση με τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα. Κανονίζω για προ στα γρήγορα και ενημερώνω τον φίλο μου για το τι συνέβη, μου το κλείνει και σε 5 λεπτά με ξαναπαίρνει με πλήρη αναφορά: η γκόμενα ήταν στο σημείο, βαρέθηκε να περιμένει και έφυγε κατά τις 6. Παραξενεμένος που δεν την πέτυχα πουθενά, με κατανόηση για τις ακυρωμένες κλήσεις και εξαιρετικά λυπημένος που κατέληξε εδώ το πράγμα, αφιέρωσα στον κώλο της το «Μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω» του Χατζηγιάννη και ξέσπασα στην καημένη την Νάπολι που στην τελική δεν μου έφταιξε και σε τίποτα.

Μετά από 3 μέρες την παίρνω τηλέφωνο και την ρωτάω τι ακριβώς συνέβη για να ακούσω πράγματα που δεν περίμενα να ακούσω  με αποτέλεσμα να χάσω την ακοή μου (όλα μου τα πήρε η καριόλα… όραση, μιλιά και ακοή): Αρνήθηκε ότι την πήρα πριν τις 6 τηλέφωνο και μου το ακύρωσε. Είδε την πρώτη μου κλήση στις 6:15 και εκείνη μόνο ακύρωσε γιατί ήταν θυμωμένη. Μου είπε ότι ήταν στο σημείο του ραντεβού αλλά ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΣΤΑΣΗ περιμένοντας να την πάρω τηλέφωνο για να έρθει. Κάπου εκεί κατάλαβα πως η γκόμενα είναι κομμάτι ψυχοπαθής ή με δουλεύει ψιλό γαζί και δεν ήρθε ποτέ στο ραντεβού και τα παράτησα με μια απλή καληνύχτα.

Το συμπέρασμα είναι πως πριν κατηγορήσεις τον εαυτό σου για το οτιδήποτε έχε και στο μυαλό σου πως οι γκόμενες είναι ό,τι να’ναι και δεν αξίζει να χαλιέσαι για καμιά τους. Θα υπάρξει κάποια για την οποία δεν θα σε πειράζει να χαλιέσαι,καμιά φορά θα το επιδιώκεις κιόλας, αλλά μέχρι τότε να προσέχεις προς τα που ρίχνεις το φταίξιμο. Επίσης, ακόμη και από το συνοικέσιο μπορεί πολύ άνετα να γίνει μαλακία οπότε γιατί να μην κυνηγήσεις μόνος σου να το ευχαριστηθείς κιόλας;

Γυναίκες-θύματα

Τραβάτε με κι ας κλαίω.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που κάνει μια γυναίκα να αποκαλείται "ξενέρωτη" είναι το λεγόμενο "κόλλημα" με τον πρώην. Είναι αυτό το "τα 'χουμε και δεν τα 'χουμε". Πόσο μάλλον όταν ο πρώην είναι ακόμα νυν και το πράγμα δεν τραβάει, αλλά συνεχίζει να την ταλαιπωρεί.

Υπάρχει ένας χρυσός κανόνας που λέει:

Αν ο άντρας σε παραμελεί, σε έχει στο φτύσιμο, σου μιλάει άσχημα, σε θεωρεί δεδομένη και βγαίνει έξω χωρίς να σε έχει στο πρόγραμμά του, σημαίνει ότι δεν σε γουστάρει.

Αυτόν τον χρυσό κανόνα λοιπόν δεν λένε να τον μάθουν οι γυναίκες. Κάποιες το καταλαβαίνουν εγκαίρως, κάποιες όχι. Αυτές που δεν το καταλαβαίνουν και κλαίγονται είναι πραγματικά άξιες της μοίρας τους. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, σας πάρουμε δύο πιθανές περιπτώσεις μιας μέσης γυναίκας κι ενός μέσου άντρα απ' τη στιγμή που τους χωρίζει το έτερον ήμισυ κι έπειτα.

Μέση γυναίκα:
1η ημέρα χωρισμού: Κλάμα, στέλνει SMS στον άλλο να αλλάξει γνώμη, κατηγορεί τον εαυτό της, κοιμάται λίγες ώρες το βράδυ. Αν δεν της απαντήσει στα SMS τον παίρνει τηλέφωνο.
2η ημέρα χωρισμού: Τον παίρνει τηλέφωνο, μετά από πολλές προσπάθειες το σηκώνει, του κλαίγεται, ξανασυναντιούνται.
3η ημέρα χωρισμού: Αφού έχουν συναντηθεί, της τον σφυράει, αυτή του κλαίγεται, αυτός την παρηγορεί και λέει ότι "δεν είναι έτσι όπως τα φαντάζεσαι" και "να το πάμε χαλαρά" κ.ο.κ.
4η ημέρα χωρισμού: (Βλέπε 1η ημέρα)

Μέσος άντρας:
1η ημέρα χωρισμού: Δεν μιλιέται, στέλνει SMS και της τα χώνει, αυτή του απαντάει και του τα χώνει επίσης γιατί "δεν την κατάλαβε ποτέ", αυτός της απαντάει μετά από καμιά ώρα γιατί εν τω μεταξύ έπαιζε Pro με τους φίλους του κι ήταν απασχολημένος.
2η ημέρα χωρισμού: Βγαίνει για ποτό με 1-2 φίλους του. Την θάβει. Την πέφτει στην πρώτη εντυπωσιακή που θα δει. Ψιλοξεκολλάει.

Ποια είναι η διαφορά των δύο; Ότι η πρώτη "έχει αισθήματα" κι ότι ο δεύτερος "είναι αναίσθητος"; ΟΧΙ! Πολύ απλά ότι ο δεύτερος σε σχέση με την πρώτη, καταλαβαίνει πότε κάτι έχει τελειώσει. Η γυναίκα, όσο και να της φερθούν άσχημα, όσο περισσότερο καιρό μείνει με κάποιον, άλλο τόσο (ας πούμε 10-50% αναλογικά) θα κάνει για να ξεκολλήσει. Δεν είναι απόλυτο αυτό, ισχύει όμως στις περισσότερες και σίγουρα σε όσες έχουν κλείσει χρόνο στη σχέση τους. Κάπου βέβαια παίζουν ρόλο οι εγωισμοί ("θα τον κρατήσω") και οι ανασφάλειες, ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες ηλικίες. Γιατί άλλο να χωρίζει ένας άντρας στα 30-35 κι άλλο μια γυναίκα επίσης στα 30-35 που αρχίζει και φθείρεται. Σου λέει μετά "δεν μετράω όσο τότε" και φοβάται να ψαχτεί για κάτι άλλο.

Άμα ραγίσει το γυαλί παραπάνω από το μέγεθος ενός κέρματος (δηλαδή ένα ζευγάρι μείνει χώρια για μέρες) τότε ούτε η Carglass δεν μπορεί να το επισκευάσει. Εκεί θα πρέπει να αντικαταστήσεις το παρμπρίζ. Κι αν η σχέση είναι προβληματική...σκέψου τι θα ακολουθήσει αργότερα όταν θα θέλουν και οι δύο να το πάνε σοβαρά.

Μετά απ' όλα αυτά, όταν κάποια ρίχνει χυλόπιτα με την αιτιολογία "είμαι κολλημένη με τον πρώην μου" πολύ απλά είναι ξενέρωτη. Το υπογράφουμε και με τα δύο χέρια. Κανείς δεν σου είπε να ρίξεις άκυρο, χωρίς ούτε καν να εξετάσεις τον άλλο. Ούτε υπάρχει μια συγκεκριμένη ημερομηνία που θα πεις "Από εκείνη τη μέρα και μετά ψάχνω γκόμενο". Πολύ απλά με την λογική σου, είσαι ότι κάτσει. Μπορεί να ρίξεις χυλόπιτα σε ένα καλό παιδί και μετά από κάνα μήνα που θα έχεις "ξεκολλήσει", να στη πέσει ένας άκυρος και να ξαναφάς τα μούτρα σου. Και μετά θα κλαίγεσαι κι από πάνω ότι "Δεν υπάρχουν άντρες" και λοιπές παπαριές. Κατά βάση ξέρεις ότι αν "κέρδιζες χρόνο" με αυτόν που ενδιαφερότανε εξ αρχής και το πήγαινες σιγά-σιγά τότε το πράγμα θα πήγαινε πρίμα. Κανείς δεν θα σε πει πουτάνα αν μετά από μια εβδομάδα είσαι με άλλον. Κι αν το πούνε οι φίλες σου χέστηκες. Δηλαδή αν έρθει και στην πέσει ο Δημήτρης Βλάχος την επομένη που θα χωρίσεις, εσύ θα του ρίξεις άκυρο; Τότε γιατί να ρίξεις στον οποιονδήποτε ωραίο που θα σου φερθεί καθώς πρέπει;

Παράδειγμα 1ο: Δήθεν γκόμενος
Μία φίλη στην παρέα, την οποία ξέρουμε χρόνια, δεν έχει σκάσει ποτέ μύτη με γκόμενο. Είναι σχετικά καλή, δηλαδή θα μπορούσε να πάρει ένα 6.5-7. Έχει αδύνατο σώμα, αλλά τα χαλάει λίγο στο πρόσωπο. Πάντως είναι καλό κορίτσι. Όποτε βγαίνουμε, καμιά φορά θα είναι πάνω απ' το κινητό και θα περιμένει SMS από κάποιον "και καλά γκόμενο", κοινώς "δήθεν γκόμενο".  Ο "δήθεν γκόμενος" είναι μια νέα εφεύρεση των ξενέρωτων, οι οποίες έχουν κάποιον θεωρώντας ότι έχουν γκόμενο, αλλά κατά βάση αυτός τις έχει για "να φεύγουν τα πολλά. Αυτές δεν το παραδέχονται ότι τις έχει μόνο για το πήδημα, αλλά συνεχίζουν να είναι μαζί του γιατί π.χ. πηδάει καλά, γιατί τις έχει στο φτύσιμο, γιατί κάνει καλή αγκαλιά ή γιατί και καλά "είναι κολλημένος με την πρώην του αλλά θα ξεκολλήσει" (μετάφραση: "Η πρώην μου ήταν μουνάρα, εσύ δεν είσαι")

Έτσι κι η φίλη μας λοιπόν, όποτε βγαίνουμε είναι όλη την ώρα πάνω απ' το κινητό, περιμένοντας πότε ο δήθεν γκόμενος θα καυλώσει και θα έρθει από εκεί που είμαστε να την πάρει. Ήμασταν που λέτε στο κέντρο για ποτό κι είχε τρελαθεί να του στέλνει SMS. "Που είσαι", "Θα περάσεις" και τέτοια. Αυτός της έλεγε κάτι σε φάση "Θα μιλήσουμε", "Θα σου πω σε λίγο" κτλ. Οπότε φίλες αναγνώστριες που ξέρω ότι διαβάζετε, θα σας το πω απλά. ΔΕΝ σας γουστάρει, σας έχει μόνο για τις καύλες του. Άρα πρέπει να τον διαγράψετε τελείως. Κατανοητό; Πάμε παρακάτω.

Παράδειγμα 2ο: Ελεύθερη σχέση
Οκ, ξέρουμε ότι οι ελεύθερες σχέσεις δεν έχουν δεσμεύσεις. Προσωπικά τις θεωρώ παπαριά γιατί η φάση "Τα 'χουμε και δεν τα 'χουμε" ή "Απλά ξεκαυλώνουμε" είναι ολίγον μαλακία. Δηλαδή ναι μεν δεν έχεις πρόβλημα, αλλά άμα πάει και πηδηχτεί με άλλες εκεί θα σε χαλάσει;

Anyway, είναι μια γνωστή μου η οποία τα είχε (κρατηθείτε) 5 χρόνια με ελεύθερη σχέση! Στα 5 αυτά χρόνια τα παιδιά ποτέ δεν τα είχανε σοβαρά. Προς τον τελευταίο χρόνο όμως, την πείραξε που ο "δικός της" είχε κι άλλη και την είχε στο φτύσιμο. Ώσπου τελικά χωρίσανε. Καλά βρε νούμερο, εντάξει 6-12 μήνες να το καταλάβω. Αλλά εσύ περίμενες 4 χρόνια για να διαπιστώσεις ότι δεν πάει πουθενά το πράμα; Και μετά δώστου μπινελίκια. Ε μα sorry, το παιδί ήταν ξεκάθαρο απ' την αρχή. Ήθελε να σκοράρει. Αφού το ανεχόσουνα...δε σε χάλασε.

Παράδειγμα 3ο: Πίνω μπάφους και παίζω Pro
Μία φίλη μου τα έχει με έναν ο οποίος τον πίνει ασύστολα. Η ίδια δεν καπνίζει καν, αλλά αυτός είναι τίγκα στους μπάφους. Τα έχουν λοιπόν δύο χρόνια, αλλά αυτή δεν τον παίρνει στα σοβαρά ακριβώς γιατί δεν της βγάζει αυτό που λέμε "σοβαρότητα". Παραπέμπω λοιπόν στο Παράδειγμα Νο. 2. Είναι τόοοσο δύσκολο να βρεις έναν σωστό άντρα στις μέρες μας; Που να είναι normal ρε παιδί μου. Δηλαδή να μην έχει κακές συνήθειες, να έχει μια βασική εμφάνιση, μια δουλίτσα και να θέλει να κάνει κάτι σοβαρό; Απάντηση: Είναι το μόνο εύκολο πράγμα. Αρκεί βέβαια να εξετάσετε και υποψήφιους που θα σας την πέσουν ως άγνωστοι, είτε από κοντά, είτε από το Facebook. Όχι μόνο απ' τον κοινωνικό σας κύκλο. Αν περιμένετε από φίλες/φίλους να σας κάνουν κονέ...σωθήκατε.

Παράδειγμα 4ο: Ο "βγαίνω με φίλους"
Το τελευταίο παράδειγμα είναι κλασικό στις μέρες μας. Έχω ένα δυνατό νέτο στην παρέα (8αράκι) που τραβιέται με κάποιον εδώ και αρκετούς μήνες. Την γνώρισα εδώ και δύο μήνες κι από την πρώτη μέρα δεν την έχω δει ποτέ με γκόμενο. Τη μία σε party σε σπίτια, την άλλη σε μπαρ, την άλλη απλά βγαίνουμε για ποτό με την παρέα, τίποτα αυτός, άφαντος. Ακόμα και Σάββατο βράδυ είναι εξαφανιζόλ. Όταν την ρωτάω που βρίσκεται που λέει "Είναι με τους φίλους του".

Δηλαδή αυτό θέλετε; Να σας φτύνουν κατάμουτρα και να σας βάζουν στο frame σας; Η συγκεκριμένη γκόμενα άνετα βρίσκει έναν άλλο, όμως επιμένει συνέχεια να τρώει τα μούτρα της. Την μία περνάει να την πάρει απ' το σπίτι μετά τα μεσάνυκτα, την άλλη ήμασταν πλατεία Καρύτση και συναντήθηκαν στην εκκλησία στις 3 το πρωί Σαββάτου, ε μετά χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει. Η το παιδί έχει άλλη ή την έχει για να αδειάζει την κύστη του. Κρίμα πάντως γιατί η κοπελιά είναι φουλ ανασφαλής. Κι ειδικά αν δεν έχεις φίλες να πατήσουν πόδι και να σου ανοίξουν τα μάτια, πολλές φορές συνηθίζεις σε μια κωλοκατάσταση και δεν ξεκολλάς. Όσο λοιπόν κι αν θέλω να κάνω κάτι με την πάρτη της, πολύ απλά δεν προτείνω κάτι αν δεν ξεκολλήσει. Είναι αυτό που λέμε "Άμα δεν αλλάξει το γαμημένο το status στο Facebook δεν κάνεις δουλειά".

Οι ευκαιρίες
Όπως οι άντρες έχουν το πάνω χέρι στο πέσιμο, έτσι κι οι γυναίκες έχουν το πάνω χέρι στο να επιλέγουν αυτόν που θέλουν. Το συμπέρασμα μετά απ' όλα αυτά είναι απλό. Σταματήστε επιτέλους το κλαψομούνιασμα για όποιον σας βγει σκάρτος και προχωρήστε στον επόμενο. Τόσο απλά; Ναι, τόσο απλά. Πάντα θα υπάρχει ένας καλύτερος και μια καλύτερη εκεί έξω για όλους μας, όπως επίσης υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες που να σας ταιριάζουν. Θυμίζω άλλωστε ότι είμαστε 11 εκατομμύρια σε αυτή τη χώρα.

Έλεος με τις αφέλειες

Πληρώνεις για να σου καταστρέψουν το μαλλί. Impressive!

Βλέπω ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει και γίνονται της μόδας οι αφέλειες. Η μήπως πρέπει να τις πούμε Α-FAIL-ιες; Γιατί μεγαλύτερο fail δεν έχω δει. Πολλές γυναίκες, ειδικά μικρότερης ηλικίας, σπεύδουν να κάνουν το μαλλί τους "κουρτίνες" και να το κρεμάσουνε μπροστά από το μέτωπο. Και πληρώνουν κιόλας για αυτή τη μαλακία.

Πριν αναλύσω το θέμα, θα πω απλά μια ατάκα πεσίματος από AFC που είχα δει live. Είμαι που λέτε σε ένα club της παραλιακής και δίπλα μου μια γυναικοπαρέα. Πάει στην παρέα ένας τυπάκος με βλέμα αρπακτικού, πλησιάζει την πιο ωραία της παρέας που btw είχε αφέλειες στο μαλλί και της λέει:

"Η αδερφή μου διάβασε στο Cosmopolitan ότι οι γυναίκες με αφέλεις έχουν μεγαλύτερη σεξουαλικότητα από όλες τις υπόλοιπες. Ισχύει;"

Μιλάμε η γκόμενα έμεινε παγωτό! Πήρε εκείνο το χαμόγελο μεταξύ αστείου και "WTF ρε φίλε". Τελικά ο τύπος έκανε opener κουτσά-στραβά, έκατσε 10 λεπτά, μετά έφυγε, ξαναγύρισε μετά από λίγο να πει δυο-τρεις μαλακίες κι έφαγε flake και ησύχασε.

Στο θέμα μας όμως. Γιατί οι αφέλειες είναι μούφα και καταστρέφουν την εικόνα σας; Γιατί πολύ απλά οτιδήποτε μη φυσικό είναι μαλακία. Το κάνω πιο λιανά. Οι γυναίκες απ' τη φύση τους είναι για να έχουν μακρί μαλλί. Αν αρχίσουν να κάνουν αντρικό κούρεμα, καρφάκια και κάθε άλλη ξενέρα που τους έρχεται στο μυαλό χαλάνε το look. Χίλιες φορές βγες έξω άβαφτη παρά να κόψεις κοντό το μαλλί σου. "Αλλοιώνει τη γεύση ρε φίλε", πως το λένε.

Ο βασικότερος λόγος που δεν μας αρέσουν οι αφέλειες είναι επειδή κρύβουν το μέτωπο κι αυτό χαλάει αρκετά την εικόνα σας. Είναι κάτι αντίστοιχο με το να πιάνεις τα μαλλιά σου κοτσίδα, να φτιάχνεις δύο μικρά κοτσιδάκια ή να βάζεις μαντήλι. Αν δούμε κάτι ξέχωρα από την default εμφάνισή σας είναι ξενέρωμα, πως το λένε. Θέλουμε ίσιο και μακρί μαλλί. Ούτε αφέλειες, ούτε αφάνες, ούτε παραμάνες, ούτε φιογκάκια, ούτε πεταλουδίτσες και φυσικά ΟΥΤΕ piercing στο πρόσωπο. Μυξιάρικα! Φαντάσου να γίνεις μια μέρα μάνα, να πας να φιλήσεις το παιδί σου και να γρατζουνιστεί πάνω στο piercing. Της το ξεριζώνεις μετά ή όχι;

Συμπερασματικά, αν θέλετε να σας θεωρούμε σοβαρές γκόμενες, ξεκολλάτε και βγείτε έξω όπως πρέπει. Τι κι αν μας νοιάζει που στην τάδε επίδειξη μόδας τα μοντέλα είχαν αφέλειες; Στα παπάκια μας. Η μόδα δεν καθορίζεται απ' την εκάστοτε μαλακία του κάθε gay σχεδιαστή και δεν αλλάζει κάθε δεκατία, όπως άλλαζε κάποτε. Το μαλλί πρέπει να είναι κανονικό, τα ρούχα που φοράτε μονόχρωμα (και όχι λουλουδάκια, βούλες και μαλακίες) και από εκεί και πέρα κάντε ότι άλλο θέλετε. Και άβαφτες -που λέει ο λόγος- να βγείτε έξω, αν έχετε τα βασικά εμείς πάμε πάσο.

Όποιος θέλει να τρίψει το άρθρο στη μούρη της κοπέλας του/κολλητής του, μπορεί να το κάνει ένα Share στο Facebook. Τζάμπα είναι, δεν το χρεώνω.

Όταν οι γυναίκες κάνουν opener

Συμβαίνει και αυτό.

Η τέχνη του PickUp μας βάζει ως γνωστόν σε ένα ξεχωριστό mindset, διαφορετικό από αυτό που ξέραμε μέχρι τώρα. Προσπαθούμε δηλαδή να ξεφύγουμε από το τριπάκι να πάμε και να την πέσουμε χύμα και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε attraction με διάφορες τεχνικές (opener "τυχαία", negs, push-pull κτλ). Ωστόσο, αυτά που εμείς μαθαίνουμε τώρα, οι γυναίκες τα έχουν έμφυτα.

Δεν εννοώ φυσικά ότι θα κάτσει μια γυναίκα να κάνει cold approach σε κάποιον που της αρέσει, αφού κάτι τέτοιο θα την..."εξεφτέλιζε" για τα ελληνικά δεδομένα. Θα της λέγανε μετά οι φίλες της "καλά, πήγες και την έπεσες σε άγνωστο;" και αμέσως θα κοκκίνιζε. Οπότε, η γυναίκα ναι μεν κάνει Opener αλλά μένει σε αυτό, στο λεγόμενο στάδιο Α1.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα από openers που μου έχουν τύχει:
- Συγγνώμη, γνωριζόμαστε από κάπου; Γιατί κάποιον μου θυμίζεις.
- Μήπως έχεις φωτιά; (και μετά από λίγο βγάζει τον αναπτήρα της!)
- Να σε ρωτήσω, αυτός που πέρασε ήτανε ο.... (τάδε διάσημος);
- Δεν κρυώνεις με αυτό που φοράς;
- Να σας ρωτήσω τι μουσική βάζει εδώ πέρα;
- (Σε μετρό) Από εδώ ξέρεις αν πηγαίνει για (π.χ.) Σύνταγμα;
- (Σε στάση λεωφορείου) Μήπως ξέρεις τι ώρα περνάει/αν πέρασε το "τάδε λεωφορείο";

Σημείωση: Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις μπορεί όντως να θέλει να ρωτήσει πληροφορίες και να είσαι ο πλησιέστερος γύρω της, οπότε θέλει προσοχή. Το θέμα είναι να μπορείτε να κάνετε cold reading και να καταλάβετε τις προθέσεις της. Άλλο ένα που αξίζει να τονίσουμε είναι ότι η γυναίκα δεν παίζει ποτέ μα ποτέ να σας κάνει direct opener. Δηλαδή π.χ. εγώ που έχω ωραία μάτια δεν έχει έρθει καμία να μου πει "Ωραία μάτια" και να κάνει ότι φεύγει με FTC. Δεν γίνεται, δεν "κολλάει" για την φύση τους και ειδικά στη χώρα μας. Σκεφτείτε ότι ακόμα και στην Κύπρο, το 99% των αντρών είναι AFC και δεν κάνουν κίνηση παρά πολύ δύσκολα. Οπότε ακόμα κι εκεί οι γυναίκες ψάχνονται πολύ περισσότερο, παντρεύονται δε νωρίτερα από τις δικές μας γιατί ξέρουν ότι αυτός είναι ο προορισμός τους.

Πριν μια γυναίκα μας κάνει opener, συνήθως καμιά φορά παίζει και με eye contact. Δηλαδή σου λέει "Αντί να περιμένω να κάνει αυτός κίνηση ας του μιλήσω δήθεν τυχαία". Το θέμα είναι να μπορείτε να καταλάβετε πότε σας κάνει opener και να το εκμεταλλευτείτε. Επίσης, ανεξάρτητα από την εμφάνιση της γυναίκας ή ακόμα κι αν δεν ενδιαφέρεστε, μην διστάσετε να πιάσετε κουβέντα και να είστε πάντα φιλικοί. Δεν είναι κακό να γνωρίζεις νέους ανθρώπους. Αλλά για να το πάμε κι αλλιώς, είστε σίγουροι ότι η κοπέλα που σας μίλησε δεν έχει εκεί κοντά καμιά ωραία φίλη ή δεν την περιμένει μετά;

Σε πολλούς μας έχει τύχει περίπτωση να μην πιάσουμε κουβέντα με κάποια όταν μας δόθηκε η ευκαιρία και μετά να σκάσει μια θεά δίπλα και να μας πέσει το σαγόνι στο πάτωμα. Ενώ αν είχαμε πράξει σωστά κι είχαμε πιάσει την κουβέντα, με το που θα έσκαγε η φίλη της και θα ρώταγε "Γνωρίζεστε;" θα της απαντούσε η κοπέλα που μιλάτε "Τον ρώτησα κάτι κι έτσι πιάσαμε κουβέντα". Άρα έχετε σπάσει και το bitch shield και όλα, συν ότι θα αρχίσει να λειτουργεί υποσυνείδητα για εσάς ο ανταγωνισμός μεταξύ γυναικών.

Συμπερασματικά, είτε σε day game, είτε σε night game, πρέπει πάντοτε να προσπαθούμε να "δικτυωθούμε" με κάθε τρόπο. Το πιθανότερο είναι ότι θα μας βγει σε καλό. Ακόμα θυμάμαι ότι μία από τις μακροχρόνιες σχέσεις μου τις έκανα με μία που ήταν κονέ από συνάδελφο στη δουλειά, η οποία μου είπε να βγούμε για καφέ (ενώ ήταν καράμπαζο του κερατά) αλλά τελικά και αυτή και εγώ βγήκαμε κερδισμένοι γνωρίζοντας φίλες (εγώ) και φίλους (αυτή) αντίστοιχα.

Πολύ απλά λέμε "Ναι" στα openers των γυναικών. Οπότε αγαπητές αναγνώστριες μην κολώνετε να κάνετε opener. Γιατί πολύ απλά κατά 99% ο άλλος δεν θα έχει ιδέα τι είναι το Pickup, δεν θα καρφωθείτε και (το σημαντικότερο) ακόμα κι αν καρφωθείτε δεν θα τον ξαναδείτε.

Οι επτά πληγές του Φαραώ

Τις έχω πάνω μου αυτή τη στιγμή.

Πραγματικά χωρίς υπερβολή, αυτή η εβδομάδα που πέρασε ήταν η χειρότερη της ζωής μου σε θέμα πόνου. Τον οποίο νιώθω ακόμα. Και δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για να το μοιραστώ με κάποιον από αυτό εδώ το γαμημένο το blog. Γιατί άμα πήγαινα και το έγραφα στο κανονικό μου προφίλ στο Facebook, θα έπεφτε τρελό δούλεμα και θα τρίβανε τα χέρια τους όσες με καταριούνται...IRL.

Ο νόμος του Μέρφι με γάμησε για τα καλά και ο τίτλος με τις 7 πληγές του Φαραώ δεν είναι τυχαίος. Σε θέμα γκαντεμιάς παίζει να έχω χτυπήσει Hall of Fame αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Έχω πάνω μου δεν ξέρω κι εγώ πόσες πληγές, καθεμία για ξεχωριστό λόγο. Θα τις πάρω όμως όλες από την αρχή.

- Μολυσματική τέρμινθος: Ενώ δεν είχα σεξουαλικές επαφές για κάνα δίμηνο, ξαφνικά παρατήρησα στο κάτω μέρος του σώματός μου ένα σωρό σπυράκια. Πάω σε δερματολόγο, μου λέει ότι είναι μολυσματική τέρμινθος κι ότι μεταδίδεται με το sex (ποιο sex, πλάκα μας κάνει;) και προχωράμε σε αφαίρεση. Είχαν επεκταθεί από τον αφαλό μέχρι 10" πάνω απ' το "εργαλείο". Η γιατρός μέτρησε πάνω από 100 σπυράκια! Μιλάμε ότι πέθανα απ' τους πόνους μέχρι να μου τα αφαιρέσει. Πιθανότατα εικάζω ότι είχαν προκληθεί από ξυραφάκι που είχα κρατήσει καιρό.
- Κονδυλώματα: Όταν πήγα να με ξαναδει αν όλα είναι οκ, παρατήρησε ότι είχα βγάλει μικρά κονδυλώματα (ευτυχώς ήταν πολύ λίγα). Το ξαναλέω ότι στο διάστημα εκείνο πάλι δεν είχα σεξουαλικές επαφές. Εκτός κι αν έρχεται στον ύπνο μου κανένα πνεύμα, βγάζουμε τα μάτια μας και δεν το ξέρω. Λοιπόν, η δεύτερη επέμβαση ήταν με ενέση ξυλοκαϊνης (άουτς) και μετά με λέιζερ απ' το οποίο -λόγω ξυλοκαϊνης- δεν κατάλαβα τίποτα. Γαμάτο; Έχει και συνέχεια.
- Γδάρσιμο στην πλάτη: Πριν από τρεις μέρες, με το που γυρνάω σπίτι, σκέφτομαι να κάτσω στο κρεβάτι για να βγάλω τα παπούτσια. Για κακή μου τύχη όμως (τα 'θελα και τα 'παθα) είχα αφήσει ανοιχτό το παράθυρο δίπλα στο κρεβάτι. Με το που κάθομαι λοιπόν στο κρεβάτι, ακριβώς την ώρα που κάθομαι το παράθυρο ήταν κάθετα στο σώμα μου οπότε *χρατς* μου σκίζει την πλάτη η μυτερή γωνία του παραθύρου κι έρχομαι στα ίσια μου. Μιλάμε ότι πέθανα απ' τον πόνο, επί 2-3 ώρες τουλάχιστον ένιωθα τσουξίματα. Ιώδιο, betadine, γάζα και άγιος ο Θεός. Και που 'σαι ακόμα, έχει και το αποκορύφωμα.
- Γατάκια...: Μέσα στο σαββατοκύριακο μια φίλη μου έφερε μια γάτα για να ζευγαρώσει με τον δικό μου. Είχα επιχειρήσει και παλιότερα να ζευγαρώσω τον γάτο μου αλλά χωρίς επιτυχία. Για την ακρίβεια είχε ορμήξει στην θηλυκιά, οπότε αναγκαστήκαμε να την αποσύρουμε. Όμως τώρα η κατάσταση χειροτέρεψε. Με το που γίνεται το "κονέ" ο γάτος μου αρχίζει να κυνηγάει την υποψήφια νύφη (ξενέρωτος), γκρεμίζει το σπίτι κι αρχίζει να ουρλιάζει. Πριν λοιπόν πω στη φίλη μου να αποσύρει τη γάτα της, εκεί ο Μέρφι μπαίνει και τα γαμάει όλα. Ενώ έχω σκύψει να πιάσω κάτι χαρτιά που πέσανε, ο γάτος μου έρχεται στο ξεκάρφωτο και μου τραβάει μια δαγκωνιά και με ξεραίνει. Τα δόντια του φτάσανε τέρμα βάθος, μέχρι το νεύρο και είδα και λίγους αφρούς πάνω στο χέρι μου. Ντεμί κατάσταση λύσσας δηλαδή. Παρένθεση: Ο γάτος μου δεν είναι εμβολιασμένος. Το αποτέλεσμα: Νοσοκομείο, αντιτετανικός ορός (στον καρφώνουν στα οπίσθια κιόλας) και 2 αντιβιώσεις. Αυτή τη στιγμή ενώ γράφω, το ένα μου χέρι συνεχίζει να πονάει ακόμα από τον καρπό και κάτω. Μετά απ' όλα αυτά, ο γάτος πήρε μετάθεση για τον κήπο.

Φυσικά περιτό να αναφέρω ότι στην αρχή της προηγούμενης εβδομάδας τράκαρα, καθότι πετάχτηκε ένας μαλάκας από Stop και μου γάμησε ότι είχα και δεν είχα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά δεν έχει πάει ακόμα να το δηλώσει. Το αποτέλεσμα ήταν να πληρώσω 1.000 ευρώ ζημιά απ' την τσέπη μου για να πάρω το αμάξι και να περιμένω πότε θα "βρει χρόνο" ο παπάρας να πάει στην ασφαλιστική του για να αποζημιωθώ. Τρέχα γύρευε.

Τα παραπάνω δεν είναι fake. Αποτελούν πραγματικότητα και μάλιστα μέσα σε λίγες μέρες. Δεν υπάρχει κάποιο σημείο που να μην πονάει αυτή τη στιγμή και όπως το κόβω θα χρειαστώ 10-12 μέρες να αναρρώσω, αν δεν συμβεί κάτι άλλο στο ενδιάμεσο. Ακόμα και στο κεφάλι νιώθω πονοκέφαλο, αυτό τον εποχιακό που περνάτε πολλοί λόγω του καιρού (ευτυχώς χωρίς πυρετό...ακόμα). Τα μόνα που την έχουν γλιτώσει είναι τα πόδια, αλλά ας μη το γρουσουζέψω.

Απλά η όλη φάση είναι ένα μάθημα ζωής που λέει ότι όσα κι αν σου τύχουν, υπάρχουν πάντα τα χειρότερα

PickUp Artist: Η αμαζόνα

Ο πρώτος αναγνώστης που έβαλε δεκαδική βαθμολογία σε HB. Όχι παίζουμε.

(e-mail αναγνώστη)
Αν και δεν μπορώ να πω ότι είμαι πολύ καλός με το γράψιμο, αποφάσισα να γράψω την δική μου εμπειρία ώστε, αν τυχόν δημοσιευτεί, να νιώθω πως έχω δώσει κάτι κι εγώ πίσω σε αυτό το blog που νιώθω να το εκμεταλλεύομαι ασσύστολα και καθημερινά και τζάμπα όπως την εικόνα της Νικολέτας Ράλλη στην τηλεόραση αλλά για άλλο σκοπό. Δυστυχώς η ιστορία έρχεται να συμπληρώσει άλλο ένα λιθαράκι στα θεμέλια του κτίσματος που λέγεται «ξενέρωτη γκόμενα» παρά να δώσει ελπίδα πως κάπου υπάρχουν και φυσιολογικές. Από ό, τι φαίνεται είμαστε περικυκλωμένοι από μεταλλαγμένα θηλυκά Χ(enerotes)-Women.

Αφού έχω αποφασίσει ότι τα Σάββατα οι καταστάσεις και η ατμόσφαιρα για τους PUA είναι κομμάτι ζόρικη, αποφασίζω να σφίξω τα δόντια και να βγω Πέμπτη αψηφώντας την γκρίνια του αφεντικού την επόμενη μέρα και βασιζόμενος στις ευεργετικές επιδράσεις του Red Bull και του καφέ όταν τα λαμβάνεις νωρίς το πρωί. Πείθω ένα φιλαράκι να κάνει ακριβώς το ίδιο και σκάμε κατά τις 11 σε μαγαζί γνωστής στοάς της πόλης χωρίς φήμη και με καλό κόσμο.

Ο ψευτοπορτιέρης ρωτάει τον μπαμπά του, που έχει το μπαρ και τον έκανε αυτό που είναι, που να μας βάλει και τελικά παρκάρουμε σε σταντ όπου πριν άραζε του διαόλου η μάνα. Ήμασταν τόσο μακριά από το μπαρ και το κέντρο του μαγαζιού που όταν η σερβιτόρα ήρθε να μας πάρει παραγγελία αυτή η μαλακία που έχουν για ηλεκτρονική παραγγελία δεν είχε σήμα! Δεν πτοούμαστε, καθότι είμασταν αποφασισμένοι να περάσουμε καλά και να μη χαραμίσουμε την Πέμπτη μας, ξεκινάμε κουβέντες για αέρηδες και νερά ώσπου το μάτι του φίλου μου πιάνει στην πόρτα δύο νέτα να δείχνουν στο παιδί του μπαμπά το σταντ ακριβώς από δίπλα μας κι εκείνος να τις τοποθετεί βολικά εντός της εμβέλειας μας. Εδώ είμαστε.

Η μία άνετα ΗΒ 7,8 μελαχρινή, με χειλάρες, γυαλάκια τετράγωνα (προσωπικό φετίχ) και άγρια κοτσίδα αμαζόνας. Μας τα χαλούσε το αβυζαλέο ντεκολτέ και το κάπως αδύνατο σώμα αλλά γενικά το προσωπάκι ήταν να το πιεις από το μπουκάλι πριν το βάλεις στο ποτήρι. Δίπλα της ακριβώς ένα ΗΒ3 όπως ακριβως έχουν οι μεγαλοκυρίες τα σκυλάκια τους για την περιγραφή της οποίας δεν χαραμίζω ούτε δευτερόλεπτο από τον πολύτιμο χρόνο μας: ούτε από τον δικό σου που διαβάζεις, ούτε από τον δικό μου που γράφω. Κόβω την φάση και αποφασίζω να χωθώ με αφορμή την φίλη του ΗΒ 7,8 η οποία δυστυχώς κάθισε δίπλα μου και με έκανε να αναρωτιέμαι ποιες κολλητικές ασθένειες έχω περάσει μικρός. Ο φίλος μου ξέρει το φετίχ μου με τις τύπισσες με τα γυαλάκια και τις χειλάρες οπότε πήγε πάσο (Α ρε Μητσάρα άρχοντα!) και δεν υπήρχε περίπτωση να την πέσει στο Ούρουκ-Χάι όποτε η επιχείρηση μύριζε σόλο καταδρομή. Αν και ο wingman είναι μεγάλο βοήθημα (όπως έχουμε δει σε προηγούμενα ποστ) αποφάσισα να χωθώ μόνος, έτσι κι αλλιως οι πιθανότητες να κατέληγα με μια πίτα ήταν αρκετές (λόγω απουσίας αξιοπρεπούς ΙΟΙ που θα μου έδινε βαθμούς αυτοπεποίθησης) αλλά οι πιθανότητες να κατέληγα με μια πολύ χρήσιμη ιστορία για το μπλογκ ήταν 100%.

ΓΝΩΣΗ αδέρφια!

Χώνομαι αρχικά στο σαυροειδές και ρωτάω αν είναι παρέα. Μου απαντάει με έναν μορφασμό τόσο άσχημο που νόμιζα ότι ήταν το κοριτσάκι που έπαιζε σε ένα θρίλερ που έβλεπα προχτές με ένα άλλο νέτο (πιο πολλά για αυτό σε αλλο ποστ γιατί πιστεύω ότι η τέχνη του PU σε φάση «ταινία στο σπίτι» χρειάζεται πολύ μελέτη και έρευνα). Δεν πτοούμαι. Αρπάζω κατευθείαν την φίλη της (τον αρχικό μου στόχο δηλαδή) και της ζητάω τα ρέστα. Ακολουθεί διάλογος όπου Ε=Εγώ, Ν=Νέτο και γκεστ σταρ Λ=Λίζα εκ του αγγλοσαξονικού lizzard

E: Η φίλη σου δεν είναι και πολύ ευγενική.

N: Γιατί τι έκανε;

Ε: Μια απορία έχω και δεν μου τη λύνει

Ν: Για πες σε εμενα μπας και στην λύσω

Ε: Είναι δυνατον το μαγαζί να έχει τόσο χάλια κόσμο;

Και πάνω που πάει να μιλήσει την σταματάω με θανατερή ατάκα πολλών μποφόρ:

Ε: Άσε, μη μου απαντήσεις, απλά χαμογέλασε μου για να αλλάξω γνώμη.

Περιττό να πω πως το νέτο έπεσε στα πατώματα και από τα υγρά γλύστρισε κόσμος και κοσμάκης και του διαόλου η μάνα που ήρθε για να πάρει την τσάντα της που την είχε ξεχάσει στο σταντ από πριν. Δεν μπορώ να πω ότι έχω ιδιαίτερη άνεση με τις ατάκες αλλά εκείνη τη μέρα είχα έμπνευση. Βεβαια ως κλασσικό αρσενικό και ταπεινός μαθητής της τέχνης του PU έπρεπε να μην την αφήσω και πολύ λάσκα οπότε πετάω και το negάκι μου.

Ε: Ε καλά, μη το παίρνεις και πάνω σου. μπορεί να σκάσει καμιά καλύτερη όπου να ‘ναι

Κι εκεί μου ρίχνει το απίστευτο:

Ν: Καλύτερη μπορεί να ‘ναι, αλλά πιο ταιριαστή για σενα αποκλείεται.

Εκεί μάγκες έχασα την υγρή, από τα υγρά της, γη κάτω από τα πόδια μου. Που είσαι ρε PUA να σε φιλήσω στο χέρι και να σε κεράσω ουζάκι με μεζέ (τεράστια φιλοφρόνηση). Κι εκείνη τη στιγμή βρήκε να ανοίξει την μεγαλύτερη τρύπα που είχε στη φάτσα της η Λίζα, την οποία συναγωνιζόταν ένα σημάδι από ανεμοβλογιά στα μάγουλα.

Λ: Ν, πάμε λίγο τουαλέτα;

Μου έριξε ένα περίεργο βλέμμα που εγώ το αντιλήφθηκα ως «δεν θέλω αλλά τι να κάνω» και έφυγε με κατεύθυνση τον φυσικό χώρο της φίλης της. Άδραξα τη στιγμή για να καταστρώσω σχέδιο με τον φίλο μου, κι αυτός θιασώτης και θαμώνας του μπλογκ (Α ρε Μητσάρα θεότητα!) οπότε με το που γύρισαν ήμουν πανέτοιμος και απλά όπλισα. Η βραδιά κύλησε πολύ όμορφα με αρκετά ΙΟΙ και δήθεν τυχαία ακουμπήσματα αλλά η Λίζα ήταν μόνη και το νέτο ήταν εμφανώς αμήχανο γι’ αυτό μιας και κάθε προσπάθεια να μας κάνει να μιλήσουμε κατέληγε κάπως έτσι:

Ν: Α σου αρέσει αυτή η σειρά; Η φίλη μου την λατρεύει! Θα έχετε να πείτε πολλά.

Ε: Κι εγώ στην αρχή όταν πρωτοάκουσα για το πλέξιμο καλαθιών από μπαμπού στις Άνδεις παραξενεύτηκα.

Οπότε για άλλη μια φορά την τραβολόγησε μακριά μου και προς την λήξη της βραδιάς. Παρόλα αυτά πρόλαβα να μάθω τα βασικά για εκείνη (νομικάρια αλλά σιχαίνεται να την φωνάζουν έτσι, μυωπία από τα 6 της πράγμα αρκετά σπάνιο, βιβλιοφάγος, δικό της σπίτι δώρο του μπαμπά, από ένα χωριό λίγο έξω από τα Γιάννενα κτλ) και η κατάσταση ήταν ήδη ψημμένη. Λίγο πριν φύγει της έδωσα το τηλέφωνο μου (τη συσκευή) για να γράψει το τηλέφωνό της (τον αριθμό) και το όνομα το οποίο έγραψε με πιο πολλά θαυμαστικά από όσα έχω χρησιμοποιήσει εγώ σε όλη μου τη ζωή. Μετά την αναπάντητή μου φύγανε, το Νέτο για τα πουπουλένια παπλώματα που σίγουρα θα της έκανε δώρο ο μπαμπάς μαζί με το σπίτι και η Λίζα για την σπηλιά της που την περίμεναν νυχτερίδες, αράχνες και το υπόλοιπο σόι της.

Πως ένιωσα εκείνη τη στιγμή; Ο μαλάκας μετρ μας βάζει να κάτσουμε στου διαόλου το κέρατο, η φίλη του στόχου είναι η παράνομη κόρη του Μητσοτάκη με την τύπισσα που παρουσιάζει το «σεφ στον αέρα» στον σκάι οπότε δεν έχω wingman, εκτός από βλακωδώς άσχημη η φίλη είναι και κακίστρω μεγατόνων και πάλι έκανα παιχνίδι με τους γνωστούς κανόνες και πήρα και το τηλέφωνο. Υπάρχουν άπειρες λέξεις στην ελληνική γλώσσα για να εκφράσεις χαρά αλλά θα επιλέξω την πιο κατάλληλη: Οργασμός.

Pick Up: Success?

Αμ δε… Γιατί υπήρχε το πανταχού παρόν εμπόδιο των X-Women. Μετά από 2 μέρες την πήρα τηλέφωνο και εκτός από το ότι ήταν κρύα μου είπε ότι έφυγε για ΣΟΥΚΟΥ στο χωριό της. Κι αν τα Γιάννενα έχουν κρύο αυτή την περίοδο και δικαιολογείται κάπως η κρύα συμπεριφορά της λόγω εξωτερικής θερμοκρασίας, δεν συνέβη το ίδιο όταν επέστρεψε και την μια το είχε κλειστό, την άλλη ήταν σε σεμινάριο, την παράλλη σε συνέντευξη για δουλειά, την παπαράλλη μια φίλη της είχε στραμπουλήξει το πόδι της στο μπαλέτο και ήταν στο προσκεφάλι της (!) και κάπου εκεί τα παράτησα σπάζοντας τον κανόνα των «2 τηλεφωνημάτων και μαχαίρι» γιατί πίστευα ότι μετά από το όλο σκηνικό στο PU άξιζε τον κόπο.

Πάρε την επιβεβαίωσή σου και σήκω φύγε, έτσι κι αλλιώς κι εγώ κάτι κέρδισα από όλη την ιστορία.

Εμπειρία και Θεωρία.

Οι καριόλες του Badoo

Είστε όλες για το πούτσο εκεί μέσα!
(εντάξει όχι όλες)

Σήμερα θα τα χώσω. Και θα τα χώσω πολύ άσχημα.

Μετά την επιτυχία που είχε το άρθρο για το Badoo (είναι το πρώτο αποτέλεσμα στο Google μετά το ίδιο το site του Badoo) είπα να αναλύσω εκτενέστερα το τι τσουτσέκια κυκλοφορούν εκεί μέσα.

Καταρχήν να διευκρινίσω κάτι πριν ακούσω καμιά μαλακία να γράφεται από αναγνώστρια σε comment του τύπου "Α δεν είμαστε έτσι". Πρώτα απ' όλα, δεν είμαι κανένας καμένος ο οποίος να λιώνει σε ένα γαμοsocial network σαν το συγκεκριμένο και να περιμένω σοβαρά να βγάλω γκόμενα. Έχω περάσει 4 χρόνια στο Badoo όπου μπαίνω ανά διαστήματα (μία φορά το μήνα για να ανακυκλώνεται ο κόσμος) και μάλιστα κάποτε στις αρχές είχα και "Μαγικές Δυνάμεις" (κλάιν). Και ειδικά τότε που δεν χρειαζόταν να τις έχεις (όπως σήμερα) για να μιλήσεις σε κάποια που έχει "πολλά μηνύματα" ή που "έκανε εγγραφή μόλις τώρα".

Όποιος ξέρει έστω τα βασικά του Internet, ξέρει επίσης ότι το μόνο εργαλείο που χρησιμοποιείται για εγγυημένα κονέ είναι το Facebook, όπου πας μέσω κοινωνικού κύκλου. Τα άλλα έχουν το γνωστό πρόβλημα περί προσφοράς και ζήτησης. Κάθε χοντρομπαλάς ή μεσήλικας που θυμήθηκε ότι πρέπει να γαμήσει, θα αρχίσει να spamάρει όποια μπαίνει μέσα και θα περιμένει αυτή να του κάτσει με τα χάλια που έχει. Το αποτέλεσμα είναι να γεμίζει το παράθυρο του chat των γυναικών με καμένους κι αυτές να χασκογελάνε και να μας βλέπουνε σαν θέαμα.

Αυτή η ανισότητα προσφοράς-ζήτησης είναι βούτυρο στο ψωμί τους. Πλέον στον εγκέφαλό τους έχει εδραιωθεί το καρκίνωμα του "Όλοι οι άντρες είναι ίδιοι και μπαίνουν καθαρά για την πλάκα τους". Οπότε κι αυτές δεν πιστεύουν ότι θα βρουν κάποιον απ' το Badoo, εκτός πια κι αν είναι ο Ρουβάς ή ο Σπαλιάρας ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπεις τις ίδιες μούρες για πολύ καιρό και να αναρωτιέσαι: "Αυτές γιατί το κολοβαράνε ακόμα εκεί μέσα;"

Και πάμε τώρα στο ψητό. Ακολουθούν οι κατηγορίες των καριόλων όπως τις μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια. Για να πάρετε μάτι και photos, υπάρχει το γνωστό blog για καριόλες FB με πόζες στυλ ροφού, πάπιας και τα σχετικά. Όλα τα ζώα μαζεμένα δηλαδή.

Ας μπούμε στο ψητό. Ακολουθούν οι κατηγορίες:

Το τραβεστί
Βάζει συχνά την φάτσα της στον "Προβολέα", ενίοτε μαζί με το κινητό της. Ψάχνει κατευθείαν για πελάτες, δηλαδή...μαλάκες που θα κάτσουν να πηδήξουν τρανσέξουαλ. Τα τραβέλια σήμερα έχουν κατακλύσει το Badoo, με το ποσοστό στις γυναίκες (τρόπος του λέγειν για να τους βάζουμε στην κατηγορία αυτή) να φτάνει το 5-10%. Τώρα εκτός απ' τη Μύκονο θα πρέπει να απελευθερώσουμε και το Badoo. Ε ρε κατάντια.

Η fake
Το πιο συνηθισμένο όρνιο του Badoo. Δεν έχει πραγματικές φωτογραφίες στο προφίλ της, είτε γιατί φοβάται μην την δει κανένας γνωστός, είτε γιατί έχει γκόμενο και δεν θέλει να την δει ή ακόμα χειρότερα γιατί είναι πιο άσχημη κι από την Ελένη Λουκά. Προτιμάει photos διάσημων, λες και εμείς ήμασταν μέχρι χθες στην κατάψυξη και δεν έχουμε δει ταινίες του Hollywood και σειρές για να μπορούμε να αναγνωρίσουμε την Jolie ή την Anniston. Αυτές που βάζουν πιο άγνωστα μοντέλα, προτιμούν μία photo, το πολύ δύο, οπότε και σε αυτή την περίπτωση πάλι καρφώνονται.

Ορισμένα από αυτά τα προφίλ έχουν ονοματεπώνυμο. Οπότε έχει τύχει να πάω και να στείλω κατευθείαν μήνυμα σε μία στο Facebook και προς έκπληξή μου να μου πει ότι "Δεν είναι αυτή" και να αρχίσει να με ρωτάει πληροφορίες για το τι είναι το Badoo κτλ. Είναι φανερό λοιπόν ότι κάποιοι φτιάχνουν προφίλ από φίλες και κάνουν login για να "κόψουν κίνηση".

Το επιστέγασμα της μαλακίας όμως είναι ότι πολλοί τους στέλνουν μήνυμα και τους πιάνουν κουβέντα, λες και ξέρουν ποια είναι από πίσω. Η ακόμα χειρότερα αφήνουν comments στις photos του στυλ "Είσαι πολύ όμορφη, σαν οπτασία" ή "Καλησπέρα, αν θέλεις να με γνωρίσεις στείλε μου" ("γιατί εμένα μου τελείωσαν τα turns με τόσες που μίλαγα"). Καλά ρε μπετόβλαχοι, στο χωριό σας δεν έχετε τηλεόραση να δείτε μερικές διάσημες; Η ακόμα και να μην έχετε, δεν βλέπετε ότι τα προφίλ είναι καραστημένα του κερατά; Άμα αυτή η καριόλα είναι fake, πόσα κιλά ειλικρίνειας παίζει να έχει στην πραγματική της ζωή; Μάλλον όσα κιλά μαλακίας έχεις κι εσύ στον εγκέφαλο και ασχολείσαι μαζί της.

ΟΥΣΤ! Παλιομούφες.

Η πουτάνα
Το προφίλ της έχει συνήθως και ένα άλμπουμ με κρυφές photos, όπου ζητάς πρόσβαση και βλέπεις μαγιό, στήθος να καλύπτεται απ' το χεράκι και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Η πουτάνα θα σου ζητήσει να ξύσεις μια καρτούλα paysafe πριν προχωρήσετε και συγκεκριμένα 20 ευρώ για το μουνάκι της, 50 για sex και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο (τυχαία είπα τις τιμές, δεν είναι στάνταρ, καθεμία με τη μαλακία της). Μερικές την έχουν δει και πόρνες πολυτελείας καθώς ζητάνε πάνω από 150-200 ευρώ. Φυσικά κάποιοι ξεληγωμένοι τα δίνουνε γιατί νομίζουν ότι λόγω υψηλής τιμής θα είναι εκλεκτές και δεν θα τις έχει πάρει όλη η υφήλιος. *ΝΑ* μαλάκες! Συγχαρητήρια που διαιωνίζετε το αρχαιότερο επάγγελμα.

Η ημι-πουτάνα
Όλα τα επαγγέλματα έχουν μια υβριδική κατάσταση. Πως είναι ας πούμε οι βουλευτές ημι-κλέφτες; (δηλαδή κλέβουν διακριτικά). Ε έτσι υπάρχουν και οι ημι-πουτάνες. Αυτό που τις διαχωρίζει από τις direct πουτάνες είναι ότι οι συγκεκριμένες δεν πληρώνονται για να γαμηθούν, αλλά γαμιούνται για να πληρώνονται. Γράφουν στο προφίλ τους ατάκες του στυλ "35-70 με υψηλό εισόδημα παρακαλώ" και στόχος τους είναι να γίνεις ο χορηγός τους. Φυσικά δεν πρόκειται να γαμήσεις, τουλάχιστον για τον πρώτο μήνα. Θα σε ξεζουμίσουν όσο μπορούν, θα πληρώσεις βενζίνες και ποτά (χωρίς να κάνουν ούτε κίνηση) κι αυτές θα βολτάρουν τζάμπα με το εκάστοτε κορόιδο. Γιατί αν σου ανοίξουν τα πόδια τότε μετά ξέρουν ότι θα σε χάσουν.

Έχω βγει με μια τέτοια κι η πλάκα είναι ότι (καθότι Ρωσίδα, είδος με το οποίο είχα κακές εμπειρίες) δεν ήθελα να κάνω κάτι μαζί της, απλά την είχα τελείως στο φιλικό να λέμε καμιά κουβέντα. Ε δεν έκανε κίνηση να πληρώσει μία, δεν έκανε δύο, δεν έκανε τρεις, άντε και γαμήσου να ακολουθήσει ο επόμενος.

Η "θέλω λεφτά"
Είναι ένα καινούργιο είδος καριόλας που έχει ως στόχο να σου πάρει κανένα φράγκο, με φράσεις του στυλ "Είμαι φοιτήτρια και δεν έχω λεφτά για κάρτα, θα μου στείλεις μία What's up των 10 ευρώ"; Α θες και των 10 κιόλας. *ΝΑ ΠΑΡΕ 10* (και με τα δύο χέρια τα φάσκελα). Πραγματικά απορώ πως αυτές οι γκόμενες βρίσκουν θύματα και τα κάνουν. Είναι η κλασική έννοια της πουτανιάς και της cock-teaserιάς στην online εκδοχή της.

H τυχαία
Δεν πιστεύει ότι μπορείς πραγματικά να γνωρίσεις κάποιο normal άτομο από εκεί και τους θεωρεί όλους γλίτσες. Κάνει chat για την πλάκα της, έτσι για να περνάει η ώρα. Σύμφωνα με την λογική της, όλοι έχουν τα χάλια τους γιατί μπήκαν εκεί επειδή καίγονται να βρουν γκόμενα Αλήθεια, για να το πιστεύεις αυτό, δεν θεωρείς ότι έχεις τα χάλια σου που ξημεροβραδιάζεσαι εκεί μέσα; Γιατί αν δεν το πιστεύεις τότε θα σε απογοητεύσω αλλά όλοι ίσοι είμαστε και στο ίδιο καζάνι βράζουμε.

Το cock-teaser
Κλείνουμε με την αγαπημένη κατηγορία όλων. Το cock-teaser. Ανεβάζει αποκαλυπτικές photos στο Badoo, κάνει chat απλά για να "παίξει" και τίποτα παραπάνω. Ότι κι αν σου λέει είναι μούφα πολυτελείας οπότε μην ζητάς τηλέφωνα και πραγματικά προφίλ στο Facebook. Άδικος κόπος. Μπήκε στο Badoo απλά για να εισπράξει την επιβεβαίωση με το μπουρί της σόμπας και να φύγει. Και δεν κόβει και απόδειξη κιόλας.

Μαζική αποχώρηση
Η λύση για όλα αυτά είναι μία. Embargo στο Badoo και το γράφουμε στα παπάκια μας. Εγγυημένα σας το λέει κάποιος που το δοκιμάζει εδώ και χρόνια.

Don't feed the trolls!

Το καλύτερο σας το κράτησα για το τέλος. Το Badoo είναι Κυπριακό. Όσοι δεν το ξέρατε, μαντεύω ότι πέσατε από τα σύννεφα, έτσι;

Βγήκαν οι βλάχοι παγανιά

Όταν δεν σε θέλει η ρημάδα...

(e-mail του αναγνώστη Diaolemenos)
Όπως έχουμε ξαναπεί, τα μπαρόκλαμπα δεν αποτελούν τον ιδανικό τόπο προκειμένου το κυνήγι να τελεσφορήσει και ο κυνηγός να επιστρέψει σπίτι του, αν όχι φορτωμένος με κάποιο φρέσκο, νόστιμο θήραμα, τουλάχιστον με μερικά έξτρα τηλέφωνα στον κατάλογό του. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δεν παρουσιάζονται κατά διαστήματα και ευκαιρίες, που απαιτούν εγρήγορση και δράση. Ακόμα και τότε όμως, που οι συνθήκες δείχνουν υπέρ μας, πολλά πράγματα μπορούν να πάνε στραβά. Πάμε να δούμε την παρακάτω περίπτωση:

Σάββατο βράδυ, μόνος στο εξοχικό, το οποίο βρίσκεται σε μικρή επαρχιακή πόλη. Ετοιμάζομαι για την καθιερωμένη μοναχική έξοδο σε παραθαλάσσιο, τοπικό μπαράκι, που παίζει ωραία ροκ μουσική. Παρκάρω απ' έξω και μπαίνω. Κόσμο πάρα πολύ δεν έχει, περπατάς άνετα δηλαδή χωρίς να προσπαθήσεις να ανοίξεις την ανθρωποθάλασσα σαν τον Μωυσή, οπότε κατευθύνομαι αβίαστα προς το μπαρ να παραγγείλω το ποτό μου. Καθώς περπατάω, πιάνω με την άκρη του ματιού μου μελαχρινό τούμπανο να με καρφώνει, το οποίο κάθεται στον πάγκο, παρέα με μια φίλη του. Δίνω παραγγελία και ενόσω περιμένω το ποτό να ετοιμαστεί, παρατηρώ διακριτικά τον στόχο.

Πρόκειται περί τσόντας. Ίσιο μελαχρινό μαλλί, ωραίο πρόσωπο, κραγιόν φωτιά, κολάν, μπουτάρες. Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Είναι το απίστευτα πουτανίσιο ύφος, με βλέμμα «πάρε με τώρα», που κάνει τον buzzo να θέλει να σκίσει το τζιν και να τρέξει μόνος του κατά πάνω της. Το βασικότερο απ’ όλα είναι ότι εξακολουθεί να ρίχνει αλλεπάλληλες ματιές, καρφωτές, οπότε και αρχίζω να προετοιμάζομαι νοερά για επιχείρηση. Ένα αρχικό πρόβλημα ήταν ότι ο πάγκος ήταν φίσκα, δεν υπήρχε πουθενά λίγος χώρος για να χωθώ, οπότε στάθηκα μόνος  παραέξω, σε μια απόσταση 2-3 μέτρων από αυτήν. Τις παρατηρώ καλύτερα. Η φίλη της είναι μπάζο και για να χρησιμοποιήσω και τους όρους του συντάκτη θα έλεγα γύρω στο ΗΒ 3, ενώ η «δικιά μου» βρίσκεται άνετα στο ΗΒ 8.5.

Ως εκ θαύματος, μόλις 5’ μετά, ένα ζευγάρι που καθόταν δίπλα στο μπάζο, σηκώνεται και σπεύδω να πάρω τη θέση του. Σκέφτομαι δε, ότι μου έκατσε τέλεια η φάση, γιατί θα ανοίξω κουβέντα πρώτα στο μπάζο, πράγμα πολύ σημαντικό στρατηγικά: τα απορριφθέντα οικοδομικά υλικά είναι πάντα η κερκόπορτα σε ένα γυναικείο οχυρό. Αν μπορέσεις να κερδίσεις την συμπάθεια και την εμπιστοσύνη τους, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα στην πορεία κατάκτησης του αντικειμενικού στόχου. Καθώς αναδιατάσσονται για να κάτσουν πιο άνετα, μπαίνω σφήνα: «Απ’ ότι βλέπω χωράμε όλοι, εκτός και αν περιμένετε παρέα». «Ναι, μόνο που θέλω το σκαμπό». Μάλιστα. «Δεν υπάρχει πρόβλημα, δικό σου». Αν και δεν μου αρέσουν καθόλου οι αγενείς άνθρωποι, έχοντας θέσει ήδη αντικειμενικό σκοπό, παρακάμπτω την ενόχλησή μου από την αγενή βλαχουριά που πέταξε και επιχειρώ δεύτερο άνοιγμα. «Δεν έχει πολύ κόσμο απόψε, σε σχέση με τα προηγούμενα Σάββατα…». Το μπάζο μούγκρισε κάτι και αμέσως μου γύρισε την πλάτη.

Η πόρτα είχε κλείσει.

Εν τω μεταξύ η τσόντα εξακολουθεί να κοιτάζει και παράλληλα να πίνει την μπύρα της, σφηνώνοντας το στόμιο του μπουκαλιού ανάμεσα στα χείλη της. Ξαφνικά νιώθω σαν πεινασμένος λευκός καρχαρίας με ένα τεράστιο κομμάτι φρέσκο κρέας ακριβώς μπροστά του, το οποίο όμως είναι κλεισμένο μέσα σε ατσάλινο κλουβί. Ή θα τα κάνω πουτάνα όλα και θα μπουκάρω τρώγοντας σάρκα και σίδερο μαζί, ή θα περιμένω σαν κύριος μήπως τυχόν ανοίξει η πόρτα κάποια στιγμή, να πάρω το κρέας και να φύγω. Αποφασίζω να περιμένω. Μεταξύ τους οι κοπέλες δεν μιλάνε πολύ. Το μπάζο είναι την περισσότερη ώρα σκυμμένο πάνω από το κινητό και γράφει μηνύματα. Η τσόντα τής λέει μια στο τόσο κάτι και συνεχίζει το παιχνίδι μαζί μου. Εγώ έχω αράξει, έχω ηρεμήσει και απολαμβάνω μουσική και βότκα πορτοκάλι.

Εν τω μεταξύ εμφανίζεται κι ένας τοπικός βλάχος, από διπλανή παρέα, ο οποίος πιάνει κουβέντα στην τσόντα. Η τσόντα παρά τη θανάσιμη εμφάνισή της, δεν φαίνεται να έχει τουπέ. Γελάει σαν φυσιολογικός άνθρωπος, μοιάζει εξωστρεφής και ευδιάθετη. Με τον βλάχο φαίνεται ότι γνωρίζονται καλά, αλλά δεν παίζει τίποτα ερωτικό. Ο βλάχος είναι μπαλαντέρ: φεύγει και ξαναέρχεται, ξαναφεύγει και επανέρχεται. Σε κάποιο μεσοδιάστημα απουσίας του, συμβαίνει το ανέλπιστο: Το μπάζο σηκώνεται για τουαλέτα. Η πόρτα ανοίγει, το κρέας είναι μια ανάσα από τα δόντια μου, ο δρόμος ελεύθερος. Και ενώ είμαι έτοιμος να μιλήσω απ’ ευθείας στον στόχο, φαίνεται ότι κάποιος είχε καιρό να μας δει. Ο βλάχαρος κάνει και πάλι την εμφάνισή του, ξαπλώνοντας φαρδύς, πλατύς στο σκαμπό του μπάζου. Κάπου εκεί η παρωδία τελειώνει για μένα. Το παίρνω απόφαση ότι θα επιστρέψω σπίτι, χωρίς τσόντα και χωρίς τηλέφωνο τσόντας.

Άλλη μια case study μπήκε στο συρτάρι. Πριν επιλέξεις να χωθείς μέσω μπάζου, προσπάθησε πρώτα να διαβάσεις τη συμπεριφορά του. Αν φαίνεται απρόσιτο σημαίνει ότι νιώθει μειονεκτικά έναντι της όμορφης φίλης του, οπότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ανακόψει κάθε προσπάθειά σου. Αν φαίνεται χαμογελαστό και ευδιάθετο σημαίνει ότι νιώθει καλά με τον εαυτό του. Εκεί ο δρόμος είναι ανοιχτός. Αν φυσικά δεν εμφανιστεί από το πουθενά ο πάντα συνεπής βλάχος.

Ο νόμος του Μέρφι για τις σχέσεις

- Όταν θα είσαι single δεν θα σε πλησιάζει καμία.
- Όταν θα είσαι σε σχέση θα σε πλησιάζουν πιο εύκολα.
- Όταν θα τα φτιάξεις με κάποια, τότε σίγουρα κάποια στιγμή θα βγείτε παρέα με φίλο σου, την κοπέλα του και την κολλητή της, η οποία θα είναι κλάσεις ανώτερη απ' τη δικιά σου.
- Όταν θα θέλεις να παντρευτείς δεν θα σου κάθεται καμία.
- Όταν θα θέλεις ελεύθερη σχέση τότε θα σου κάθονται οι νυμφομανείς.
- Αν αποφασίσεις να πας διακοπές με φίλους και διαλέξετε ένα άγνωστο νησί, τότε στο νησί αυτό οι περισσότερες παρέες θα είναι ζευγαράκια.
- Μόλις φτάσεις να είσαι σίγουρος για κάποια γκόμενα, τότε θα σου φύγει γιατί θα σε βαρεθεί.
- Πάντα μα πάντα θα υπάρχει έστω μία παλιά συμμαθήτρια που δεν βλεπότανε και κατέληξε να γίνει θεογκόμενα, τόσο ώστε να βαράμε όλοι το κεφάλι μας στον τοίχο.
- Την ημέρα που δεν θα βάλεις προφυλακτικό, θα κολλήσεις ουρολοίμωξη ή αφροδίσιο νόσημα.
- Αν θέλεις κάποια κολασμένα κι ανυπομονείς να βγείτε για ποτό, τότε ή θα στο ακυρώσει ή δεν θα κάτσει η φάση.
- Ακόμα κι αν αυτή σε θέλει, πάντα θα της τύχει κάτι (τρακάρισμα, πρόβλημα υγείας συγγενή κτλ.) και πάλι θα στο ακυρώσει.
- Όσες φορές κι αν την ξανακαλέσεις για να βγείτε, "δεν θα είναι σε φάση".
- Αν πας φαντάρος τότε μέχρι να απολυθείς η σχέση σου θα έχει "παγώσει".
- Αν πας να την πέσεις σε κάποια πολύ όμορφη στο bar, πάντα θα σου πει κάτι και θα σε στείλει πίσω αδιάβαστο.
- Αν είναι άσχημη τότε θα σε αφήσει να της μιλήσεις.
- Αν μια γκόμενα είναι HB10, ακόμα κι αν βγεις για ποτό μαζί της, πάντα θα υπάρχει κάποιος άλλος που θα στη φάει, γιατί περίμενε στην "ουρά" καιρό κι είχε προτεραιότητα.
- Με το που θα κάνεις ακριβό δώρο σε κάποια, λίγο καιρό μετά θα σου φύγει και θα κλαις τα λεφτά σου.
- Αν η δικιά σου πάει Μύκονο/Πάρο/Ίο με φίλες, τότε θα ξενοπηδηχτεί.
- Πάντοτε θα υπάρχει ένας φίλος που θα την πέσει σε γκόμενά σου.
- Αν διαβάζεις το παραπάνω και σου έχουν τύχει τουλάχιστον 3 περιστατικά, τότε είσαι γνήσιος ξενερωμένος. Καλώς ήρθες στο club.

Kάνε το καλό (pickup) και ρίξ'το στον γιαλό

Η Αλλιώς ρούφα τη γρανίτα σου και μόκο.



(Κείμενο του συνεργάτη Gaius Allenatorius)
Ξέρω, άρχισα επιθετικά αλλα είμαι απολύτως διακαιολογημένος και ξενερωμένος. Τόσο που δυσκολεύομαι να γράψω αλλα το κάνω τώρα που γυρίζει και έχω φρέσκο event.

Τόσο φρέσκο που σπαρταράει αλλα θα το πάρω απο την αρχή γιατί πρέπει να δώσω τα εύσημα στην τέχνη του pickup. Nαί είναι τέχνη και αν την μάθεις σωστά είσαι καλλιτέχνης. Πολλοί λένε οτι πρόκειται για άλλο ένα κόλπο marketing για να πουλάς το κορμί σου. Πούτσες πολύχρωμες λέω εγώ, δεν πουλάω, χαρίζω. Πάρε κόσμε.

Ήταν βράδυ καθημερινής και είχα να πάω σε ένα πάρτυ. Ευκαιρία σκέφτηκα να κάνω και λίγο practice αν έχει τίποτα ενδιαφέρον. Όντως είχε, και μια και ήταν σε οικειακό περιβάλλον και όχι σε μαγαζί το cold approach δεν θα ήταν και τόσο cold. Δεν άργησα να lockάρω στο στόχαστρο ένα HB7, αν και έπαιζαν νούμερα απο 1 μέχρι 10 είπα να μην πάω απροπόνητος να παίξω champions league και πάθω κανένα τράβηγμα.

Έπαιξε λίγο eye contact και πήγα καρφί προς το μέρος της. Δεν ήταν ο άμεσος σκοπός μου να ανοίξω set εκείνη τη στιγμή αλλα όταν είδα να παίρνει το κινητό της απο το δίπλα κάθισμα και να μου λέει "έλα κάθισε", ε θα έπρεπε να είμαι 100 κιλά μαλάκας για να μην χωθώ asap.
Ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος, (όπου Ε=εγώ όπου Γ=αυτή)
Ε-Πώς σου φαίνεται το πάρτυ;
Γ-Πολύ καλό, εσένα?
Ε-Μια χαρά, αλλα εσύ δεν φαίνεται να το διασκεδάζεις.
Γ-γιατί καλέ δεν το διασκεδάζω;
Ε- γιατί δεν χορεύεις, μόνο εσύ κάθεσαι.
Γ-εεε χόρευα πριν αλλα κουράστηκα
Ε- Μπορεί αλλα εγώ ήρθα εδώ για να βαθμολογήσω όσες χορεύουν και αν δεν χορέψεις δεν θα έχω άποψη.

Σηκώνεται λοιπόν και χορεύει. Δεν το περίμενα ομολογώ, μετά κάθισε δίπλα μου και συζητήσαμε περι ανέμων και υδάτων. Κάπου ανάμεσα έγιναν και οι συστάσεις. Γελούσε με τα αστεία μου και έδειξε άπειρα IOI. Ακολούθησαν αγγίγματα, αγκαλιές, χοροί. Σε τέτοιο βαθμό που σκεφτόμουν μέσα μου "Α ρε pickup με έκανες μάγκα".

Έφτασε και η ώρα του αποχαιρετισμού και την συνόδευσα μέχρι έξω, "η τώρα η ποτέ" σκέφτηκα και της λέω: " το μόνο που λείπει απόψε είναι ο αριθμός μου απο το κινητό σου".Έβγαλε το κινητό και τον σημείωσε. Δεν έκανα καμία κίνηση γιατί διέκρινα ένα άγχος απο πλευράς της. Τυπικά όλα μέχρι εδώ και είμουν σίγουρος οτι μέχρι εκεί ήταν. Δεν πέρασαν 5 λεπτά και είχα sms που έλεγε "αυτός είναι ο αριθμός μου (όνομα)".

Pickup: Success

Το blog εδωπέρα αναφέρει ρητά οτι αν ενδιαφέρεται θα στείλει η ίδια και μάλιστα σύντομα. Περριτό να αναφέρω το γαμάτο συναίσθημα της επιτυχίας.

Ακολούθησαν τα γνωστά sms με "τι κάνεις;" "πως τα περνάς;"και δώσε αφιερώσεις τραγουδάκια και να σου οι καλώς εννοούμενες "σπόντες". Σχεδόν ακαριαία ήρθε η 2η συνάντηση (με παρέα) και η τρίτη(πιο μοναχική version) στην οποία έγινε και αυτό που η νεολαία αποκαλεί 'φάσωμα'.

Όλα καλά θα μου πείτε ε; Αρχίδια τριχωτά. Μετά τον καφέ-φάσωμα-βόλτα και την καληνύχτα (με φιλί) εντός 5 λεπτών λαμβάνω sms που έγραφε "γάμα το καλύτερα" εννοώντας κάτι σαν "ξέχνα το", "απο εδώ πάνε και οι άλλοι", "count me out" και γνωστές ηττοπαθείς φράσεις.

Να σκεφτώ οτι της ήμουν λίγος εμφανισιακά;
Αν αυτή είναι 7αρι εγώ είμαι 10 καρό.

Να σκεφτώ οτι έκανα μαλακία;
Χειρίστικα το όλο σκηνικό εξ΄αρχής με λεπτότητα και χειρουργικές κινήσεις για να κρατήσω ζεστό το κονέ και να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω απο μια γνωριμία. Η εμπειρία με έκανε σχεδόν αλάνθαστο αυτή τη φορά. Τι σκατά να σκεφτώ; (ρητορική ερώτηση).

Ότι και αν γίνει, ότι και αν κάνουμε εμείς οι άντρες καλό η κακό, σωστό η λάθος, ένα είναι το μάθημα. "don't mess with ksenerotes".

Καμάκι: Sucess
Lay: Failed

Θα σε πάρω ΜΙΑ φορά τηλέφωνο!

Μετά στα παπάρια μου.

Έχουμε πει πολλές φορές ότι το να προσπαθήσεις να κατανοήσεις τον εγκέφαλο μιας γυναίκας είναι αδύνατο. Είναι πιο δύσκολο κι από το να κατανοήσεις γιατί η Εθνική πήρε το Euro 2004. Είναι πολλοί οι λόγοι και αν τους γράψω σε ένα άρθρο θα φάω 10 σελίδες στο Word άνετα.

Θα αναφέρω όμως έναν βασικό λόγο για τον οποίο μπορούμε να τις ταπώσουμε στη μάπα, ώστε να το βουλώσουνε και να μην ξαναπούνε καμία δικαιολογία του στυλ "Δεν υπάρχουν άντρες" μα και μου και τα συναφή.

Ο βασικός λόγος που μας διαφοροποιεί από την αναισθησία τους είναι το κατά πόσο έχουν τσακωθεί με το κινητό τους. Ένα σπασαρχίδικο μέρος λοιπόν του BS μιας γυναίκας είναι το ότι πολλές φορές ασυναίσθητα δεν θέλει να απαντήσει στο τηλέφωνο κάποιου που γνώρισε πρόσφατα. Γιατί άραγε; Γιατί πολύ απλά το Bitch Shield της λέει: "Μην το σηκώσεις, θα σε χαρακτηρίσει εύκολη". Κάτι ανάλογο ισχύει και με τα μηνύματα.

Η αλήθεια είναι ότι οι ελληνίδες μπαίνουν πλέον πιο εύκολα σε Α2 και σε Α3 αν τις παίξεις καλά. Κάνουν και #close, σου δείχνουν IOI και νομίζεις ότι όλα πήγαν περίφημα στο game σου. Μπορούν δηλαδή να το κάνουν πιο εύκολα απ' ότι το έκαναν π.χ. πρόπερσι (άρα το γαμημένο το blog και το PUA αρχίζει και αποδίδει). Μετά από 2-3 μέρες όμως, τις καλείς και δεν το σηκώνουν. Για την ακρίβεια μπορεί να βλέπουν την κλήση και να μην το σηκώνουν. Γιατί άραγε;

Μην σας περάσει απ' το μυαλό δικαιολογία του τύπου "Έχει γκόμενο". Βασικά μην σκεφτείτε καν ότι πρέπει να δικαιολογήσετε τον εαυτό σας. Πολύ απλά ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΕΡΩΤΕΣ. Δεν υπάρχει λογική εξήγηση σε αυτό.

Η θεωρία τους είναι: "Αν το σηκώσω θα με πει πουτάνα".
Η δικιά μας θεωρία είναι: "Αν δεν το σηκώσει είναι καριόλα".

Επειδή όμως βρισκόμαστε στο 2012 και "πουτάνες" δεν υπάρχουν, το πόρισμα είναι το εξής:
"Θες να είσαι καριόλα ή normal;"

Αν θες να είσαι καριόλα τότε παίξε το παιχνιδάκι που ξέρεις για να πάρεις την επιβεβαίωσή σου. Αν θες να είσαι normal και να μην σε θάβουν πίσω απ' την πλάτη σου τότε πολύ απλά ή θα βγεις μαζί μου ή ΜΗΝ δίνεις τηλέφωνο και απέρριψέ με ευγενικά. Έναν καφέ είπαμε να βγούμε να γνωριστούμε. Δεν θα σε βάλουμε να μας πλύνεις και το αμάξι.

Όταν κάποια είναι ωραία (γιατί σε ωραίες θα την πέσετε και μην μου πείτε μαλακίες) και έχει στα πόδια της κάθε μέρα τόσες προτάσεις, τότε μόνο όταν της κάνει κάποιος το μεγάαααλο κλικ θα ενδώσει. Μεγάλο κλικ=ηθοποιός, τηλεπαρουσιαστής, τραγουδιστής, χορευτής ή κανένας με καλή θεσούλα σε εταιρεία που να της εκπέμπει σιγουριά. Τέλος πάντων ο "ποθητός". Εσύ άνεργε μαλάκα στην απ' έξω, να το θυμάσαι.

Όταν κάποια όμως δεν είναι τόσο ωραία ή έχει καιρό να της την πέσει κάποιος για διάφορους λόγους (π.χ. έχει ξεπατωθεί στη δουλειά και δεν βγαίνει καθόλου) τότε ξαφνικά θα την πιάσουν οι ανασφάλειες. Και τότε είναι που έκανες την τύχη σου. Θα σου σηκώσει το τηλέφωνο, θα πει "Ναι" στον καφέ, θα σε φλερτάρει κι από το Facebook κι ότι άλλο θες. Θα σου βάλει και σως για να γλιστράει.

Τι πρέπει να κάνουμε
Αυτό είναι και το θέμα του σημερινού άρθρου. Αν αυτές έχουν το BS (Bitch Shield) και δεν το σηκώνουν τότε εμείς έχουμε το SS (Στ' @@ μας Shield).

Αν μια καριόλα δεν σας το σηκώσει και μετά από λίγο δεν σας πάρει πίσω σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεται. Άρα μετά από 24 ώρες σβήνετε το κινητό της. Τηλέφωνο παίρνουμε ΜΙΑ φορά!
Αν θέλει να πάρει θα πάρει. Μην την δικαιολογείτε σε φάση "Α δεν θα έχει μονάδες". Σταθερό δεν έχει σπίτι της; Σε παράγκα μένει; Η έστω κάποιος δίπλα της δεν έχει τηλέφωνο να σας πάρει πίσω;

Υπάρχει βέβαια και η απάντηση του μηνύματος. Μην δείξει αγένεια, αυτό την μάρανε. Εκεί όμως την σκίζετε στα δύο ως εξής:

Περίπτωση 1η
Γ: Καλησπέρα, είδα ότι με πήρες τηλέφωνο...
Α: Καλησπέρα, εσύ όταν σε παίρνουν τηλέφωνο και δεν το σηκώνεις απαντάς με μήνυμα;
Γ: (Random δικαιολογία και μαλακία μαζί)
Α: Οκ, όταν θα μπορείς πες μου να σε πάρω. / (ή εναλλακτικά ή πιο "μουνόδουλοι" συζητάτε, μετά χαιρετάτε και την παίρνετε από μόνοι σας μία εβδομάδα αργότερα)
Γ: (Random μήνυμα μετά από μέρες) Καλησπέρα, τι κάνεις;
Α: Καλησπέρα, την τελευταία φορά νομίζω ότι σου είπα πως όταν μπορείς πες μου να σε πάρω. Βαριέμαι να παίζω με μηνύματα.

Περίπτωση 2η
Γ: (Σου στέλνει μήνυμα στο Facebook μετά την κλήση)  Καλησπέρα, είδα ότι με πήρες τηλέφωνο...
Α: Καλησπέρα, εσύ όταν σε παίρνουν τηλέφωνο και δεν το σηκώνεις μετά στέλνεις μήνυμα στο Facebook;
(Ακολουθεί ο ίδιος διάλογος)

Περίπτωση 3η
Γ: (Σου στέλνει μήνυμα στο Facebook μέρες μετά) Καλησπέρα, με είχες πάρει τηλέφωνο; Είδα αργά την κλήση σου.
Α:  Καλησπέρα, εσύ όταν σε παίρνουν τηλέφωνο και δεν το σηκώνεις, στέλνεις μήνυμα μετά από τόσες μέρες στο Facebook; Λίγο παιδικό μου φαίνεται (εδώ παίζεις και με neg)
(Ακολουθεί ο ίδιος διάλογος)

Περίπτωση 4η
Γ: (Random μήνυμα)
Α: Ποιος είναι;
Γ: Η τάδε. Έσβησες τον αριθμό μου;
Α: Ναι τον σβήνω σε όσους δεν το σηκώνουν γιατί το κινητό μου έχει πάνω από 200 επαφές πλέον.
Γ: (Random δικαιολογία ΓΤΠ)
Α: Οκ, anyway σε αφήνω γιατί έχω (random δουλειά/δικαιολογία) θα σε πάρω κάποια στιγμή να τα πούμε.
(και την παίρνετε μετά από 1-2 εβδομάδες για να "πήξει" λίγο).


Απλά μαθηματικά. Όταν κάνετε ένα βήμα, θα κάνουν κι αυτές ένα βήμα. Διαφορετικά δεν έχει. Να περάσει η επόμενη.