Όταν το αντρίκιο μπινελίκι συναντά την σύγχρονη γυναίκα.

 

[Email του αναγνώστη Arkhon]

Σε έχω μάθει καλά. Ξέρω πως σκέφτεσαι, και τι έχεις πάθει. Στολισμένη, αρωματισμένη, ατσαλάκωτη, φανταχτερή απ' έξω, η σύγχρονη ανεξάρτητη γυναίκα. Εσύ, δεν μπορείς να με γελάσεις πια. Η μάσκα που τόσο επιμελώς έχεις φορέσει δεν είναι ικανή να σε κρύψει. Μου πήρε χρόνια να μελετώ τις συμπεριφορές σου, να ερμηνεύω τα λόγια σου, να αποκωδικοποιώ τις σκέψεις σου. Η Ισότητα που ευαγγελίζεσαι είναι μια πρόφαση. Την ανωτερότητα σου έναντι του Άντρα ψάχνεις. Καταλαβαίνω πια την λύσσα με την οποία προσπαθείς να με αποδομήσεις. Την μανία σου, να ανέβεις πιο πάνω από μένα. Την φιλοδοξία σου να ηγηθείς, να μπεις μπροστά, να πάρεις τα σκήπτρα, να γίνεις “Αντράκι”. Δεν θα σου βγει σε καλό όμως. Ήδη δεν σου βγαίνει. Μάθε κουκλίτσα μου ότι όσο και να το παλεύεις, Άντρας δεν θα γίνεις ποτέ. Έχεις γαμήσει τον ρόλο σου & πας να τον μπλέξεις με τον Αντρικό ρόλο. Τα 'χεις κάνει Σκατά και η χαμένη είσαι εσύ.

Προτεραιότητά σου οι καριέρες σου η ζωούλα σου, η βόλεψη σου, η εικόνα σου, το εγώ σου.Έχεις ξεχάσει να δίνεις, μόνο ζητάς & απαιτείς. Κουνάς συνέχεια το δάκτυλο. Ε λοιπόν να πάρεις αυτό το δάχτυλο και να το βάλεις στον κώλο σου για να μη στο σπάσω. Νομίζεις ότι μπορείς να σταθείς στα πόδια σου και προσπαθείς να κόψεις τα δικά μου. Πόλεμο θες; Πόλεμο θα έχεις! Έχεις εκμεταλλευτεί τον εξευγενισμό των Αντρών ε; Έχεις εκμεταλλευτεί το ότι σ αφήσαμε να μπεις στον αντρικό χώρο εργασίας ε; Μάθε ότι όσο φασιστικά μπήκες στον Αντρικό χώρο εργασίας, τόσο φασιστικά μπορούμε να σου δώσουμε ‘’πόδι’’, με σκοπό να ξαναβρείς τη χαμένη θηλυκότητά σου.Έχεις εκμεταλλευτεί το θάρρος που σου δώσε ο Άντρας και το 'χεις μετατρέψει σε θράσος. Τι πρέπει δηλαδή να επανέλθει η αγριάδα του Άντρα στο προσκήνιο; Πρέπει να επανέλθουν εκείνα τα ξεγυρισμένα Αντρικά χαστούκια για να βάλεις μυαλό;

Έχεις μπει σε μια “πάση θυσία” προσπάθεια επιβεβαίωσης και αναγνώρισης, τις πιο πολλές φορές, ξεχνώντας ποια είσαι και τι είσαι. Θα σου πω εγώ τι είσαι. Αν κρίνω απ’ την εξωτερική σου εμφάνιση, ένα κόμπλεξ προσωποποιημένο είσαι. Έχεις χάσει την αυθεντικότητά σου.Έχεις μπει σε ένα φαύλο κύκλο, σε μια άχαρη μάχη, σε ένα πόλεμο με την ίδια σου την φύση! Και αυτό που καταφέρνεις, είναι να εξοντώνεις τον εαυτό σου. Να δημιουργείς επικίνδυνες ανισορροπίες. Να ψάχνεις τον ρόλο σου, που δυστυχώς έχεις χάσει ψάχνοντάς τον κάπου αλλού. Να γεμίζεις τρύπες την ψυχή σου. Να μένεις μόνη. Να πλαντάζεις στο κλάμα. Να νιώθεις ένα ανικανοποίητο μέσα στη ψυχή σου. Να σκάβεις ένα λάκκο και τελικά να πέφτεις εσύ η ίδια μέσα σε αυτόν. Αυτός ο όρος της “ανεξάρτητης γυναικάς”, της γυναικάς “δεν σε έχω ανάγκη ρε φίλε”, αυτός σου αρέσει ε;.

Ε λοιπόν αυτός ο ρόλος σου αφαιρεί όλη σου την γοητεία, κλέβει την θηλυκότητα σου, σε κάνει να παραπατάς, σε οδηγεί σε μονοπάτια δύσβατα και άκρως επικίνδυνα, σε μονοπάτια σκοταδισμού & απέραντης μοναξιάς. Σου αλλοτριώνει τα μέσα σου. Και μπορεί όλη την ήμερα να καβαλάς την ανεξαρτησία σου και να καλπάζεις δήθεν υπερήφανη & δυναμική - Να κοροϊδεύεις τους γύρω σου, μαζί & τον εαυτό σου.

ΟΜΩΣ...

Για μίλησε μου για τις νύχτες σου. Μίλα μου για εκείνες τις νύχτες που γυρνάς σπίτι σου μονή, που βγάζεις την μάσκα, που ξεκαβαλάς την δήθεν ανεξαρτησία σου. Και ακριβώς εκεί είναι που αρχίζουν τα ζόρια σου. Εκεί είναι που η αλήθεια σου φανερώνεται απολυτή μπροστά σου, σε βουτάει από το μαλλί και σε σέρνει στο πάτωμα. Πες μου για τις νύχτες, που η φύση σου βγάζει όλο το παράπονο μπροστά σου και σου ζητάει ή μάλλον σου απαιτεί… αυτό που έχεις ανάγκη περισσότερο από κάθε τι. Έναν Άνθρωπο. Ένα Αρσενικό. Έναν Σύντροφο. Μια αγκαλιά ασφάλειας, έναν ώμο να κρατηθείς. Κάποιον να σε νοιώσει, να σε ακούσει, να του πεις τα νέα σου, τους φόβους σου. Έναν άντρα να ακουμπήσεις πάνω του, να κρυφτείς, να κουρνιάσεις, να ξεκουράσεις την ψυχή σου. Να νιώσεις γυναίκα, να νιώσεις κάποιον να σου αγγίζει το κορμί, να μπει μέσα σου, να γίνεις ένα μαζί του, και αυτός να είναι ολότελα δικός σου και εσύ δική του.

Άσε με να μαντέψω τι κάνεις αυτές τις νύχτες. Πόλεμο κάνεις! Παλεύεις με τον ίδιο σου τον εαυτό. Αυτό κάνεις! Από την μία η γυναίκα, θηλυκό και από την άλλη, η γυναίκα “αντράκι”. Από τη μία ο γυναικείος συναισθηματικός κόσμος κι από την άλλη το μάγκικο υφάκι, αυτή που νομίζει ότι μπορεί να αλλάξει την φύση της, αυτή που το στήθος της το χει μόνο για μόστρα και επίδειξη αντί να κάνει κάποιο παιδί και να το βυζάξει, αυτή που νομίζει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα μόνη της, να γυρίσει την γη ανάποδα, να πάρει τα αρχίδια του Άντρα και να τα φορέσει πάνω της. Δεν σου πηγαίνουν! Δεν γίνεται αγάπη μου, παρ’ το λίγο αλλιώς, διότι οι Άντρες αντί να σε στηρίζουν γι' αυτό που είσαι, αρχίζουν και εναντιώνονται στο πρόσωπο που τους παρουσιάζεις!

Κάποιες φορές μου αρέσει ο δυναμισμός σου! Τον γουστάρω! Τον θέλω αλλά… δεν αντέχεσαι. Αποθρασύνεσαι. Παρεκτρέπεσαι. Δεν είναι να σου δίνουν θάρρος. Δεν σου ζητώ υποταγή, προς Θεού. Δεν σε προτιμώ γυναικούλα, μην μπερδεύεσαι. Δεν σε θέλω σκλάβα και υπηρέτρια μου, λάθος κάνεις. Όμως καλή μου, το έχεις τερματίσει! Έχεις περάσει στο άλλο άκρο.Έχεις χάσει το μέτρο, μπαίνεις σε υπερβολές, το παρακάνεις.

Οι κραυγές του πολέμου, τα σπαθιά και οι μάχες, τα παντελόνια και το “περιεχόμενο τους”, είναι για μένα. Το ζεμπέκικο είναι δικός μου χορός. Ο ρόλος του κυνηγού, είναι δικός μου. Εγώ θα χτυπήσω το χέρι στο τραπέζι, εγώ θα ρίξω τα μπινελίκια, εγώ θα μπω μπροστά να σε υπερασπιστώ και να σε προστατεύσω σε μια δύσκολη κατάσταση. Την αγκαλιά που θα πας να τρυπώσεις, το στήθος που θα γύρεις το κεφάλι σου, εγώ τα έχω. Πως θα γίνει; Οτιδήποτε άλλο που θες να δημιουργήσεις, είναι μια παραφύση νέα τάξη πραγμάτων που μας θέλει θύματα. Αλλοπρόσαλλη και ανυπόφορη και για τους δυό μας. Τι δεν καταλαβαίνεις;

Ζητάς από τον Άντρα να σεβαστεί τον σύγχρονο τρόπο ζωής σου. Όχι δεν θα το κάνει. Καλύτερα να σεβαστείς εσύ τη θηλυκότητά σου. Γιατί πολύ απλά με αυτόν τον σύγχρονο τρόπο ζωής, απομακρύνεται οτιδήποτε θηλυκό από πάνω σου και δεν το καταλαβαίνεις. Το καταλαβαίνει ο Άντρας όμως που ψάχνει για θηλυκό και δεν βρίσκει. Αυτοευνουχίζεσαι συναισθηματικά & αποτρέπεις τον κάθε Άντρα να σε πλησιάσει, γιατί ξενερώνει που βλέπει να αντιγράφεις τον ρόλο του αφήνωντας πίσω τον δικό σου ρόλο και μετά αναρωτιέσαι που πήγαν οι Άντρες. Εγώ πάλι αναρωτιέμαι που πήγαν οι Γυναίκες. Ο Άντρας θέλει να υπάρχει μία τάξη. Ο καθένας στο ρόλο του.

Ξαναγίνε επιτέλους Γυναίκα! Ξαναγίνε Θηλυκό! Ξαναπάρε πίσω τον δικό σου Γυναικείο ρόλο και πάψε να αντιγράφεις τον δικό μου. Καταντάς γελοία και κουραστική γι' αυτό κανείς δεν ασχολείται μαζί σου & δεν σε πλησιάζει. Πότε θα το καταλάβεις; Ξύπνα!

Πηγή

(Στείλτε τα emails σας στο ksenerotes@gmail.com)