Αφού ζητήσω για άλλη μια φορά συγγνώμη για τους 5 γαμημένους μήνες που πέρασαν θα απολογηθώ. Οριστικά. Ο μαλάκας, μουνόδουλος συντάκτης αυτού του blog, έχει πνιγεί τόσο στις δουλειές και είχε χαθεί τόσο πολύ στη σχέση, που δεν του έμενε χρόνος. Ναι, για την ακρίβεια η σχέση δεν πάει καλά οπότε θα πείτε όλοι "Ωωωω να σου γαμήσω τώρα μας θυμήθηκες?" Μπινελικώστε με λοιπόν όσο θέλετε. Τουλάχιστον και να παντρευτώ ακόμα σε 5-10 χρόνια, το blog δεν θα το κλείσω.
Πάμε στο θέμα μας. Άγιος Βαλεντίνος. Μία εμπορική γιορτή την οποία εκμεταλλεύονται οι μαγαζάτορες για να πουλήσουν πραμάτεια ή να μας ταϊσουν με χρυσά κουτάλια. Όταν ήμουν πιτσιρικάς και είχα ρομαντικό εγκέφαλο πίστευα να πούμε κάμποσο στη γιορτή. Τώρα παπάρια. Ναι, γιατί όταν έχεις φάει τόσες κρυάδες από γκόμενες, έχεις γίνει να πούμε ολίγον τι "σκληρόπετσος." και δεν σε καίει και πολύ. Δεν πάω στο άλλο άκρο που λένε οι παντρεμένοι "Έλα μωρέ ποιος βαλεντίνος, εδώ πιάνω τον κώλο μου και πιάνω και τον κώλο της και είναι τα ίδια κάθε μέρα". Όχι. Να τα λέμε όπως πρέπει.
Θέλουν οι γυναίκες κάτι ρομαντικό; Ε ωραία. Θα τις βγάλουμε για φαγητό, θα τους δώσουμε το δωράκι τους και μέχρι εκεί. Κι όταν λέω φαγητό και δωράκι δεν εννοώ απαραίτητα να πάτε να ξηλωθείτε σε Κινέζικο και να σκάσετε 300 ευρώ φόρεμα να γουστάρετε. Οκ, στην πρώτη σας επέτειο σίγουρα το Κινέζικο θα κωλολέει (αυτές τις εποχές μόνο αν βαστάει η τσέπη σας). Αλλά μετά; Κάθε χρόνο Κινέζικο; Πήγαινέ την και σε κανένα Ιταλικό, σε κανένα Βραζιλιάνικο ή Μεξικάνικο, κάπου αλλού. Δεν θα της πέσει ο κώλος.
Όσο για τα δώρα ισχύει κάτι ανάλογο. Την πρώτη χρονιά του Βαλεντίνου μπορεί να πάρετε κατιτίς ακριβό. Ενθουσιασμένοι θα είστε, δεν έχετε φάει το σκατό, δικαιολογείστε. Αλλά τις επόμενες χρονιές αγοράστε έξυπνα. Μπορεί π.χ. να βρείτε ένα ζευγάρι εσώρουχα, ένα κουκλάκι εύλογου μεγέθους ή κάτι ανάλογο πρακτικό που να της αρέσει. Και τα συνοδεύετε όλα αυτά με λουλούδι(α).
Αρκετά με τα σιρόπια
Για να μην γίνει το άρθρο σύμβουλος αγοράς την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, πάμε τώρα στην ταμπακέρα. Όσα δώρα κι αν κάνετε, άμα βλέπετε πως η γκομενά σας δεν έχει την διάθεση/ γκρινιάζει/ σας έχει στο κλάσιμο τελευταία ή σε παλαιότερους Βαλεντίνους, γιορτές, γενέθλια κτλ. σας είχε θέσει θέμα χωρισμού (ακόμα κι αν μετά το μετάνιωσε), ε ειλικρινά μην νομίζετε ότι ένας Βαλεντίνος θα σας σώσει.
Το κατά πόσο θα επενδύσετε ρε θύματα στη σχέση σας έχει να κάνει με έναν ΚΥΡΙΟ παράγοντα. Είστε 100% ευχαριστημένοι με την κοπελιά; Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα; Όλα μέλι γάλα; Κάνετε σχέδια για το μέλλον; Δεν είχατε χωρίσει ποτέ; Ε αν είναι όλα κομπλέ τότε ναι, αξίζει να επενδύσεις. Αν όχι, πιείτε έναν καφέ κάτι μέρες πριν. Μπορεί να ξεκαθαρίσετε κάποια πράγματα, να ακολουθήσετε χωριστούς δρόμους και την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου να είστε έξω με το φιλαράκι σας. Ε κι εκεί αν δεν πάρετε έστω ένα τηλέφωνο θα πρέπει να ανησυχώ για εσάς στ' αλήθεια ότι δεν μάθατε τίποτα όλο αυτό τον καιρό.
Δεν χώρισα του Αγίου Βαλεντίνου, απλά αναφέρω τροφή για σκέψη. Θυμηθείτε κάτι. Η 14η Φεβρουαρίου είναι μία από τις 365 ημέρες στο χρόνο. Επενδύστε στο αμόρε αν είστε απόλυτα βέβαιοι ότι αξίζει. Διαφορετικά θα έρθετε εδώ μετά από κάτι μήνες/χρόνια και θα μου κλαίγεστε στα σχόλια.
Σημείωση: Μεθαύριο Παρασκευή δημοσιεύω επιστολή αναγνώστη και την Δευτέρα νέο άρθρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου