Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

H γκόμενα "Σηκώνομαι και φεύγω με το παραμικρό"


Κλασική περίπτωση παράνοιας.

Πόσο χάρηκα που ξεφορτώθηκα την πουτάνα πολυτελείας δεν λέγεται. Σε συνέχεια λοιπόν του άρθρου Γκόμενες που βρίζουν, μια κατηγορία γυναίκας που όλοι σιχαινόμαστε, ας πάμε σε μια άλλη περιπτωσάρα, την κατηγορία, τις φευγάτες που παίρνουν το καπελάκι τους και στην κάνουν ακόμα κι αν δουν...καμιά τρίχα στο σπίτι σου να ξεφεύγει ένα εκατοστό.

Είναι οι περιπτωσάρες αυτές που ποτέ δεν έχουν υπομονή σε μία σχέση. Τέτοια περιπτωσάρα είχα στη σχέση 1,5 χρόνου και στην άλλη 2,5 χρόνων όπου και έφαγα τα κέρατα. Η γκόμενα λοιπόν σηκωνόταν και έφευγε με το παραμικρό. Περιπτώσεις όπου την κοπανούσε ήταν:
- Όταν έλεγα κάτι που παρεξηγούσε και που όσο κι αν ήθελα να το εξηγήσω στον εγκέφαλό της δεν κατάφερνα τίποτα.
- Να ζηλέψει βλέποντας ποια με παίρνει τηλέφωνο γνωρίζοντας π.χ. ότι είναι συνάδελφος απ' τη δουλειά.
- Να μου ρίξει πρώτη δυνατό μπινελίκι, να της απαντήσω με ανάλογο μπινελίκι και μετά να πετάξει την παρανοϊκή ατάκα "Καλά βρίζεις γυναίκες?"
- Να τα κάνει όλα πουτάνα επειδή δεν βλεπόμαστε όσο θα ήθελε λόγω δουλειάς βλεπόμασταν 2-3 φορές την εβδομάδα, πιο σπάνια και 4, με τη διαφορά ότι...αχέμ...το σπίτι μου ήταν όλο το 24ωρο διαθέσιμο για να έρθει).

- Να δει στο Facebook ότι κάνω chat με γκόμενες που δεν ξέρει, με τις οποίες όχι απλά δεν είχα πετάξει ποτέ σπόντα για καφέ, αλλά ούτε καν είχα ανταλλάξει κινητό ή δείξει ενδιαφέρον.

Η κίνηση "Την κάνω από το σπίτι και πάω στο δικό μου" θυμίζει λίγο-πολύ χωρισμό. Ότι δηλαδή φεύγει από σένα, άρα κατά κάποιο τρόπο σε απορρίπτει. Κάποιες φορές ασφαλώς η μία από τις δύο γκόμενες που μου το έκαναν, έλεγε και το κλασικό "Χωρίζουμε" για να το πάρει πίσω την επόμενη μέρα. Η άλλη δεν το έλεγε αλλά όταν είχε φύγει κάνα δυο φορές και δεν την...κυνήγησα, ε την 2η απλά δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ.

Υπομονή μηδέν, σχέση μηδέν
Καταλήγουμε λοιπόν στο ότι αν είναι τόσο πυροβολημένες ώστε να σηκώνονται να φεύγουν απ' το σπίτι βρίσκοντας τόσο μαλακισμένες αφορμές. πολύ απλά δεν κάνουν για σχέση. Θα μου πείτε τώρα (και θα έχετε δίκιο) "Βρε μαλάκα αφού σηκώνονταν και έφευγαν γιατί δεν τις χώριζες?" Μα αν δεν είχα γαϊδουρινή υπομονή δεν θα μπορούσα να την ζητάω κιόλας.

Στην τελική αυτό που έχω συμπεράνει είναι ότι τα στάνταρ της καθεμιάς έχουν περισσότερη σχέση για το αν θα φύγει ή όχι από το πως συμπεριφερόμαστε. Αν έχει φτιάξει το δικό της παραμυθάκι και θέλει να ζει σε αυτό, είναι ξεμυαλισμένη γενικώς και θέλει να έχει τελείως την ελευθερία της και δεν καίγεται για σοβαρή σχέση, ε θα στην κάνει συχνά γιατί θα νιώθει..."καταπίεση". Παπάρια.

Αν η οποιαδήποτε τύπισσα είναι σωστή τότε όταν δεν της φερθείς σωστά θα έρθει να στο πει ξεκάθαρα. Δεν θα σε βάλει να παίξεις ζάρια για να καταλάβεις τι έχει. Κι αν συνεχίσει να σου λέει τι σε ενοχλεί τότε θα σου πει το κλασικό "Διόρθωσέ το γιατί δεν αισθάνομαι καλά μαζί σου". Αν σε παίρνει στα σοβαρά δεν θα σηκωθεί να φύγει. Από τη μία αγάπες και από την άλλη "Άντε γεια" δεν παίζει σαν σενάριο.  Και δεν μιλάω για περιπτώσεις όπου κάποιοι χτυπάνε τις γυναίκες. Το λέω για να μην γραφτεί καμιά άκυρη μαλακία στα σχόλια. Μιλήστε με βάση την εμπειρία σας, θέλω να ακούσω γνώμες.

Δεν είναι τυχαίο πάντως το ότι μόλις 1 στις 10 μου έχει τύχει να σηκώνεται να φεύγει για πλάκα πολλές φορές. Προφανώς και 1 στις 10 είτε έχει ψυχολογικά, είτε καθυστέρηση σε βαθμό που να μην καταλαβαίνει ότι αυτό που κάνει θυμίζει περισσότερο παιδάκι σε προαύλιο σχολείου παρά υπεύθυνο άτομο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου