Γιατί οι Ξενέρωτες απορρίπτουν τα καλά παιδιά?

[Email του αναγνώστη ThanG]

Η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου στο TLife.gr προσπαθεί να εξηγήσει τι κάνουν οι ξενέρωτες λάθος!

Δείτε το κείμενό της:

"Ραντεβού που αναβλήθηκαν την τελευταία στιγμή χωρίς εξήγηση, ώρες που περάσαμε να αναρωτιόμαστε γιατί εξαφανίστηκε ξαφνικά, βραδινές αϋπνίες συνοδευόμενες από σκέψεις του τύπου... “μήπως έκανα λάθος και τελικά δεν έπρεπε να το πω αυτό;”, “μήπως ήμουν υπερβολική;”... Μήπως τελικά ρίχνουμε όλο το φταίξιμο στον εαυτό μας και έχουμε κακομάθει τους άντρες (λέω εγώ!);

Το “σιγουράκι”... δεν έχει μέλλον!

Μερικές γυναίκες, αν όχι οι περισσότερες από εμάς, καταλήγουμε να επιλέγουμε συναισθηματικά ανώριμους συντρόφους, άτομα που δεν μπορούν και δεν θέλουν να δοθούν ολοκληρωτικά, ενώ απορρίπτουμε σχεδόν εκ προοιμίου άτομα σταθερά, έτοιμα να ξεκινήσουν μια σοβαρή και ισορροπημένη σχέση. Τα “καλά αυτά παιδιά” δεν μας ενδιαφέρουν για πολύ καιρό. Θεωρούμε τα συναισθήματά τους δεδομένα, τους ίδιους προβλέψιμους κι από εκεί που παραπονιόμασταν ότι θέλαμε δίπλα μας ένα σύντροφο, ξαφνικά το σενάριο αρχίζει να γίνεται βαρετό!

Όλη αυτή η δραστηριότητα της φαντασίας, δεν είναι δυνατή με το «αγόρι της διπλανής πόρτας», με ένα πρόσωπο προσιτό και διαθέσιμο. Ακριβώς επειδή τον γνωρίζουμε καλά, δεν πιστεύουμε ότι μπορεί και να μας εκπλήξει θετικά. Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο: ξέρουμε ότι του αρέσουμε, ξέρουμε τι σκέφτεται και θέλει, όπως ξέρουμε ότι μπορούμε να βασιζόμαστε πάντα πάνω του.

Μα αν μας ακούσει κάποιος θα καταλάβει πως δεν ξέρουμε πολλές φορές και οι ίδιες τι πραγματικά θέλουμε δίπλα μας. Ξαφνικά τα δεδομένα άλλαξαν και ο πρίγκιπας που τόσα χρόνια ψάχναμε πάει να αντικατασταθεί από κάποιον με λιγότερα προσόντα;

Η αλήθεια είναι μια κανένας όταν τον ζεις από κοντά δεν είναι όπως τον φανταζόσουν για αυτό και οι προβληματικές σχέσεις μας κρατάνε πάντα δέσμιες γιατί δεν έχουν κάνει τον κύκλο τους και στο κομμάτι που τους λείπει μπαίνει πάντα ένα εξιδανικευμένο δικό μας.

Η φαντασίωση του “εγώ θα σε σώσω”.

Πολλές γυναίκες δεν ερωτεύονται έναν άνδρα, αλλά το όνειρο να τον αλλάξουν εξαιτίας της άνευ όρων αγάπης τους. Έτσι, στον συναισθηματικά κρύο άντρα βλέπουμε κάποιον που δεν αγαπήθηκε αρκετά, αλλά έχει πολλή αγάπη να δώσει, κάτι το οποίο μπορούμε να του το διδάξουμε.

Στον playboy βλέπουμε έναν άνθρωπο που δεν του έτυχε η σωστή σύντροφος (δηλαδή ΕΜΕΙΣ) και ονειρευόμαστε να τον κάνουμε να ερωτευτεί, πετυχαίνοντας όσα οι άλλες απέτυχαν.

Στον ανεύθυνο βλέπουμε κάποιον που ποτέ δεν ενθαρρύνεται, και με τη βοήθειά μας, μπορεί να αρχίσει να πιστεύει στον εαυτό του. Ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί... Αυτή η πρόκληση, αυτή η επιθυμία να κατορθώσουμε να κάνουμε ό,τι άλλες δεν κατάφεραν δίνει στις δυσλειτουργικές σχέσεις το στοιχείο της αγωνίας και ενθουσιασμού.

Μητέρα Τερέζα; Drama Queen; Τι;

Μήπως τελικά τα καλά παιδιά δεν μας κάνουν γιατί εμείς οι ίδιες έχουμε προαποφασίσει για τον εαυτό μας το ρόλο της τραγικής ηρωίδας ή της μητέρας Τερέζας προκειμένου να καλύψουμε δικά μας συναισθηματικά κενά και ανασφάλειες

Μην αναρωτιέστε λοιπόν πώς η άσχημη και μέτρια συμμαθήτριά σας παντρεύτηκε πριν από εσάς γιατί η απάντηση είναι μια: ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ παρά μόνο τον εαυτό της."

Πηγή

ΥΓ. Διαβάστε και το κράξιμο στα σχόλια.


(Στείλτε τα emails σας στο ksenerotes@gmail.com).