Μπήκα κι εγώ στο 82%.
Την προηγούμενη Δευτέρα σας είπα για το περιστατικό σεξ στις διακοπές με το ξανθό HB8. Η συγκεκριμένη γύρισε στην πόλη της στη Μακεδονία όπου μας χωρίζουν πάρα πολλά χιλιόμετρα.
Τις πρώτες ημέρες μιλούσαμε μέσω Skype με κάμερα. Αρχικά μία ώρα, μετά μισάωρο κτλ. Σιγά-σιγά πήγαμε τον χρόνο στο ένα τέταρτο.
Εν τω μεταξύ ενώ από κοντά ήταν μέσα στην τρελή χαρά, εκεί σαν να μεταμορφώθηκε...προς το χειρότερο. Μια αδιαφορία φάση. Στο Facebook αργούσε να απαντήσει στα μηνύματα. Βέβαια δούλευε πολλές ώρες την ημέρα, 10 ώρες συγκεκριμένα, και δεν μπορούσε στη δουλειά της (όπως έλεγε τουλάχιστον) να κοιτάει το κινητό της. Βέβαια στη δουλειά μπορούσε να βρει Wi-Fi όπως μου είχε πει, άρα δεν θα είχε πρόβλημα. Επίσης την έβλεπα γενικά εκτός Facebook. Δεν είναι ότι την έβλεπα μέσα πριν λίγη ώρα και δεν έστελνε σε εμένα. Γενικώς δεν έμπαινε. "Δεν το έχω σαν κι εσένα με τα social media" ήταν η δικαιολογία της.
Κατά τα άλλα ούτε καλημέρες, ούτε καληνύχτες, τίποτα. Από κοντά αγκαλίτσες, φιλάκια, τρέλες για 10 μέρες, όταν έφυγε από εδώ φάντασμα τελείως. Το θέμα της μεγάλης απόστασης θα έπρεπε να λυθεί με ένα τρόπο. Έρχεται αυτή εδώ ή πηγαίνω εγώ εκεί. Εγώ λόγω δουλειάς και να φύγω να πάω σε μικρή πόλη ούτε 1 στο εκατομμύριο, ειδικά όταν στην Αθήνα τα έχω όλα. Αυτή από την άλλη είχε καλή δουλειά. Άρα είχαμε ένα θέμα. Πως θα παλευόταν η φάση; Θα μπορούσαμε π.χ. να τα λέγαμε για καιρό, να βρισκόμασταν ανά διαστήματα και μετά κάποια στιγμή αν έφευγε από την δουλειά της ή την έδιωχναν να κοιτούσε και προς Αθήνα μεριά.
Γενικά την είχα κόψει για συναισθηματικό άτομο που καταλάβαινε και επίσης είχε στο μυαλό της "κάποια στιγμή μέχρι τα 30" όπως μου έλεγε (25 είναι τώρα) να κάνει οικογένεια. Γενικά όμως το ότι κάθε μέρα αραίωνε με τα μηνύματα μου την έδινε. Κατά τα άλλα όταν μιλούσαμε, όποτε μιλούσαμε, μές στη γλύκα. Την τελευταία εβδομάδα όμως πριν φύγω για διακοπές, καθώς σχεδίαζα να πάω σε ακόμα μεγαλύτερο νησί (αυτή είχε εξαντλήσει την άδειά της και δεν μπορούσε να έρθει) άρχισε να τα μασάει.
Για παράδειγμα της λέω: "Εγώ θεωρώ ότι αξίζει να είμαστε μαζί; Εσύ τι λες;" για να ακούσω το: "Ε εντάξει, είμαι στο 50-50. Είναι και η απόσταση...δεν ξέρω αν ταιριάζουμε...θα δούμε όμως. Θέλω να το προσπαθήσουμε." Τι θέλεις μωρέ; Που είχες εξαφανιστεί τελείως από το chat λες και αρρώστησες. Τεσπά μια μέρα λοιπόν έγινε το παρακάτω.
Κέρατο με την πρώην
Όταν η δικιά μου έφυγε για την πόλη της, ένα βράδυ έτυχε να βγω για ποτό με φίλους από την δουλειά με το που σχολάσαμε. Το στέκι είναι αρκετά γνωστό και έβγαινα εκεί και με μία από τις πρώην μου η οποία το γούσταρε κιόλας. Λες και το είχα προαίσθημα ο μαλάκας, την πετυχαίνω εκεί με την παρέα της! Καλά οι φίλες της μπάζα μπροστά της. Λες και το έκανε επίτηδες.
Εν τω μεταξύ με αυτή την πρώην εκτός του ότι ήταν μουνάρα είχα τρελές καύλες και τρελά απωθημένα. Ναι μεν την χόρτασα και την γλέντησα, αλλά είναι γκομενάρα που...δύσκολα την χορταίνει κάποιος. Τεσπά την ρωτάω τα νέα της. Μου λέει "Να πήγα διακοπές (σε ένα νησί) και γνώρισα έναν Γάλλο και είμαστε μαζί εδώ και ένα μήνα και μου φέρεται τέλεια". Της λέω "Ποιος Γάλλος; Αυτοί είναι μικροτσούτσουνοι, έλα τώρα!" για να πάρω την απάντηση "Ε δεν είναι όλοι προικισμένοι σαν εσένα!"
Μετά μου είπε κιόλας ότι είχε ξεχάσει σπίτι μου κάτι και να της το φέρω. Της λέω "Βαριέμαι, δεν υπάρχει περίπτωση" και μου κάνει "Τότε όπως θα φεύγουμε πάμε μέχρι το σπίτι σου, το παίρνω και φεύγω." Όταν μου το είπε αυτό καύλωσα. Ενστικτωδώς όμως σκέφτηκα και την κοπέλα μου ή τέλος πάντων αυτή που υποτίθεται ότι τα είχα, παρά την απόσταση που μας χώριζε. Είχα να κάνω σεξ και 1-2 εβδομάδες και είχα φουντώσει. Πόσο μάλλον όταν η συγκεκριμένη πρώην ήταν σκέτη καύλα.
Σκέφτηκα από την άλλη το πόσο στη μουνάρα της ήταν η HB8 που υποτίθεται ότι τα είχα και που δεν έβγαινε άκρη με την απόσταση. Από την άλλη η πρώην μου σαν χαρακτήρας πολύ χάλια, δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να κάνουμε κάτι σοβαρό. Γιατί να κερατώσω όμως την φίλη μας την επαρχιώτισσα που έδειχνε ότι γούσταρε (παρά την αδιαφορία στο chat) και να μην το λήξω; Έλα όμως που δεν το έληξα.
Οδηγάω με την πρώην μου και πηγαίνω σπίτι. Μπαίνουμε μέσα. Ακολουθεί το εξής σκηνικό:
Ξ: Μιας και ήρθες να σου βάλω...δυο δάχτυλα; (με υφάκι υπονοούμενου)
HB9: Χαχα, άρχισες τα αστεία σου πάλι! Και δεν βάζεις; Μόνο τέτοια δάκτυλα θα μπορέσεις άλλωστε.
Ξ: Χαχά, τι μας λες, όποτε θέλω σε έχω.
HB9: Μπα, μόνο ο Γάλλος με έχει. Και δεν θέλω να τον κερατώσω. Άσε που φαίνεται καλό παιδί. Σε δύο εβδομάδες θα έρθει Ελλάδα.
Ξ: Καλά εντάξει (της βάζω ποτό, και της ρίχνω χαστουκάκι στο ποδαράκι). Έχω καταλάβει ότι δεν ήρθες για να πάρεις το (αντικείμενο που ζήτησε).
HB9: Κι όμως για αυτό ήρθα και σε παρακαλώ να το σεβαστείς.
Ξ: (Την πιάνω και την πετάω στο τραπέζι. Πάω να της κάνω διάφορα με δάχτυλα, με ότι φαντάζεστε. Τραβιέται. Της λέω διάφορα πρόστυχα. Με φίλησε κάμποσες φορές αλλά μέχρι εκεί. Τότε της λέω) Επειδή με έχεις καυλώσει, αν δεν θέλεις τουλάχιστον έλα να τον παίξω.
HB9: Όχι, δεν θα το κάνεις αυτό!
Ξ: Ε δεν γίνεται (και πηγαίνω στο κρεβάτι που ήταν δίπλα κι αυτή έρχεται από πάνω). Έλα κοντά μου (της βάζω δάχτυλο μέσα από το ρούχο, μετά βάζω δύο δάχτυλα. Ε μετά την πετάω στο κρεβάτι και ξεπατωθήκαμε).
Τελείωσε. τελειώνω δευτερόλεπτα μετά. Σηκώνομαι, πηγαίνω μέσα να πλυθώ. Είχα καταλάβει ότι μόλις είχα κάνει μαλακία και αισθανόμουνα σκατά. Μπορεί με την HB8 να είχαμε μια απόσταση αλλά θεωρητικά ήμασταν ακόμα μαζί. Μπορεί να μην πολυέμπαινε online αλλά είχαμε πει ότι θα ξαναβρεθούμε μετά από κάνα μήνα. Σεπτέμβριο, κάποιο τριήμερο, κοντά στην 28η Οκτωβρίου... (πέφτει και Σάββατο γαμώ το κέρατό μου, σαν την 25η Μαρτίου φέτος!) ότι κάπως θα τα μπαλώναμε. Τώρα τι να μπαλώσουμε; Τα είχα κάνει λίγο σκατά.
Από την άλλη κεράτωσα γιατί όσο συναισθηματικό δέσιμο κι αν είχα με την υποτιθέμενη κοπέλα που είχα ξεκινήσει κάτι, τόσο που γαμούσε το συναίσθημα με το να μου λέει "50-50" και άλλες τέτοιες πίπες. Μου έστελνε διαρκώς φωτογραφίες με το που είναι (με φίλες της) "για να μην έχω αμφιβολία" όπως έλεγε. Οπως επισης καναμε και κλήση καμιά φορά όταν έβγαινε έξω και έβρισκε Wi-fi. Παρόλα αυτά τις τελευταίες μέρες είχε αραιώσει πολύ τις κλήσεις. Γενικά το θέμα απόστασης δεν ξέρουμε πως θα λυνότανε.
Έστω και σε τέτοια φάση, όταν κεράτωσα ήθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί. Δεν ξέρω αν το θεωρείτε κέρατο όπως το ακούτε, θεωρητικά είναι κέρατο, απ' την άλλη μπορεί και να μην την ξαναδώ καν αυτή που υποτίθεται ότι ήμουν μαζί της, άρα μετά να μετάνιωνα για την ευκαιρία που έχασα, πάντως ένα είναι σίγουρο. Η απόσταση σκοτώνει. Βέβαια στις επόμενες που θα μπλέξω δεν είμαι μαλάκας να πω ότι κεράτωσα. Στο δικό μου το μυαλό θα προσπαθήσω να το ξεχάσω. Θα λέω ένα "Όχι" και θα περνάω παρακάτω. Γιατί αν στο μυαλό οποιασδήποτε μπει το μικρόβιο ότι μπορεί να της την κάνω μια μέρα τότε αυτό θα ήταν η χειρότερη προκατάληψη.
Πάντως μιας και το 82% των ανδρών και το 76% των γυναικών κερατώνουν απορούσα με τον εαυτό μου πως τόσο καιρό είμαι στο 18%. Τώρα δυστυχώς μπήκα στο 82%. Κρατήθηκα πάντως μια 15ετία δεν μπορείτε να πείτε. Αλλά ειλκρινά δεν θα ήθελα να ξαναγίνει.
Α μην ξεχαστούμε:
Pickup: Success
Καλά με τις πρώην δεν το λες και Pickup. Σαν να κλέβεις εκκλησία είναι.
Την προηγούμενη Δευτέρα σας είπα για το περιστατικό σεξ στις διακοπές με το ξανθό HB8. Η συγκεκριμένη γύρισε στην πόλη της στη Μακεδονία όπου μας χωρίζουν πάρα πολλά χιλιόμετρα.
Τις πρώτες ημέρες μιλούσαμε μέσω Skype με κάμερα. Αρχικά μία ώρα, μετά μισάωρο κτλ. Σιγά-σιγά πήγαμε τον χρόνο στο ένα τέταρτο.
Εν τω μεταξύ ενώ από κοντά ήταν μέσα στην τρελή χαρά, εκεί σαν να μεταμορφώθηκε...προς το χειρότερο. Μια αδιαφορία φάση. Στο Facebook αργούσε να απαντήσει στα μηνύματα. Βέβαια δούλευε πολλές ώρες την ημέρα, 10 ώρες συγκεκριμένα, και δεν μπορούσε στη δουλειά της (όπως έλεγε τουλάχιστον) να κοιτάει το κινητό της. Βέβαια στη δουλειά μπορούσε να βρει Wi-Fi όπως μου είχε πει, άρα δεν θα είχε πρόβλημα. Επίσης την έβλεπα γενικά εκτός Facebook. Δεν είναι ότι την έβλεπα μέσα πριν λίγη ώρα και δεν έστελνε σε εμένα. Γενικώς δεν έμπαινε. "Δεν το έχω σαν κι εσένα με τα social media" ήταν η δικαιολογία της.
Κατά τα άλλα ούτε καλημέρες, ούτε καληνύχτες, τίποτα. Από κοντά αγκαλίτσες, φιλάκια, τρέλες για 10 μέρες, όταν έφυγε από εδώ φάντασμα τελείως. Το θέμα της μεγάλης απόστασης θα έπρεπε να λυθεί με ένα τρόπο. Έρχεται αυτή εδώ ή πηγαίνω εγώ εκεί. Εγώ λόγω δουλειάς και να φύγω να πάω σε μικρή πόλη ούτε 1 στο εκατομμύριο, ειδικά όταν στην Αθήνα τα έχω όλα. Αυτή από την άλλη είχε καλή δουλειά. Άρα είχαμε ένα θέμα. Πως θα παλευόταν η φάση; Θα μπορούσαμε π.χ. να τα λέγαμε για καιρό, να βρισκόμασταν ανά διαστήματα και μετά κάποια στιγμή αν έφευγε από την δουλειά της ή την έδιωχναν να κοιτούσε και προς Αθήνα μεριά.
Γενικά την είχα κόψει για συναισθηματικό άτομο που καταλάβαινε και επίσης είχε στο μυαλό της "κάποια στιγμή μέχρι τα 30" όπως μου έλεγε (25 είναι τώρα) να κάνει οικογένεια. Γενικά όμως το ότι κάθε μέρα αραίωνε με τα μηνύματα μου την έδινε. Κατά τα άλλα όταν μιλούσαμε, όποτε μιλούσαμε, μές στη γλύκα. Την τελευταία εβδομάδα όμως πριν φύγω για διακοπές, καθώς σχεδίαζα να πάω σε ακόμα μεγαλύτερο νησί (αυτή είχε εξαντλήσει την άδειά της και δεν μπορούσε να έρθει) άρχισε να τα μασάει.
Για παράδειγμα της λέω: "Εγώ θεωρώ ότι αξίζει να είμαστε μαζί; Εσύ τι λες;" για να ακούσω το: "Ε εντάξει, είμαι στο 50-50. Είναι και η απόσταση...δεν ξέρω αν ταιριάζουμε...θα δούμε όμως. Θέλω να το προσπαθήσουμε." Τι θέλεις μωρέ; Που είχες εξαφανιστεί τελείως από το chat λες και αρρώστησες. Τεσπά μια μέρα λοιπόν έγινε το παρακάτω.
Κέρατο με την πρώην
Όταν η δικιά μου έφυγε για την πόλη της, ένα βράδυ έτυχε να βγω για ποτό με φίλους από την δουλειά με το που σχολάσαμε. Το στέκι είναι αρκετά γνωστό και έβγαινα εκεί και με μία από τις πρώην μου η οποία το γούσταρε κιόλας. Λες και το είχα προαίσθημα ο μαλάκας, την πετυχαίνω εκεί με την παρέα της! Καλά οι φίλες της μπάζα μπροστά της. Λες και το έκανε επίτηδες.
Εν τω μεταξύ με αυτή την πρώην εκτός του ότι ήταν μουνάρα είχα τρελές καύλες και τρελά απωθημένα. Ναι μεν την χόρτασα και την γλέντησα, αλλά είναι γκομενάρα που...δύσκολα την χορταίνει κάποιος. Τεσπά την ρωτάω τα νέα της. Μου λέει "Να πήγα διακοπές (σε ένα νησί) και γνώρισα έναν Γάλλο και είμαστε μαζί εδώ και ένα μήνα και μου φέρεται τέλεια". Της λέω "Ποιος Γάλλος; Αυτοί είναι μικροτσούτσουνοι, έλα τώρα!" για να πάρω την απάντηση "Ε δεν είναι όλοι προικισμένοι σαν εσένα!"
Μετά μου είπε κιόλας ότι είχε ξεχάσει σπίτι μου κάτι και να της το φέρω. Της λέω "Βαριέμαι, δεν υπάρχει περίπτωση" και μου κάνει "Τότε όπως θα φεύγουμε πάμε μέχρι το σπίτι σου, το παίρνω και φεύγω." Όταν μου το είπε αυτό καύλωσα. Ενστικτωδώς όμως σκέφτηκα και την κοπέλα μου ή τέλος πάντων αυτή που υποτίθεται ότι τα είχα, παρά την απόσταση που μας χώριζε. Είχα να κάνω σεξ και 1-2 εβδομάδες και είχα φουντώσει. Πόσο μάλλον όταν η συγκεκριμένη πρώην ήταν σκέτη καύλα.
Σκέφτηκα από την άλλη το πόσο στη μουνάρα της ήταν η HB8 που υποτίθεται ότι τα είχα και που δεν έβγαινε άκρη με την απόσταση. Από την άλλη η πρώην μου σαν χαρακτήρας πολύ χάλια, δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να κάνουμε κάτι σοβαρό. Γιατί να κερατώσω όμως την φίλη μας την επαρχιώτισσα που έδειχνε ότι γούσταρε (παρά την αδιαφορία στο chat) και να μην το λήξω; Έλα όμως που δεν το έληξα.
Οδηγάω με την πρώην μου και πηγαίνω σπίτι. Μπαίνουμε μέσα. Ακολουθεί το εξής σκηνικό:
Ξ: Μιας και ήρθες να σου βάλω...δυο δάχτυλα; (με υφάκι υπονοούμενου)
HB9: Χαχα, άρχισες τα αστεία σου πάλι! Και δεν βάζεις; Μόνο τέτοια δάκτυλα θα μπορέσεις άλλωστε.
Ξ: Χαχά, τι μας λες, όποτε θέλω σε έχω.
HB9: Μπα, μόνο ο Γάλλος με έχει. Και δεν θέλω να τον κερατώσω. Άσε που φαίνεται καλό παιδί. Σε δύο εβδομάδες θα έρθει Ελλάδα.
Ξ: Καλά εντάξει (της βάζω ποτό, και της ρίχνω χαστουκάκι στο ποδαράκι). Έχω καταλάβει ότι δεν ήρθες για να πάρεις το (αντικείμενο που ζήτησε).
HB9: Κι όμως για αυτό ήρθα και σε παρακαλώ να το σεβαστείς.
Ξ: (Την πιάνω και την πετάω στο τραπέζι. Πάω να της κάνω διάφορα με δάχτυλα, με ότι φαντάζεστε. Τραβιέται. Της λέω διάφορα πρόστυχα. Με φίλησε κάμποσες φορές αλλά μέχρι εκεί. Τότε της λέω) Επειδή με έχεις καυλώσει, αν δεν θέλεις τουλάχιστον έλα να τον παίξω.
HB9: Όχι, δεν θα το κάνεις αυτό!
Ξ: Ε δεν γίνεται (και πηγαίνω στο κρεβάτι που ήταν δίπλα κι αυτή έρχεται από πάνω). Έλα κοντά μου (της βάζω δάχτυλο μέσα από το ρούχο, μετά βάζω δύο δάχτυλα. Ε μετά την πετάω στο κρεβάτι και ξεπατωθήκαμε).
Τελείωσε. τελειώνω δευτερόλεπτα μετά. Σηκώνομαι, πηγαίνω μέσα να πλυθώ. Είχα καταλάβει ότι μόλις είχα κάνει μαλακία και αισθανόμουνα σκατά. Μπορεί με την HB8 να είχαμε μια απόσταση αλλά θεωρητικά ήμασταν ακόμα μαζί. Μπορεί να μην πολυέμπαινε online αλλά είχαμε πει ότι θα ξαναβρεθούμε μετά από κάνα μήνα. Σεπτέμβριο, κάποιο τριήμερο, κοντά στην 28η Οκτωβρίου... (πέφτει και Σάββατο γαμώ το κέρατό μου, σαν την 25η Μαρτίου φέτος!) ότι κάπως θα τα μπαλώναμε. Τώρα τι να μπαλώσουμε; Τα είχα κάνει λίγο σκατά.
Από την άλλη κεράτωσα γιατί όσο συναισθηματικό δέσιμο κι αν είχα με την υποτιθέμενη κοπέλα που είχα ξεκινήσει κάτι, τόσο που γαμούσε το συναίσθημα με το να μου λέει "50-50" και άλλες τέτοιες πίπες. Μου έστελνε διαρκώς φωτογραφίες με το που είναι (με φίλες της) "για να μην έχω αμφιβολία" όπως έλεγε. Οπως επισης καναμε και κλήση καμιά φορά όταν έβγαινε έξω και έβρισκε Wi-fi. Παρόλα αυτά τις τελευταίες μέρες είχε αραιώσει πολύ τις κλήσεις. Γενικά το θέμα απόστασης δεν ξέρουμε πως θα λυνότανε.
Έστω και σε τέτοια φάση, όταν κεράτωσα ήθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί. Δεν ξέρω αν το θεωρείτε κέρατο όπως το ακούτε, θεωρητικά είναι κέρατο, απ' την άλλη μπορεί και να μην την ξαναδώ καν αυτή που υποτίθεται ότι ήμουν μαζί της, άρα μετά να μετάνιωνα για την ευκαιρία που έχασα, πάντως ένα είναι σίγουρο. Η απόσταση σκοτώνει. Βέβαια στις επόμενες που θα μπλέξω δεν είμαι μαλάκας να πω ότι κεράτωσα. Στο δικό μου το μυαλό θα προσπαθήσω να το ξεχάσω. Θα λέω ένα "Όχι" και θα περνάω παρακάτω. Γιατί αν στο μυαλό οποιασδήποτε μπει το μικρόβιο ότι μπορεί να της την κάνω μια μέρα τότε αυτό θα ήταν η χειρότερη προκατάληψη.
Πάντως μιας και το 82% των ανδρών και το 76% των γυναικών κερατώνουν απορούσα με τον εαυτό μου πως τόσο καιρό είμαι στο 18%. Τώρα δυστυχώς μπήκα στο 82%. Κρατήθηκα πάντως μια 15ετία δεν μπορείτε να πείτε. Αλλά ειλκρινά δεν θα ήθελα να ξαναγίνει.
Α μην ξεχαστούμε:
Pickup: Success
Καλά με τις πρώην δεν το λες και Pickup. Σαν να κλέβεις εκκλησία είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου